Phorum.com.gr

Πάντως όταν διαβάζω βιβλία (μυθιστορήματα) όντως δεν κάνω εικόνα, εκτός αν επιμένει τρελά στην περιγραφή ο τύπος.

talaipwros έγραψε: 17 Σεπ 2024, 01:19 They also tend to have difficulty with tasks that require visualizing or imagining physical objects and how they move and rotate in space.

αυτο παντως μου κανει εντύπωση που το λεει για κοινό, και εγώ δεν νομιζω οτι αυτό εχει σχέση με την δημιουργία εικόνων σαν επακόλουθο περιγραφής απο ενα βιβλίο κλπ, εχω γνωρίσει ελάχιστους ανθρώπους που το κανουν νομιζω.

ΓΑΛΗ έγραψε: 17 Σεπ 2024, 11:21

Dwarven Blacksmith έγραψε: 17 Σεπ 2024, 11:01 Δεν έχει καμία σχέση με το αν κλείνεις τα μάτια ή όχι.
Μπορείς να κάνεις εικόνα κάτι που δεν έχεις δεί ποτέ; Π.χ. τον Πούτιν να φιλάει το δαχτυλίδι του Ζελένσκι;

Αυτό είναι όντως φαντασία και σαφώς μπορεί να γίνει εικόνα.

Αλλά η ανάκληση οπτικών παραστάσεων που έχουν ήδη καταγραφεί στον σκληρό, δεν είναι φαντασία.

Οπότε, είναι μάλλον λάθος και ο επιστημονικός όρος.

Ακριβώς.

foscilis έγραψε: 17 Σεπ 2024, 21:16 Πάντως όταν διαβάζω βιβλία (μυθιστορήματα) όντως δεν κάνω εικόνα, εκτός αν επιμένει τρελά στην περιγραφή ο τύπος.

μερικές φορές είναι ευχή, πχ όταν τον παίζεις είναι ωραία να έχεις ζωντανές λεπτομερείς εικόνες

μερικές φορές είναι κατάρα, πχ διαβάζω τώρα το Γεφύρι του Δρίνου ενός Σέρβου συγγραφέα, και έχει ο πούστης 5-6 σελίδες λεπτομερέστατη περιγραφή πώς ανέθεσαν οι Οθωμανοί σε ένα γύφτο να παλουκώσει έναν Σέρβο. Ακριβώς από πού μπήκε το παλούκι, από πού βγήκε, πώς απέφυγε ο γύφτος την καρδιά και τα πνευμόνια για να ζήσει πολλές ώρες για να τον βλέπουν οι άλλοι για παραδειγματισμό, ποιό κόκκαλο έσπασε, τι συσπάσεις έκανε το πρόσωπό του όταν χτύπαγε προσεκτικά το παλούκι με ένα σφυράκι για να μπει σιγά σιγά, πώς άλλαζαν χρώμα το χείλια του, πώς άλλαζε η φωνή του κλπ

Έκανα να φάω κανα 24ωρο

Α εδω υπεισερχεται ο παραγοντας της ελλειψης ενσυναισθησης, τι με νοιαζει εμενα τι επαθε ο Σερβος πριν 300 χρονια, ανετα το εβλεπα και σε βιντεο.

Σεξουαλικές φαντασιώσεις δεν είχες στην εφηβεία;

foscilis έγραψε: 17 Σεπ 2024, 21:45 Α εδω υπεισερχεται ο παραγοντας της ελλειψης ενσυναισθησης, τι με νοιαζει εμενα τι επαθε ο Σερβος πριν 300 χρονια, ανετα το εβλεπα και σε βιντεο.

σωστό αυτό, εγώ ας πουμε σε διαβαζα να λες το αεροπλάνο δεν θα πετάξει και το δικαιολογούσες κιόλας, και με έπιανε ενα σφίξιμο, αλήθεια στεναχωριόμουνα που κατάντησες έτσι. Άσχετο ομως αυτό, δίκιο έχεις.

Chilloutbuddy έγραψε: 17 Σεπ 2024, 21:27

foscilis έγραψε: 17 Σεπ 2024, 21:16 Πάντως όταν διαβάζω βιβλία (μυθιστορήματα) όντως δεν κάνω εικόνα, εκτός αν επιμένει τρελά στην περιγραφή ο τύπος.

