Και για τους Σερβους, τους Κροάτες, τους Βουλγαρους, τους Αλβανους, τους Ρουμάνους, τους Ουγγρους, τους Αραβες. Οι Οθωμανοι εκεινη την εποχη ηταν ασταματητοι και οι βαλκανικοι λαοι διαιρεμένοι και σε παρακμή. Υπήρχε περιπτωση να νικήσουν το Βυζάντιο ή τους Βουλγάρους στην ακμή τους;
Από τα μέσα του 14ου όντως το Βυζάντιο ήταν χαμένο ωστόσο δεν ήταν καθόλου προδιαγεγραμμένη η εδραίωση των Οθωμανών. Η ελληνική αχρηστοσύνη στάθηκε καθοριστική σε αυτό. Οι Οθωμανοί μπόρεσαν και εγκαταστάθηκαν στην Ευρώπη για πρώτη φορά στα πλαίσια ενός ακόμα γελοίου ελληνικού εμφυλίου. Επιπλέον μια χούφτα Καταλανοί τους είχαν τους Οθωμανούς στον κλώτσο και τον μπάτσο αλλά δυστυχώς οι ηλίθιοι οι Έλληνες τους έκαναν εχθρούς και αυτούς σκοτώνοντας τον αρχηγό τους.
Δεν είναι θέμα Ελληνικής αχρηστοσύνης, είχαν σαβουρωθεί τα μυαλά τους από τα κυρήγματα των ανθενωτικών παπάδων που είχαν την εξουσία τους στα πάντα, ακόμα και πάνω στον αυτοκράτορα που συχνότερα διαφωνούσε μαζί τους.
ξεχνάτε ότι οι Βυζαντινοί πάντα είχαν διμέτωπο αγώνα. Ακόμα και επί Κομνηνών είχαν Νορμανδούς από δυτικά και βόρεια διάφορους Βουλγαρους Σέρβους Ούγγρους. Ποτέ δεν μπόρεσαν να αφιερώσουν ολη την ισχύ τους στο σύνορο με τους Τούρκους. Που και πάλι το ισορρόπησαν αλλά έσκασαν οι ΟΘωμανοί και για τρεις αιώνες τα σάρωσαν όλα. Δεν υπήρχε ελπίδα.
"Υπάρχουν στιγμές στις οποίες ένας λαός οφείλει ,αν θέλει να μείνει μεγάλος ,να είναι ικανός να πολεμήσει ...Έστω και χωρίς ελπίδα νίκης. Μόνο διότι πρέπει "
hades έγραψε: 31 Μάιος 2023, 08:41
ξεχνάτε ότι οι Βυζαντινοί πάντα είχαν διμέτωπο αγώνα. Ακόμα και επί Κομνηνών είχαν Νορμανδούς από δυτικά και βόρεια διάφορους Βουλγαρους Σέρβους Ούγγρους. Ποτέ δεν μπόρεσαν να αφιερώσουν ολη την ισχύ τους στο σύνορο με τους Τούρκους. Που και πάλι το ισορρόπησαν αλλά έσκασαν οι ΟΘωμανοί και για τρεις αιώνες τα σάρωσαν όλα. Δεν υπήρχε ελπίδα.
Γιατί δεν θέλετε να αναγνωρίσετε ότι οι Βυζαντινοί πήραν λανθασμένες στρατηγικές αποφάσεις; Συνειδητή πολιτική ήταν η παραμέληση του τουρκικού κινδύνου. Ήδη πριν εμφανιστούν οι Οθωμανοί το 1299 οι αυτοκράτορες τραυματισμένοι από την θεϊκή φάπα του 1204 έτρεμαν τους δυτικούς και πίστευαν λανθασμένα ότι οι φραγκολατίνοι ήταν η μεγαλύτερη απειλή και έτσι σκάλωσαν και δεν φρόντισαν να ανακαταλάβουν την Ανατολία από τα τουρκικά μπεϊλίκια η έστω να οχυρώσουν ότι τους είχε μείνει στην Ασία. Μετά την ανακατάληψη της πόλης το 1261 ρίξανε όλο το λίγο χρήμα στην ανοικοδόμησή της αντί πρώτα πρώτα να βολευτούν με την Νίκαια, να κρατήσουν τα λεφτά για τον στρατό και για οχυρωματικά έργα, να δουν τι θα κάνουν με τους Τούρκους, κατόπιν να απαλλαγούν από τους Λατίνους και μόνο τότε να ανοικοδομήσουν την πόλη. Αλλά ως γνωστόν οι Έλληνες είναι αναποδογεννημένοι και τα κάνουν όλα στραβά.
