Η ΡΩΣΙΚΗ ΕΠΙΘΕΣΗ ΣΤΟ ΔΟΛΑΡΙΟ
Η Ρωσία είναι η πρώτη χώρα που ξεκίνησε έναν φανερό και κατά μέτωπο πόλεμο εναντίον του δολαρίου – με την ενδεχόμενη χρησιμοποίηση του χρυσού, όπου είναι ο δεύτερος μεγαλύτερος παραγωγός παγκοσμίως, με πρώτη την Κίνα και τρίτη την Αυστραλία. Προφανώς ο λόγος είναι ο πόλεμος της Ουκρανίας – ο οποίος απειλεί να εξελιχθεί σε πυρηνικό, ειδικά εάν η Φινλανδία και η Σουηδία επιμείνουν στην ένταξη τους στο ΝΑΤΟ. Οι Η.Π.Α. εν προκειμένω, εκτός του ότι είναι εν πρώτοις οι μεγάλοι κερδισμένοι αυτού του πολέμου (ο μεγάλος χαμένος εκτός της δύστυχη Ουκρανία είναι ήδη η ΕΕ), διακινδυνεύουν πάρα πολλά – γεωπολιτικά, οικονομικά, νομισματικά και χρηματοπιστωτικά. Επομένως θα κάνουν τα πάντα για να ηττηθεί η αυταρχική Ρωσία – με την επίσης αυταρχική Κίνα όμως να καιροφυλακτεί, γνωρίζοντας τι διακυβεύεται για την ίδια. Σε κάθε περίπτωση, βιώνουμε μία πραγματική καταιγίδα των καταιγίδων – με τον τρίτο παγκόσμιο πόλεμο που ήδη μαίνεται σε άλλα μέτωπα (νομισματικό, εμπορικό κλπ.), να είναι πιθανότερος από ποτέ.
.Βασίλης Βιλιάρδος
Είναι πλέον φανερό πως βιώνουμε σε αργή κίνηση την κατάρρευση του δολαρίου ως παγκόσμιο αποθεματικό νόμισμα – αφού όμως προηγουμένως «κανιβαλλίσει» το θυγατρικό του νόμισμα, το ευρώ που υποχωρεί ήδη κάτω από το 1,06 σε σχέση με το δολάριο, με κατεύθυνση το 1:1. Το τι θα σημάνει αυτό για τον πληθωρισμό της Ευρωζώνης, ειδικά μετά τις νέες κυρώσεις στη Ρωσία, είναι ξεκάθαρο – ενώ η διάλυση της είναι μάλλον «αναπόδραστη».
Η συγκεκριμένη βέβαια διαδικασία της αποκαθήλωσης του δολαρίου μπορεί να διαρκέσει πολλά χρόνια – όπως στο παράδειγμα της βρετανικής στερλίνας που έχασε τη θέση της μετά από 30 χρόνια. Ο κατήφορος της ξεκίνησε το 1914, λόγω του 1ου παγκοσμίου πολέμου και ολοκληρώθηκε στο τέλος του 2ου – με τη διάσκεψη του Bretton Woods.
Εν τούτοις, η κατάρρευση του δολαρίου έχει επιταχυνθεί σήμερα – όπου, μεταξύ άλλων, η Σ. Αραβία εξετάζει τις πετρελαϊκές συναλλαγές της με την Κίνα σε γουάν, ενώ το Ισραήλ το γουάν ως νόμισμα για τις εξαγωγές του υψηλής τεχνολογίας. Το σημαντικότερο βέβαια είναι τα συστήματα πληρωμών της Ρωσίας και της Κίνας, για την αποφυγή των κυρώσεων των Η.Π.Α. – ακόμη περισσότερο, η ενδεχόμενη σύνδεση του ρουβλίου με το χρυσό.
Ειδικότερα, η κεντρική τράπεζα της Ρωσίας ανακοίνωσε στις 25 Μαρτίου (πηγή), μία σταθερή τιμή του ρουβλίου απέναντι στο χρυσό, στα 5.000 ρούβλια ανά γραμμάριο, όπως είχαμε προβλέψει στο παρελθόν (ανάλυση) – εν πρώτοις διαρκείας από τις 28 Μαρτίου έως τις 30 Ιουνίου του 2022. Εκείνη την ημέρα το ρούβλι διαπραγματευόταν στα περίπου 1:100 σε σχέση με το δολάριο – έχοντας έκτοτε ενισχυθεί στο 1:67 σήμερα (γράφημα, είχε καταρρεύσει στις 8 Μαρτίου στο 1:139).
