Γιατί πίνανε οι αρχαίοι Έλληνες σιχαμένο νερουλό κρασί;

[George_V]

Δεν οδηγούσαν τότε αυτοκίνητο.

Οχι αλλα οταν μεθουσαν εκαναν χοντρομαλακιες.

Βλ. Μ. Αλεξανδρος και Κλειτος ο Μελας.

Το αυτοκίνητο είναι το πιο επικίνδυνο.

Δοκιμασε να τσακωθεις με καργα μεθυσμενο και με τον κωλοχαρακτηρα του Αλεξανδρου.

[Yochanan]

Καλή προσπάθεια βάρβαρε. Πάω στοίχημα ότι το πέος σου είναι κωμικά μεγάλο.

[Yochanan]

Δεν υπήρχε εμφιάλωση, οπότε οτιδήποτε εκτός από το νέο κρασί, ή το κρασί από σταφίδα ήταν ξυδιασμένο.

Το κρασί που έπινε ο πολύς λαός θα είχε γεύση όπως ένα μπουκάλι ρετσίνας που το έχεις αφήσει ανοιχτό τρεις τέσσερεις μήνες. Ανακατεμένο με θαλασσόνερο μάλλον.

συνταγές για κρασί απο το de agri cultura

104 1 Wine for the hands to drink through the winter: Pour into a jar 10 quadrantals of must, 2 quadrantals of sharp vinegar, 2 quadrantals of boiled must, 50 quadrantals of fresh water. Stir p99 with a stick thrice a day for five consecutive days. Then add 64 sextarii of old sea-water, cover the jar, and seal ten days later. This wine will last you until the summer solstice; whatever is left over after the solstice will be a very sharp and excellent vinegar.

105 1 If your place is far from the sea, you may use this recipe for Greek wine: Pour 20 quadrantals of must into a copper or lead boiler and heat. As soon as the wine boils, remove the fire; and when the wine has cooled, pour into a jar holding 40 quadrantals. Pour 1 modius of salt and 1 quadrantal of fresh water into a separate vessel, and let a brine be made; and when the brine is made pour it into the jar. Pound rush and calamus in a mortar to make a sufficient quantity, and pour 1 sextarius into the jar to give it an odour. Thirty days later seal the jar, and rack off into amphorae in the spring. Let it stand for two years in the sun, then bring it under cover. This wine will not be inferior to the Coan.88

αυτό το πράγμα λέγανε κρασί...

[George_V]

Δεν υπήρχε εμφιάλωση, οπότε οτιδήποτε εκτός από το νέο κρασί, ή το κρασί από σταφίδα ήταν ξυδιασμένο.

Το κρασί που έπινε ο πολύς λαός θα είχε γεύση όπως ένα μπουκάλι ρετσίνας που το έχεις αφήσει ανοιχτό τρεις τέσσερεις μήνες. Ανακατεμένο με θαλασσόνερο μάλλον.

συνταγές για κρασί απο το de agri cultura

104 1 Wine for the hands to drink through the winter: Pour into a jar 10 quadrantals of must, 2 quadrantals of sharp vinegar, 2 quadrantals of boiled must, 50 quadrantals of fresh water. Stir p99 with a stick thrice a day for five consecutive days. Then add 64 sextarii of old sea-water, cover the jar, and seal ten days later. This wine will last you until the summer solstice; whatever is left over after the solstice will be a very sharp and excellent vinegar.

105 1 If your place is far from the sea, you may use this recipe for Greek wine: Pour 20 quadrantals of must into a copper or lead boiler and heat. As soon as the wine boils, remove the fire; and when the wine has cooled, pour into a jar holding 40 quadrantals. Pour 1 modius of salt and 1 quadrantal of fresh water into a separate vessel, and let a brine be made; and when the brine is made pour it into the jar. Pound rush and calamus in a mortar to make a sufficient quantity, and pour 1 sextarius into the jar to give it an odour. Thirty days later seal the jar, and rack off into amphorae in the spring. Let it stand for two years in the sun, then bring it under cover. This wine will not be inferior to the Coan.88

αυτό το πράγμα λέγανε κρασί...

