Μια σύντομη αναδρομή...για το αρχείο...ότι αξία μπορεί να έχει...όσο μπορώ να θυμηθώ
Δευτέρα 29/1 2α ΜΑΛ Ασπρόπυργος...
94ΣΤ ΕΣΣΟ, σειρά 233, τελευταία σειρά που έκανε 15μηνο με το τότε τριζωνικό σύστημα (15-17-19), λιγότερο από ένα μήνα πριν την απόλυση στις 28/2...
Η νυχτερινή της Τρίτης με τα φουσκωτά έχει μεταφερθεί Δευτέρα χωρίς να ξέρουμε το γιατί...δεν υπάρχουν εξοδούχοι...
όλα κυλάνε φυσιολογικά, η άσκηση ολοκληρώνεται κανονικά κι εμείς μέσα δεν έχουμε πάρει χαμπάρι ότι κάτι παίζει...ξεβαφόμαστε και πάμε για ύπνο, (reminder to self...πρέπει να βρω τη φωτο από εκείνο το βράδυ μόλις τελείωσε η άσκηση).
Τρίτη πρωι, 30/1
Μετά την πρωινή αναφορά όλα τα οκτάγωνα σκορπίζουν, κλασσικά, για να κωλοβαρέσουν εξαφανισμένοι μέχρι να έρθει η ώρα να βγουν εξοδούχοι. Δεν τους ενοχλεί κανείς, άγραφος νόμος...η σειρά απόλυσης δεν κάνει υπηρεσίες...δεν τους ενοχλούμε
Η δική μου παρέα "αποσύρεται" όπως συνηθίζει σε ένα τολ - αποθήκη ιματισμού μιας και κολλητός σειρούλα είναι ο αποθηκάριος και έχει τα κλειδιά. Απ έξω από το τόλ ένας από τους σκύλους του στρατοπέδου, ο "πίνο" όπως τον έχουμε ονομάσει μιας και γούσταρε με τρέλα ντουμάνια από ανάποδες...(ολόχεστος ο σκύλος κάθε πρωι

)
μέσα στο τολ αφού γυρίσουν τα προβλεπόμενα σύμφωνα με την ονομασία "μαύρες μοίρες" την έχουμε πέσει όλοι (4-5 άτομα) για υπνάκο πάνω σε κουβέρτες και σεντόνια, όπου βολεύεται ο καθένας...
ένας δυο νέοι μόνο από το λόχο γνωρίζουν που βρισκόμαστε με ξεκάθαρη εντολή "μας ενοχλείς μόνο αν γίνει κάτι χοντρό". Υπό φυσιολογικές συνθήκες ξαναεμφανιζόμαστε στην αναφορά φαγητού το μεσημέρι μιας και δεν ασχολείται κανείς μαζί μας.
Δεν έχει φτάσει η ώρα 12 και ξαφνικά αρχίζει να χτυπάει η πόρτα του τολ δυνατά και ο νέος να φωνάζει...σαν σε ψέμα σηκώνεται ένας δεκανέας και ανοίγει την πόρτα..."τι παίζει ρε κωλόψαρο γιατί φωνάζεις?"...
- "σηκωθείτε γρήγορα, φεύγουμε για πολεμο"!!
- Τι πόλεμο ρε ποντικαρά, θα σε σκίσω αν λες μαλακίες
- Όχι κε δεκανέα...έκτακτη αναφορά και όλοι λένε πάμε για πόλεμο...
...και κάπως έτσι, πάνω στο σκάσιμο του μπάφου και στη ντάγκλα της σιέστας...το έργο ξεκινάει...
Cutting it short, πολύ σύντομα όλα τα πολιτικά υπάρχοντα έχουν μαζευτεί κι αποθηκευτεί...τα τάτρα έχουν φορτωθεί και είναι έτοιμα να φύγουν για χώρο διασποράς... σφαίρες χειροβομβίδες έχουν μοιραστεί και μπει στα έτοιμα πλέον μπερκιν, και όταν πλησιάζουμε στην ώρα του φαγητού είμαστε όλοι βαμμένοι και καυλωμένοι...ο λόχος πάει στην αναφορά δηλώνοντας την αγάπη του για τον αητό...
"αγάπησα..."
η μόνη μου έννοια ότι δεν έχω προλάβει να καβατζώσω τσιγάρα. Εκεί που συγκεντρωνόμαστε όλοι οι λόχοι για την αναφορά φαγητού πετυχαίνω να περνάει έναν εκπαιδευόμενο από τη ΣΧΑΛ...έμπνευση...το ΚΨΜ της ΜΑΛ είναι ήδη φορτωμένο στα φορτηγά...στη ΣΧΑΛ όμως είναι όλα εκεί...
-" νέος, έλα δω τώρα"
- "μάλιστα κε υποδεκανέα"
- πάρε αυτά τα 7 χιλιάρικα (όλα όσα είχα μαζί μου) και πήγαινε στο ΚΨΜ της ΣΧΑΛ. Πάρε όσα prince βρεις, αν έχει πάρτα όλα prince. Αν τελειώσεουν τα prince και μένουν λεφτά μετά πάρε όσα camel βρεις...μετά όσα marlboro...μετά ότι βρεις...κατάλαβες
- "μάλιστα κε υποδεκανέα"
- "έφυγες, σφαίρα"
Δεν έχουμε μπει ακόμα για φαγητό και ο νέος επιστρέφει. Έχει φέρει καμιά εικοσαριά πακέτα...δεν μπορώ να ξεχάσω την ανακούφιση που ένιωσα..."τώρα ναι ρε μαλάκα, πάμε πόλεμο...αφού έχουμε και τσιγάρα όλα καλά"....
μέχρι το βράδυ όλα είναι στο φεύγουμε ανά πάσα στιγμή...θεωρητικά για το χώρο διασποράς.. κάποιοι αξιωματικοί αφήνουν να εννοηθεί ότι θα φύγουμε κατευθείαν για ασπρόπυργο να μπούμε στα C...