Phorum.com.gr

Chainis έγραψε: 25 Δεκ 2018, 13:55 Αφανιστείτε ντε, τι το λέτε και δεν το κάνετε.

ΑΧΑΡΙΣΤΟΣ έγραψε: 25 Δεκ 2018, 14:46

Chainis έγραψε: 25 Δεκ 2018, 13:55 Αφανιστείτε ντε, τι το λέτε και δεν το κάνετε.

Δεν ανηκεις στο ανθρωπινο ειδος εσυ?

ΑΧΑΡΙΣΤΟΣ έγραψε: 25 Δεκ 2018, 13:36 Ακομα συζητατε το αυτονοητο?

Ο καθενας υα επρεπε να εχει το δικαιωμα να παει οπου θελει, οποτε θελει. Ολα τ'αλλα ειναι απλα νταβατζιλικι σε κατι που δεν μας ανηκει.

Τα συνορα μονο πολεμους και δυστυχιες εχουν προκαλεσει. Ειναι εφικτο να υπαρξει ενας κοσμος χωρις συνορα? Ισως. Αν αφανιστουμε και ξαναρχισουμε απο το μηδεν.

sys3x έγραψε: 25 Δεκ 2018, 14:56

ΑΧΑΡΙΣΤΟΣ έγραψε: 25 Δεκ 2018, 13:36 Ακομα συζητατε το αυτονοητο?

Ο καθενας υα επρεπε να εχει το δικαιωμα να παει οπου θελει, οποτε θελει. Ολα τ'αλλα ειναι απλα νταβατζιλικι σε κατι που δεν μας ανηκει.

Τα συνορα μονο πολεμους και δυστυχιες εχουν προκαλεσει. Ειναι εφικτο να υπαρξει ενας κοσμος χωρις συνορα? Ισως. Αν αφανιστουμε και ξαναρχισουμε απο το μηδεν.

Νομίζω πως όλοι ή έστω οι περισσότεροι από μας μπορούν να φανταστούν ποια θα ήταν τα πλεονεκτήματα ενός κόσμου χωρίς σύνορα όπως τα ξέρουμε, εσύ μπορείς να καταλάβεις έτσι όπως έχουν τα πράματα τα μειονεκτήματα;

ΑΧΑΡΙΣΤΟΣ έγραψε: 25 Δεκ 2018, 15:01

sys3x έγραψε: 25 Δεκ 2018, 14:56

ΑΧΑΡΙΣΤΟΣ έγραψε: 25 Δεκ 2018, 13:36 Ακομα συζητατε το αυτονοητο?

Ο καθενας υα επρεπε να εχει το δικαιωμα να παει οπου θελει, οποτε θελει. Ολα τ'αλλα ειναι απλα νταβατζιλικι σε κατι που δεν μας ανηκει.

Τα συνορα μονο πολεμους και δυστυχιες εχουν προκαλεσει. Ειναι εφικτο να υπαρξει ενας κοσμος χωρις συνορα? Ισως. Αν αφανιστουμε και ξαναρχισουμε απο το μηδεν.

Νομίζω πως όλοι ή έστω οι περισσότεροι από μας μπορούν να φανταστούν ποια θα ήταν τα πλεονεκτήματα ενός κόσμου χωρίς σύνορα όπως τα ξέρουμε, εσύ μπορείς να καταλάβεις έτσι όπως έχουν τα πράματα τα μειονεκτήματα;

Οπως ειπα, δεν γινεται ξαφνικα αυριο να ανοιξουν τα συνορα. Αν δεν υπηρχαν συνορα εξαρχης, δε μπορω να βρω καποιο μειονεκτημα.

Νομίζω πως όλοι ή έστω οι περισσότεροι από μας μπορούν να φανταστούν ποια θα ήταν τα πλεονεκτήματα ενός κόσμου χωρίς σύνορα
Καλα μη παιρνεις και ορκο.

