Phorum.com.gr

hellegennes έγραψε: 18 Αύγ 2022, 23:02 Υπόκαμπος


Τέναγος τάσος ασαφές.
Κυμέρνα τα του τάφου λαθυρόν.
Στο σκότος στη λίμνη στο κενοτάφιο προσεύχομαι.

Υπορρηγνύεται μια τόση δα αναλαμπή.
Είναι σκαμμένος εδώ και χρόνια και μέσα
σταφύλια ρέουν, τόσο αργά που κοιμάμαι εόνες.

Κατάκληση κούμβωμα και τυριών.
Στον πόντο της νύχτας, στο πέραμα.
Είναι το ελάφι πνιχτή η κραυγή του.

Είναι ο όρκος. Είναι ο όρκος τάσος.
Πότνια λίμνη, πέτρινος ταύρος.
Ποτάμεια δίνη και μέσα ο ναυαγός.
Στο στόμα ο λύκος, στο δάσος σαφές.
Κυβερνά στο σκοτάδι, στο σκάμμα του λάκκου,
στο πόδι του ύπνου, στο δράμα της μέρας,
στο φως περπατώ. Μίππος, άβουλος, ανίλυκος κι αγαλήνειος· και τρομάζω.


Πέμπτη 18 Αυγούστου του 2022

Έχει χθόνια στοιχεία.

hellegennes έγραψε: 06 Σεπ 2022, 15:42

Kappa έγραψε: 06 Σεπ 2022, 11:20

Bazoomba έγραψε: 06 Σεπ 2022, 08:31
Ωραιο αυτο. Μου αρεσει η χρηση της γλωσσας που κανεις.
Δειχνεις να εχεις επηρεαστει απο τον Παουντ και.τον Λορκα, ενω σε μερικα σημεια ("επαεκη") διακρινω καινοτομιες αλα Τηλεμαχος.

*Επαρκη.

Ο Λόρκα και ο Πάουντ βεβαια ελαχιστα κοινα εχουν μεταξυ τους. Ξαναπροσπαθησε.

Ενώ έχει σχέση ο Εμπειρίκος με την ευρετική ποίηση ή με τον Σικελιανό.

hellegennes έγραψε: 06 Σεπ 2022, 15:42

Kappa έγραψε: 06 Σεπ 2022, 11:20

Bazoomba έγραψε: 06 Σεπ 2022, 08:31
Ωραιο αυτο. Μου αρεσει η χρηση της γλωσσας που κανεις.
Δειχνεις να εχεις επηρεαστει απο τον Παουντ και.τον Λορκα, ενω σε μερικα σημεια ("επαεκη") διακρινω καινοτομιες αλα Τηλεμαχος.

*Επαρκη.

Ο Λόρκα και ο Πάουντ βεβαια ελαχιστα κοινα εχουν μεταξυ τους. Ξαναπροσπαθησε.

Ενώ έχει σχέση ο Εμπειρίκος με την ευρετική ποίηση ή με τον Σικελιανό.

Νομίζω πως το πρόβλημα εντοπίζεται στο γεγονός ότι εσύ θεωρείς ότι οι ατεχνες ασυναρτησίες σου έχουν την οποιαδήποτε σχέση με την ποίηση γενικά.

ksk έγραψε: 06 Σεπ 2022, 15:46 Καπου κάποιος πολυμαθής [...]

Πολυμαθίη νόον ἔχειν οὐ διδάσκει

ΛΑΘΕ ΒΙΩΣΑΣ έγραψε: 28 Σεπ 2022, 19:59

ksk έγραψε: 06 Σεπ 2022, 15:46 Καπου κάποιος πολυμαθής [...]

Πολυμαθίη νόον ἔχειν οὐ διδάσκει

Και;
Λες να μιλούσε ο σκοτεινός για τις γλωσσικές υπερβολές;

hellegennes έγραψε: 17 Αύγ 2022, 02:46

Gewponos90 έγραψε: 17 Αύγ 2022, 00:55 Δικό σου; Να ξέρω τι να απαντησω

Δικό μου είναι, ναι.

