Phorum.com.gr

Το ενδιαφέρον όμως είναι ότι υπάρχουν και αρχαία ελληνικά κείμενα που άμεσα ή έμμεσα απορρίπτουν τις υποτιθέμενες προϊστορικές εκστρατείες Ελλήνων στην Ινδία (και γενικά βαθύτερα στην Ασία) που και καλά αποτυπώνονται σε μυθικές φιγούρες όπως ο Διόνυσος και ο Ηρακλής. Οι συγγραφείς εναλλακτικής, μη-συμβατικής ιστορίας τα κάνουν γαργάρα για ευνόητους λόγους. Ας τα δούμε λοιπόν.

ΠΑΡΑΜΥΘΙΑ ΓΙΑ ΠΛΑΝΕΜΕΝΟΥΣ ΟΙ ΠΑΝΑΡΧΑΙΕΣ ΕΚΣΤΡΑΤΕΙΕΣ ΔΙΟΝΥΣΟΥ ΚΑΙ ΗΡΑΚΛΕΟΥΣ ΣΤΗΝ ΙΝΔΙΑ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟΥΣ ΑΡΧΑΙΟΥΣ ΕΛΛΗΝΕΣ ΣΥΓΓΡΑΦΕΙΣ



Λένε ότι στην περιοχή από την οποία πέρασε ο Αλέξανδρος, ανάμεσα στους ποταμούς Ινδό και Κωφήνα, υπήρχε μια πόλη που λεγόταν Νύσα. Την είχε χτίσει ο Διόνυσος όταν εκστράτευσε εναντίον των Ινδών, χωρίς να ξέρουμε ποιος Διόνυσος, πότε και από πού, εκστράτευσε εναντίον των Ινδών. Εγώ πάλι δεν μπορώ να πιστέψω ότι είτε ο Θηβαίος Διόνυσος ξεκινώντας από τη Θήβα, είτε ο Λύδιος Διόνυσος ξεκινώντας από τον Τμώλο πήγε με στρατό στις Ινδίες κι ενώ πέρασε από τόσα αξιόμαχα και άγνωστα στους Έλληνες έθνη, μονάχα τους Ινδούς πολέμησε.
(Αρριανός, Αλεξάνδρου Ανάβασις, Ε,1, σελ.27, εκδ. Κάκτος)

Μόλις τα έμαθαν αυτά οι κάτοικοι των Βαζίρων απελπίστηκαν με την κατάστασή τους, παράτησαν μέσα στη νύχτα την πόλη τους και κατέφυγαν σ’ ένα βράχο. Το ίδιο έκαναν και άλλοι βάρβαροι. Παρατούσαν μαζικά τις πόλεις τους και κατέφευγαν στο βράχο που βρίσκεται στην περιοχή που ονομάζεται Άορνος. Είναι ένας βράχος που λένε γι’ αυτόν ότι ούτε ο Ηρακλής, ο γιος του Δία, δεν θα μπορούσε να τον καταλάβει. Δεν μπορώ να σας διαβεβαιώσω ότι ο Ηρακλής από τη Θήβα ή από την Τύρο ή από την Αίγυπτο πήγε στους Ινδούς. Νομίζω ότι μάλλον δεν πήγε. Οι άνθρωποι όμως όταν βρίσκουν δυσκολία σε κάτι, τόσο την αυξάνουν, που έχουν να λένε ότι θα ήταν αδύνατο ακόμα και για τον Ηρακλή. Αυτή είναι η γνώμη μου για τον βράχο. Ότι τον Ηρακλή τον έβαλαν μετά για να γίνει πιο εντυπωσιακή η ιστορία. (Αρριανός, Αλεξάνδρου Ανάβασις, Δ 28, σελ. 207-209, εκδ. Κάκτος)

Οι ιστορίες που πλάστηκαν για να δοξάσουν τον Αλέξανδρο δεν τους βρίσκουν όλους σύμφωνους. Όσοι τις έπλασαν το έκαναν για κολακεία κι όχι για να υπηρετήσουν την αλήθεια. Για παράδειγμα μεταφέρουν τον Καύκασο στα Ινδικά βουνά και τη γειτονική τους ανατολική θάλασσα, ενώ βέβαια πρόκειται για τα βουνά που βρίσκονται πάνω από την Κολχίδα και τον Εύξεινο. Αυτά ονόμαζαν οι Έλληνες Καύκασο. Απέχουν από την Ινδία πάνω από τριάντα χιλιάδες στάδια. Εδώ λοιπόν τοποθέτησαν την ιστορία του Προμηθέα Δεσμώτη. Εδώ βρίσκονταν τα πέρατα της Ανατολής που τότε γνώριζαν. Η εκστρατεία του Διονύσου στους Ινδούς, καθώς και τους Ηρακλή, φαίνεται μυθολόγημα ύστερων χρόνων αφού αναφέρεται ότι ο Ηρακλής έλυσε τον Προμηθέα χίλια χρόνια αργότερα από το πάθημά του. Ήταν βεβαίως πολύ πιο ένδοξο για τον Αλέξανδρο που κατέλαβε την Ασία έως τα Ινδικά όρη παρά να έφθανε στον μυχό του Ευξείνου και στον Καύκασο. Η φήμη όμως του Καυκάσου ήταν μεγάλη. Είχε όνομα. Υπήρχε η πίστη πως οι σύντροφοι του Ιάσονα έκαναν πιο μακριά εκστρατεία έως τους πρόποδες του Καυκάσου. Υπήρχε η παράδοση πως ο Προμηθέας είχε δεθεί στα πέρατα της γης στον Καύκασο. Πίστεψαν λοιπόν ότι θα έκαναν χάρη στον βασιλιά, μεταφέροντας το όνομα του όρους στην Ινδία.
(Στράβων, ΙΑ, «Ασία:Καύκασος – Κασπία»», V.5, σελ.83, εκδ. Κάκτος)

