Ερωτικές επιστολές

[Nero]

τι ποιητικός

[Dasein]

Mου λες πως όταν επιστρέψω θα με ρουφήξεις ολόκληρο.Μου λες πως θέλεις να σου γλείψω το μουνί μικρή μου,ξετσίπωτη κατεργάρα.Ελπίζω πως θα με ξαφνιάσεις καμιά φορά όταν θα κοιμάμαι ντυμένος,πως θα γλιστρίσεις πλάι μου με μια πουτανίστικη λάμψη στα νυσταγμένα σου μάτια,πως θ'ανοίξεις κουμπί κουμπί το παντελόνι μου και θα βγάλεις έξω απαλά το χοντρό καυλί του εραστή σου,πως θα το καταπιείς και με το υγρό σου στόμα θα το ρουφήξεις ώσπου να γίνει ακόμα πιο σκληρό και πιο χοντρό,ώσπου να χύσει στο στόμα σου.Μια νύχτα θα σε ξαφνιάσω κι εγώ όταν κοιμάσαι,θα σηκώσω τις φούστες σου και θα ανοίξω απαλά τα βρακιά σου,κι ύστερα θα ξαπλώσω αθόρυβα δίπλα σου και θα αρχίσω να γλείφω νωχελικά τον θάμνο σου. Θ'αρχίσεις να αναδεύεσαι ανήσυχα όσο θα γλείφω τα χείλη του μουνιού της αγάπης μου.Θα αρχίσεις να βογκάς και να μουγκρίζεις και να αναστενάζεις και να κλάνεις γεμάτη λαγνεία μέσα στον ύπνο σου.Και τότε θα αρχίσω να σε γλείφω ολοένα και πιο γρήγορα σαν πεινασμένος σκύλος, ώσπου το μουνί σου να γίνει μια γλιστερή μάζα και το κορμί σου να σφαδάζει φρενιασμένα.

[νύχτα]

Mου λες πως όταν επιστρέψω θα με ρουφήξεις ολόκληρο.Μου λες πως θέλεις να σου γλείψω το μουνί μικρή μου,ξετσίπωτη κατεργάρα.Ελπίζω πως θα με ξαφνιάσεις καμιά φορά όταν θα κοιμάμαι ντυμένος,πως θα γλιστρίσεις πλάι μου με μια πουτανίστικη λάμψη στα νυσταγμένα σου μάτια,πως θ'ανοίξεις κουμπί κουμπί το παντελόνι μου και θα βγάλεις έξω απαλά το χοντρό καυλί του εραστή σου,πως θα το καταπιείς και με το υγρό σου στόμα θα το ρουφήξεις ώσπου να γίνει ακόμα πιο σκληρό και πιο χοντρό,ώσπου να χύσει στο στόμα σου.Μια νύχτα θα σε ξαφνιάσω κι εγώ όταν κοιμάσαι,θα σηκώσω τις φούστες σου και θα ανοίξω απαλά τα βρακιά σου,κι ύστερα θα ξαπλώσω αθόρυβα δίπλα σου και θα αρχίσω να γλείφω νωχελικά τον θάμνο σου. Θ'αρχίσεις να αναδεύεσαι ανήσυχα όσο θα γλείφω τα χείλη του μουνιού της αγάπης μου.Θα αρχίσεις να βογκάς και να μουγκρίζεις και να αναστενάζεις και να κλάνεις γεμάτη λαγνεία μέσα στον ύπνο σου.Και τότε θα αρχίσω να σε γλείφω ολοένα και πιο γρήγορα σαν πεινασμένος σκύλος, ώσπου το μουνί σου να γίνει μια γλιστερή μάζα και το κορμί σου να σφαδάζει φρενιασμένα.

Έχετε πμ.

[Naida]

Ναι αλλά μας άφησε στη μεση.