Η συγκεκριμένη άνοδος της ισοτιμίας του ρουβλίου δεν ερμηνεύεται μόνο από το ενδεχόμενο της σύνδεσης του με το χρυσό – αλλά, κυρίως, από την επιβολή του ρουβλίου στις συναλλαγές φυσικού αερίου με τη Ρωσία (επίσης από την αύξηση των βασικών επιτοκίων, από την απαγόρευση πωλήσεων μετοχών από ξένους κλπ.). Εύλογα, αφού ο χρυσός διαπραγματεύεται σήμερα στα 61 δολάρια περίπου ανά γραμμάριο (πηγή) – μία τιμή που ισοδυναμεί με 82 ρούβλια (5.000 / 61).
Εν τούτοις, το ρούβλι θα μπορούσε έτσι να έχει ένα κατώτατο όριο έναντι του δολαρίου σε όρους χρυσού, γύρω στο 1:82 – ενώ ο χρυσός επίσης ένα κατώτατο όριο, επειδή τα 5.000 ρούβλια ανά γραμμάριο είναι 155.500 ρούβλια ανά ουγκιά χρυσού (μία ουγκιά είναι 31,103 γραμμάρια). Με κατώτατο όριο του ρουβλίου ως προς το δολάριο στα υποθετικά 1:82, η τιμή του χρυσού είναι στα 1.896 δολάρια η ουγκιά – ενώ όταν οι «χάρτινες αγορές» προσπαθούν να οδηγούν την τιμή χρυσού χαμηλότερα, θα πρέπει να αποδυναμώνουν ταυτόχρονα και το ρούβλι.
Εν προκειμένω, για να γίνει κατανοητή η έννοια «χάρτινες αγορές», θα πρέπει να φαντασθεί κανείς ολόκληρη την αγορά χρυσού σαν μία αντεστραμμένη πυραμίδα – με μία μικρή ποσότητα φυσικού χρυσού στο κάτω μέρος της που συγκρατεί μία τεράστια ποσότητα χάρτινου χρυσού, η οποία υπολογίζεται πως είναι 100 φορές μεγαλύτερη από τη φυσική αγορά. Το γεγονός αυτό σημαίνει πως υπάρχουν 100 αξιώσεις χαρτιού για κάθε ουγκιά φυσικού χρυσού – κάτι που μοιάζει, για παράδειγμα, με το να δίνει ένα καθαριστήριο 100 αποδείξεις για κάθε πουκάμισο που του προσκομίζεται. Αφού υπάρχει όμως μόνο ένα, όταν έλθουν οι 100 πελάτες, οι 99 δεν θα πάρουν τίποτα.
Εάν τώρα το ρούβλι ενισχύεται, όπως σήμερα στο 1:67, λόγω της ζήτησης που δημιουργείται από τις υποχρεωτικές πληρωμές ενέργειας σε ρούβλια, τότε θα αντανακλούσε μία ισχυρότερη τιμή χρυσού – στα 2.321 $ σήμερα η ουγκιά, σε όρους ρουβλίου (155.500 / 67), όταν σε όρους δολαρίου είναι στα 1.883,80 (πηγή). Προφανώς έτσι θα δημιουργούνταν προβλήματα στη δυτική χειραγώγηση του χρυσού (ανάλυση) – στα οποία θα αναφερθούμε στη συνέχεια.
Σε κάθε περίπτωση, είναι η πρώτη φορά που το νόμισμα ενός κράτους θα συνδεθεί ενδεχομένως με το χρυσό, από τότε που η Ελβετία αποφάσισε να το σταματήσει το 1999 (πηγή) – κάτι που ήταν αυτονόητο στο παρελθόν, έως ότου αποφασισθεί στο Bretton Woods η σύνδεση μόνο του δολαρίου με το χρυσό, ενώ όλων των άλλων νομισμάτων με το δολάριο. Αργότερα βέβαια οι Η.Π.Α., το 1971 επί Νίξον, αναγκάσθηκαν να εγκαταλείψουν τον κανόνα του χρυσού – επειδή δεν είχαν πλέον τα αποθέματα για να αντισταθμίσουν τα δολάρια που κυκλοφορούσαν
συνεχεια
