ΚΑΛΑ ΚΡΑΣΙΑ

[Cavaliere]

Syrah γαλλικό, 2018, για χαλάρωση, στο ποτήρι το μικρό, που μ΄αρέσει.

[Lestat]

Pinot Grigio, της Santa Margerita. Δροσερο κρασι, υπαρχει και σε ελληνικες καβες.

[Planis]

Πριν από λίγους μήνες ήπια ένα κρασί το οποίο θεωρώ ότι αξίζει τον κόπο να σας παρουσιάσω αν και δεν ταιριάζει τόσο πολύ για τους καλοκαιρινούς μήνες. Πρόκειται για μία πολύ καλή προσπάθεια του Κτήματος Αντωνόπουλου από την Πάτρα με τίτλο «Νέα Δρυς» του 2016. Πρόκειται για μία μίξη τύπου Μπορντώ με αναλογία 50/50 από Cabernet Sauvignon και Cabernet Franc. Είχα δοκιμάσει πριν από δύο χρόνια τη χρονιά του 2004 με την οποία είχα μείνει πολύ ευχαριστήμενος· η μόνη μου ένσταση ήταν το θηριώδες 15,5% αλκοόλ το οποίο έκανε το συγκεκριμένο κρασί να γλυκίζει κάπως περισσότερο και γενικά να είναι πολύ πιο «ζόρικο» στην κατανάλωση.

Όταν είδα όμως ότι η ετικέτα του 2016 είχε «μόλις» 14% αλκοόλ, την επέλεξα χωρίς δεύτερη σκέψη και δεν το μετάνιωσα καθόλου! Πολύ πυκνό φρούτο και στο άρωμα και στη γεύση, το νέο βαρέλι (δηλαδή το γεγονός ότι το κρασί ωρίμασε σε βαρέλια αχρησιμοποίητα, πράγμα το οποίο αυξάνει την επίδραση του ξύλου στα αρώματα και τις γεύσεις του) σαφώς εμφανές χωρίς όμως να υποσκελίζει τον χαρακτήρα των ποικιλιών (το έχει αυτό το καμπερνέ), οι τανίνες πολύ δυνατές αλλά ευχάριστες και γέμιζαν το στόμα χωρίς να στυφίζουν δυσάρεστα, αρκετά «πλούσιο» στο στόμα χωρίς να λιγώνει, η οξύτητα κάπως χαμηλή -συνηθισμένο για καμπερνέ- πράγμα το οποίο κάνει σαφώς το κρασί περισσότερο κατάλληλο για μαγειρευτά κόκκινα κρέατα με πλούσιες κόκκινες σάλτσες με μπαχαρικά και όχι τόσο για ψητά στα κάρβουνα. Το πιο δυνατό σημείο όμως στο συγκεκριμένο κρασί όπου φαίνεται ότι έχει γίνει πολύ σοβαρή δουλειά, είναι η επίγευσή του: υπέροχη και αρκετά έως πολύ μακρά επίγευση, ένας αρμονικός συνδυασμός φρούτου και βαρελιού. Το κρασί είναι «μόλις» τεσσάρων ετών -αρκετά νέο για καμπερνέ- και σίγουρα αν κάποιος το κρατήσει περισσότερα χρόνια σε κάβα, θα τού χαρίσει πολύ μεγαλύτερη πολυπλοκότητα σε αρώματα και γεύσεις. Ακόμα όμως και εγώ που το άνοιξα αμέσως έμεινα απολύτως ευχαριστημένος και ένιωσα ότι τα 18€ που έδωσα είναι ένα εξαιρετικό ποσό για ένα κρασί τέτοιας ποιότητας. Αξίζει τέλος να αναφέρω και το χρώμα το οποίο εξαρχής με εντυπωσίασε: Πολύ πυκνό, σχεδόν αδιαπέραστο βαθυπόρφυρο χρώμα του αίματος, δείγμα φυσικά και της νεότητάς του. Πολλοί ένα τέτοιο χρώμα το θεωρούν αρνητικό για ένα κρασί, εγώ είμαι στους υπολοίπους που δεν χορταίνουν απλώς να το κοιτάζουν. Στους λάτρεις του καλού κόκκινου κρασιού το συνιστώ ανεπιφύλακτα αλλά και στους υπόλοιπους συνιστώ να το δοκιμάσουν και ίσως αναθεωρήσουν την άποψή τους για το κόκκινο κρασί.