[νύχτα]

ποιά μέση ομορφιάμου πάνω που έβγαζα την δάφνη από τον κιμά

[Nero]

τι ποιητικός

Δεν την εκτιμάτε. Καλά ρε, θα φωνάξω τον Ζενίθεδρος που είμαι σίγουρος θα τη λατρέψει

[Naida]

ποιά μέση ομορφιάμου πάνω που έβγαζα την δάφνη από τον κιμά

Δεν ολοκλήρωσε την σκέψη του

[νύχτα]

τι ποιητικός

Δεν την εκτιμάτε. Καλά ρε, θα φωνάξω τον Ζενίθεδρος που είμαι σίγουρος θα τη λατρέψει

φώναξέ τον, και θα τον εκτιμήσουμε

[Ζενίθεδρος]

τι ποιητικός

Δεν την εκτιμάτε. Καλά ρε, θα φωνάξω τον Ζενίθεδρος που είμαι σίγουρος θα τη λατρέψει

Ωραίος! Ύμνος στη σαβουρογαμία. Ο Μπουκόφσκι το έγραψε;

[Nero]

τι ποιητικός

Δεν την εκτιμάτε. Καλά ρε, θα φωνάξω τον Ζενίθεδρος που είμαι σίγουρος θα τη λατρέψει

Ωραίος! Ύμνος στη σαβουρογαμία. Ο Μπουκόφσκι το έγραψε;

όχι βέβαια, ο Δάσκαλος



άλλες μεταφράσεις ειναι πιο ποιητικές και στο τέλος λέει "την πλήρωσα τελικα όσο τη άξιζε"(ξερνώντας πάνω της εννοείται)

[νύχτα]

Δεν μου άρεσε που σου είπα αντίο χθες, μικρέ μου παράλογε διαβάτη του πλανήτη.
Τώρα αν δεν είχες αυτήν την μανία να καταβροχθίζεις χιλιόμετρα, θα ήσουν εδώ δίπλα μου όλο χαμόγελα.
Πού διάολο είσαι, παρεμπιπτόντως; To πρωί ήμουν γεμάτος θλίψη όταν σε σκεφτόμουν, γιατί είχε
συννεφιά και σε φανταζόμουν στην μικρούλα βουνοκορφή σου να κοιτάζεις, με το πεισματάρικο
βλέμμα σου, τη θάλασσα από γκρίζα σύννεφα,σαν ψαράς που κοιτάζει τον φελλό του πάνω στα κύματα.
Σ' αγαπάω πάρα πολύ, μικρή μου παράλογη.

Ζαν-Πολ Σάρτρ προς Σιμόν ντε Μποβουάρ


---

H vύχτα προχωρεί. Είμαι μόνος. Στη νύχτα. Στη σιωπή. Στην παράκρουση. Στη διέγερση. Είμαι εγωιστής.
Είμαι απαιτητικός. Θέλω εγώ ο περασμένος να περάσεις κι εσύ μαζί μου. Θέλω να προσκυνήσω τα γόνατά σου.
Να σου προσκυνήσω τα χέρια σου. Την όψη σου. Τα πόδια σου. Να συρθώ. Να ολολύξω. Να βουβαθώ.
Να σ' αισθανθώ. Κοντά μου. Μα πολύ κοντά μου. Να σε σφίξω. Να σε προσκυνήσω. Και να σβήσω.
Είμαι μόνος. Και μ' αφήνεις. Μα δεν σ' αφήνω εγώ. Λόγια κοινά πρόστυχα ανεβαίνουν στα χείλη μου.

Κωστής Παλαμάς προς Στέλλα Διαλέτη

[Γιάννης]

ποιά μέση ομορφιάμου πάνω που έβγαζα την δάφνη από τον κιμά

Για κάποιο περίεργο λόγο, αυτό ακούστηκε κάπως ψιλοπρόστυχο...

[LEONAS]

Θα μου άρεσε πολύ να αντάλλαζα επιστολές με τον αγαπημένο μου.

Το ετοιμαζω

θα περιμένω!

Ορίστε το αριστούργημα

[Saliveros]

Υπάρχει και το κλασικό:

Από την πόρτα σου περνώ, βήχω και ξεροβήχω, και αν δε μ' ανοίξεις για να μπω, σου κατουρώ τον τοίχο.

[LEONAS]

Υπάρχει και το κλασικό:

Από την πόρτα σου περνώ, βήχω και ξεροβήχω, και αν δε μ' ανοίξεις για να μπω, σου κατουρώ τον τοίχο.

Ερωτικοτατο