ΓΑΛΗ έγραψε: 25 Δεκ 2018, 10:49

stavmanr έγραψε: 24 Δεκ 2018, 23:23

ΓΑΛΗ έγραψε: 24 Δεκ 2018, 17:00
Μα το θέμα δεν είναι το πως αποκαλείται ο Έλληνας ή οποιοσδήποτε άλλος "ιθαγενής" αλλά το πόσο/πως πληρώνει για την παρανομία/παρατυπία του ο κάθε "ιθαγενής" και πόσο/πως ο παράνομος/παράτυπος μετανάστης. Ισχύει το ίδιο ποινικό μητρώο; Ισχύουν τα ίδια πρόστιμα; Ισχύει η ίδια ευαισθητοποίηση της πολιτείας για την κάλυψη των στοιχειωδών συνθηκών επιβίωσης σε περιπτώσεις ένδειας;

Γενικώς, αν το σύγχρονο ελληνικό δίκαιο κρίνει απλώς τις πράξεις και όχι τα άτομα, οι συνέπειες πρέπει να είναι οι ίδιες για όλους.
...Είναι;

Γαλή, στο Δίκαιο γενικότερα υπάρχουν πολλές παράμετροι. Πχ. είναι το ίδιο εγκληματίες κάποιος που έκλεψε για να φάει και κάποιος που έκλεψε ενώ δεν είχε ανάγκη να φάει;
Η απάντηση είναι όχι. Και είναι προφανής ο λόγος.

Έτσι, όταν μου συγκρίνεις έναν οικονομικό μετανάστη ή έναν πρόσφυγα με κάποιον που ζει στην Ελλάδα έχοντας το σπιτάκι του και το αυτοκινητάκι του, ως προς την παραβατικότητα, τότε μάλλον κάτι σκέφτεσαι λάθος.
Κανείς δεν γίνεται πρόσφυγας από χόμπι.

Επίσης, τα ανθρώπινα δικαιώματα που έχουμε υιοθετήσει , σωστά, στο Σύνταγμα, δεν διαχωρίζουν τους ανθρώπους σε έθνη, ράτσες, ομάδες, θρησκείες κλπ. Εφαρμόζονται σε όλους ανεξαιρέτως. Ή τουλάχιστον πρέπει να εφαρμόζονται σε όλους ανεξαιρέτως. Αν το ερώτημά σου είναι "τί γίνεται με τους έλληνες πένητες" η απάντηση είναι "ότι και με τους αλλοδαπούς πένητες". Πρέπει να φροντίζουμε όλους χωρίς διακρίσεις.
Βλέπεις, η δική μου οπτική δεν διαχωρίζει ντόπιους και ξένους στα θεμελιώδη ανθρώπινα δικαιώματα.

Όταν γράφω για ένδεια και μου αναφέρεις σπιτάκια και αυτοκινητάκια, μάλλον διαβάζεις αποσπασματικά. Και συνεχίζεις με τα ανθρώπινα δικαιώματα για ράτσες, έθνη κλπ παρακάμπτοντας τον παράγοντα υποχρεώσεις/δικαιώματα των πολιτών του ελληνικού κράτους.

Στην τελική, αν τα δικαιώματα είναι τα ίδια για όλους ανεξαιρέτως, δεν βρίσκω κανέναν λόγο ύπαρξης του ελληνικού συντάγματος και του ελληνικού κράτους γενικότερα.

Ας γίνει μια ευρωπαϊκή ή παγκόσμια κυβέρνηση για να κάνουμε και οικονομία. Και ας μπει ένας παγκόσμιος φόρος. Γιατί το να φορολογείται ο άνεργος εδώ για να βελτιώσει τις συνθήκες αυτού που ήρθε από το Τιμπουκτού, δεν λέει.

Το να δίνονται κονδύλια για τη Μόρια και να πηγαίνουν σε μελέτες, και οργανικές θέσεις των φορέων αντιμετώπισης της μετανάστευσης και ομάδες που διαλογίζονται για το πως θα έπρεπε να είναι τα πράγματα ή παίρνουν μετατάξεις, ενώ έχουν πέσει οι σκηνές στους καταυλισμούς, επίσης δε λέει.

Οπότε, πριν μου αναλύσεις ΚΑΙ εσύ τι "πρέπει να γίνεται" προτιμώ να μου διευκρινήσεις τι γίνεται στις περιπτώσεις που ανέφερα στην αρχή.
Τα ευαισθητόμετρα που βαράνε κόκκινο στους μεν και πιάνουν πολικές θερμοκρασίες στους δε και τα "θα έπρεπε να" δεν είναι απάντηση ή λύση, σε πολλές περιπτώσεις.

