Τι ακριβώς είναι η παχυσαρκία; Ένα πρόβλημα κοινωνικό ή ένα πρόβλημα ψυχολογικό;

[GoBack]

αμιγως οικονομικο

Προφανως εννοεις οτι τρωνε επειδη εχουν ακομα πολλα λεφτα,με ποσα χρονια ΝΔ ακομα πιστευεις θα λυθει το ζητημα;

στα ποδοσφαιρικα νηπιαγωγειο τωρα και στα κοινωνικα?

την απαντηση την δινει η κατασταση στις ηπα

Βουλγαρια και Αλβανια ειναι στεκες παντως

[Cecily Anne]

Προφανως εννοεις οτι τρωνε επειδη εχουν ακομα πολλα λεφτα,με ποσα χρονια ΝΔ ακομα πιστευεις θα λυθει το ζητημα;

στα ποδοσφαιρικα νηπιαγωγειο τωρα και στα κοινωνικα?

την απαντηση την δινει η κατασταση στις ηπα

Βουλγαρια και Αλβανια ειναι στεκες παντως

Μη συγκρίνετε τη σαβούρα τη δίκη μας με την αμερικανική. Μια φέτα απλή τοστ στην Αμερική έχει τη διπλάσια ποσότητα ζάχαρης (και μέγεθος). Στην Αμερική ο μόνος τρόπος να φας υγιεινά είναι να μένεις σε καμία πολιτεία και να ψωνίζεις από κάνα μάρκετ των αμις μπας και φας καμία ντομάτα της προκοπής .

[GoBack]

στα ποδοσφαιρικα νηπιαγωγειο τωρα και στα κοινωνικα?

την απαντηση την δινει η κατασταση στις ηπα

Βουλγαρια και Αλβανια ειναι στεκες παντως

Μη συγκρίνετε τη σαβούρα τη δίκη μας με την αμερικανική. Μια φέτα απλή τοστ στην Αμερική έχει τη διπλάσια ποσότητα ζάχαρης (και μέγεθος). Στην Αμερική ο μόνος τρόπος να φας υγιεινά είναι να μένεις σε καμία πολιτεία και να ψωνίζεις από κάνα μάρκετ των αμις μπας και φας καμία ντομάτα της προκοπής .

Μου φαινεται λιγο δυσκολο να μην υπαρχει πχ η επιλογη των κατεψυγμενων λαχανικων στη χειροτερη των περιπτωσεων,οπουδηποτε και να βρισκεσαι στο αμερικα.Αμφιβαλλω οτι τους στουμπωνουν τοστ.

[Cecily Anne]

Βουλγαρια και Αλβανια ειναι στεκες παντως

Μη συγκρίνετε τη σαβούρα τη δίκη μας με την αμερικανική. Μια φέτα απλή τοστ στην Αμερική έχει τη διπλάσια ποσότητα ζάχαρης (και μέγεθος). Στην Αμερική ο μόνος τρόπος να φας υγιεινά είναι να μένεις σε καμία πολιτεία και να ψωνίζεις από κάνα μάρκετ των αμις μπας και φας καμία ντομάτα της προκοπής .

Μου φαινεται λιγο δυσκολο να μην υπαρχει πχ η επιλογη των κατεψυγμενων λαχανικων στη χειροτερη των περιπτωσεων,οπουδηποτε και να βρισκεσαι στο αμερικα.Αμφιβαλλω οτι τους στουμπωνουν τοστ.

Προφανώς και θα υπάρχουν σε τριπλάσια τιμή από το τοστ. Αυτό σου γράφει ο παραπάνω. Ψωνίζουν φτηνές μαλακιες που είναι πιο μάπα από τις αντίστοιχες φτηνές μαλακιες της Ευρώπης.

[GoBack]

Μη συγκρίνετε τη σαβούρα τη δίκη μας με την αμερικανική. Μια φέτα απλή τοστ στην Αμερική έχει τη διπλάσια ποσότητα ζάχαρης (και μέγεθος). Στην Αμερική ο μόνος τρόπος να φας υγιεινά είναι να μένεις σε καμία πολιτεία και να ψωνίζεις από κάνα μάρκετ των αμις μπας και φας καμία ντομάτα της προκοπής .

Μου φαινεται λιγο δυσκολο να μην υπαρχει πχ η επιλογη των κατεψυγμενων λαχανικων στη χειροτερη των περιπτωσεων,οπουδηποτε και να βρισκεσαι στο αμερικα.Αμφιβαλλω οτι τους στουμπωνουν τοστ.