Αγαπητε Γιοχαναν να σας κεράσουμε εναν κυλικα ροδιτικο κρασι με νερο, ρετσινι, γυψο και αρωματικα βοτανα?

Θα μας κανετε την τιμη?

[Yochanan]

Ρόσο Ρωμάνο, πορφυρό από τη Δαμασκός
Δόξα του κρύσταλλου, κρασί από Σαντονρίνη
Ο ασκός να ρέει κι ο Απόλλωνας βοσκός
Να κολυμπάει τα βέλη του σε διοσκουρίνη

[Αλιόσα]

άθικτο μπουκάλι κρασί απο τη ρωμαϊκή περίοδο που βρέθηκε στη Γερμανία



φαίνεται μέσα στο μπουκάλι πόσο πηχτό ήταν

Άμα το πιείς αυτό ζεις μετά;

[kongrosian]

ε βάλε και καμιά καλή συνταγή, για την άρχουσα τάξις.

Κρασί απο την Κω, που ήταν και ΠΟΠ λόγω ιδιαίτερης παραγωγής και ποιότητας. Υπάρηχαν και περιπτώσεις όπου νόθευαν κρασί με θαλασσινό νερό για να το περάσουν για κρασί απο την Κω

Recipe for Coan wine: Take sea-water at a distance from the shore, where fresh water does not come, when the sea is calm and no wind is blowing, seventy days before vintage. After taking it from the sea, pour into a jar, filling it not fully but to within five quadrantals of the top. Cover the jar, leaving space for air, and thirty days later pour it slowly and carefully into another jar, leaving the sediment in the bottom. Twenty days later pour in the same way into a third jar, and leave until vintage. Allow the grapes from which you intend to make the Coan wine to remain on the vine, let them ripen thoroughly, and pick them when they have dried after a rain. Place them in the sun for two days, or in the open for three days, unless it is raining, in which case put them under cover in baskets; clear out any berries which have rotted. Then take the above-mentioned sea-water and pour 10 quadrantals into a jar holding 50; then pick the berries of ordinary grapes from the stem into the jar until you have filled it. Press the berries with the hand so that they may soak in the sea-water. When the jar is full, cover it, leaving space for air, and three days later remove the grapes from the jar, tread out in the pressing-room, and store the wine in jars which have been washed clean and dried.

113 1 To impart a sweet aroma: Take a tile covered with pitch, spread over it warm ashes, and cover with aromatic herbs, rush and the palm which the perfumers keep, place in a jar and cover, so that p105 the odour will not escape before you pour in the wine. Do this the day before you wish to pour in the wine. Pour the wine into the jars from the vat immediately, let them stand covered for fifteen days before sealing, leaving space for air, and then seal. Forty days later pour off into amphorae, and add one sextarius of boiled must to the amphora. Do not fill the amphorae higher than the bottom of the handles, and place them in the sun where there is no grass. Cover the amphorae so that water cannot enter, and let them stand in the sun not more than four years; four years later, arrange them in a wedge, and pack them closely.

βλέπεις ότι ακόμα κι αυτό που ήταν Α ποιότητας, δεν είχε φυσικό άρωμα, έπρεπε να κάνουν ειδική διαδικασία για να πάρει άρωμα

αν με όλα αυτά γινόταν τελικά αλκοολική ζύμωση, καλά ήταν. δε γαμιέται. έχουμε πιει κι εμείς πολλά ξύδια τόσα χρόνια.