Είσαι μεγάλος ποιητής!

ΠΑΓΧΡΗΣΤΟΣ έγραψε: 06 Σεπ 2022, 20:47 Οι ροές των σημαινόντων
ανταρσία εκ των ενόντων
σα φασματικές λυγίσαν
μόλις άναψαν –και σβήσαν

Κβαντική ποίησή δικέ μου;

sys3x έγραψε: 17 Οκτ 2022, 18:37

ΠΑΓΧΡΗΣΤΟΣ έγραψε: 06 Σεπ 2022, 20:47 Οι ροές των σημαινόντων
ανταρσία εκ των ενόντων
σα φασματικές λυγίσαν
μόλις άναψαν –και σβήσαν

Κβαντική ποίησή δικέ μου;

Υπάρχει τέτοιο πράγμα, αλλά είναι μεγάλη παπαριά.

hellegennes έγραψε: 18 Αύγ 2022, 23:02 Υπόκαμπος


Τέναγος τάσος ασαφές.
Κυμέρνα τα του τάφου λαθυρόν.
Στο σκότος στη λίμνη στο κενοτάφιο προσεύχομαι.

Υπορρηγνύεται μια τόση δα αναλαμπή.
Είναι σκαμμένος εδώ και χρόνια και μέσα
σταφύλια ρέουν, τόσο αργά που κοιμάμαι εόνες.

Κατάκληση κούμβωμα και τυριών.
Στον πόντο της νύχτας, στο πέραμα.
Είναι το ελάφι πνιχτή η κραυγή του.

Είναι ο όρκος. Είναι ο όρκος τάσος.
Πότνια λίμνη, πέτρινος ταύρος.
Ποτάμεια δίνη και μέσα ο ναυαγός.
Στο στόμα ο λύκος, στο δάσος σαφές.
Κυβερνά στο σκοτάδι, στο σκάμμα του λάκκου,
στο πόδι του ύπνου, στο δράμα της μέρας,
στο φως περπατώ. Μίππος, άβουλος, ανίλυκος κι αγαλήνειος· και τρομάζω.


Πέμπτη 18 Αυγούστου του 2022

δεν κατάλαβα τίποτα
μα το χειρότερο είναι πως δεν ένιωσα τίποτα, εκτός από απορία

σου το λέω εντελώς καλοπροαίρετα, με καμία διάθεση προσβολής,
και φαντάζομαι πως για να τα μοιράζεσαι, πιθανότατα επιθυμείς κάποιο φίντμπακ

το συγκεκριμένο μου φαίνεται επιτηδευμένο και σουρεαλιστικό,
το παιχνίδι με τις λέξεις δυστυχώς δεν το πιάνω, πιθανώς επειδή
οι μισές μου είναι άγνωστες βέβαια
επίσης, όλες σχεδόν οι φράσεις μου φαίνονται υπερβολικά ασύνδετες μεταξύ τους,
δεν υπάρχει συνοχή, και για τη στίξη το ίδιο νιώθω

αγνόησέ με και συνέχισε εννοείται

Δεν σε αγνοώ, σε ακούω. Θα πω μόνο πως δεν είναι σουρεαλιστικό. Είναι επιτηδευμένο και θέλει να πει κάτι πάρα πολύ συγκεκριμένο.

Η ποίησή μου έχει γενικότερα συχνά μεταφορές, αλλά με τον σουρεαλισμό έχω ασχοληθεί ελάχιστα. Έχω ασχοληθεί πολύ με τον ρεαλισμό, τον ρομαντισμό, τον νεορομαντισμό, λιγότερο με την αποδόμηση και την αφαίρεση και αρκετά με την nonsense ποίηση. Αυτή η τελευταία μοιάζει με σουρεαλισμό, αλλά δεν έχουν καμμιά σχέση το ένα με το άλλο ρεύμα.

Το συγκεκριμένο ποίημα ανήκει στην ευρετική.