Προφανώς και θα υπάρχουν σε τριπλάσια τιμή από το τοστ. Αυτό σου γράφει ο παραπάνω. Ψωνίζουν φτηνές μαλακιες που είναι πιο μάπα από τις αντίστοιχες φτηνές μαλακιες της Ευρώπης.

Δηλαδη αν ψαξω τιμες λαχανικων/οσπριων κλπ θα δω τερατα;

[Dwarven Blacksmith]

Ένα πρόβλημα μπορεί να είναι και ατομικό και κοινωνικό, ο κανόνας βασικά αυτός είναι.
Το κάθε άτομο μπορεί να λύσει το πρόβλημα του, αλλά το πόσα άτομα θα έχουν θέμα εξαρτάται από την κοινωνία.
Κάποια προβλήματα είναι πιο κοινωνικά, είναι μουσικές καρέκλες και δεν μπορούν όλοι να λύσουν το πρόβλημα τους ταυτόχρονα, όπως η οικονομία. Η παχυσαρκία φυσικά δεν είναι ένα από αυτά.

[Naranjita]

δεν ξέρουν τι την προκαλεί, οι αξιότιμοι επιστήμονες. υποθέσεις κάνουν στις προφανείς περιπτώσεις, κορτιζόνες, ορμονικά φαρμακα, θυροειδής κτλ
τι πραγματικά όμως συμβαίνει, και ορισμένοι τρώνε τον αγλέωρα και είναι αδύνατοι, ενώ άλλοι παλεύουν μια ζωή με τα ψητά και τις σαλάτες περπάτημα κτλ και παρ ολα αυτα είναι παχύσαρκοι.

τι διαφορετικό έχει από όλους μας αυτός εδώ ο τύπος και είναι αδυνατος?

[micmic]

Οι άνθρωποι που έγιναν παχύσαρκοι λόγω γενετικών ορμονικών ανομαλιών είναι ελάχιστοι. Συνηθώς συμβαίνει το αντίθετο. Η παχύσαρκια είναι που οδηγεί σε διάφορες ορμονικές διαταραχές.

Δεν είναι μόνο οι καραμπινάτες περιπτώσεις γενετικής προδιάθεσης υπερφαγίας (πχ σύνδρομο Prader-Willi). Είναι και οι πολύ περισσότερες (ίσως πλειονότητα πλέον) που υπάρχει απλά μια μικρή διαταραχή στην αίσθηση του κορεσμού. Επίσης είναι γνωστή η συσχέτιση της παιδικής (ακόμα και βρεφικής) διατροφής (ποσότητας και ποιότητας) με την παχυσαρκία των ενηλίκων, και αυτό ανεξάρτητα από άλλους παράγοντες. Πέρα από την ρύθμιση της όρεξης μπορεί να παίζουν ρόλο κι άλλοι γενετικοί παράγοντες, όπως το μέγεθος των λιποκυττάρων.

Δηλαδή δύο άτομα με τις ίδιες ακριβώς "ψυχοκοινωνικές παραμέτρους" μπορεί να έχουν ελαφρώς διαφορετική συμπεριφορά όσον αφορά την όρεξη και την πρόσληψη τροφής. Ακόμα και 5 φουντούκια τη μέρα παραπάνω απ'τις θερμίδες συντήρησης, μπορεί να μεταφραστούν σε 15 κιλά πάνω απ'το κανονικό βάρος μέσα σε μια 10ετία.

Το βασικό πρόβλημα είναι το εξής: μαθαίνεις από μια μάνα βουβάλα που νομίζει ότι το λάδι είναι αγιασμός και ρίχνει παντού και ένα μπαμπά που νομίζει ότι το σουβλάκι είναι μάννα εξ ουρανού και ότι η σαλάτα είναι μη βρώσιμη, όποτε αποκτάς συνήθειες τραγικές, που για να κόψεις πρέπει να κανεις επαναπρογραμματισμό ολικό και συνήθως μετά την ενηλικίωση, αν είσαι λίγο τυχερός. Εκτός και αν παρ’ελπιδα μπλέξεις με αθλητισμό, όποτε παίξει πρώιμος επαναπρογραμματισμός.