Τα σχετικά με τον Ηρακλή και τον Διόνυσο ο Μεγασθένης και μερικοί ακόμη θεωρούν αξιόπιστα. Οι περισσότεροι, μαζί και ο Ερατοσθένης, τα θεωρούν τελείως ασύστατα και μυθώδη, καθώς και τις ιστορίες των Ελλήνων…[…]…Μετά από τέτοια ιστορήματα ονόμασαν ένα γένος Νυσαίους και την πόλη τους Νύσα, ίδρυμα Διονύσου. Το βουνό πάνω από την πόλη το βγάλανε Μηρό, με τη δικαιολογία ότι βγαίνει εκεί κισσός και αμπέλι. Μόνο που δεν δένει ο καρπός του. Καταστρέφεται πριν ωριμάσει από τις πολλές βροχές. Ονομάζουν και ένα γένος τους Σύδρακες, απογόνους του Διονύσου επειδή γνωρίζουν το αμπέλι και κάνουν πολυτελείς πομπές. Οι βασιλιάδες τους εκστρατεύουν και παρελαύνουν βακχικά, με τύμπανα και ρούχα ανθοστόλιστα- συνήθεια πάντως κοινή και σε άλλους Ινδούς. Και μια οχυρή ακρόπολη, την Άορνο, που ρέει στα πόδια της ο Ινδός κοντά στις πηγές του, ο Αλέξανδρος την κατέλαβε με την πρώτη. Διαδίδουν λοιπόν ότι ο Ηρακλής τρεις φορές προσπάθησε να την καταλάβει και τρεις απέτυχε. Λένε πως οι απόγονοι των συντρόφων του Ηρακλή είναι οι Σίβες, που διασώζουν και σύμβολα της γενιάς εκείνης. Φοράνε δέρματα ζώων, καθώς ο Ηρακλής, κρατάνε ρόπαλα και σημαδεύουν τα βόδια και τα μουλάρια τους με σήμα ρόπαλο. Έχουν μεταφέρει εδώ, στην Ινδική και ιστορίες τους Καυκάσου και του Προμηθέα. Αυτά τα μετέθεσαν εδώ από τον Πόντο από μια ασθενή ένδειξη, βλέποντας μια ιερή σπηλιά στη χώρα των Παροπαμισάδων. Εδώ τοποθέτησαν το δεσμωτήριο του Προμηθέα και είπαν πως ήρθε ο Ηρακλής και ελευθέρωσε τον Προμηθέα. Εδώ ήταν ο Καύκασος που οι Έλληνες θεωρούσαν δεσμωτήριο του Προμηθέα.
Είναι φανερό ότι αυτά είναι πλάσματα της φαντασίας των κολάκων του Αλεξάνδρου. Πρώτον, εξαιτίας του ότι οι ιστορικοί δεν συμφωνούν ο ένας με τον άλλο, και επίσης ενώ άλλοι τα αναφέρουν, άλλοι μήτε τα μνημονεύουν. Δεν είναι λογικό γεγονότα τόσο ένδοξα και γεμάτα φανταχτερές εικόνες να είναι άγνωστα στους ιστορικούς, ή, αν δεν είναι άγνωστα, να θεωρούνται ωστόσο ανάξια να μνημονευθούν και μάλιστα από τους πιο αξιόπιστους. Και δεύτερον από το γεγονός ότι οι πληθυσμοί, μέσα από τους οποίους έγιναν τα ταξίδια του Διονύσου και του Ηρακλή προς την Ινδία, δεν έχουν καμία απόδειξη του περάσματος εκείνων από τη γη τους. Ακόμη και η στολή του Ηρακλή είναι πολύ νεότερη από τα Τρωικά χρόνια, πλασμένη από αυτούς που έγραψαν την Ηράκλεια, είτε αυτός ήταν ο Πείσανδρος, είτε κάποιος άλλος. Τα πρώτα αγάλματα, τα ξόανα του Ηρακλή, είναι αλλιώς διαμορφωμένα.
(Στράβων, ΙΕ, «Ινδία», παρ. 7-9, σελ.45-49, εκδ. Κάκτος)

Μιλώντας για τους φιλοσόφους, αναφέρει (σ.σ. ο Μεγασθένης) ότι οι ορεινοί είναι υμνητές του Διονύσου και δείχνουν ως απόδειξη το άγριο αμπέλι που μεγαλώνει μόνο στη χώρα τους, τον κισσό, τη δάφνη, τη μυρσίνη, τον πύξο και τα υπόλοιπα αειθαλή, που κανένα τους δεν βγαίνει μετά τον Ευφράτη παρά μόνο σε κήπους, σπάνια, και διατηρημένα με μεγάλη φροντίδα. Διονυσιακό στοιχείο είναι και η φορεσιά με τον μανδύα, τη μίτρα στο κεφάλι, ο αρωματισμός του σώματος, τα πολύχρωμα υφάσματα, καθώς και που συνοδεύουν τον βασιλιά τυμπανιστές και κωδωνοφόροι στις εξόδους του. Οι πεδινοί πάλι τιμούν τον Ηρακλή. Αυτά είναι μυθοπλασίες και κατακρίνονται από πολλούς συγγραφείς. Ειδικά για το αμπέλι και το κρασί. Μετά τον Ευφράτη βρίσκεται μεγάλο μέρος της Αρμενίας, όλη η Μεσοποταμία και στη συνέχεια η Μηδία έως την Περσία και την Καραμανία. Καθένα από αυτά τα έθνη αναφέρεται να έχει περιοχές με καλά αμπέλια και κρασιά.
(Στράβων, ΙΕ, «Ινδία» παρ. 58, σελ. 113. εκδ. Κάκτος)

Την αδυναμία άλλωστε των παλαιών κατοίκων δείχνει πολύ καλά και το εξής: Πριν από τον τρωικό πόλεμο η Ελλάδα σαν σύνολο δεν επιχείρησε απολύτως τίποτε…[…]…Οπωσδήποτε, όσοι διαδοχικά ονομάστηκαν Έλληνες – αρχικά στις διάφορες πόλεις επειδή καταλάβαιναν ο ένας τον άλλο, κι αργότερα όλοι μαζί – δεν έκαμαν , πριν από τα Τρωικά, καμία κοινή επιχείρηση, από αδυναμία κι έλλειψη σχέσεων μεταξύ τους. Αλλά και την τρωική εκστρατεία την ανάλαβαν μόνο όταν απόχτησαν αρκετή πείρα στη θάλασσα.
(Θουκυδίδης, Α, 3, σελ. 27, εκδ. Κάκτος)

Εκτός από τις τέχνες, τις φιλοσοφικές σπουδές και τα άλλα οφέλη, τα οποία θα μπορούσε κανείς να αναγάγει στην εποχή της και στην εποχή του Τρωικού πολέμου, δίκαια θα μπορούσαμε να θεωρήσουμε την Ελένη ως αιτία του ότι δεν γίναμε δούλοι των βαρβάρων. Χάρη σ’ αυτή βλέπουμε τους Έλληνες ενωμένους να εκστρατεύουν από κοινού εναντίον των βαρβάρων και την Ευρώπη να υψώνει για πρώτη φορά το τρόπαιο της νίκης εναντίον της Ασίας.
(Ισοκράτης, Ελένης εγκώμιον, 67-68, σελ.59-61, εκδ. Κάκτος)

wiki eng.