Chainis έγραψε: 25 Δεκ 2018, 11:25

stavmanr έγραψε: 24 Δεκ 2018, 16:34

Μπίστης έγραψε: 24 Δεκ 2018, 11:24

Γιατί ; δεν υπάρχουν μετανάστες με πρόσκληση από την χώρα υποδοχής και άλλοι που κατσικώνονται με το ζόρι ;

Όλοι μας κατσικωνόμαστε με το ζόρι σε αυτό τον κόσμο. Κι εσύ δεν ρώτησες κανέναν για να γεννηθείς. Γεννήθηκες, εισήλθες "μη αδειοδοτημένος" στην κοινωνία αυτή και σου παραδόθηκε το χρίσμα του εντόπιου έλληνα πολίτη στο ληξιαρχείο. Δεν ρώτησε η μητέρα σου αν πρέπει ή δεν πρέπει να σε φέρει στην κοινωνία μας. Είναι ανθρώπινο δικαίωμα.

Το ζήτημα δεν είναι τόσο απλό όσο παρουσιάζεται. Πέρα και πάνω από τις νομικές υποχρεώσεις προς το κράτος (άδειες κλπ) εφαρμόζονται τα ανθρώπινα δικαιώματα, τα οποία έχουν ενσωματωθεί καί στο Σύνταγμά μας.

Πέσαμε στα βαριά ε;

stavmanr έγραψε: 24 Δεκ 2018, 16:27

Dorian έγραψε: 24 Δεκ 2018, 14:39 Μπορείς να χρησιμοποιείς, και τον όρο illegal immigrants, παράνομοι μετανάστες, χρησιμοποιείται ευρέως ακόμα και σε δυτικές χώρες με εχθρικά καθεστώτα. Βέβαια αυτό δεν σημαίνει να αυτοκαταργήσει κανείς τον όρο λαθρομετανα΄στης γιατί απλούστατα θα μεταθέσουν την ατζέντα στο επόμενο στόχο. Και τα δύο ανάλογα το πλαίσιο και τις συγκυρίες. Η ειρωνεία είναι ότι το λάθρο στην ελληνική ηχεί λιγότερο βαρύ από το παράνομος. Ο Ιούδας χαρακτηρίζεται σε ψαλμούς παράνομος, λαθραία φέρνανε χύμα στο κύμα παλιά δερμάτινα από Τουρκία, κινέζικα κλπ.

Με το ίδιο σκεπτικό πρέπει να αποκαλείς "παράνομο εντόπιο/ιθαγενή" κάθε έλληνα που υποπίπτει σε νομική παράβαση. Δηλαδή όλους.

Στην σύγχρονη ελληνική κοινωνία μας και το σύγχρονο ελληνικό δίκαιο ο χαρακτηρισμός αφορά πράξεις κι όχι άτομα.

Πιθανές παράνομες πράξεις που αφορούν το ζήτημα: ανεξέλεγκτη/αυθαίρετη είσοδος, παραμονή άνευ αδείας κλπ.

While they still make up a majority of illegal immigrants living in the United States today, migration out of Mexico has slowed.

Γάταρος έγραψε: 25 Δεκ 2018, 15:21 Ο κόσμος ξεκίνησε χωρίς σύνορα. Τα σύνορα είναι πολιτισμός. Οι νεοζαίοι ως άνθρωποι των σπηλαίων ονειρεύονται να επιστρέψουμε σε μια εποχή που οι ίδιοι θα ένιωθαν πολύ πιο άνετα.

Ο ΓΚΡΕΜΙΣΜΑ ΤΩΝ ΤΕΙΧΩΝ

Άρθρο του Ιωάννη Αυξεντίου

Μέσα σε έναν γεωγραφικό χώρο άνθρωποι που αισθάνονται κοινωνία μεταξύ τους, εξαιτίας βιολογικής και πολιτισμικής συγγένειας, ζουν σύμφωνα με τον τρόπο που αυτοί θέλουν. Αυτή είναι η μακροκοσμική Εστία. Το σπίτι μας, στο οποίο διαμένει η οικογένεια μας είναι η μικροκοσμική Εστία. Ας υποθέσουμε λοιπόν ότι έξω από την Εστία μας, μαζεύονται 1000 πεινασμένοι και βασανισμένοι άνθρωποι και απαιτούν να μπουν μέσα. Εμείς τι θα κάνουμε; Ασφαλώς θα τους πούμε: «αυτό που θέλετε δεν γίνεται, πρέπει να φύγετε». Αν δεν φύγουν , τι θα κάνουμε; Σεβόμενοι την γυναίκα μας, τα παιδιά μας, και τον τρόπο ζωής μας, θα προειδοποιήσουμε ότι θα τους ασκήσουμε βία. Αν παρά ταύτα επιμείνουν , τότε θα ασκήσουμε βία στους ίδιους. Μέχρι εδώ λέω κάτι τρελό ή απάνθρωπο; Εάν αυτή η διαδικασία, στο πέρασμα της ιστορίας δεν εφαρμοζόταν, θα υπήρχε σήμερα πολιτισμός; Δεν λέω, δυτικός πολιτισμός, αλλά ο οποιοσδήποτε πολιτισμός. Δεν θα υπήρχε τίποτα, εκτός από ένα περιβάλλον όμοιο με εκείνο που βλέπουμε σε κάποιες ταινίες του Χόλυγουντ, που μετά από μία πυρηνική καταστροφή, ομάδες αγριεμένων ανθρώπων τριγυρίζουν στην ερημιά και κλέβουν ο ένας τον άλλο.