μερικές φορές είναι ευχή, πχ όταν τον παίζεις είναι ωραία να έχεις ζωντανές λεπτομερείς εικόνες

μερικές φορές είναι κατάρα, πχ διαβάζω τώρα το Γεφύρι του Δρίνου ενός Σέρβου συγγραφέα, και έχει ο πούστης 5-6 σελίδες λεπτομερέστατη περιγραφή πώς ανέθεσαν οι Οθωμανοί σε ένα γύφτο να παλουκώσει έναν Σέρβο. Ακριβώς από πού μπήκε το παλούκι, από πού βγήκε, πώς απέφυγε ο γύφτος την καρδιά και τα πνευμόνια για να ζήσει πολλές ώρες για να τον βλέπουν οι άλλοι για παραδειγματισμό, ποιό κόκκαλο έσπασε, τι συσπάσεις έκανε το πρόσωπό του όταν χτύπαγε προσεκτικά το παλούκι με ένα σφυράκι για να μπει σιγά σιγά, πώς άλλαζαν χρώμα το χείλια του, πώς άλλαζε η φωνή του κλπ

Έκανα να φάω κανα 24ωρο

Έχεις απόλυτο δίκιο, "συμπάσχω"... Ακριβώς την ίδια θεματολογία με ανατριχιαστικές λεπτομέρειες (αλλά σε άλλο βιβλίο), είχα κάποτε διαβάσει.
Ξεχνάω σε σε ποιο, αλλά έχω ανεξίτηλη στη μνήμη μου την εικόνα που είχα πλάσει με τη φαντασία, καθώς και την εμετική αίσθηση που μου είχε δημιουργήσει.

νομιζω όμως ολοι μπορουμε να κανουμε εικόνες, ισως καποιοι δεν το καταγράφουν, αλλα συμβαινει νομιζω στους περισσότερους.

πρακτικό παραδειγμα νομιζω ειναι οταν πέφτει κατω ενα βυδάκι, κατι μικρούλι που δεν θα παει αρκετά μακριά για να χρησιμοποιήσουμε τον ηχο για εντοπισμό στον χώρο, και θα φαει ωρα να το βρουμε χωρις την φαντασία. Παγωνουμε εκεινη την ώρα και ακουμε οσο καλυτερα μπορουμε, ξερουμε πώς αρχισε η πτώση, τι υπαρχει εκει δίπλα, και ο ήχος γίνεται εικόνα, βλεπουμε το βυδάκι να πέφτει, να κανει γκέλες, να ακουμπαει τα πραγματα που ακουσαμε, και το βρίσκουμε χωρίς να ψάξουμε, καταλαβαίνουμε που πήγε. Ισως καποιοι δεν καταχωρουμε οτι καναμε οπτικοποιηση, αλλα εχει συμβεί νομιζω.

enaon έγραψε: 17 Σεπ 2024, 21:55 νομιζω όμως ολοι μπορουμε να κανουμε εικόνες, ισως καποιοι δεν το καταγράφουν, αλλα συμβαινει νομιζω στους περισσότερους.

πρακτικό παραδειγμα νομιζω ειναι οταν πέφτει κατω ενα βυδάκι, κατι μικρούλι που δεν θα παει αρκετά μακριά για να χρησιμοποιήσουμε τον ηχο για εντοπισμό στον χώρο, και θα φαει ωρα να το βρουμε χωρις την φαντασία. Παγωνουμε εκεινη την ώρα και ακουμε οσο καλυτερα μπορουμε, ξερουμε πώς αρχισε η πτώση, τι υπαρχει εκει δίπλα, και ο ήχος γίνεται εικόνα, βλεπουμε το βυδάκι να πέφτει, να κανει γκέλες, να ακουμπαει τα πραγματα που ακουσαμε, και το βρίσκουμε χωρίς να ψάξουμε, καταλαβαίνουμε που πήγε. Ισως καποιοι δεν καταχωρουμε οτι καναμε οπτικοποιηση, αλλα εχει συμβεί νομιζω.