Προφανώς είναι πολύ σημαντικά κι αυτά, αλλά αυτά είναι προφανή. Εγώ μιλάω και για άλλα θέματα, βιολογικού προγραμματισμού ή/και βρεφικής διατροφής που κάνουν μεγάλη διαφορά χωρίς κανείς να το καταλαβαίνει. Ακόμα και η διατροφή της μητέρας κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης έχει βρεθεί ότι επηρεάζει την μετέπειτα τάση για παχυσαρκία του παιδιού.

Κατά τα άλλα, είναι γνωστό ότι κάποια στιγμή εκεί στις αρχές της δεκαετίας του '50, έγινε η μεγάλη στροφή. Σε αυτό συνετέλεσαν δύο καθοριστικοί παράγοντες: 1) Η αλματώδης ανάπτυξη της βιομηχανίας τροφίμων και η βελτίωση της διάρκειας ζωής των φαγητών μέσω επεξεργασίας και 2) η είσοδος της τηλεόρασης στο μέσο αμερικανικό σπίτι (που αργότερα επεκτάθηκε σε όλον τον κόσμο). Πριν από εκείνο το καθοριστικό σημείο, η παχυσαρκία ήταν ανύπαρκτο πρόβλημα στις ΗΠΑ. Αλλά κάποια στιγμή οι εταιρείες τροφίμων αποφάσισαν ότι οι Αμερικάνοι δεν έπρεπε να τρώνε μόνο 3 φορές τη μέρα όπως συνηθιζόταν μέχρι τότε, αλλά έπρεπε να γεμίσουν τη μέρα τους με "σνακς". Και τα "σνακς" ήταν βασικά τροφές με υψηλή επεξεργασία.

Ακόμα συνεχίζεται η τρομερή επίδραση των εταιρειών τροφίμων στην κουλτούρα του φαγητού, με καταστροφικές συνέπειες. Τα μαλακιστήρια της βιομηχανίας τροφίμων καταβάλουν τεράστιες προσπάθειες να πείσουν τον κόσμο ότι η παχυσαρκία οφείλεται κυρίως στην έλλειψη άσκησης και όχι στην κακή διατροφή, ενώ ισχύει το ακριβώς αντίθετο. Και η διαφήμιση άθλιων φαγητών συνεχίζεται με ολοένα και καινούριους τρόπους, απευθυνόμενη σε ολοένα και μικρότερες ηλικίες (εκεί που παγιώνονται οι συνήθειες).

Βασικά πηγαίνετε σε ένα σουπερμάρκετ και αφαιρέστε το κομμάτι με τα λαχανικά και τα φρούτα (κατεψυγμένα και φρέσκα), τα κρέατα και ψάρια (κατεψυγμένα και φρέσκα), τα όσπρια/ρύζια/ξηρούς καρπούς και τις κονσέρβες. Σχεδόν όλα τα υπόλοιπα είναι μαλακίες που αν έλειπαν θα ήταν καλύτερα για όλους.

[aLiCat]

Είναι θέμα πολλών παραγόντων: κληρονομικό, εθισμού, λαιμαργίας, ορμονικό, φαρμακευτικής αγωγής, ψυχολογικό σαν "αντίδοτο" (σε δύσκολες καταστάσεις). Και βέβαια θέμα μεταβολισμού που αλλάζει σε φάσεις της ζωής και όσο μεγαλώνει η ηλικία.

Στην Αμερική υποθέτω πως μόνο οι celebrities και γενικά εκείνοι που έχουν αρκετά χρήματα τρέφονται σωστά.
Ο λαός, που δεν έχει την οικονομική δυνατότητα, καταναλώνει κυρίως junk food.
Για παράδειγμα απ' όσους κυκλοφορούσαν στους δρόμους της Ν. Υόρκης που είχα βρεθεί κάποτε, η πλειοψηφία ήταν παχύσαρκοι. Τα φαγητά τους τίγκα στα λιπαρά, κυρίως κρέας. Κι από λαχανικά... κάτι άθλια στην εμφάνιση, κερωμένα έμοιαζαν πλαστικά (που έφερναν κυρίως από την Καλιφόρνια) έβρισκα σε κανα Deli.
Γύρισα στην Ελλάδα με την ασυγκράτητη διάθεση να την πέσω σε ό,τι λαχανικό και φρούτο υπήρχε.