όχι, παρερμηνεύτηκα και δίκαια

δεν εννοούσα τον σουρεαλισμό ως ρεύμα

δεν έχω ιδέα τί είναι η ευρετική, αν έχεις διάθεση βοήθα λίγο

νύχτα έγραψε: 18 Οκτ 2022, 00:47 αν έχεις διάθεση βοήθα λίγο

Kappa έγραψε: 06 Σεπ 2022, 08:27 Δεν με ενδιαφέρει αν δεν συμφωνείς (δεν δειχνεις να εχεις και επαρκη γνωση ποιησης αλλιως θα ντρεποσουν απο μονος σου να τα γραφεις αυτα) και δεν το είπα κολακευτικά, μιας και δεν ειναι καν πετυχημενες μιμισεις. Σταματα να ρεζιλευεσαι όσο είναι καιρός. Είσαι ένα παραπάνω επίπεδο από τα στιχάκια δημοτικού της Ν.Κ μόνο λόγω λεξιλογίου, αλλά λογοτεχνικά είναι και τα δυο ανούσια, αδιάφορα και για τον κάδο.

κακή μέρα στην δουλειά, πύτε;

νύχτα έγραψε: 18 Οκτ 2022, 00:47 όχι, παρερμηνεύτηκα και δίκαια

δεν εννοούσα τον σουρεαλισμό ως ρεύμα

δεν έχω ιδέα τί είναι η ευρετική, αν έχεις διάθεση βοήθα λίγο

Η ευρετική είναι ένα σύστημα από συντομεύσεις που οδηγούν σε ένα συμπέρασμα κόβοντας δρόμο. Στην ποίηση λειτουργεί και αντίστροφα, δηλαδή μπορεί να είναι μια σειρά από επαναλήψεις ή επαγωγές ή βήματα προς μία κατεύθυνση. Στο συγκεκριμένο ποίημα υπάρχουν όλα αυτά.

Π.χ. οι τρεις τελευταίοι στίχοι είναι στάδια, (1) απόλυτο σκοτάδι, (2) σκοτάδι, (3) λυκόφως, (4) ηλιοβασίλεμα, (5) απόλυτο φως (αντίθεση):

Κυβερνά στο σκοτάδι (1), στο σκάμμα του λάκκου (2),
στο πόδι του ύπνου (3), στο δράμα της μέρας (4),
στο φως περπατώ (5).

Η εικόνα που εννοείται εδώ είναι πυρηνική έκρηξη και είναι στην ουσία 5 καρέ όπου αυξάνεται η φωτεινότητα.

Οι επόμενες τέσσερις λέξεις είναι συνδυαστική ευρετική, δηλαδή είναι τέσσερις λέξεις, ακολουθούμενες από μια κατάληξη (5), που είναι γραμμένες έτσι ώστε να ακούγονται ηχητικά σαν άλλες λέξεις (μήπως, άβουλος, ανήλικος, αγαλήνιος) αλλά ταυτόχρονα να εννοείται κάτι άλλο: ο άνθρωπος γυμνός από τα επιτεύγματά του και τις ρίζες του, αφαιρώντας (με τα μόρια "μην" και "αν") τα τέσσερα ζώα που εξημέρωσε πρώτα (ίππος, βόδι, λύκος, γάτα // μίππος, άβουλος, ανίλυκος, αγαλήνειος). Ηχητικά η εντύπωση πρέπει να είναι αμφιβολία, απάθεια, αστάθεια και ταραχή (μήπως, άβουλος, ανήλικος, αγαλήνιος), οπτικά η εντύπωση πρέπει να είναι ο άνθρωπος αντιμέτωπος με την ύπαρξή του μακριά από την γήινη πραγματικότητα και τις ρίζες του. Αυτά τα δυο συνδυάζονται και το mental shortcut που επιχειρείται εδώ είναι ο συνδυασμός αυτών των πραγμάτων χρησιμοποιώντας 4 λέξεις που σημαίνουν ταυτόχρονα από 2 πράγματα.

Σε ζάλισα;