Στην ελληνική μυθολογία, η ορεινή συνοικία της Νύσας (ελληνικά: Νῦσα), που συνδέθηκε ποικιλοτρόπως με την Αιθιοπία, τη Λιβύη, τη Βοιωτία, τη Θράκη, την Ινδία ή την Αραβία από Έλληνες μυθογράφους, ήταν το παραδοσιακό μέρος όπου οι νύμφες της βροχής, οι Υάδες, μεγάλωσαν τον νήπιο θεό Διόνυσο. , ο «Δίας της Νύσας».

Μυθολογία
Αν και η λατρεία του Διονύσου ήρθε στην ηπειρωτική Ελλάδα από τη Μικρά Ασία (όπου οι Χετταίοι αυτοαποκαλούνταν «Νέσι» και η γλώσσα τους «Νεσίλι»), οι διάφορες τοποθεσίες που αποδόθηκαν στη Νύσα μπορεί απλώς να είναι συμβολικές για να δείξουν ότι οραματιζόταν μια ρομαντικά απομακρυσμένη και μυθική γη. . Το όνομα Nysa μπορεί ακόμη και να είναι μια εφεύρεση για να εξηγήσει το όνομα του θεού. Ακόμη και ο Όμηρος αναφέρει το όρος Νύσειο ως το μέρος όπου μεγάλωσε ο Διόνυσος, υπό την προστασία των νυμφών. Ο Ησύχιος ο Αλεξανδρείας (βυζαντινό λεξικό του 5ου αιώνα) δίνει έναν κατάλογο με τις ακόλουθες τοποθεσίες που προτείνονται από αρχαίους συγγραφείς ως τοποθεσία του όρους Νύσα: Αραβία, Αιθιοπία, Αίγυπτος, Βαβυλώνα, Ερυθραία Θάλασσα (Ερυθρά Θάλασσα), Θράκη, Θεσσαλία, Κιλικία, Ινδία , Λιβύη, Λυδία, Μακεδονία, Νάξος, γύρω από τον Παγγαίο (μυθικό νησί νότια της Αραβίας), Συρία. Κατά την επιστροφή του από τη Νύσα για να ενωθεί με τους συμπατριώτες του Ολυμπιους, ο Διόνυσος έφερε το ενθεογόνο κρασί.

Σύμφωνα με τον Sir William Jones, «Το "Μέρος" λέγεται από τους Έλληνες ότι ήταν ένα βουνό στην Ινδία, στο οποίο γεννήθηκε ο Διόνυσός τους, και ότι το Meru, αν και γενικά σημαίνει ο βόρειος πόλος στην ινδική γεωγραφία, είναι επίσης ένα βουνό κοντά στην πόλη. της Naishada ή Nysa, που αποκαλείται από τους Έλληνες γεωγράφους Διονυσόπολη, και γιορτάζεται παγκοσμίως στα σανσκριτικά ποιήματα».

Όταν ο Μέγας Αλέξανδρος έφτασε στην πόλη Νύσα, εκπρόσωποι της πόλης τον συνάντησαν και του είπαν να μην καταλάβει την πόλη και τη γη γιατί ο θεός Διόνυσος είχε ιδρύσει την πόλη και την ονόμασε Νύσα, από τη νύμφη.

Κατά την ελληνιστική περίοδο, η «Νύσα» προσωποποιήθηκε ως η νοσοκόμα του Διονύσου και λέγεται ότι θάφτηκε στην πόλη Σκυθόπολη (Beit She'an) στο Ισραήλ, η οποία ισχυριζόταν ότι ο Διόνυσος ήταν ο ιδρυτής της.

Naishada ή Nysa
https://books.google.com.mx/books?id=6I ... sa&f=false

Η Νάγαρα
(αρχαία ελληνικά: Νάγαρα), γνωστή και ως Διονυσόπολη (Διονυσόπολις), ήταν μια αρχαία πόλη στο βορειοδυτικό τμήμα της ινδικής υποηπείρου, που διακρίθηκε στον Πτολεμαίο με τον τίτλο ἡ καὶ Διονυσόπολις «επίσης Διονυσόπολη». Εμφανίζεται επίσης στις πηγές ως Nagarahara, και βρισκόταν μεταξύ του ποταμού Καμπούλ και του Ινδού, στο σημερινό Αφγανιστάν.

Από το δεύτερο όνομα που διατήρησε ο Πτολεμαίος, οδηγούμαστε στο να πιστεύουμε ότι πρόκειται για το ίδιο μέρος με τη Νύσα (Νύσα) ή τη Νύσσα (Νύσσα), η οποία γλίτωσε από τη λεηλασία και την καταστροφή από τον Μέγα Αλέξανδρο επειδή οι κάτοικοι υποστήριξαν ότι ήταν πόλη που ίδρυσε ο Διόνυσος, όταν κατέλαβε την περιοχή και την ονόμασε Νύσα και τη γη Νυσαία (Νυσαία) από τη νοσοκόμα του και επίσης ονόμασε το βουνό κοντά στην πόλη, Μέρων (Μηρὸν) (δηλ. μηρό), επειδή φύτρωσε στο μηρό του Δία.

