Νέες κυκλοφορίες, προτάσεις για νέα ακούσματα, κριτικές
Κανόνες Δ. Συζήτησης
Στα νήματα της ενότητας που βάζετε μουσικά βίντεο, παρακαλούμε να περιοριστείτε σε 1 ή το πολύ 2 βίντεο ανά ποστ, για να μην υπερφορτώνονται οι browsers.
Νετο Γκουερινο έγραψε: 21 Ιαν 2025, 18:47
Πήγαινες την δεκαετία του 80 στα μπουζούκια και έβλεπες κάτι μπαρμπαδες και πήγαινες αρχές 90 και έβλεπες νεολαία
Μέχρι το 88 περίπου οι νέοι της εποχής άκουγαν μόνο ξένη μουσική
Ε ναι ρε σύ γιατί τότε έγιναν πρώτες φίρμες οι τραγουδιστές που έφεραν την νεολαία στα μπουζούκια αν και τραγουδούσαν και πιο πριν
Και για μένα, άσχετα αν ακολούθησαν και πολλοί άλλοι οι πρωτεργάτες ήταν ο Πανταζής στην Αθήνα και ο Καράς στην Θεσσαλονίκη
με δυο ΡΟ, εισαι και ΠΑΟΚτσης
ο σκυλος γινηκε σκυλος στα 50ς, και νεοσκυλος στα 70ς με Βοσκοπουλα και Διονυσιου και Κοινουση κλπ κλπ
αυτο στα 80ς ηταν αλλο πραμα
μεχρι τα πρωτα 80ς οι μαλλιαροι ηπρεπε να εχουν πιασμενο απο ταρχιδια καναν αξαδερφο μπας και τους στειλει κανα αλμπουμ των Hatfield And The North, ολοι ελληνεζικα ακουγαν
Ως αλμυρόγλυκο τόσο όσο, θα το χαρακτήριζα. Δεν είναι μόνον θέμα γεύσης αλλά και μυρωδιάς. Ακριβώς το ίδιο που ισχύει για τη γεύση και μυρωδιά των όρχεων και του σπέρματος. Αν δεν, δεν.
Ένοπλος σοσιαλμπαχαλάκης έγραψε: 21 Ιαν 2025, 19:03
Από τα κορυφαία της Μαρινέλας, 1987, κι εδώ ξεφεύγει από τα εμπορικά, και ερμηνεύει στίχους με κοινωνικό χαρακτήρα.
"Σε ξενοδοχεία κεντρικά
Μια θλίψη τοξικομανιας".
Το 1960, η Μαρινέλλα και ο Στέλιος Καζαντζίδης, εμφανίστηκαν για πρώτη φορά στον ελληνικό κινηματογράφο (συνολικά συμμετείχαν μαζί σε 10 ελληνικές ταινίες[8]), στην κωμική ταινία του Ροβήρου Μανθούλη Η ΚΥΡΙΑ ΔΗΜΑΡΧΟΣ, ερμηνεύοντας μαζί τα τραγούδια «Για 'μας ποτέ μη ξημερώσει» και «Ζιγκουάλα», ενώ η Μαρινέλλα ερμήνευσε σόλο το τραγούδι του Αργύρη Κουνάδη «Αλλάξανε τα πράγματα».
Τον Μάρτιο του 1961, στο θέατρο "Κεντρικόν", ερμήνευσαν 4 τραγούδια του Μάνου Χατζιδάκι («Αθήνα», «Κουρασμένο παλληκάρι», «Ο κυρ Αντώνης», «Το πέλαγο είναι βαθύ») σε ποίηση Νίκου Γκάτσου (τα δύο πρώτα) και 6 του Μίκη Θεοδωράκη («Βράχο - βράχο τον καημό μου», «Παράπονο», «Ο μετανάστης», «Καημός», «Σαββατόβραδο» και «Έχω μια αγάπη») από τον κύκλο τραγουδιών "Πολιτεία", σε ποίηση Δημήτρη Χριστοδούλου και Τάσου Λειβαδίτη (τα δύο τελευταία). Ο Μάνος Χατζιδάκις, ακούγοντας στις πρόβες την Μαρινέλλα να κάνει αυθόρμητα την φούγκα στο "Κουρασμένο παλικάρι" την παρομοίασε με τη Μαρίκα Νίνου στην βελτιωμένη εκδοχή της
Ως αλμυρόγλυκο τόσο όσο, θα το χαρακτήριζα. Δεν είναι μόνον θέμα γεύσης αλλά και μυρωδιάς. Ακριβώς το ίδιο που ισχύει για τη γεύση και μυρωδιά των όρχεων και του σπέρματος. Αν δεν, δεν.