Σίγουρα δεν είναι το κρασί της κάθε στιγμής ούτε φυσικά ταιριάζει στους καλοκαιρινούς μήνες γιατί πίνεται καλύτερα γύρω στους 18 με 20 βαθμούς, αλλά αν βρεθείτε σε κανένα βουνό τώρα το καλοκαίρι με κατάλληλες κλιματολογικές συνθήκες, μην διστάσετε να συνοδεύσετε μία κοκκινιστή προβατίνα με σπαγέτο ανήμερα της Παναγίας με αυτό το κρασί. Θα σας αποζημιώσει στο 150%, το εγγυώμαι.



(Η φωτογραφία δεν δείχνει τη χρονιά στην οποία αναφέρομαι, αλλά δεν βρήκα στο ίντερνετ και γι' αυτό έβαλα την παραπάνω για να σας δείξω την ετικέτα).

[the comet the course the tail]

Μιχαλάκης ροζέ και λευκό απόψε. του χρόνου, θα μου βάλει βαρελάκι 170κιλο να κάνω τα κουμάντα μου.

[Gherschaagk]

Χθες ήπιαμε αυτό:



Και φάγαμε κάτι σαν αυτό:

[Otto Weininger]

Δεν θυμάμαι αν το έχω ξαναγράψει, αλλά κρασιά, θεωρώ μόνο τα κόκκινα.

Αυτή είναι η βάση για να ξεκινήσει η οποια κουβέντα.

[Κόκκορας]

Ελιτ ξεελιτ δεν ξερω αλλα Μυλοποταμου το κοκκινο.μου αρεσει πολυ κ οινομελι αλλα οχι το ιδιο

[Gherschaagk]

Δεν θυμάμαι αν το έχω ξαναγράψει, αλλά κρασιά, θεωρώ μόνο τα κόκκινα.

Αυτή είναι η βάση για να ξεκινήσει η οποια κουβέντα.

Κι εγώ αγαπώ κόκκινα αλλά τελευταίο Σάββατο του Αυγούστου ήταν, ζεστούλα είχε, μια χαρά ήταν, δροσερό και ελαφρύ.

[the comet the course the tail]

Χθες ήπιαμε αυτό:



Και φάγαμε κάτι σαν αυτό:

λαζαρίδης ε; πελάτης μια εποχή...

όχι κριτσίνια και σαλάμια με το κρασί το λευκό. ήμαρτο. καλύτερα φρούτα δλδ...

[Planis]

Νομίζω ότι ο Κώστας Λαζαρίδης τον έχει άνετα τον Νίκο... Πολύ πιο καλά τα κρασιά του.

Θα συμφωνήσω με τον Όττο και θα συμπληρώσω ότι δεν είναι «καλά κρασιά» τα κόκκινά, απλώς μόνο τα κόκκινα είναι κρασιά. Τα ροζέ και τα λευκά είναι απλώς χυμός σταφυλιού ζυμωμένος.

Υ.Γ. Υπάρχουν και κόκκινα τα οποία πίνονται το καλοκαίρι σε θερμοκρασία γύρω στους 13-15 βαθμούς. Τρανά παραδείγματα διάφορα Αγιωργήτικα (Σκούρα, Παλυβού, Παπαϊωάννου) όχι τα πολύ βαρελάτα, η Λημνιώνα και κάποια Pinot noir ελληνικά και αυστραλέζικα αλλά όχι μόνο αυτά. Για να πετύχει κάποιος τέτοια θερμοκρασία, αρκεί να έχει το κόκκινο κρασί στο ψυγείο και να το βγάλει περίπου μισή ώρα πριν φάει όταν έχει ζέστη.