[Chilloutbuddy]

Για μένα το πρόβλημα στη διατροφή αυτών που παχαίνουν είναι συνήθως οι υπερβολικοί υδατάνθρακες

Από εκεί που λέγαμε κάποτε "ισορροπημένη διατροφή" έχουμε φτάσει σε σημείο οι περισσότεροι να τρώνε 85-90% υδατάνθρακες με κάθε γεύμα, ειδικά σε φτηνά εστιατόρια, φαστ φουντ και ντιλιβεράδικα. Το οποίο είναι ξεκάθαρα ο στόχος τους για δύο λόγους: α) οι υδατάνθρακες είναι φτηνοί γιατί μιλάμε για ψωμιά, πατάτες, ρύζια, ζυμαρικά και αναψυκτικά με ζάχαρη, φραγκοδίφραγκα δηλαδή σε σχέση με το κόστος του κρέατος ή του τυριού, και β) ο οργανισμός επεξεργάζεται τους υδατάνθρακες εύκολα και γρήγορα, με αποτέλεσμα τελικά να μη χορταίνεις και να τρως παραπάνω. Σύγκρινε σε γραμμάρια πόση μπριζόλα μπορείς να φας, σε σχέση με πόσες τηγανητές πατάτες μπορείς να φας. Ο μέσος άντρας συνήθως μπορεί να φάει μόνο μία μπριζόλα αλλά ένα λόφο ολόκληρο τηγανιτές πατάτες.

Επίσης έχουν επενδυθεί δισεκατομμύρια και άπειρες ώρες δοκιμών σε εργαστήρια για να πετύχουν γεύση και εμφάνιση που σε κάνουν να θες το γεύμα με το 85-90% πάμφηνο υδατάνθρακα. Ομοιόμορφες πατάτες, αλάτι, ζάχαρη και βούτυρο σε άφθονες ποσότητες, πρόσθετα χωρίς διατροφική αξία, βασικά μιλάμε για αργή αλλά σταθερή αυτοκτονία.

Αυτό ξεκίνησε από τον περασμένο αιώνα στην Αμερική, όπου η κυβέρνηση έφτιαξε την περίφημη "διατροφική πυραμίδα" που ήταν κυρίως υδατάνθρακες και μετά τη διαφήμισαν και την προώθησαν παντού. H οποία όπως και κάθε τι Αμερικάνικο ήταν αποτέλεσμα πιέσεων από διάφορα λόμπι και γκρουπ της βιομηχανίας τροφίμων, μετά αναθεωρήθηκε, αλλά το κακό είχε γίνει. Από τότε ο κάθε Αμερικάνος νομίζει ότι πρέπει να τρώει ένα μπολ δημητριακά με ζάχαρη κάθε πρωί, γάλα με το φαγητό, και πατάτες και ψωμιά όλη μέρα. Μετά βάλε και την επεξεργασία, την τηλεόραση και τα λοιπά που λέει κι ο micmic και τελικά φτάσαν να τρώνε υπερεπεξεργασμένους υδατάνθρακες με λίπος και συντηρητικά. Τέλεια.

Στην Ελλάδα ευτυχώς δεν πολυέφτασε αυτό γιατί είχαμε ήδη τη δική μας (πολύ ανώτερη) διατροφική κουλτούρα. Αλλά πρέπει να τρώς όπως τρώγαν οι παλιοί, που για φτηνότερο φαγητό τρώγανε και όσπρια πού και πού, μια φορά την εβδομάδα ψάρι, οι τηγανητές πατάτες ήταν 5-6 σαν γαρνιτούρα δίπλα στη μπριζόλα και όχι ολόκληρο μπωλ, σε κάθε γεύμα υπήρχε πάντα μια σαλάτα στο τραπέζι, κάθε τόσο έβγαινε και κανα μπριάμ ή άλλο φαί που ήταν μόνο λαχανικά, και η κοκακόλα ήταν σε μικρό γυάλινο μπουκάλι σαν κάτι σπέσιαλ όταν είμαστε έξω και όχι καθημερινό συνοδευτικό στο τραπέζι. Κατι το πρωϊνό ήταν καφές, άντε να βουτήξεις μέσα κι ένα κουλουράκι της μαμάς. Υπήρχε φυσικά και ψωμί πάντα στο ελληνικό τραπέζι αλλά ήταν συνοδευτικό. Οι υδατάνθρακες κάποιες μέρες ήταν κυρίως πιάτο (πχ τα παραδοσιακά μακαρόνια με κιμά) αλλά τελικά όλα αυτά τα μακαρόνια, πατάτες και ψωμιά σε ορίζοντα εβδομάδας ήταν μόνο το 25-35% της διατροφής, σε καμμία περίπτωση το 85% που θα σου σερβίρουν σε φαστ φουντ.

