Καλώς ήρθατε στο Phorum.com.gr Είμαστε εδώ πολλά ενεργά μέλη της διαδικτυακής κοινότητας του Phorum.gr που έκλεισε. Σας περιμένουμε όλους!
https://dev.phorum.com.gr/
Τι εννοείς; Τι είναι αυτό που θες να κρατήσεις;Σενέκας έγραψε: 23 Μαρ 2023, 18:56 μου φαίνεται ρηχό να το απορρίψουμε ως παραληρήματα τρελού. Γνώμη μου
Στην εποχή του ο τεσσαρακοντούτις ήταν γέρων, πόσο μάλλον ο πεντηκοντούτις.Σενέκας έγραψε: 23 Μαρ 2023, 15:11Δεν είχε Αλτσχάιμερ. Επίσης την εποχή που τα έγραφε αυτά ήταν πενηντάρης, όχι ακριβώς γέροντας
ναι αλλά δεν είχε αλτσχάιμερNandros έγραψε: 23 Μαρ 2023, 19:56Στην εποχή του ο τεσσαρακοντούτις ήταν γέρων, πόσο μάλλον ο πεντηκοντούτις.
Καταρχάς να πούμε πώς το βιβλιαράκι είναι διαμάντι. Ειδικά στην πρώτη του έκδοση που δεν είχε μεταγραφή.Σενέκας έγραψε: 23 Μαρ 2023, 09:02
The age of aquarius γιατί λες να λογοκρίθηκε τόσο αξιόλογο τεκμήριο;
Όντως, η εικόνα του αδίστακτου και συνετού επιχειρηματία που παίρνεις όταν διαβάζεις για τις οικονομικές του δραστηριότητες συγκρούεται με την εικόνα του μυστικιστή που ήταν σε μια συνεχή έκσταση και έχει πολύ ενδιαφέρον. Το μόνο σημείο που ο επιχειρηματίας Μακρυγιάννης συναντά τον μυστικιστή είναι στο τέλος που παρακαλάει τον θεό να του δέσει τα χέρια για να μην μπορεί να συγκεντρώνει χρήμα. Είναι κρίμα που σταματάει απότομα το χειρόγραφοThe Age of Aquarius έγραψε: 23 Μαρ 2023, 22:32Καταρχάς να πούμε πώς το βιβλιαράκι είναι διαμάντι. Ειδικά στην πρώτη του έκδοση που δεν είχε μεταγραφή.Σενέκας έγραψε: 23 Μαρ 2023, 09:02
The age of aquarius γιατί λες να λογοκρίθηκε τόσο αξιόλογο τεκμήριο;
Από κει και μετά, είναι προφανές γιατί λογοκρίθηκε. Δεν είχε καμία μα καμία σχέση με την Εκκλησία. Όσο και να προσπάθησαν οι γνωστοί "λόγιοι" να παρουσιάσουν τις μαρτυρίες αυτές ως άλλη μια απόδειξη της προσύλωσης του Μακρυγιάννη στη Λαϊκή Ορθοδοξία και να συνεχίσουν την ηρωοποίησή του ως ανεξάρτητου Έλλην, η Εκκλησία μόνο ως σατανικά ορμώμενο μπορούσε να το χαρακτηρίσει.
Από την άλλη πλευρά, η σημερινή φιλελεύθερη διανόηση που είναι πιο αστοιχείωτη και από το γνωστό αμόρφωτο γίδι που έγραψε πως ήταν ψέκας, το χρησιμοποιεί ως προπαγάνδα για τον ισχυρισμό της πως πριν παραδοθεί ο τόπος στις αγκαλιές της Δύσης ήταν μια οπισθοδρομική τρύπα βυθισμένη στη θρησκοληψία, τη στασιμότητα και την οκνηρότητα της παραδοσιακρατίας.
Αρλούμπες ολκής που αγνοούν το γεγονός πως ο Μακρυγιάννης ήταν ο ορισμός του οικονομικού τυχοδιωκτισμού που μεσουρανούσε τότε στη Δύση.
Συμφωνώ μαζί σου πως είναι παντελώς άστοχο να αποδωθούν τα γραπτά ως παραλήρημα ενός μεσήλικα που είχε προβλήματα υγείας. Ή να εξηγηθουν ως μια προσπάθεια αυτοδικαίωσης της πορείας του Μακρυγιάννη μέσα από ένα υπερφυσικό πλαίσιο.