Νετο Γκουερινο έγραψε: 21 Ιαν 2025, 18:50
Άμα δεν έχει σχέση αυτό,ποιο έχει;
Ότι άκουγαν την Μαρινέλλα κάτι θείες;
Ασ´ το ρε Γκουερίνο μου. Για μυρωδιά μπάρμπα που την είδε νεολαίος στις μεγάλες πίστες των νάιντις σε κόβω.
Καλά καλά
Εγώ μιλάω μόνο για πράγματα που έζησα,και ειδικά αυτό παρά πολύ έντονα
Κι εγώ στα δικά μου αναφέρθηκα. Πληροφοριακώς, πριν κατακλύσει η νεολαία και οι χάι τις μεγάλες λαϊκές πίστες, αυτός που έκανε μόδα τα "ορθάδικα" στα μπαράκια ήταν ο κωστοπουλισμός, κάπου στα νάιντις. Οι ρεμπετοροκάδες των έιτις ήταν ένας παλιότερος συνδυασμός, η μισή τους καρδιά ήταν στις ροκ σκηνές και η άλλη μισή στα κουτούκια σεργιάνιζε. Οι ροδοπανατζήδες ήταν καρεκλάδες.
Εγώ αναφέρθηκα σε καλλιτέχνες που μπορούσαν να σταθούν χωρίς γαρούφαλα και στοίβες από πιάτα στις μπουάτ στα σέβεντις και έιτις.
Ε ναι ρε σύ γιατί τότε έγιναν πρώτες φίρμες οι τραγουδιστές που έφεραν την νεολαία στα μπουζούκια αν και τραγουδούσαν και πιο πριν
Και για μένα, άσχετα αν ακολούθησαν και πολλοί άλλοι οι πρωτεργάτες ήταν ο Πανταζής στην Αθήνα και ο Καράς στην Θεσσαλονίκη
με δυο ΡΟ, εισαι και ΠΑΟΚτσης
ο σκυλος γινηκε σκυλος στα 50ς, και νεοσκυλος στα 70ς με Βοσκοπουλα και Διονυσιου και Κοινουση κλπ κλπ
αυτο στα 80ς ηταν αλλο πραμα
μεχρι τα πρωτα 80ς οι μαλλιαροι ηπρεπε να εχουν πιασμενο απο ταρχιδια καναν αξαδερφο μπας και τους στειλει κανα αλμπουμ των Hatfield And The North, ολοι ελληνεζικα ακουγαν
Πολύ μεγάλο λάθος κάνεις
Πόσα μπουζουκτσιδικα είχε η Θεσσαλονίκη αρχές 80 γνωρίζεις;
Τρίχες είχε όπως και η Αθήνα το ίδιο
Σε κανένα άλλο μαγαζί δεν έπαιζαν ελληνικά τραγούδια,μα σε κανένα από αυτά που συχναζαμε και δεν είχαν ζωντανή μουσική
Ασ´ το ρε Γκουερίνο μου. Για μυρωδιά μπάρμπα που την είδε νεολαίος στις μεγάλες πίστες των νάιντις σε κόβω.