Αυτό είναι spatial awareness, δουλεύει και χωρίς οπτικοποίηση, εσύ απλά το μεταφράζεις σε κάτι που γνωρίζεις. Αλλά δεν είναι καθόλου απαραίτητο η "εικόνα" να είναι κυριολεκτικά εικόνα.

foscilis έγραψε: 17 Σεπ 2024, 21:45 Α εδω υπεισερχεται ο παραγοντας της ελλειψης ενσυναισθησης, τι με νοιαζει εμενα τι επαθε ο Σερβος πριν 300 χρονια, ανετα το εβλεπα και σε βιντεο.

είσαι λιγουλάκι ψυχοπαθής δηλαδή
οσο πατάει η γάτα

Chilloutbuddy έγραψε: 17 Σεπ 2024, 22:02

foscilis έγραψε: 17 Σεπ 2024, 21:45 Α εδω υπεισερχεται ο παραγοντας της ελλειψης ενσυναισθησης, τι με νοιαζει εμενα τι επαθε ο Σερβος πριν 300 χρονια, ανετα το εβλεπα και σε βιντεο.

είσαι λιγουλάκι ψυχοπαθής δηλαδή
οσο πατάει η γάτα

Μπορεί να μη διαθέτει ενσυναίσθηση, τουλάχιστον όμως, έχει επίγνωση.

talaipwros έγραψε: 17 Σεπ 2024, 20:39

4 με 5

πιο πολυ 5

Εγώ ξεκάθαρα 1. Δεν θα μπορούσε να είναι και αλλιώς αφού ζωγραφίζω και φτιάχνω και μακέτες.

Εγώ παθαίνω πολύ συχνά το άλλο, με το rewind μνήμης για να θυμηθώ κάτι που μόλις ξέχασα.

Τύπου, σκεφτόμουν κάτι ενώ ταυτόχρονα άνοιγα το ψυγείο και έπαιρνα ένα μπουκάλι νερό, και ξαφνικά χτυπάει κουδούνι ή μου φωνάζει κάποιος και ξεχναω τι σκεφτόμουν μετά.

Τότε βάζω το μπουκάλι ξανά στη θέση του, και ξαναπαιζω όλη τη σκηνή από την αρχή, ακόμα και τις εκφράσεις μου προσπαθώ να μιμηθω.
Ανοίγω το ψυγείο, κάνω την ίδια διαδρομή ματιών που έκανα ώσπου να πέσει το βλεμμα μου στο σημείο που ήταν το συγκεκριμένο μπουκάλι, και συνήθως πριν καν το αρπαξω, έχω ήδη θυμηθεί τι σκεφτόμουν.

Με έχει ξελασπωσει πολλές φορές αυτή η πρακτική, μέχρι και κλειδιά έχω βρει έτσι που δεν θυμόμουν που τα ακούμπησα, και ήταν ζήτημα ζωής και θανατου να τα ξαναβρώ.

Δεν ξέρω αν έχει σχέση με το θέμα του νήματος, αλλά μοιάζει παρόμοιο.

Dwarven Blacksmith έγραψε: 17 Σεπ 2024, 22:01 Αυτό είναι spatial awareness, δουλεύει και χωρίς οπτικοποίηση, εσύ απλά το μεταφράζεις σε κάτι που γνωρίζεις. Αλλά δεν είναι καθόλου απαραίτητο η "εικόνα" να είναι κυριολεκτικά εικόνα.

δεν ειμαι σίγουρος οτι ειναι το ίδιο πράγμα, γιαυτο ειπα να ειναι μικρό, για να μην κανουμε τα αφτιά σοναρ.

Δεν γινεται με spatial awarenes να βρεις που πηγε ενα μικρό βυδάκι που επεσε μπροστά σου, πρεπει να κανεις μοντελοποιηση. Προσωπικα καθε ηχος βγαζει 5-10 εικόνες και ο επόμενος αλλαζει την ταινία αφαιρώντας αυτα που δεν βγαζουν νόημα, το επαθα πριν λίγες ημέρες παλι και ειναι εντυπωσιακό, ειχε μπει καπου που δεν θα το εβρισκα ποτέ αλήθεια αν απλά εψαχνα. Αλλα εχω δει να το κανουν και ανθρωποι που ξερω οτι δεν καταγράφουν εικόνες, θεωρώ λοιπόν οτι δεν εχει σημασία αν αναγνωρίζουμε οτι τις κανουμε.