Το τι ακριβώς ήταν αυτές οι εμπειρίες δεν είμαι σίγουρος. Μπορούμε να κάνουνε ντόρο γράφοντας
Το ενδιαφέρον για μένα είναι πως αυτής της μορφής οι υπερβατικές εμπειρίες δεν είχαν τη ρίζα τους στο δυτικό οριενταλισμό που καταγράφοντας τις ανατολικές λαϊκές και μη δοξασίες μέσω της αποικιοκρατίας, προσπάθησε να επανα-νοηματοδωτήσει την ίδια του την ύπαρξη. Εξού και η ζούρλα για το υπερφυσικό που αρχίζει να γίνεται μόδα στις δυτικές ελίτ αυτήν την εποχή.
Αντιθέτως οι εμπειρίες του Μακρυγιάννη είναι ξεκάθαρα ανατολικής προέλευσης και σχετίζονται με ανάλογες μη-ορθόδοξες πρακτικές της εποχής. Από τις τελετές των ασκητών της Πεντέλης, μέχρι τις λατρευτικές πρακτικές ελληνόφωνων και τουρκόφωνων σε διάφορα σημεία "κλειδιά" του αθηναίκού ιστού (π.χ. δίκτυο σπηλιών στο Λόφο Αρδηττού).
Αλλά σχετίζονται, και εδώ είναι το κλειδί για μένα, και με την αναβίωση του μεταφυσικού στις μουσουλμανικές ελίτ που συμβαίνει - όχι τυχαία- σε ολόκληρο το χώρο της Β. Αφρικής, Μ. Ασίας και Μέσης Ανατολής. Και ταυτίζεται με τη σταδιακή εμπορευματοποίηση των κοινωνικών σχέσεων στην Οθωμανική Αυτοκρατορία, πολύ πριν το Τανζιμάτ. Σε διαφορετική βάση σε σχέση με τη Δύση όμως.
Κληρονόμος αυτής της παράδοσης είναι ο Μακρυγιάννης και απότοκος της οι πρακτικές του.
σχόλιο απο ορθοδόξους;την Μεγάλη Παρασκευή την νύχτα είχε έρθει ο Αφέντης μας κ δέν έλειπε κανένας Άγιος, κ ο Χριστός, κ η Θεοτόκο, κ ήταν πλήθος φώτα, κ ο πολυέλαιος, κ λαμπάδες πλήθος, κ όλοι μαυροφορεμένοι, κ ο Σταυρός ξαπλωμένος απάνω σε εκείνα τα λαμπρά πράματα κ ήταν όλοι καταλυπημένοι, οπου δέν γένεταν περισσότερον δύο ώρες να φέξει, αναλήφτη ο Αφέντης μας κ ο Χριστός κ έμεινε η Θεοτόκο με καμόσους Αγίους (μου τά’λεγε η γυναίκα όλα) την αυγή της λέγει η Θεοτόκο οτι αυτά κάθε χρόνον πρέπει να γένονται, έτσ’ είναι αποφασισμένα απο τον Αφέντη. Πρίν αυτό, μου λέει η Θεοτόκος, προ καιρού: «Γιάννη, να φκιάσεις της φαμελιάς σου ένα φόρεμα, κ να φκιάσεις κ δικό σου». Έφκιασα κ της γυναικός κ τα δικά μου. Τα είχα εις τον οντά οπού’ναι οι εικόνες, κ τότε τα πήραν κ τα ευλογήσανε αυτά κ το σπαθί μου, κ του έβαλε η Αγια Κατερίνη κ μιάν χρυσή φούντα. Την Λαμπρή δέν ήθελα να πάγω εις την εκκλησίαν, δια να μήν μου γένει τίποτας, κ να μήν αφήσω κ το σπίτι μόνον. Τότε μου λέει η Χάρη Της: «μήν πηγαίνεις σάν δέν θέλεις». Το μεσημέρι έρχεται η γυναίκα περνώντας κ μου λέγει οτι ήρθε ο Αφέντης κ ο Χριστός κ όλοι οι Άγιοι κ θα κάμει εδώ εις την καθέντρα Του την Ανάστασιν «κ εσύ κ όλη σου η φαμελιά να είστε συγυρισμένοι». Αυτό ακολουθήσαμεν κ είχα ειπεί κ ένα οπου ξέρει γράμματα, πρωτύτερα, να’ρθεί να κάμωμεν την Ανάστασιν.)
Αδελφοί αναγνώστες, όσα έγραψα ως εδώ, τα είχα σημειωμένα εις τ’ άλλο μου το στορικόν και σαν είδα ότι ήμουν ύποπτος έκοψα τα φύλλα οπου λείπουν από κείνο να μη μου γίνει κατ’ οίκον έρευνα (ότι όλο κάτι λέγεται) και δι’ αυτό τα σημείωσα εδώ σε τούτο, και από’δώ και κάτω όσα θα σημειώσω τα είχα χωμένα τόσον καιρόν μ’ένα τενεκέ αυτά όλα και πλήθος αποδειχτικά, και η κακή τύχη: εσάπισαν καμόσα αποδειχτικά και από τούτα τα θάματα της θείας πρόνοιας, και τα πάγω ανακατεμένα, όχι με την τάξη τους καθώς έγιναν αυτά όλα• κ ο έτος κ’ η εποχή θα πηγαίνει ανακατεμένη, ότι σάπισαν τα περισσότερα• και εγώ φαρμακώθηκα, ότι είμαι αγράμματος και αστενής, κ μου νέκρωσε ο νούς μου• και θα τα σημειώσω όπως μπορώ, όμως συμφώνως με την αλήθεια του Θεού• και αν διαφορετικώς σας σημειώσω, άς δώσω λόγον εις τον Θεόν. Εγώ θα κάμω το χρέος μου να ειπώ όλα αυτά, και η αφεντιά σας είστε νοικοκυραίοι να πιστέψετε ή όχι, δεν σας βϊάζει κανένας την συνείδησίν σας.
Εγώ σάν έβλεπα όλ’ αυτά μόνος μου κ της Παντοδυναμίας Του όσα μου λέγει η γυναίκα, έπεσα εις μετάνοια. Κ τότε κατέβασα εις το κάτω πάτωμα την φαμελιά μου όλη, δια να είμαι ήσυχος κ παστρικός. Σάν ακολούθησε κ εκείνο οπου ξηγιούμαι εδώ, οπου πήγαμεν εις την Αγίαν Ερήνη κ έλαβα τόσες χάρες – κ ήμουν άπαστρος, τότε ξεμάκρυνα την φαμελιά μου όλως δια όλου καμόσον καιρόν. Μίαν ημέρα λέγει η Χάρη Της κ όλοι οι Άγιοι της γυναικός να μου ειπεί οτι: «αυτά που θα σου ειπούμεν είναι λόγια του Χριστού, κ γνωρίζει οτι δέν θα συγκατανέψεις: άν κάμεις διαφορετικά, όλοι φεύγομεν απο’ δώ κ ό,τι φώς κ άλλα οπου αξιώθης, θα χάσεις κ ούτε η γυναίκα θα την αφήσωμεν να σου ξαναειπεί τίποτας. Τί’ναι αυτό οπου κάνεις, χωρίστης απο την φαμελιάσου κ παιδιά σου κ κάθεσαι μόνος σου κ βασανίζεσαι κ υποκοντρίασες! Χωρίς άλλο, να πάρεις την χελιδόνα σου κ χελιδονάκια σου οπου σού’ δωσε ο Αφέντης Μας, οτι αυτό δέν είναι αμάρτημα, –σου είπαμε τόσες φορές, δέν ακούς είναι το πρώτο μυστήριον του Θεού αυτό οπου κάνεις, θα σε χάσει». Δέν συγκατανεύω, κ τά’χα παραμύθια. Τί αγριότη, τί ανησυχία όλη νύχτα, οπου κιντύνεψα να ξημερωθώ! Κ μόνος μου έβλεπα την αγανάχτησιν κ το ξεΐσκυωμα του σπιτιού. Τότε πέφτω εις αμαρτωλή προσευκή κ πήρα όλη μου την φαμελιά απάνω κ με μέρες συγχωρέθηκα. Ό,τι μου είπε η γυναίκα, τα είδα μόνος μου. (Όχι όμως ώς την σήμερον να είμαστε σε μιάν κάμαρη κ σ’ ένα στρώμα, οτι αυτό μου φαίνεται οτ’ είμαι χαμένος). Κ με συγχώρεσαν κ’ εξακολουθώ να βλέπω ό,τι αξιώθηκα απο την Παντοδυναμίαν Του.)