Καλά καλά
Εγώ μιλάω μόνο για πράγματα που έζησα,και ειδικά αυτό παρά πολύ έντονα
Κι εγώ στα δικά μου αναφέρθηκα. Πληροφοριακώς, πριν κατακλύσει η νεολαία και οι χάι τις μεγάλες λαϊκές πίστες, αυτός που έκανε μόδα τα "ορθάδικα" στα μπαράκια ήταν ο κωστοπουλισμός, κάπου στα νάιντις. Οι ρεμπετοροκάδες των έιτις ήταν ένας παλιότερος συνδυασμός, η μισή τους καρδιά ήταν στις ροκ σκηνές και η άλλη μισή στα κουτούκια σεργιάνιζε. Οι ροδοπανατζήδες ήταν καρεκλάδες.
Εγώ αναφέρθηκα σε καλλιτέχνες που μπορούσαν να σταθούν χωρίς γαρούφαλα και στοίβες από πιάτα στις μπουάτ στα σέβεντις και έιτις.
Νετο Γκουερινο έγραψε: 21 Ιαν 2025, 19:05
Ε ναι ρε σύ γιατί τότε έγιναν πρώτες φίρμες οι τραγουδιστές που έφεραν την νεολαία στα μπουζούκια αν και τραγουδούσαν και πιο πριν
Και για μένα, άσχετα αν ακολούθησαν και πολλοί άλλοι οι πρωτεργάτες ήταν ο Πανταζής στην Αθήνα και ο Καράς στην Θεσσαλονίκη
με δυο ΡΟ, εισαι και ΠΑΟΚτσης
ο σκυλος γινηκε σκυλος στα 50ς, και νεοσκυλος στα 70ς με Βοσκοπουλα και Διονυσιου και Κοινουση κλπ κλπ
αυτο στα 80ς ηταν αλλο πραμα
μεχρι τα πρωτα 80ς οι μαλλιαροι ηπρεπε να εχουν πιασμενο απο ταρχιδια καναν αξαδερφο μπας και τους στειλει κανα αλμπουμ των Hatfield And The North, ολοι ελληνεζικα ακουγαν
Πολύ μεγάλο λάθος κάνεις
Πόσα μπουζουκτσιδικα είχε η Θεσσαλονίκη αρχές 80 γνωρίζεις;
Τρίχες είχε όπως και η Αθήνα το ίδιο
Σε κανένα άλλο μαγαζί δεν έπαιζαν ελληνικά τραγούδια,μα σε κανένα από αυτά που συχναζαμε και δεν είχαν ζωντανή μουσική
μπερδευεις τα σκληροσκυλαδικα τυπου Ζυγος φαση με αυτα που γιναν μοδα στα λεητ 90ς
κατι Ξυλαδικα, Βαρελαδικα, Κουραδαδικα κλπ
εγω απο επαρχια ειμαι και οποτες κατεβαινα σε κτι θειους μου Δελφων και Συκιες σε ολα τα μαγαζια ο Μυτιλιναιος πηγαινε συννεφο
τα πεντε-δεκα μαγαζα στην Σαλονικη αφορουσαν ενα συγκεκριμενο κοινο
Ως αλμυρόγλυκο τόσο όσο, θα το χαρακτήριζα. Δεν είναι μόνον θέμα γεύσης αλλά και μυρωδιάς. Ακριβώς το ίδιο που ισχύει για τη γεύση και μυρωδιά των όρχεων και του σπέρματος. Αν δεν, δεν.
Νετο Γκουερινο έγραψε: 21 Ιαν 2025, 19:01
Καλά καλά
Εγώ μιλάω μόνο για πράγματα που έζησα,και ειδικά αυτό παρά πολύ έντονα
Κι εγώ στα δικά μου αναφέρθηκα. Πληροφοριακώς, πριν κατακλύσει η νεολαία και οι χάι τις μεγάλες λαϊκές πίστες, αυτός που έκανε μόδα τα "ορθάδικα" στα μπαράκια ήταν ο κωστοπουλισμός, κάπου στα νάιντις. Οι ρεμπετοροκάδες των έιτις ήταν ένας παλιότερος συνδυασμός, η μισή τους καρδιά ήταν στις ροκ σκηνές και η άλλη μισή στα κουτούκια σεργιάνιζε. Οι ροδοπανατζήδες ήταν καρεκλάδες.
