Phorum.com.gr

Καραμελίτσα έγραψε: 31 Μαρ 2024, 13:45 Εγώ έχω την εξής απορία. Αν θέλουν να ανεβάσουν Ρωμαίο και Ιουλιέτα στη Νιγηρία ή στο Κονγκό θα πρέπει να βάλουν λευκούς ηθοποιούς;

Αν θέλουμε να ανεβάσουμε το "Χιόνι στο κατακαλόκαιρο" στην Ελλάδα, θα πρέπει να πάρουμε κινέζους ηθοποιούς;

Να τους κάνουν να μοιάζουν με λευκούς και εμείς να τους κάνουμε να μοιάζουν με Κινέζους.
Ο Έντυ Μέρφυ το έχει κάνει με μεγάλη επιτυχία. Πριν πεις ότι ήταν για κωμωδίες, το ίδιο γίνεται στο Cloud Atlas πάρα πολύ ωραία. Άργησα να καταλάβω ποιοι είναι μερικοί ηθοποιοί.

Juno έγραψε: 31 Μαρ 2024, 13:51

George_V έγραψε: 31 Μαρ 2024, 11:07 Ένας φανταστικός χαρακτήρας σε μια φανταστική ιστορία μπορεί να είναι ότι θέλει ο συγγραφεας/σκηνοθέτης.

Αν ήθελες να προβοκαρεις σωστά θα ρωτουσες γιατί κάνανε μαύρη την Αν Μπολειν στην ομώνυμη σειρά.

Ήταν μαύροι οι Μοντέγοι. Υπήρχαν μαύροι Ιταλοί ευγενείς;

Γιατί, οι ηθοποιοί που έπαιζαν τους Πέρσες, στην τραγωδία του Αισχύλου ήταν Πέρσες;

Beria έγραψε: 31 Μαρ 2024, 13:57

Juno έγραψε: 31 Μαρ 2024, 13:51

George_V έγραψε: 31 Μαρ 2024, 11:07 Ένας φανταστικός χαρακτήρας σε μια φανταστική ιστορία μπορεί να είναι ότι θέλει ο συγγραφεας/σκηνοθέτης.

Αν ήθελες να προβοκαρεις σωστά θα ρωτουσες γιατί κάνανε μαύρη την Αν Μπολειν στην ομώνυμη σειρά.

Ήταν μαύροι οι Μοντέγοι. Υπήρχαν μαύροι Ιταλοί ευγενείς;

Γιατί, οι ηθοποιοί που έπαιζαν τους Πέρσες, στην τραγωδία του Αισχύλου ήταν Πέρσες;

Φαντάζομαι δεν φαίνονταν ξανθομπούμπουρες ούτε Αφρικανοί, ούτε Άπω Ασιάτες.

Άσε που έχω μάθει ότι αυτόι που παίζουν τον Πουκ στο Όνειρο Καλοκαιρινής Νύχτας δεν είναι αληθινά ξωτικά.

Πού θα φτάσει η νεοταξικη προπαγάνδα;;;;

Juno έγραψε: 31 Μαρ 2024, 13:51

George_V έγραψε: 31 Μαρ 2024, 11:07 Ένας φανταστικός χαρακτήρας σε μια φανταστική ιστορία μπορεί να είναι ότι θέλει ο συγγραφεας/σκηνοθέτης.

Αν ήθελες να προβοκαρεις σωστά θα ρωτουσες γιατί κάνανε μαύρη την Αν Μπολειν στην ομώνυμη σειρά.

Ήταν μαύροι οι Μοντέγοι. Υπήρχαν μαύροι Ιταλοί ευγενείς;

Και ο Οθελλος μαύρος ήταν. Και δεν ήταν διασκευή. Ορίτζιναλ κείμενο ήταν.

Oσο για την ιστορία κάποιοι είχαν χαρακτηριστικά σκουροδερμιας εως νεγρικα θα τα ελεγε κανεις.