Ανθρωπιά: Πόσοι πρόσφυγες ή όπως αλλιώς θέλετε πέστε τους , μέχρι σήμερα έχουν πνιγεί στην θάλασσα; Χιλιάδες. Ερώτηση: Εάν στην αρχή της μεταναστευτικής ροής, το ναυτικό είχε πυροβολήσει( στην αρχή προειδοποιητικά, και μετά, αν χρειαζόταν, κανονικά)μία –δύο βάρκες, το μεταναστευτικό πρόβλημα θα είχε λυθεί οριστικά και οι χιλιάδες που σήμερα πνίγονται, θα είχαν σώσει την ζωή τους , ναι ή όχι; Περιμένω μία λογική απάντηση.

Μάταια περιμένεις, θα μου πείτε. Μάταια, διότι η προπαγάνδα της ''ανθρωπιάς'', γίνεται από δύο ειδών παράγοντες: τους αδύναμους και δειλούς (η περίπτωση της Ελλάδας) και από εκείνους που έχουν συμφέροντα και την δύναμη να τα υπερασπίζονται, βλέπε διεθνή λόμπι φανερά ή κρυφά.

Εάν σε κάποιον πω: «πρόσεξε διότι εδώ υπάρχει ναρκοπέδιο, μην περάσεις», και αυτός δεν με ακούσει, αλλά πάρει την οικογένεια του και προσπαθήσει να περάσει, οπότε ανατινάζεται, τότε εγώ δεν έχω καμία ευθύνη , την ευθύνη την έχει ο ίδιος ακόμη και νομικά: έθεσε την οικογένεια του σε κίνδυνο.

Βαρβαρότητα - χωρίς αντιμετώπιση
Είναι πλέον σύνηθες, σε κάθε διαδήλωση, να πετάει μολότοφ ακόμη και η κουτσή Μαρία. Η μολότοφ είναι όπλο ή όχι; Είναι. Αν λοιπόν η απάντηση σε όσους πετάνε μολότοφ ήταν ίδια με αυτή που δίνεται σε όποιον πυροβολεί με ένα πιστόλι, σήμερα θα πέταγε κανείς μολότοφ; όχι βέβαια.
Συμπέρασμα: η αρχική βία από τον έχοντα δικαίωμα να την ασκήσει, σώζει τον ίδιο, αλλά σώζει και όλους τους μελλοντικούς εν δυνάμει παραβάτες. Αντίθετα, η αδράνεια καταστρέφει, διαλύει, και εν τέλει, αυξάνει την ίδια την βία.

Στην προπαγάνδα της ανθρωπιάς χρησιμοποιούνται ακόμη και χωρία από τις Άγιες Γραφές: «επείνασα και μου εδώσατε να φάγω, εδίψασα και μ' εποτίσατε, ξένος ήμουν και με περιμαζεύσατε…». Δηλαδή όταν λέγει: «όστις σε ραπίσει επί την δεξιάν σιαγόνα, στρέψον αυτώ και την άλλην» , εννοεί ότι το 1940 δεν έπρεπε να πούμε «όχι» και να σκοτώσουμε ανθρώπους, αλλά ότι έπρεπε πούμε «ναι» , περάστε, ευχαριστούμε που μας προτιμήσατε; Αυτή η βλακώδης ερμηνεία και χρήση των Γραφών , εκτός του ότι υποβαθμίζει τα ίδια τα υψηλά νοήματα που σε αυτές εμπεριέχονται, δυστυχώς δεν γίνεται αντιληπτή από τον πολύ κόσμο, και γι΄αυτό την χρησιμοποιούν ασύστολα οι κάθε είδους απατεώνες-γελωτοποιοί του συστήματος.
....................
ΣΕ ΠΟΛΙΤΙΣΜΙΚΟ ΚΑΙ ΣΥΜΒΟΛΙΚΟ ΕΠΙΠΕΔΟ