[Σενέκας]

άθικτο μπουκάλι κρασί απο τη ρωμαϊκή περίοδο που βρέθηκε στη Γερμανία



φαίνεται μέσα στο μπουκάλι πόσο πηχτό ήταν

Άμα το πιείς αυτό ζεις μετά;

ναι, δε νομίζω ότι έχει πάθει τίποτα. Έχουν φάει μέλι κλπ απο αιγυπτιακούς τάφους που είναι χιλιάδες χρόνια παλιότερα. Νομίζω σε μια περίπτωση είχαν δοκιμάσει βοδινό κρέας που βρέθηκε σε παγετώνα στη Σιβηρία. Το δύσκολο εδώ μάλλον θα είναι να βρεις υγρό για να πιείς, δε νομίζω ότι έχει μείνει τίποτα υγροποιημένο μέσα στο μπουκάλι

[kongrosian]

άθικτο μπουκάλι κρασί απο τη ρωμαϊκή περίοδο που βρέθηκε στη Γερμανία



φαίνεται μέσα στο μπουκάλι πόσο πηχτό ήταν

Άμα το πιείς αυτό ζεις μετά;

ναι, δε νομίζω ότι έχει πάθει τίποτα. Έχουν φάει μέλι κλπ απο αιγυπτιακούς τάφους που είναι χιλιάδες χρόνια παλιότερα. Νομίζω σε μια περίπτωση είχαν δοκιμάσει βοδινό κρέας που βρέθηκε σε παγετώνα στη Σιβηρία. Το δύσκολο εδώ μάλλον θα είναι να βρεις υγρό για να πιείς, δε νομίζω ότι έχει μείνει τίποτα υγροποιημένο μέσα στο μπουκάλι

αν έχει μείνει αλκοόλ μέσα, χονδρικά πάνω από 10%, λογικά θα πίνεται.

[Aitwlos]

άθικτο μπουκάλι κρασί απο τη ρωμαϊκή περίοδο που βρέθηκε στη Γερμανία



φαίνεται μέσα στο μπουκάλι πόσο πηχτό ήταν

Και από κάτω έχει σημαια των μπρεξιταδων

[George_V]

άθικτο μπουκάλι κρασί απο τη ρωμαϊκή περίοδο που βρέθηκε στη Γερμανία



φαίνεται μέσα στο μπουκάλι πόσο πηχτό ήταν

Άμα το πιείς αυτό ζεις μετά;

ναι, δε νομίζω ότι έχει πάθει τίποτα. Έχουν φάει μέλι κλπ απο αιγυπτιακούς τάφους που είναι χιλιάδες χρόνια παλιότερα. Νομίζω σε μια περίπτωση είχαν δοκιμάσει βοδινό κρέας που βρέθηκε σε παγετώνα στη Σιβηρία. Το δύσκολο εδώ μάλλον θα είναι να βρεις υγρό για να πιείς, δε νομίζω ότι έχει μείνει τίποτα υγροποιημένο μέσα στο μπουκάλι

Το μελι ειναι διαφορετικο. Δεν αλλοιωνεται για αυτο το ειχαν και για συντηρητικο. Στην Αιγυπτο βρηκαν μελι 3000 ετων σε ταφους φαραω που ηταν κανονικα βρωσιμο.

Το κρασι απο την αλλη θα εχει γινει τετοιος ξυδιας (αν εχεο παρει και αερα) που θα πεθανεις αμα το πιεις.

[ΣΚΕΠΤΙΚΟΣ]

άθικτο μπουκάλι κρασί απο τη ρωμαϊκή περίοδο που βρέθηκε στη Γερμανία



φαίνεται μέσα στο μπουκάλι πόσο πηχτό ήταν

Άμα το πιείς αυτό ζεις μετά;

ναι, δε νομίζω ότι έχει πάθει τίποτα. Έχουν φάει μέλι κλπ απο αιγυπτιακούς τάφους που είναι χιλιάδες χρόνια παλιότερα. Νομίζω σε μια περίπτωση είχαν δοκιμάσει βοδινό κρέας που βρέθηκε σε παγετώνα στη Σιβηρία. Το δύσκολο εδώ μάλλον θα είναι να βρεις υγρό για να πιείς, δε νομίζω ότι έχει μείνει τίποτα υγροποιημένο μέσα στο μπουκάλι

.