Εγώ αναφέρθηκα σε καλλιτέχνες που μπορούσαν να σταθούν χωρίς γαρούφαλα και στοίβες από πιάτα στις μπουάτ στα σέβεντις και έιτις.
Τι γράφεις ρε συ, έλεος, ποιός Κωστόπουλος τωρα
Ξέρω πολύ καλά τι γράφω. Ήταν ή δεν ήταν κωστοπουλισμός τα "ορθάδικα"; Εκτός αν δεν ξέρεις τον όρο.
Σε κάθε περίπτωση, επαναλαμβάνω αυτό που έγραψα για τις μπουάτ. Και η παρουσία της Μαρινέλλας σ´ αυτήν την πίστα την καθιέρωσε στον χώρο. Κυριαρχούσε στην σκηνή.
Χαιρομαι που πρόλαβα αυτην την περίοδο. Τα μπουζούκια γενικότερα, δεν με τράβηξαν ποτέ.
Ένοπλος σοσιαλμπαχαλάκης έγραψε: 21 Ιαν 2025, 19:03
Από τα κορυφαία της Μαρινέλας, 1987, κι εδώ ξεφεύγει από τα εμπορικά, και ερμηνεύει στίχους με κοινωνικό χαρακτήρα.
"Σε ξενοδοχεία κεντρικά
Μια θλίψη τοξικομανιας".
Το 1960, η Μαρινέλλα και ο Στέλιος Καζαντζίδης, εμφανίστηκαν για πρώτη φορά στον ελληνικό κινηματογράφο (συνολικά συμμετείχαν μαζί σε 10 ελληνικές ταινίες[8]), στην κωμική ταινία του Ροβήρου Μανθούλη Η ΚΥΡΙΑ ΔΗΜΑΡΧΟΣ, ερμηνεύοντας μαζί τα τραγούδια «Για 'μας ποτέ μη ξημερώσει» και «Ζιγκουάλα», ενώ η Μαρινέλλα ερμήνευσε σόλο το τραγούδι του Αργύρη Κουνάδη «Αλλάξανε τα πράγματα».
Τον Μάρτιο του 1961, στο θέατρο "Κεντρικόν", ερμήνευσαν 4 τραγούδια του Μάνου Χατζιδάκι («Αθήνα», «Κουρασμένο παλληκάρι», «Ο κυρ Αντώνης», «Το πέλαγο είναι βαθύ») σε ποίηση Νίκου Γκάτσου (τα δύο πρώτα) και 6 του Μίκη Θεοδωράκη («Βράχο - βράχο τον καημό μου», «Παράπονο», «Ο μετανάστης», «Καημός», «Σαββατόβραδο» και «Έχω μια αγάπη») από τον κύκλο τραγουδιών "Πολιτεία", σε ποίηση Δημήτρη Χριστοδούλου και Τάσου Λειβαδίτη (τα δύο τελευταία). Ο Μάνος Χατζιδάκις, ακούγοντας στις πρόβες την Μαρινέλλα να κάνει αυθόρμητα την φούγκα στο "Κουρασμένο παλικάρι" την παρομοίασε με τη Μαρίκα Νίνου στην βελτιωμένη εκδοχή της
Κο αυτά εμπορικά ήταν για την εποχή, εδώ μιλάμε για αντεργκράουντ καταστάσεις, η Μαρινέλλα τραγουδάει για 80ς πρεζόνια, όχι αστεία.
Για μένα, το λοιπόν, το πιο εκπληκτικό,
πιο επιβλητικό, πιο μυστηριακό και πιο μεγάλο,
είναι ένας μπαχαλος που τον μποδίζουν να βαδίζει,
είναι ένας μπαχαλος που τον αλυσοδένουνε.
Κι αυτό με πολιτικό στιχο από τα 80ς, αλλά δεν μου αρέσει, έχει έναν χουντολαικισμο.
Για μένα, το λοιπόν, το πιο εκπληκτικό,
πιο επιβλητικό, πιο μυστηριακό και πιο μεγάλο,
είναι ένας μπαχαλος που τον μποδίζουν να βαδίζει,
είναι ένας μπαχαλος που τον αλυσοδένουνε.