Όταν ο Αλέξανδρος έφτασε στην πόλη, μαζί με το ιππικό του συντρόφου του πήγαν στο βουνό και έφτιαξαν γιρλάντες από κισσό και στεφανώθηκαν μαζί τους, όπως ήταν, τραγουδώντας ύμνους προς τιμήν του Διονύσου. Ο Αλέξανδρος πρόσφερε επίσης θυσίες στον Διόνυσο και γιόρτασε παρέα με τους συντρόφους του. Από την άλλη, σύμφωνα με τον Φιλόστρατο, αν και ο Αλέξανδρος ήθελε να ανέβει στο βουνό, αποφάσισε να μην το κάνει γιατί φοβόταν ότι όταν οι άντρες του θα δουν τα αμπέλια που ήταν στο βουνό θα αισθανθούν άρρωστοι ή θα ανακτήσουν τη γεύση τους για κρασί αφού είχαν συνηθίσει μόνο στο νερό, έτσι αποφάσισε να κάνει το τάμα του και να θυσιάσει στον Διόνυσο στους πρόποδες του βουνού.

Η τοποθεσία Nagara συνήθως συνδέεται με μια τοποθεσία που τώρα ονομάζεται Nagara Ghundi, περίπου 4 χιλιόμετρα (2,5 μίλια) δυτικά του Jalalabad, νότια της συμβολής των ποταμών Surkhäb και Kabul, όπου έχουν βρεθεί αρχαία ερείπια.

Ο αρχαιολόγος Zemaryalai Tarzi έχει προτείνει ότι, μετά την πτώση των ελληνο-βακτριανών πόλεων Ai-Khanoum - Αϊ Χανούμ και Takht-i Sangin, εγκαταστάθηκαν ελληνικοί πληθυσμοί στις πεδιάδες του Jalalabad, που περιλάμβαναν τη Hadda, γύρω από την ελληνιστική πόλη της Διονυσόπολης, και ότι ήταν υπεύθυνοι για τις βουδιστικές δημιουργίες του Tapa Shotor τον 2ο αιώνα μ.Χ.

Nagara: Μια αρχαία Ινδο-Διονυσιακή Μητρόπολη


Ruins of the Library of Nyasa

...Οι πρώτες λεπτομέρειες του Nagara βρίσκονται στη «Geōgraphikḕ Hyphḗgēsis» του Πτολεμαίου, εντοπίζοντας ότι βρίσκεται στην «India intra Gangem» ή «India in the Ganges» και την αποκαλεί «Διονυσόπολη».
Επιπλέον, ο Έλληνας στρατιωτικός διοικητής και ιστορικός, Αρριανός της Νικομήδειας, στο έργο του με τίτλο «Ανάβασις του Αλεξάνδρου» μας διευκρινίζει γιατί αυτή η πόλη είχε σωθεί όσο καμία άλλη.

Ανάμεσα στους ανεκτίμητους Ολύμπιους που κυβερνούν τις διάφορες φυσικές δυνάμεις, πλανήτες και συναισθήματα σε ολόκληρο το αιθέριο σύμπαν, ένας είναι ο Διόνυσος (Ρωμαϊκός: Βάκχος), ο Έλληνας θεός του κρασιού, της γονιμότητας και της έκστασης. Η λατρεία του (η λατρεία του Διονύσου) συνδέεται ευρέως με την ορφική λατρεία, η οποία βρέθηκε από τον Ορφέα, έναν διάσημο μουσικό και πρώην Αργοναύτη.

Σεβαστός ως γιος του Δία και της Σεμέλης (Πριγκίπισσας της Θήβας), ο Διόνυσος θεωρείται γενικά αποξενωμένος Ολύμπιος. Στο βιβλίο της, «The God Who Comes: Dionysian Mysteries Revisited», η Rosemarie Taylor-Perry θεωρεί την ξενιτιά του Διόνυσου ως ουσιαστικό χαρακτηριστικό της διονυσιακής λατρείας.

Κατά τη βρεφική του ηλικία (λόγω του γεγονότος ότι ήταν γιος του Δία και θνητός), ο Διόνυσος λέγεται ότι απέκτησε τη ζήλια της Ήρας, της Βασίλισσας του Ελληνικού Πάνθεον. Χτύπησε τον θεό με τρέλα και τον έκανε να ταξιδέψει σε διάφορα μέρη του κόσμου, φαινομενικά ως συνέπεια των αναρίθμητων παράνομων σχέσεων του Δία με θεές, γυναίκες και νύμφες.

Οι θρύλοι λένε ότι ήταν στη Φρυγία όπου θεράπευσε αυτή την τρέλα από τη Ρέα, ​​μια που του δίδαξε διάφορα τελετουργικά πριν τον αφήσει σε ένα ταξίδι στην Ασία.

Ένα σημαντικό μέρος της ανάπτυξης του Διονύσου συγκεντρώνεται στην Ασία, όπου περιπλανήθηκε από τη μια χώρα στην άλλη, διδάσκοντας στους λαούς της την καλλιέργεια και την καλλιέργεια της αμπέλου.

Το πιο κρίσιμο από αυτά τα ταξίδια του είναι ένα στη Νύσα, μια εντυπωσιακή πόλη που κάποτε βρισκόταν ανάμεσα στον ποταμό Καμπούλ και τον Ινδό. Λέγεται ότι ο Διόνυσος διέμενε εκεί πολλούς το χρόνο και επίσης πιστώνεται ότι οργάνωσε ολόκληρη την πόλη όπως είδε αργότερα ο Αλέξανδρος. Έχοντας πληροφορηθεί την κλασική δόξα και την ιερότητά της, οι Μακεδόνες αποφάσισαν να μην εισβάλουν σε αυτήν, μήπως ο Διόνυσος εξαγριωθεί.

Όσον αφορά τον ίδιο τον Έλληνα Θεό, ο Διόδωρος Σικελός θεώρησε ότι, τα ταξίδια του Διόνυσου σύντομα πήραν τη μορφή στρατιωτικής αποστολής, καθώς σφυρηλατεί τον εαυτό του για να κατακτήσει ολόκληρο τον κόσμο, εκτός από την Αιθιοπία και τη Βρετανία.

Η πρώτη προσκόλληση του Διονύσου με τη Νύσα (Νύσα;) δεν είναι ωστόσο η απόλυτη. Η βρεφική ηλικία του θεού είναι τεμαχισμένη σε μυστήρια. Διάφορες αφηγήσεις έχουν δώσει διακριτές περιγραφές σχετικά με την περίοδο που ανατράφηκε ο Διόνυσος. Στο έργο του, «Ιστορίες», ο Ηρόδοτος λέει ότι ο Διόνυσος ανατράφηκε κρυμμένος στον μηρό του Δία έως ότου τον έφεραν σε ένα όρος Νύσα στην Αιθιόπα, για να εκπαιδευτεί από τις Υάδες (νύμφες της βροχής που έφτιαξαν ένα σύμπλεγμα αστεριών ως ανταμοιβή από Δίας) και πολύ αργότερα (μετά την επιστροφή του στη Δύση), οι Έλληνες τον αναγνώρισαν ως Θεό. Η Νάγαρα, αφού ήταν στην πραγματικότητα πόλη των Μαινάδων, είχε τις δυνατότητες να έχει ευρύ διαπολιτισμικό λόγο και εμπορική αλληλεπίδραση, αφού οι κάτοικοι ήταν Ασιάτες αλλά και σεβόντουσαν έναν Έλληνα Θεό και ζούσαν με τον Ολύμπιο τρόπο.

Προς το παρόν, ωστόσο, τίποτα δεν είναι πολύ γνωστό για αυτήν την ελληνο-ινδική πόλη εκτός από μερικές λογοτεχνικές πηγές όπως σημειώνονται από τον Αρριανό και τον Πτολεμαίο και ορισμένα αρχαιολογικά λείψανα που χρονολογούνται από την περίοδο Κουσανο-Εφθαλίτη, 1ος-6ος αιώνας μ.Χ. Σήμερα, η τοποθεσία της Nyssa (που μετονομάστηκε Nagara Ghundi), όπως προσδιορίζεται από το Cultural Property Training Resource of Afghanistan είναι «περίπου τέσσερα χιλιόμετρα δυτικά του Jalalabad κοντά στο Tepe Khwaja Lahori, νότια της συμβολής των ποταμών Surkhäb και Kabul».

Ο Warwick Ball, στην «Αρχαιολογική Εφημερίδα του Αφγανιστάν» έχει καταγράψει λίγα λόγια για τα αρχαιολογικά ευρήματα από τις ανασκαφές που είχαν πραγματοποιηθεί. Αναφέρει για «μια πολύ μεγάλη στούπα», σχεδόν «100 μέτρα σε περιφέρεια». «Οι ανασκαφές αποκάλυψαν μια ασυνήθιστη ακτινωτή κατασκευή του θόλου και μια διακοσμημένη, επιχρισμένη εξωτερική πλευρά. Πιθανώς να ταυτιστεί με τη στούπα Nagarahara που περιγράφεται από τον Κινέζο προσκυνητή και χρονικογράφο Xuanzang του 7ου αιώνα.

Ωστόσο, για τις μαινάδες, η Νάγαρα δεν ήταν απλώς μια πόλη. Έμοιαζε με τη δυναμική αλληλεπίδραση της εκλεπτυσμένης δυτικής φιλοσοφίας και κουλτούρας με το ασυγκράτητο ανατολικό πνεύμα της ελευθερίας και της έκστασης, κάτι που συνδυάστηκε για να γεννήσει τη φιλοσοφία του Διονύσου, του πρώτου Ελληνο-Ινδού Ολύμπιου.

Ο συγγραφέας είναι μέλος της Βασιλικής Ασιατικής Εταιρείας του Λονδίνου

https://www.sundayguardianlive.com/cult ... metropolis

ΣΚΕΠΤΙΚΟΣ έγραψε: 15 Νοέμ 2021, 05:29 .


ΑΝ πήγαιναν Ινδία πρό Αλεξάνδρου είναι δυναμόν να μην έφερναν Μπαχαρικά ;;; .


Καί γιατί δεν έφερναν καί σπόρους νέων κηπευτικών και φρούτων που ήρθαν μετά τον Αλέξανδρο ;;; .



.

Δεν είχαν εμπορικές σχέσεις προ Αλέξανδρου
Κάποιες εκστρατείες έγιναν εκεί χιλιάδες χρόνια πριν από αυτόν.
Από την στιγμή που οι ινδικοι πίθηκοι εμφανίζονται σε τοιχογραφίες της Σαντορίνης πριν την έκρηξη, άρα πριν το 1650 περίπου π. Χ, φαντάσου πόσο πίσω πρέπει να πάμε.

Δημητρακη ξεσαλωσες
Θα σε περιποιηθω όμως καλά, μην στεναχωριέσαι

Jimmy81 έγραψε: 15 Νοέμ 2021, 06:24 Το ενδιαφέρον όμως είναι ότι υπάρχουν και αρχαία ελληνικά κείμενα που άμεσα ή έμμεσα απορρίπτουν τις υποτιθέμενες προϊστορικές εκστρατείες Ελλήνων στην Ινδία (και γενικά βαθύτερα στην Ασία) που και καλά αποτυπώνονται σε μυθικές φιγούρες όπως ο Διόνυσος και ο Ηρακλής. Οι συγγραφείς εναλλακτικής, μη-συμβατικής ιστορίας τα κάνουν γαργάρα για ευνόητους λόγους. Ας τα δούμε λοιπόν.

ΠΑΡΑΜΥΘΙΑ ΓΙΑ ΠΛΑΝΕΜΕΝΟΥΣ ΟΙ ΠΑΝΑΡΧΑΙΕΣ ΕΚΣΤΡΑΤΕΙΕΣ ΔΙΟΝΥΣΟΥ ΚΑΙ ΗΡΑΚΛΕΟΥΣ ΣΤΗΝ ΙΝΔΙΑ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟΥΣ ΑΡΧΑΙΟΥΣ ΕΛΛΗΝΕΣ ΣΥΓΓΡΑΦΕΙΣ



Λένε ότι στην περιοχή από την οποία πέρασε ο Αλέξανδρος, ανάμεσα στους ποταμούς Ινδό και Κωφήνα, υπήρχε μια πόλη που λεγόταν Νύσα. Την είχε χτίσει ο Διόνυσος όταν εκστράτευσε εναντίον των Ινδών, χωρίς να ξέρουμε ποιος Διόνυσος, πότε και από πού, εκστράτευσε εναντίον των Ινδών. Εγώ πάλι δεν μπορώ να πιστέψω ότι είτε ο Θηβαίος Διόνυσος ξεκινώντας από τη Θήβα, είτε ο Λύδιος Διόνυσος ξεκινώντας από τον Τμώλο πήγε με στρατό στις Ινδίες κι ενώ πέρασε από τόσα αξιόμαχα και άγνωστα στους Έλληνες έθνη, μονάχα τους Ινδούς πολέμησε.
(Αρριανός, Αλεξάνδρου Ανάβασις, Ε,1, σελ.27, εκδ. Κάκτος)

Μόλις τα έμαθαν αυτά οι κάτοικοι των Βαζίρων απελπίστηκαν με την κατάστασή τους, παράτησαν μέσα στη νύχτα την πόλη τους και κατέφυγαν σ’ ένα βράχο. Το ίδιο έκαναν και άλλοι βάρβαροι. Παρατούσαν μαζικά τις πόλεις τους και κατέφευγαν στο βράχο που βρίσκεται στην περιοχή που ονομάζεται Άορνος. Είναι ένας βράχος που λένε γι’ αυτόν ότι ούτε ο Ηρακλής, ο γιος του Δία, δεν θα μπορούσε να τον καταλάβει. Δεν μπορώ να σας διαβεβαιώσω ότι ο Ηρακλής από τη Θήβα ή από την Τύρο ή από την Αίγυπτο πήγε στους Ινδούς. Νομίζω ότι μάλλον δεν πήγε. Οι άνθρωποι όμως όταν βρίσκουν δυσκολία σε κάτι, τόσο την αυξάνουν, που έχουν να λένε ότι θα ήταν αδύνατο ακόμα και για τον Ηρακλή. Αυτή είναι η γνώμη μου για τον βράχο. Ότι τον Ηρακλή τον έβαλαν μετά για να γίνει πιο εντυπωσιακή η ιστορία. (Αρριανός, Αλεξάνδρου Ανάβασις, Δ 28, σελ. 207-209, εκδ. Κάκτος)

Στα παπαρια μας εντελώς η προσωπική γνώμη του αρριανου
Οι γνώμες είναι σαν τις κωλοτρυπιδες, όλοι έχουν από μια
Αυτό που μας ενδιαφέρει είναι τι έλεγαν οι Έλληνες για την εκστρατεία του Διονύσου στην Ινδία και τι έλεγαν οι ίδιοι οι Ινδοί
Και αυτό προς τιμήν του ο αρριανος δεν το απέκρυψε

Μπορώ να σε βάλω είκοσι κείμενα αλλά θα αρκεστώ μόνο στο παρακατω

Αρριανος

"""""""""""""""

Και τα άλογα, που διακρίνονταν επάνω στα ιππαγωγά πλοία, προκαλούσαν θαυμασμό στους βαρβάρους που παρακολουθούσαν το θέαμα, γιατί ποτέ πρωτύτερα δεν είχαν εμφανισθεί στη χώρα των Ινδών άλογα επάνω σε πλοία (επειδή και κατά την εκστρατεία του Διονύσου εναντίον της Ινδίας δε θυμούνταν οι Ινδοί να υπήρχε ναυτικό).

"""""""""

Ουπς, τι λέει εδώ ο αρριανος ρε λεβέντη και καραμπουζουκλη Μήτσο;

Γκουερινο 4 έγραψε: 15 Νοέμ 2021, 10:56

ΣΚΕΠΤΙΚΟΣ έγραψε: 15 Νοέμ 2021, 05:29 .


ΑΝ πήγαιναν Ινδία πρό Αλεξάνδρου είναι δυναμόν να μην έφερναν Μπαχαρικά ;;; .


Καί γιατί δεν έφερναν καί σπόρους νέων κηπευτικών και φρούτων που ήρθαν μετά τον Αλέξανδρο ;;; .



.

Δεν είχαν εμπορικές σχέσεις προ Αλέξανδρου
Κάποιες εκστρατείες έγιναν εκεί χιλιάδες χρόνια πριν από αυτόν.
Από την στιγμή που οι ινδικοι πίθηκοι εμφανίζονται σε τοιχογραφίες της Σαντορίνης πριν την έκρηξη, άρα πριν το 1650 περίπου π. Χ, φαντάσου πόσο πίσω πρέπει να πάμε.

.


Δέν είχαμε εμπορικες σχέσεις με Ινδία καί υποθέτουμε οτι είχαμε με Αμερική ;;; .

Απο την Ινδία υποθέτεις ότι τις έφεραν Ελληνες τις Μαιμούδες ή ήρθαν μέσω εμπόρων ;;;

Γιατί καί Αμερική υποθέτουμε ότι πήγαν αλλά ενα νέο ζωάκι δεν έφεραν ουτε σε ζωγραφιά.....

Ουτε καν απο την πολύ κοντινότερη Αιθιοπία δεν έφερε κανένας μιά Καμηλοπάρδαλη ή ενα μπαμπουίνο.....

Μυστήρια.....


.

Jimmy81 έγραψε: 15 Νοέμ 2021, 05:48

- Βρήκα τι ακριβώς λέει η Marie Nicole Pareja, αρχαιολόγος στο Πανεπιστήμιο της Πενσυλβάνια για την ινδική μαϊμού από το Ακρωτήρι.
https://www.newscientist.com/article/22 ... ed-widely/

Somehow, the artist who painted the monkey picture must have seen a grey langur. But how?
Did Minoan Greeks visit the Indus? “I wouldn’t be surprised if someday in the future we found evidence for that kind of direct contact,” says Pareja, but right now there is none. It is also possible the visit was the other way round, but again there is no evidence.
Instead, it may be that Greece and Indus were connected via Mesopotamia, another Bronze Age civilisation centred on what is now Iraq. Langurs may have been imported to Mesopotamia for menageries, where visiting Greeks saw them.

Προσπερνώντας την ατυχή φράση «Minoan Greeks» καθώς δεν έχει διαβαστεί ακόμα η γλώσσα των Μινωιτών, βλέπουμε ότι η αρχαιολόγος μάς λέει ξεκάθαρα ότι δεν υπάρχουν στοιχεία άμεσης επαφής Ελλάδας και Ινδίας. Για να εξηγήσει λοιπόν τις μαϊμούδες του Ακρωτηρίου που μοιάζουν με αυτές της Ινδίας υιοθετεί... την εξήγηση που έδωσα εγώ πριν για την έμμεση επαφή μέσω Μεσοποταμίας/Μέσης Ανατολής. (την οποία κάποιος άλλος κορόιδεψε).
viewtopic.php?f=11&t=35590#p2216660

Εμένα δεν με ενδιαφέρει τι λέει ο κάθε ενας
Οι τοιχογραφίες της Σαντορίνης και οι μαϊμούδες της Ινδίας είναι μια εικόνα χίλιες λέξεις

Εγώ δεν ξέρω τι γνωρίζει η συγκεκριμένη αρχαιολόγος από την αρχαία ελληνική γραμματεία, αλλά και από την ινδική επίσης, όσον αφορά τις εκστρατείες των Ελλήνων στην Ινδία κατά την προϊστορία

Εδώ όμως έχουμε
Γνώση του Ομήρου για τους γύφτους στην Ινδία τσεκ

Γνώση από τον όμηρο ότι στους Αιθίοπες της Άπω ανατολής λατρευόταν οι Θεοί των Ελλήνων
Μάλιστα εκεί ήταν ο Ποσειδώνας όταν ο Οδυσσέας πλησιαζε την σχερια και μπόρεσε να τον δει μόνο όταν έφτασε στο ταξίδι της επιστροφής προς τον Όλυμπο στα σολυμα ορη της λυκιας και άλλο τσεκ

Τα λόγια του Ευριπίδη τσεκ

Τα λόγια του Ηροδότου τσεκ

Του αρριανου τσεκ

Τα ινδικά έπη που μιλάνε για γιαβανες της προιστοριας
που τους επιτέθηκαν τσεκ

Και ενώ υπάρχει αυτη η κοινή γνώση σε δύο τόσο απομακρισμενους λαούς, εμφανίζεται στον ελληνικό χώρο μια τοιχογραφία του 1700π.χ τουλάχιστον, που δείχνει πιθήκους που ζούνε μόνο στην Ινδία

Αλλά για κάποιον περίεργο τρόπο, αυτό δεν είναι αρχαιολογική απόδειξη της γνησιότητας όλων αυτών των ιστοριών, αλλά αρχίζουμε τα ισως τα μπορεί τα μήπως τους είδαν κάπου αλλού, μα κάτι άλλο θα έχει συμβεί, δεν μπορεί να ισχύουν αυτά κτλ

Για να καταλάβουν όσοι διαβάζουν, είναι σαν να είχαν οι αρχαίοι Έλληνες ιστορίες για μια προϊστορική εκστρατεία στην Αυστραλία
Τις ίδιες ιστορίες να έλεγαν και οι αβοριγινες και ξαφνικά να βρίσκαμε στην Ελλάδα τοιχογραφιες με καγκουρω
Και αντί να το θεωρήσουμε τεράστια αρχαιολογική απόδειξη της γνησιότητας των ιστοριών που υπήρχαν, να αρχίζαμε τα ίσως τα είδαν από άλλους, μήπως τελικά δεν έγινε έτσι κτλ

καταληγουμε στα εξης συμπερασματα ή υπηρχε μια τεραστια και εξελιγμένη αυτοκρατορία ή ειχαμε καποια επισκεψη απο το διαστημα
παντως η λεγομενη ινδοευρωπαική ορδη δεν υπηρξε ποτε ...γιατι δεν βρεθηκε κανενα ιχνος της
και επειδη ασχολουμαι λιγο με την ζωγραφικη η τεχνη η απεικόνιση των μαιμουδων των δελφινιων την αεράτη κινηση των μορφων κλπ
οι ζωγραφοι μπορεσαν να την απεικονίσουν μολις τον προηγούμενο αιωνα οπως και ο επιμηκης λαιμος των ειδωλων που φανερωνει κομψοτητα
'και φινέτσα στην γυναικεία μορφή που ο πρωτος στην δυση που την εφάρμοσε ηταν ο μοντιλιανι μετα απο μια επισκεψη στην ελλαδα

Καλό είναι να ερευνήσουμε την λεξαριθμητική ταυτότητα της λέξης Αιθίοψ. Περιέχει ένα διπλό σύμφωνο το ψει. Ορισμένα αρχαία Ελληνικά αλφάβητα δεν είχαν το γράμμα αυτό.

Στα αρχαία Ιωνικά και Κορινθιακά αλφάβητα ο λεξάριθμος της λέξης ΑΙΘΙΟΨ είναι 800.

ΑΙΘΙΟΨ = 1+10+9+10+70+700 = 800 = ΚΥΡΙΟΣ

Στα αρχαία Αττικά, Δυτικά, και Νότια αλφάβητα δεν υπήρχε αρχικά γράμμα ψεί και έτσι η λέξη Αιθίοψ είχε αριθμητική αξία 360:

ΑΙΘΙΟΠΣ = 1+10+9+10+60+70+200 = 360 = 6 x 60

Αυτό λοιπόν μας θυμίζει τις 360 μοίρες του κύκλου και το εξηνταδικό αριθμητικό σύστημα των Σουμερίων. Όμως, τους Σουμέριους τους ονόμαζαν "μαυροκέφαλους". Μήπως από εδώ πηγάζει το Αιθίοψ; Στην περιοχή που κατοικούσαν οι Σουμέριοι κατοικούν σήμερα οι λεγόμενοι "Marsh Arabs" ή οι "Άραβες των Βάλτων". Τα γενετικά στοιχεία για την αρσενική απλοομάδα Υ δείχνουν ότι σε συντριπτικό ποσοστό είναι J1 δηλαδή Σημἰτες(81%), έτσι είναι συγγενείς με τους Υεμενέζους που έχουν το μεγαλύτερο ποσοστό ως κράτος J1(73%). Αντίθετα στο Ιράν το ποσοστό J1 είναι χαμηλό(8,5%), ενώ στην Κρήτη φτάνει το 5%.

Jimmy81 έγραψε: 15 Νοέμ 2021, 05:48
Προσπερνώντας την ατυχή φράση «Minoan Greeks» καθώς δεν έχει διαβαστεί ακόμα η γλώσσα των Μινωιτών,

DNA reveals origin of Greece's ancient Minoan culture

Europe's first advanced civilisation was local in origin and not imported from elsewhere, a study says.

"There has been all this controversy over the years. We have shown how the analysis of DNA can help archaeologists and historians put things straight," Prof Stamatoyannopoulos told BBC News.

"The Minoans are Europeans and are also related to present-day Cretans - on the maternal side."

https://www.bbc.com/news/science-environment-22527821



Πιο ξεκάθαρη απάντηση μας έδωσε η ανάγνωση των επιγραφών, όπως ανακοινώθηκε τον Οκτώβριο του 2006 στο 10ο Διεθνές Κρητολογικό Συνέδριο: Τα στοιχεία από τη γραφή Γραμμική Α των Μινωιτών, ύστερα από ενδελεχή μελέτη και των 1.340 ενεπίγραφων ευρημάτων, οδηγούν στο συμπέρασμα ότι η γλώσσα που κρύβεται στο 65% του συνόλου των ευρημάτων είναι ένα πρώιμο αιολικό ιδίωμα. Το ιδίωμα αυτό διατηρεί και καταγράφει τη δάσυνση, με αποτέλεσμα – για παράδειγμα – το σύνολο στα λογιστικά αθροίσματα (όλον) να καταγράφεται ως «χουλόν».

https://www.tovima.gr/2008/11/25/scienc ... mesogeioy/

.

nemo έγραψε: 15 Νοέμ 2021, 17:54 καταληγουμε στα εξης συμπερασματα ή υπηρχε μια τεραστια και εξελιγμένη αυτοκρατορία ή ειχαμε καποια επισκεψη απο το διαστημα
παντως η λεγομενη ινδοευρωπαική ορδη δεν υπηρξε ποτε ...γιατι δεν βρεθηκε κανενα ιχνος της
και επειδη ασχολουμαι λιγο με την ζωγραφικη η τεχνη η απεικόνιση των μαιμουδων των δελφινιων την αεράτη κινηση των μορφων κλπ
οι ζωγραφοι μπορεσαν να την απεικονίσουν μολις τον προηγούμενο αιωνα οπως και ο επιμηκης λαιμος των ειδωλων που φανερωνει κομψοτητα
'και φινέτσα στην γυναικεία μορφή που ο πρωτος στην δυση που την εφάρμοσε ηταν ο μοντιλιανι μετα απο μια επισκεψη στην ελλαδα

Συγγνώμη αλλά νομίζω ότι οι γλωσσικές ομοιότητες αλλά και οι φαινοτυπικές στους ινδοευρωπαϊκούς λαούς είναι παραπάνω από εμφανείς Σίγουρα χωρίζονται σε επιμέρους κλάδους και σίγουρα οι μετακινήσεις είναι πολύ παλαιότερες από ότι νομίζουν ( κάποιοι ας πούμε προσπαθούν να βγαλουν τους Μινωίτες ως κάτι άλλο από τους Μυκηναίους παρά τις τόσες ομοιότητες ) , αλλά ας δεχτούμε ότι η Λευκή ( Ινδοευρωπαϊκή ) φυλή υπάρχει ( όπως υπάρχουν και οι υπόλοιπες ) και κυριαρχούσε από την Σκωτία μέχρι την Ινδία και σε ολόκληρη την στέπα μέχρι την Κίνα έως την αποφράδα ημέρα που κατέβηκαν οι Τούρκοι από το τουράν τους .
Βέβαια σαφώς και κάποιοι κλάδοι ( όπως ο Ελληνικός , ο Λατινικός , ο Περσικός , ο Χεττιτικός και ο Ινδικός ) , εξελίχθηκαν πολύ νωρίτερα από τους υπόλοιπους .

ΣΚΕΠΤΙΚΟΣ έγραψε: 15 Νοέμ 2021, 17:12

Γκουερινο 4 έγραψε: 15 Νοέμ 2021, 10:56

ΣΚΕΠΤΙΚΟΣ έγραψε: 15 Νοέμ 2021, 05:29 .


ΑΝ πήγαιναν Ινδία πρό Αλεξάνδρου είναι δυναμόν να μην έφερναν Μπαχαρικά ;;; .


Καί γιατί δεν έφερναν καί σπόρους νέων κηπευτικών και φρούτων που ήρθαν μετά τον Αλέξανδρο ;;; .



.

Δεν είχαν εμπορικές σχέσεις προ Αλέξανδρου
Κάποιες εκστρατείες έγιναν εκεί χιλιάδες χρόνια πριν από αυτόν.
Από την στιγμή που οι ινδικοι πίθηκοι εμφανίζονται σε τοιχογραφίες της Σαντορίνης πριν την έκρηξη, άρα πριν το 1650 περίπου π. Χ, φαντάσου πόσο πίσω πρέπει να πάμε.

.


Δέν είχαμε εμπορικες σχέσεις με Ινδία καί υποθέτουμε οτι είχαμε με Αμερική ;;; .

Απο την Ινδία υποθέτεις ότι τις έφεραν Ελληνες τις Μαιμούδες ή ήρθαν μέσω εμπόρων ;;;

Γιατί καί Αμερική υποθέτουμε ότι πήγαν αλλά ενα νέο ζωάκι δεν έφεραν ουτε σε ζωγραφιά.....

Ουτε καν απο την πολύ κοντινότερη Αιθιοπία δεν έφερε κανένας μιά Καμηλοπάρδαλη ή ενα μπαμπουίνο.....

Μυστήρια.....


.

Και από την Αμερική φέραν ζωακια

Chainis έγραψε: 14 Νοέμ 2021, 09:19 Στο μόνο τομέα που συμφωνώ με τον Άριστο είναι στις απόψεις του περί αρχαιότητας.
Ευτυχώς.

ΠΣΩΝΗΣΕΣ ΑΠΟ ΣΒΕΡΚΟ

Οργισμένος έγραψε: 16 Νοέμ 2021, 00:56

Chainis έγραψε: 14 Νοέμ 2021, 09:19 Στο μόνο τομέα που συμφωνώ με τον Άριστο είναι στις απόψεις του περί αρχαιότητας.
Ευτυχώς.

ΠΣΩΝΗΣΕΣ ΑΠΟ ΣΒΕΡΚΟ

Εσύ μην ψωνίζεις.

Δεν γράφει τίποτα χωρίς τεκμηρίωση.