Πρίν καμμιά 10ετία είχε αγοράσει κάτι μπουκάλια ο Κλίντ Ηστγουντ απο ένα ναυάγιο Ισπανών μπορεί και 400 χρόνια πίσω , δε θυμού.....

100.000 Ντόλαρς περ μπούκαλος.....Αν το ψάξεις μπορεί να βρείς αν τα άνοιξε και γευσιγνωσίες και τέτοια.....


.

[Νon4me]

γιατί το κρασί τους δεν είναι σαν το κρασί που πίνουμε σήμερα, ήταν πιο πηχτό και πιο ξινό, γι'αυτό βάζανε νερό και πάγο και μέχρι και μόλυβδο για να το κάνουν πιο πόσιμο

Για ποιό λόγο ήταν τόσο πυκνό και ξινό; Τόσο άχρηστοι οινοποιοί ήταν;

,Κυρίως είχε να κάνει ΚΑΙ με το εμπόριο κρασί σε ημι πηκτή φάση ήταν ευκολότερο για κουβάλημα στα πλοία συν εξοικονόμηση χώρου .

Όταν πας να τρολαρεις αδιάβαστος αυτά παθαίνεις.

Συν 1 για την προσπάθεια

[Japetus]

Δεν πρέπει να παραγνωρίσουμε το γεγονός ότι ΔΕΝ υπήρχε ανεπτυγμένη όπως σήμερα αμπελουργία. Δεν υπήρχαν οι σύγχρονες ποικιλίες με τα πολλά σάκχαρα που στη ζύμωση δίνουν υψηλούς βαθμούς αλκοόλ. Τα άγρια σταφύλια ήταν μικρόρωγα και ξινά και ο αλκοολικός βαθμός του κρασιού που δημιουργούνταν πολύ μικρός. Καμιά σχέση με τα δικά μας κρασιά, δεν υπήρχε περίπτωση να την ακούσουν αν ήταν σκέτα τα σταφύλια.. Είναι πολύ πιθανόν να προσέθεταν μέλι πριν τη ζύμωση αν ήθελαν να βγει ένα πιο δυνατό κρασί..

[Dorian]

Δεν υπήρχε εμφιάλωση, οπότε οτιδήποτε εκτός από το νέο κρασί, ή το κρασί από σταφίδα ήταν ξυδιασμένο.

Το κρασί που έπινε ο πολύς λαός θα είχε γεύση όπως ένα μπουκάλι ρετσίνας που το έχεις αφήσει ανοιχτό τρεις τέσσερεις μήνες. Ανακατεμένο με θαλασσόνερο μάλλον.

Σφράγιζαν τους αμφορείς, πρέπει να έχουν βρεθεί εκατομμύρια δείγματα, τρομερή κατανάλωση. Δεν ξιδιάζει τόσο εύκολα το κρασί. όσο γίνεται η ζύμωση στο νέο κρασί το έχεις για μερικους μήνες ανοικτό γιατί θα εκραγεί αν το σφραγίζεις. Το σφράγισμα κεριά, στο πλάι να βρέχεται ο φελλός κελάρια και τέτοια κόλπα, είναι κυρίως για την οξείδωση για τα ανώτερης ποιότητας μοντέρνα κρασιά. Τα ξύλινα χειροποίητα βαρέλια που είχαν προπολεμικά δεν σφράγιζαν αεροστεγως, θυμάμαι ότι είχε μέσα ο παππου΄ς μου για χρόνια. Τώρα ότι ήταν το αρχαίο πηκτό πρωτη φορά το ακούω. Υποθέτω η κοινωνική μίμηση, κάποια στιγμή καθιερώθηκε και όλοι ακολούθησαν για μην είναι οι περίεργοι.