Τα παλαιά χρόνια, όπου υπήρχε πολιτεία με πολιτισμό, περιστοιχιζόταν από τείχη που την προστάτευαν. Τα τείχη θεωρούνταν ένα από τα πιο βασικά στοιχεία της πόλεως. Πέραν από την πρακτική χρησιμότητα τους, την άμυνα εναντίον των ξένων επιβολέων, είχαν και ένα σπουδαίο συμβολικό ρόλο: διαχώριζαν τον πνευματικό πολιτισμό της κοινωνίας που βρίσκονταν εντός των τειχών, από το χαοτικό και ξένο εξωτερικό περιβάλλον, στο οποίο κυριαρχούσαν σκοτεινές δυνάμεις. Τα μεγάλα, ωραία και ισχυρά τείχη, ήταν το καμάρι κάθε πολιτισμένης πόλεως.

Σήμερα, η λέξη τείχος, μέσα στο σύστημα της πολιτικής ορθότητας, έχει αποκτήσει μία έννοια εντελώς αντίθετη: έγινε συνώνυμο της κακίας, της βαρβαρότητας, του απολίτιστου ( θυμηθείτε την δημοσιογραφική έκφραση: ''αδιανόητο, υψώνουν τείχη''). Σκεφθείτε το μέγεθος της αντιστροφής! Εκείνο που προστατεύει το πολιτισμό από την βαρβαρότητα, μετεβλήθη το ίδιο σε κάτι το βαρβαρικό. Πλέον μόνον η λέξη ''διαβολή''(εκ της οποίας προέρχεται και η λέξη ''διαβολικό'') μπορεί να χαρακτηρίσει την όλη κατάσταση.

Στην εποχή μας, οι παλιάνθρωποι έγιναν ''ανθρωπιστές''. Στην εποχή μας, οι εξουσιαστές έγιναν ''απελευθερωτές''.

Εν τέλει: Μόνον στην σύγχρονη εποχή, ο όρος ''αριστερά'' σημαίνει το καλό και ο όρος ''δεξιά'' το κακό. Ουδείς πολιτισμός πριν, είχε τέτοιου είδους διαστροφή...

http://theodotus.blogspot.com/2015/11/blog-post_6.html

Ο ΠΑΡΑΔΕΙΣΟΣ ΕΙΝΑΙ ΠΕΡΙΦΡΑΓΜΕΝΟΣ


Άρθρο του Renzo Giorgetti
Μετάφραση: Ελευθέριος Αναστασιάδης

Εlena Murariu, Παράδεισος
Ο τωρινός εξουσιοδοτημένος διαχειριστής του Βατικανού, κάποιος ονόματι Φραγκίσκος (χωρίς αριθμό και κατά πάσα πιθανότητα Φραγκίσκος ο Τελευταίος) χαρίζει συχνά στις παρεμβάσεις του την εικόνα ενός κόσμου χωρίς τείχη, υποδεικνύοντας με αυτό ένα είδος μιας νέας ιδανικής πραγματικότητας, χωρίς διακρίσεις, εμπόδια και διαχωριστικές γραμμές. Ένας πολύ παράξενος κόσμος που φαίνεται να έχει βγει περισσότερο μέσα από λαϊκές ουτοπίες του τύπου ‘κοινωνίες αναζήτησης’ (όπως εκείνες που βάφτισαν την παραβατικότητα ως ‘ετερότητα’ και έτσι… ησυχάσαμε όλοι), παρά από μία σοφία θρησκευτικού τύπου. Ιδιαίτερα δε, εάν αυτή η θρησκεία έχει ως έναν από τους ακρογωνιαίους λίθους της, την ιδέα μίας εξωκοσμικής ανταμοιβής, υπό τη μορφή εκείνου που κοινώς αποκαλείται Παράδεισος.