[the comet the course the tail]

Νομίζω ότι ο Κώστας Λαζαρίδης τον έχει άνετα τον Νίκο... Πολύ πιο καλά τα κρασιά του.

Θα συμφωνήσω με τον Όττο και θα συμπληρώσω ότι δεν είναι «καλά κρασιά» τα κόκκινά, απλώς μόνο τα κόκκινα είναι κρασιά. Τα ροζέ και τα λευκά είναι απλώς χυμός σταφυλιού ζυμωμένος.

δεν πίνεται ρε το κόκκινο μες τον καύσωνα. χειμώνα μόνο.

[Planis]

Νομίζω ότι ο Κώστας Λαζαρίδης τον έχει άνετα τον Νίκο... Πολύ πιο καλά τα κρασιά του.

Θα συμφωνήσω με τον Όττο και θα συμπληρώσω ότι δεν είναι «καλά κρασιά» τα κόκκινά, απλώς μόνο τα κόκκινα είναι κρασιά. Τα ροζέ και τα λευκά είναι απλώς χυμός σταφυλιού ζυμωμένος.

δεν πίνεται ρε το κόκκινο μες τον καύσωνα. χειμώνα μόνο.

Κι όμως, συμπλήρωσα παραπάνω. Κάποια πίνονται και είναι πολύ ευχάριστα. Απλώς πρέπει να είναι γύρω στους 13-15 βαθμούς. Δεν θα πιεις βαρειά Καμπερνέ ή γενικά κρασιά τύπου Μπορντώ το καλοκαίρι. Ένα απαλό Μερλό όμως σερβιρισμένο γύρω στους 14 βαθμούς πίνεται πολύ εύκολα.

[the comet the course the tail]

Νομίζω ότι ο Κώστας Λαζαρίδης τον έχει άνετα τον Νίκο... Πολύ πιο καλά τα κρασιά του.

Θα συμφωνήσω με τον Όττο και θα συμπληρώσω ότι δεν είναι «καλά κρασιά» τα κόκκινά, απλώς μόνο τα κόκκινα είναι κρασιά. Τα ροζέ και τα λευκά είναι απλώς χυμός σταφυλιού ζυμωμένος.

δεν πίνεται ρε το κόκκινο μες τον καύσωνα. χειμώνα μόνο.

Κι όμως, συμπλήρωσα παραπάνω. Κάποια πίνονται και είναι πολύ ευχάριστα. Απλώς πρέπει να είναι γύρω στους 13-15 βαθμούς. Δεν θα πιεις βαρειά Καμπερνέ ή γενικά κρασιά τύπου Μπορντώ το καλοκαίρι. Ένα απαλό Μερλό όμως σερβιρισμένο γύρω στους 14 βαθμούς πίνεται πολύ εύκολα.

μωρέ στην ανάγκη όλα τα πίνουμε. αλλά νταξ.

[Planis]

δεν πίνεται ρε το κόκκινο μες τον καύσωνα. χειμώνα μόνο.

Κι όμως, συμπλήρωσα παραπάνω. Κάποια πίνονται και είναι πολύ ευχάριστα. Απλώς πρέπει να είναι γύρω στους 13-15 βαθμούς. Δεν θα πιεις βαρειά Καμπερνέ ή γενικά κρασιά τύπου Μπορντώ το καλοκαίρι. Ένα απαλό Μερλό όμως σερβιρισμένο γύρω στους 14 βαθμούς πίνεται πολύ εύκολα.

μωρέ στην ανάγκη όλα τα πίνουμε. αλλά νταξ.

Δοκίμασε αυτό που σου λέω και έλα γράψε μετά αν έχω δίκιο ή όχι.

[Cavaliere]

Δεν θυμάμαι αν το έχω ξαναγράψει, αλλά κρασιά, θεωρώ μόνο τα κόκκινα.

Αυτή είναι η βάση για να ξεκινήσει η οποια κουβέντα.

Δεν συμφωνώ. Με τι θα φας το καλοκαίρι ένα ψάρι στα κάρβουνα;