Όπως ο Δούκας Αλεσάντρο ντε Μεντιτσι. Τον οποίο αποκαλούσαν Μαυριτανο εξαιτίας των χαρακτηριστικών του



Τώρα αν τα χαρακτηριστικά του ήταν κάποιο περίεργο παιχνίδι γονιδίων η κάπου παίχτηκε απιστία με κάνα μαύρο/μαυρη αυτό δεν το ξέρουμε.

George_V έγραψε: 31 Μαρ 2024, 15:04

Juno έγραψε: 31 Μαρ 2024, 13:51

George_V έγραψε: 31 Μαρ 2024, 11:07 Ένας φανταστικός χαρακτήρας σε μια φανταστική ιστορία μπορεί να είναι ότι θέλει ο συγγραφεας/σκηνοθέτης.

Αν ήθελες να προβοκαρεις σωστά θα ρωτουσες γιατί κάνανε μαύρη την Αν Μπολειν στην ομώνυμη σειρά.

Ήταν μαύροι οι Μοντέγοι. Υπήρχαν μαύροι Ιταλοί ευγενείς;

Και ο Οθελλος μαύρος ήταν. Και δεν ήταν διασκευή. Ορίτζιναλ κείμενο ήταν.

Oσο για την ιστορία κάποιοι είχαν χαρακτηριστικά σκουροδερμιας εως νεγρικα θα τα ελεγε κανεις.

Όπως ο Δούκας Αλεσάντρο ντε Μεντιτσι. Τον οποίο αποκαλούσαν Μαυριτανο εξαιτίας των χαρακτηριστικών του



Τώρα αν τα χαρακτηριστικά του ήταν κάποιο περίεργο παιχνίδι γονιδίων η κάπου παίχτηκε απιστία με κάνα μαύρο/μαυρη αυτό δεν το ξέρουμε.

Αυτός είναι η εξαίρεση που επιβεβαιώνει τον κανόνα και ο Οθελλος είτε παίζεται από μαύρο ηθοποιό, είτε από οποιονδήποτε άλλον, πασαλειμμενο με φούμο.
Αυτήν θα την αλευρώσουν για να παίξει την Ιουλιέτα;

Beria έγραψε: 31 Μαρ 2024, 14:00 Άσε που έχω μάθει ότι αυτόι που παίζουν τον Πουκ στο Όνειρο Καλοκαιρινής Νύχτας δεν είναι αληθινά ξωτικά.

Πού θα φτάσει η νεοταξικη προπαγάνδα;;;;

Δηλαδή θέλεις να πεις ότι η πριγκίπισσα των ξωτικών δεν είναι ούτε ξωτικό, ούτε πριγκίπισσα;
Ωιμέ!!!!

.

Beria έγραψε: 31 Μαρ 2024, 13:57

Juno έγραψε: 31 Μαρ 2024, 13:51

George_V έγραψε: 31 Μαρ 2024, 11:07 Ένας φανταστικός χαρακτήρας σε μια φανταστική ιστορία μπορεί να είναι ότι θέλει ο συγγραφεας/σκηνοθέτης.

Αν ήθελες να προβοκαρεις σωστά θα ρωτουσες γιατί κάνανε μαύρη την Αν Μπολειν στην ομώνυμη σειρά.

Ήταν μαύροι οι Μοντέγοι. Υπήρχαν μαύροι Ιταλοί ευγενείς;

Γιατί, οι ηθοποιοί που έπαιζαν τους Πέρσες, στην τραγωδία του Αισχύλου ήταν Πέρσες;

Κανείς δεν πρόσεξε το βίντεο που ανέβασα από την όπερα του Χαίντελ "Ιούλιος Καίσαρ" όπου ο ρόλος του Ιούλιου Καίσαρα παίζεται πάντοτε από γυναίκα. Ο Χαίντελ έγραψε την όπερα γιά φωνή καστράτο, όταν δε εξαφανίσθηκαν οι καστράτοι, ο ρόλος παίζεται πάνττε από γυναίκα. Ο Ιούλιος Καίσαρ ως γνωστόν δεν ήταν ούτε γυναίκα ούτε καστράτος.

Beria έγραψε: 31 Μαρ 2024, 14:00 Άσε που έχω μάθει ότι αυτόι που παίζουν τον Πουκ στο Όνειρο Καλοκαιρινής Νύχτας δεν είναι αληθινά ξωτικά.

Πού θα φτάσει η νεοταξικη προπαγάνδα;;;;

https://twitter.com/angie22gr/status/17 ... 0882043324

Η ένσταση της Άντζι θα ληφθεί σοβαρά υπόψιν.

Βασικα εχω ενα αλλο ερωτημα.

Γιατι μας επιασε τωρα ο πονος οταν ηδη απο το 1993 ο Ντενζελ Ουασιγκτων εχει παιξει τον Δον Πεντρο της Καστιλλης στην κωμωδια του Σαιξπηρ "Too much ado about nothing" (και τον αδελφο του Δον Χουαν επαιζε ο Κιανου Ριβς αν θυμαμαι καλα)

Tι αλλαξε σε 30 χρονια?

Δλδ το 1993 ηταν αποδεκτο να γινονται διασκευες και να παιζονται ρολοι απο αλλους ηθοποιους και ξαφνικα τωρα γιναμε τιμητες της τεχνης και οπαδοι της ακριβειας?

George_V έγραψε: 31 Μαρ 2024, 12:21
Διασκευές πάντα γίνονται. Είναι τέχνη δεν είναι ντοκιμαντέρ.

Ναι, διασκευές πάντα γίνονται. Και έχουν ήδη αναφερθεί οι διασκευές του Κουροσάβα. Γενικώς, είναι άλλο το να χρησιμοποιείται ένα κλασσικό έργο σε μεταφορά στη χ ή ψ χώρα, ώστε να γίνει πιο βατό στο κοινό το νόημα του και άλλο να χρησιμοποιείται ως μπακγκράουντ ο ιστορικός ή έστω μυθικός χώρος μιας άλλης χώρας.

Αυτό δεν είναι τέχνη είναι γελοία βωμολοχία.

Κατά τα άλλα και η πρόσφατη μαύρη Κλεοπάτρα, ντοκιμαντέρ είναι.

ΓΑΛΗ έγραψε: 06 Απρ 2024, 10:47

George_V έγραψε: 31 Μαρ 2024, 12:21
Διασκευές πάντα γίνονται. Είναι τέχνη δεν είναι ντοκιμαντέρ.

Ναι, διασκευές πάντα γίνονται. Και έχουν ήδη αναφερθεί οι διασκευές του Κουροσάβα. Γενικώς, είναι άλλο το να χρησιμοποιείται ένα κλασσικό έργο σε μεταφορά στη χ ή ψ χώρα, ώστε να γίνει πιο βατό στο κοινό το νόημα του και άλλο να χρησιμοποιείται ως μπακγκράουντ ο ιστορικός ή έστω μυθικός χώρος μιας άλλης χώρας.

Αυτό δεν είναι τέχνη είναι γελοία βωμολοχία.

Κατά τα άλλα και η πρόσφατη μαύρη Κλεοπάτρα, ντοκιμαντέρ είναι.

Αν μιλαμε για ντοκυμαντερ ειμαι καθετα αντιθετος σε οποιο deviation απο την ιστορια.

Αν μιλαμε για τεχνη ειναι κατι πιο fluid. Tα ορια εκει ειναι πολυ πιο μακρια.

Ο Ριχαρδος Γ' του 1995 και ο Τιτος Ανδρονικος της Τζουλιαν Τειμουρ ειναι δυο κλασσικα παραδειγματα διασκευης κλασσικων ιστορικων εργων.

Ειδαλλως με αυτη τη λογικη ακριβειας θα επρεπε να μην εχει εξελιχθει καθολου η τεχνη και να βλεπουμε εργα του Σαιξπηρ π.χ. σε εντελως vanilla μορφη και σε οld english αποκλειστικα.