Είναι μάλλον διασκεδαστικό να διαπιστώσουμε πως αυτός ο όρος (ο Παράδεισος) υπονοεί τις διακρίσεις στον πιο απόλυτο βαθμό, έχοντας μεταξύ των σημασιών του ακριβώς εκείνη του κλεισίματος, της προστασίας και του αποκλεισμού. Πράγματι, σύμφωνα με την ετυμολογία, αλλά και την εικονογραφία, ο Παράδεισος είναι πριν από όλα ένας κήπος (περιβόλι) και μάλιστα ένας περιφραγμένος κήπος, προστατευμένος. Η είσοδος στον κήπο αυτό απαγορεύεται σε όποιον δεν έχει τις αναγκαίες αρετές. Δεν υπάρχει χώρος για ερμηνείες: τόσο ο όρος ‘περιβόλι’ όσο και ο αντίστοιχος εβραϊκός ‘gan’ προέρχονται από ρήματα που σημαίνουν προστασία, προφύλαξη. Η προέλευση του όρου (παράδεισος) είναι γνωστή: το ελληνικό ‘παράδεισος’ προέρχεται από το περσικό ‘pairidaeza’ που δείχνει ένα περιφραγμένο κήπο, έναν τόπο αναψυχής, το πάρκο των ηγεμόνων κλειστό στον εξωτερικό κόσμο. Ο περσικός όρος pairidaeza υποδηλώνει μία περιμετρική δομή (pairi, ελληνικά περι) κατασκευασμένη με ένα ιξώδες υλικό, για παράδειγμα πηλό. Με απλά λόγια, ένας τοίχος.

Πανδαιμόνιον
Δεν χρειάζεται να προσθέσουμε κάτι άλλο, ο Παράδεισος είναι ακριβώς ένας κλειστός τόπος, πολύ κλειστός, θα λέγαμε σχεδόν αποκλειστικός, που δεν αφήνει τον οποιονδήποτε να εισέλθει, πόσον μάλλον τους ασεβείς και τους προδότες, οι οποίοι ως γνωστόν καταλήγουν αλλού.

Αντίθετα, διαπιστώνουμε ότι υπάρχουν άλλοι τόποι όπου κάποιος μπορεί να εισέλθει με ευκολία, για παράδειγμα η κόλαση που, όπως μας διδάσκει ο Δάντης, έχει ‘ελεύθερη είσοδο’, αν και μετά η έξοδος είναι λίγο πιο δύσκολη...

Θυμόμαστε επίσης και το Pandaemonium (Παν-δαιμόνιον), όπως ο John Milton απεικόνισε την πρωτεύουσα της κόλασης φτιαγμένη από τους πεπτοκώτες αγγέλους στο κολασμένο έλος, η οποία είναι ανοιχτή σε όλους και είναι πάντα γεμάτη από κόσμο.

Εν ολίγοις, συνεννοηθήκαμε, ο παραδοσιακός συμβολισμός είναι πάντα αποτελεσματικός στο να παρουσιάζει πραγματικότητες που υπερβαίνουν το σύμβολο και μπορούν να είναι πολύ συγκεκριμένες μέσα στην γλαφυρότητα τους. Παρ’ όλους τους ‘εκσυγχρονισμούς’ των διδαχών, ορισμένες πραγματικότητες παραμένουν και αγνοώντας τες δεν σημαίνει ότι έτσι μπορούμε να διαγράψουμε την ύπαρξη τους. Οπότε, αγαπητοί διάκονοι της λατρείας ‘εκσυγχρονιστείτε’, εάν το θέλετε, ‘μοντερνοποιηθήτε’, εάν το θεωρείτε αναγκαίο, αλλά τουλάχιστον προσπαθήστε να μη ξεχάσετε τα βασικά του λειτουργήματος…

Σημείωση: Ο Παράδεισος όλων αυτών των μετα-χριστιανών, όπως και ο γήινος παράδεισος των μετα-νεωτερικών φιλελεύθερων-αριστερών, είναι ακριβώς η έννοια του ‘ανοιχτού’ στην πιο απόλυτη και βαθιά εκδοχή της: δέχομαι τα πάντα, δεν απορρίπτω τίποτα. Δέχομαι το άσχημο, το κακό, το χαμηλό και το ψεύτικο; Ναι, τα δέχομαι όλα, διότι Εγώ τα περιέχω όλα, είμαι όλα, αλλά είμαι και πάνω από όλα. Είμαι πάνω από το καλό και το κακό, πάνω από την ηδονή και τον πόνο, πάνω από την αγάπη και το μίσος. Μου έρχεται στο μυαλό ένα ποίημα του Κ. Παλαμά: