Τρία παιδιά μεγαλώσαμε σε δίπορτα αυτοκίνητα.
Αρνιόταν ο πατέρας να πάρει τετράπορτο μέχρι που πήρε πεντάρα το 2007 όταν όλοι μας ήμασταν ήδη στα γεμάτα 20's ενήλικες με δικά μας αμάξια
η δε 323 πανω πάνω δε πάταγε με τίποτα στο δρομο.
"Chiedi a un bambino di disegnare una macchina e sicuramente la farà rossa"
Δεν είμαι άνθρωπος του αυτοκινήτου για να πολυεντυπωσιάζομαι απο τέτοια, αλλά ΑΝ ήταν να έχω κάποιο κλασσικό για μόστρα θα επέλεγα Citroen, όχι όμως απο αυτά που βάλατε αλλά το θρυλικό SM.
Ιδού από τον master του αθλήματος:
Αν έπρεπε κάτι πιο τετρημένο, κανά 60s Pontiac, T-bird, ξέρωγω, (με αυτά μεγάλωσα) άν και μου αρέσουν και κάποιες Mercedes sedan των 70ς. Classy.
Συμφωνώ οτι απουσιάζει το Mustang απ' την λίστα!
Επίσης, αφού μπήκαν Ντεσεβώ και Τσινκουατσέντο, πού είναι το Ρενώ 4;;; Πάντα υποτιμημένο!
αφου λετε ολοι με τι μαθατε, ας πω κι εγω. ισως καταλαβετε πολλα για την ψυχοσυνθεση μου.
το πρωτο ουτε να το αναφερω. ανατολικη γερμανια, αυτο μονο. αλλα ευτυχως, για λιγο.
για μαλλον περισσοτερο, το οικογενειακο λαντσια δελτα 1100. στην πραγματικοτητα glorified fiat 128. με καρμπυρατερ dellorto, και οργανα veglia.
μεγαλο σχολειο. εχουν περασει 3 δεκαετιες, και ακομη μπορω να λυσω το καρμπ με κλειστα ματια. και να το ξαναδεσω. και να το ξαναλυσω γιατι παλι μπερδευει. τα βεγκλια παλι, ηταν ολα ουσιαστικα ενα οργανο, και μαλλον αχρηστο. υγρασιομετρο. αν ειχε υγρασια στην ατμοσφαιρα, δε δουλευαν. αν δεν ειχε, δουλευαν, αλλα εδειχναν οτι τους καπνιζε.
το πρωτο καθαρα δικο μου, οχι της οικογενειας, ηταν σουμπαρου. 300.000 χλμ (αγρια, πολυ αγρια και βαρβαρα)χωρις κιχ*. μετα, εσκασε ενα κολλαρο, και αποφασισα οτι σιγα θα με βγαλει 10 χλμ μεχρι το σπιτι χωρις νερα. και με εβγαλε, και κολλησε. κρυωσε, εβαλα νερα, και με εβγαλε αλλα 50.000 χλμ σαν να μην ειχε συμβει τιποτα. ειναι σιγουρος οτι σε οποια χερια ειναι τωρα, θα εχει φτασει το μυριο χιλιομετρα.
*ψεμματα. καποτε περασα ενα ποταμι, νερο μεχρι τη μεση της πορτας, και καμμια 10αρια μετρα "πλωτο" χωρις να αγγιζουν οι ροδες τον πατο. πηρε νερα το σασμαν απο την εξαερωση, εγιναν οι βαλβολινες γιαουρτι, μετα απο λιγα χλμ εσφιξαν τα ρουλεμαν και γυρισα απο καστορια πατρα με τριτη. αλλαξα τα ρουλεμαν, νεες βαλβολινες, ολα καλα.
μαλιστα θυμαμαι τα ρουλεμαν που εβγαλα, τα εδωσα σε εναν ημιτρελλο γνωστο και τα ελιωσε να φτιαξει μαχαιρι. τετοιο ατσαλι δεν ειχε ματαδει, και ολο με γυροφερνε να ρωταει αν εχω βγαλει κανα αλλο..
περιττο να πω, μεχρι σημερα εχω παιξει μονο σουμπαρου-μιτσουμπισι.
To be old and wise, you must first be young and stupid.
Ασέβαστος έγραψε: 08 Νοέμ 2022, 18:42
αφου λετε ολοι με τι μαθατε, ας πω κι εγω. ισως καταλαβετε πολλα για την ψυχοσυνθεση μου.
το πρωτο ουτε να το αναφερω. ανατολικη γερμανια, αυτο μονο. αλλα ευτυχως, για λιγο.
για μαλλον περισσοτερο, το οικογενειακο λαντσια δελτα 1100. στην πραγματικοτητα glorified fiat 128. με καρμπυρατερ dellorto, και οργανα veglia.
μεγαλο σχολειο. εχουν περασει 3 δεκαετιες, και ακομη μπορω να λυσω το καρμπ με κλειστα ματια. και να το ξαναδεσω. και να το ξαναλυσω γιατι παλι μπερδευει. τα βεγκλια παλι, ηταν ολα ουσιαστικα ενα οργανο, και μαλλον αχρηστο. υγρασιομετρο. αν ειχε υγρασια στην ατμοσφαιρα, δε δουλευαν. αν δεν ειχε, δουλευαν, αλλα εδειχναν οτι τους καπνιζε.
το πρωτο καθαρα δικο μου, οχι της οικογενειας, ηταν σουμπαρου. 300.000 χλμ (αγρια, πολυ αγρια και βαρβαρα)χωρις κιχ*. μετα, εσκασε ενα κολλαρο, και αποφασισα οτι σιγα θα με βγαλει 10 χλμ μεχρι το σπιτι χωρις νερα. και με εβγαλε, και κολλησε. κρυωσε, εβαλα νερα, και με εβγαλε αλλα 50.000 χλμ σαν να μην ειχε συμβει τιποτα. ειναι σιγουρος οτι σε οποια χερια ειναι τωρα, θα εχει φτασει το μυριο χιλιομετρα.
*ψεμματα. καποτε περασα ενα ποταμι, νερο μεχρι τη μεση της πορτας, και καμμια 10αρια μετρα "πλωτο" χωρις να αγγιζουν οι ροδες τον πατο. πηρε νερα το σασμαν απο την εξαερωση, εγιναν οι βαλβολινες γιαουρτι, μετα απο λιγα χλμ εσφιξαν τα ρουλεμαν και γυρισα απο καστορια πατρα με τριτη. αλλαξα τα ρουλεμαν, νεες βαλβολινες, ολα καλα.
μαλιστα θυμαμαι τα ρουλεμαν που εβγαλα, τα εδωσα σε εναν ημιτρελλο γνωστο και τα ελιωσε να φτιαξει μαχαιρι. τετοιο ατσαλι δεν ειχε ματαδει, και ολο με γυροφερνε να ρωταει αν εχω βγαλει κανα αλλο..
περιττο να πω, μεχρι σημερα εχω παιξει μονο σουμπαρου-μιτσουμπισι.
Αυτό είναι για νήμα "Που μαθήτευσα μηχανικός"
Ωραίος πάντως. Όμορφος!
Γιαυτό και τα ξέρεις τα καλά.
Ίσως λόγω της 323 που έμαθα σε τέτοιο χάρο των στροφών, έμαθα να στρίβω σωστά.
"Chiedi a un bambino di disegnare una macchina e sicuramente la farà rossa"
Ασέβαστος έγραψε: 08 Νοέμ 2022, 18:42
αφου λετε ολοι με τι μαθατε, ας πω κι εγω. ισως καταλαβετε πολλα για την ψυχοσυνθεση μου.
το πρωτο ουτε να το αναφερω. ανατολικη γερμανια, αυτο μονο. αλλα ευτυχως, για λιγο.
για μαλλον περισσοτερο, το οικογενειακο λαντσια δελτα 1100. στην πραγματικοτητα glorified fiat 128. με καρμπυρατερ dellorto, και οργανα veglia.
μεγαλο σχολειο. εχουν περασει 3 δεκαετιες, και ακομη μπορω να λυσω το καρμπ με κλειστα ματια. και να το ξαναδεσω. και να το ξαναλυσω γιατι παλι μπερδευει. τα βεγκλια παλι, ηταν ολα ουσιαστικα ενα οργανο, και μαλλον αχρηστο. υγρασιομετρο. αν ειχε υγρασια στην ατμοσφαιρα, δε δουλευαν. αν δεν ειχε, δουλευαν, αλλα εδειχναν οτι τους καπνιζε.
το πρωτο καθαρα δικο μου, οχι της οικογενειας, ηταν σουμπαρου. 300.000 χλμ (αγρια, πολυ αγρια και βαρβαρα)χωρις κιχ*. μετα, εσκασε ενα κολλαρο, και αποφασισα οτι σιγα θα με βγαλει 10 χλμ μεχρι το σπιτι χωρις νερα. και με εβγαλε, και κολλησε. κρυωσε, εβαλα νερα, και με εβγαλε αλλα 50.000 χλμ σαν να μην ειχε συμβει τιποτα. ειναι σιγουρος οτι σε οποια χερια ειναι τωρα, θα εχει φτασει το μυριο χιλιομετρα.
*ψεμματα. καποτε περασα ενα ποταμι, νερο μεχρι τη μεση της πορτας, και καμμια 10αρια μετρα "πλωτο" χωρις να αγγιζουν οι ροδες τον πατο. πηρε νερα το σασμαν απο την εξαερωση, εγιναν οι βαλβολινες γιαουρτι, μετα απο λιγα χλμ εσφιξαν τα ρουλεμαν και γυρισα απο καστορια πατρα με τριτη. αλλαξα τα ρουλεμαν, νεες βαλβολινες, ολα καλα.
μαλιστα θυμαμαι τα ρουλεμαν που εβγαλα, τα εδωσα σε εναν ημιτρελλο γνωστο και τα ελιωσε να φτιαξει μαχαιρι. τετοιο ατσαλι δεν ειχε ματαδει, και ολο με γυροφερνε να ρωταει αν εχω βγαλει κανα αλλο..
περιττο να πω, μεχρι σημερα εχω παιξει μονο σουμπαρου-μιτσουμπισι.
Αυτό είναι για νήμα "Που μαθήτευσα μηχανικός"
Ωραίος πάντως. Όμορφος!
Γιαυτό και τα ξέρεις τα καλά.
Ίσως λόγω της 323 που έμαθα σε τέτοιο χάρο των στροφών, έμαθα να στρίβω σωστά.
παει, γερναω, ξεκουτιανα.
απο συμτωση χτες εψαχνα καποιο βιβλιο, και επεσα μπροστα στο μανιουαλ weber carburetors στη βιβλιοθηκη. και θυμηθηκα οτι το λαντσια φορουσε βεμπερ, οχι ντελορτο. θυμαμαι ομως οτι και καποιο ντελορτο μου εχει δημιουργησει ψυχικα τραυματα, αλλα δεν μπορω να θυμηθω απο ποιο ρημαδαυτοκινητο η μηχανακι ηταν.
To be old and wise, you must first be young and stupid.
Εγώ θυμάμαι, τυπε, ότι είχα βάλει ένα μικουνι (22αρι αν θυμάμαι καλα) στο 50αρι κ μια μοτορσπορτ εξάτμιση κ νόμιζα ότι έπιασα τον παπά απ τ αρχιδια. Με είχε σταματήσει κ ένας μπάτσος μια φορά κ με έκραζε σε φάση τι μαλακιες κάνετε, πόσο νομίζεις οτι σου έδωσαν αυτα, 1 αλογο;
Ασέβαστος έγραψε: 08 Νοέμ 2022, 18:42
αφου λετε ολοι με τι μαθατε, ας πω κι εγω. ισως καταλαβετε πολλα για την ψυχοσυνθεση μου.
το πρωτο ουτε να το αναφερω. ανατολικη γερμανια, αυτο μονο. αλλα ευτυχως, για λιγο.
για μαλλον περισσοτερο, το οικογενειακο λαντσια δελτα 1100. στην πραγματικοτητα glorified fiat 128. με καρμπυρατερ dellorto, και οργανα veglia.
μεγαλο σχολειο. εχουν περασει 3 δεκαετιες, και ακομη μπορω να λυσω το καρμπ με κλειστα ματια. και να το ξαναδεσω. και να το ξαναλυσω γιατι παλι μπερδευει. τα βεγκλια παλι, ηταν ολα ουσιαστικα ενα οργανο, και μαλλον αχρηστο. υγρασιομετρο. αν ειχε υγρασια στην ατμοσφαιρα, δε δουλευαν. αν δεν ειχε, δουλευαν, αλλα εδειχναν οτι τους καπνιζε.
το πρωτο καθαρα δικο μου, οχι της οικογενειας, ηταν σουμπαρου. 300.000 χλμ (αγρια, πολυ αγρια και βαρβαρα)χωρις κιχ*. μετα, εσκασε ενα κολλαρο, και αποφασισα οτι σιγα θα με βγαλει 10 χλμ μεχρι το σπιτι χωρις νερα. και με εβγαλε, και κολλησε. κρυωσε, εβαλα νερα, και με εβγαλε αλλα 50.000 χλμ σαν να μην ειχε συμβει τιποτα. ειναι σιγουρος οτι σε οποια χερια ειναι τωρα, θα εχει φτασει το μυριο χιλιομετρα.
*ψεμματα. καποτε περασα ενα ποταμι, νερο μεχρι τη μεση της πορτας, και καμμια 10αρια μετρα "πλωτο" χωρις να αγγιζουν οι ροδες τον πατο. πηρε νερα το σασμαν απο την εξαερωση, εγιναν οι βαλβολινες γιαουρτι, μετα απο λιγα χλμ εσφιξαν τα ρουλεμαν και γυρισα απο καστορια πατρα με τριτη. αλλαξα τα ρουλεμαν, νεες βαλβολινες, ολα καλα.
μαλιστα θυμαμαι τα ρουλεμαν που εβγαλα, τα εδωσα σε εναν ημιτρελλο γνωστο και τα ελιωσε να φτιαξει μαχαιρι. τετοιο ατσαλι δεν ειχε ματαδει, και ολο με γυροφερνε να ρωταει αν εχω βγαλει κανα αλλο..
περιττο να πω, μεχρι σημερα εχω παιξει μονο σουμπαρου-μιτσουμπισι.
Αυτό είναι για νήμα "Που μαθήτευσα μηχανικός"
Ωραίος πάντως. Όμορφος!
Γιαυτό και τα ξέρεις τα καλά.
Ίσως λόγω της 323 που έμαθα σε τέτοιο χάρο των στροφών, έμαθα να στρίβω σωστά.
παει, γερναω, ξεκουτιανα.
απο συμτωση χτες εψαχνα καποιο βιβλιο, και επεσα μπροστα στο μανιουαλ weber carburetors στη βιβλιοθηκη. και θυμηθηκα οτι το λαντσια φορουσε βεμπερ, οχι ντελορτο. θυμαμαι ομως οτι και καποιο ντελορτο μου εχει δημιουργησει ψυχικα τραυματα, αλλα δεν μπορω να θυμηθω απο ποιο ρημαδαυτοκινητο η μηχανακι ηταν.
EKPLIKTIKOS έγραψε: 09 Νοέμ 2022, 11:03
Εγώ θυμάμαι, τυπε, ότι είχα βάλει ένα μικουνι (22αρι αν θυμάμαι καλα) στο 50αρι κ μια μοτορσπορτ εξάτμιση κ νόμιζα ότι έπιασα τον παπά απ τ αρχιδια. Με είχε σταματήσει κ ένας μπάτσος μια φορά κ με έκραζε σε φάση τι μαλακιες κάνετε, πόσο νομίζεις οτι σου έδωσαν αυτα, 1 αλογο;
εχω ενα ανηψουδι, πηγε στουκαρε με το παπι, και κληθηκα να το μαζεψω απο κει που το χε παρατησει.
κοιταγα τι μαλακιες ειχε κανει, και κουναγα το κεφαλι απαξιωτικα, μη τολμωντας να παραδεχτω τα δικα μου στην ηλικια του.
τουλαχιστον τον εψησα να βαλει μια ρημαδοχοανη στην εισαγωγη, γιατι το χε αφησει ορθανοιχτο και σιγουρα θα εκαιγε και μυγακια μαζι με τον αερα, αν οχι σφηκες και μπαμπουρες.
To be old and wise, you must first be young and stupid.
EKPLIKTIKOS έγραψε: 31 Οκτ 2022, 10:03
Έχω μεγάλη αγάπη για τα κλασικά αυτοκίνητα. Δεν έχουν καμία σχέση με τα αυτοκίνητα σήμερα, τα οποία βέβαια είναι καλύτερα στα πάντα. Επιδόσεις, κρατήματα, αξιοπιστία, ανεση, όλα είναι καλύτερα σήμερα. Να το ξεκαθαρίσουμε αυτό. Όμως τα κλασικά σχεδόν ολα φτιάχτηκαν και σχεδιάστηκαν από ανθρώπους με όραμα. Κανένας δεν ξενυχτησε βραδιά αξημερωτα γιατί είχε ένα όνειρο να φτιάξει ένα Dacia duster ή ένα peugeot 2008. Απλά φτιάχτηκαν από ανθρώπους που είχαν αποκλειστικο στοχο το κερδος, οι οποίοι τα αντιμετωπίζουν όπως μια τοστιέρα ή μια καφετιέρα με κάψουλες. Πράγματι, πολλές φορές οι ίδιοι άνθρωποι εμπλέκονται ακριβώς σε τέτοια ή αντιστοιχα πρότζεκτ τα οποία είναι παντελώς άσχετα με την αυτοκίνηση. Δε λέω κάτι για τη χρηστική αξία ενός τέτοιου αυτοκινήτου, που μπορεί να είναι υψηλότατη και το οχημα το ιδιο εξαιρετικό. Μπορεί να προσφέρει ακόμα και οδηγική απόλαυση ένα τέτοιο αυτοκίνητο. Πχ ένα Lancer evo. Αλλά η Mitsubishi είναι ακριβώς αυτο: την ίδια ψυχή που θα έβαζε στην κατασκευή ενός κλιματιστικου, την ίδια βάζει και στα αυτοκίνητά της. Αντίθετα, οι περισσότερες ευρωπαϊκές εταιρείες φτιάχτηκαν από ανθρώπους με όραμα και τα κλασικά οχήματά τους εκφράζουν ακριβώς την ψυχή αυτή των ανθρώπων πίσω από την εταιρεία. Η μόνη μάλλον γιαπωνέζικη εταιρεία που φτιάχτηκε όντως από άνθρωπο με όραμα είναι η Χοντα. Γιατί όντως υπήρξε ένας κύριος Soichiro Honda που ειχε ενα οραμα.
Πλέον βέβαια δεν υπάρχουν όλα αυτά. Ανήκουν σε άλλες εποχές γι αυτό μου αρέσουν τα κλασικά. Τα οχήματα με ψυχή που βγαίνουν σήμερα είναι προφανώς για γερά πορτοφόλια, οι εποχές δε συγκρίνονται ούτε καν με 15-20 χρόνια πίσω που ακόμη υπήρχε ένας χαρακτήρας, πολλώ δε μάλλον με 50 χρόνια πριν.
Από αυτά της λίστας θα διάλεγα την όμορφη ιταλιδα. Στην κατηγορία άλλο θα είχα πραγματικά πολλές επιλογές.
Έχεις κι εσύ την εντύπωση ότι όλα τα αυτοκίνητα σήμερα έχουν 3 σχέδια ή μόνο εγώ; Από μακριά δε μπορώ να ξεχωρίσω Μπεμβέ από Κία
Δοξάκης αν έπαιζε σήμερα θα ήταν 6ος παίκτης άνετα σε μεσαία ομάδα Nba.
ενώ στην ευρύτερη υπήρχε και το σιτροέν - DS
και συνεχίζει