[micmic]

Κι η Ελλάδα σε άθλια θέση είναι πλέον. Νο.38 επί 191 χωρών στην κατάταξη των ποσοστών παχυσαρκίας. Μέσα στις 3-4 χειρότερες της Ευρώπης. Και νομίζω πρωτοδεύτεροι στην παιδική παχυσαρκία.

[Cecily Anne]

Μου φαινεται λιγο δυσκολο να μην υπαρχει πχ η επιλογη των κατεψυγμενων λαχανικων στη χειροτερη των περιπτωσεων,οπουδηποτε και να βρισκεσαι στο αμερικα.Αμφιβαλλω οτι τους στουμπωνουν τοστ.

Προφανώς και θα υπάρχουν σε τριπλάσια τιμή από το τοστ. Αυτό σου γράφει ο παραπάνω. Ψωνίζουν φτηνές μαλακιες που είναι πιο μάπα από τις αντίστοιχες φτηνές μαλακιες της Ευρώπης.

Δηλαδη αν ψαξω τιμες λαχανικων/οσπριων κλπ θα δω τερατα;

Εξαρτάται την ποιότητα και το σούπερ μάρκετ. Αν ψάξεις στα whole foods θα βρεις τέρατα , αν ψάξεις σε πιο φτηνά φαντάζομαι στα βασικά πχ ντομάτα καρότο κολοκύθι, θα βρεις πιο φυσιολογικές τιμές. Δεν παύεις όμως να βρίσκεις Μπέργκερ πάμφθηνο.

[Cecily Anne]

Κι η Ελλάδα σε άθλια θέση είναι πλέον. Νο.38 επί 191 χωρών στην κατάταξη των ποσοστών παχυσαρκίας. Μέσα στις 3-4 χειρότερες της Ευρώπης. Και νομίζω πρωτοδεύτεροι στην παιδική παχυσαρκία.

Όμως εγώ γύρω παρατηρώ γονείς πιο ενημερωμένους από τους δικούς μας. Ειλικρινά πιστεύω ότι οι νέες γενιές είναι σε καλύτερη κατάσταση.

[Naranjita]

δεν μπορουμε να τα ρίχνουμε στους υδατάνθρακες όλα.

80-90% υδατάνθρακες έτρωγαν και οι πρόγονοι μας και ήταν αδύνατοι. όσπρια, ψωμί, πατάτες αργότερα, καλαμπόκι, πίτες διαφόρων ειδών και ψευτόφαγα για θερμίδες και για να στέκονται στα πόδια τους. κρέας σπανίως έμπαινε στο τραπέζι. σε καμιά γιορτή ή σε κανα γάμο και αυτό με μέτρο.
ένας από τους λόγους κατ εμε είναι το πείραγμα των τροφίμων. οι παλιοι δεν έβαζαν στο ψωμί διογκωτικά, ζάχαρη, χρώματα, ε1,2,3 ή στα υπόλοιπα τρόφιμα δεν είχαν γίνει μεταλλάξεις παρά μόνον όσες ήταν αναγκαίες. τώρα τρως λαχανικά από το σούπερ και δεν εχουν βιταμίνες δεν έχουν τίποτα παρά θερμίδες και όγκο για να γεμίσεις την κοιλιά σου. επίσης, δεν ασχολούμαστε πλέον οι περισσότεροι με το πότε είναι η εποχή του κάθε ζαρζαβατικού που έχει έρθει απο το θερμοκήπιο. λέμε ότι κάνουμε ορμονικές εξετάσεις και νομίζουμε ότι είμαστε μια χαρά και μετά πάμε και τρώμε φράουλες πχ που είναι τίγκα στην ορμόνη.

[Imperium]

Κι η Ελλάδα σε άθλια θέση είναι πλέον. Νο.38 επί 191 χωρών στην κατάταξη των ποσοστών παχυσαρκίας. Μέσα στις 3-4 χειρότερες της Ευρώπης. Και νομίζω πρωτοδεύτεροι στην παιδική παχυσαρκία.

Ποιοι ήταν οι άλλοι 3-4, θυμάσαι μήπως;