Re: Ανδρόνικος Α' Κομνηνός
Δημοσιεύτηκε: 15 Μάιος 2021, 08:20
Γαματο νημα, μας ειχες λειψει George_V 
Eτσι λοιπον ο Ανδρόνικος βρέθηκε φυλακισμένος στα μπουντρουμια του Ιερου Παλατιου και αλλα σκεψη δεν ειχε από το πως να δραπετευσει.
Σκεφτηκε πολλά σχέδια αλλα η ασφάλεια ηταν στενη και κανενα δεν πετυχαινε. 3 χρόνια μετα τον εγκλεισμο του δλδ το 1158 μεχρι και οι δεσμοφυλακες τον ειχαν παρει στο ψιλο.
Τοτε όμως παρατηρησε κατι που δεν ειχε δει νωριτερα ή δεν του ειχε δώσει σημασια.
Μια από τις πλακες στο κελι του ηταν χαλαρη και κουνιονταν. Ετσι την εβγαλε και διαπιστωσε πως ηταν παλιος υπονομος σκαλισμένος σε φυσικο κοιλωμα. Κατεβηκε γρηγορα για να διαπιστωσει που οδηγει αλλα προς μεγάλη του απογοητευση τον ειχαν φράξει χρόνια πριν. Κατέληγε σε αδιέξοδο.
Δεν απογοητευτηκε όμως ξαναβγηκε στο κελι εσπρωξε ένα επιπλο για να κρυψει το ανοιγμα και κρυφτηκε στον υπονομο ξαναβαζοντας την πλακα .
Όταν ηρθε η ωρα του φαγητου οι φυλακες αιφνιδιαστηκαν. Ο κρατουμενος δεν ηταν εκει! Ειχε αποδράσει!
Χτυπησε συναγερμος σε ολο το δεσμωτηριο. Φυλακες ετρεχαν πανικοβλητοι, αξιωματικοι ετρωγαν τα νυχια τους γιατι την ειχαν ασχημα με την αποδραση κτλ.
Εψαξαν το κελι του και δεν βρηκαν τιποτα. Πορτες, οροφη, παραθυρα ηταν όλα αθιχτα. Πως εφυγε? Είναι αδυνατον! Αλλα ο Ανδρονικος δεν είναι εδώ.
Τελικα αποφάσισαν να ειδοποιησουν την Αυτοκράτειρα Ειρήνη για την αποδραση μιας και ο Μανουηλ απουσιαζε εκτος Κωνσταντινουπολης σε εκστρατεια στην Κιλικια.
Η Αυτοκράτειρα και η Αυλη ταράχτηκαν. Η Ειρήνη εδωσε διαταγη να σφραγιστουν αμέσως ολες οι πυλες της Κωνσταντινουπολης. Κανεις δεν θα βγει χωρις την αδεια της. Να γινει εξονυχιστικος ελεγχος σε όλα τα πλοια που βρισκονται στο λιμάνι και κανενα δεν θα σηκωσει άγκυρα χωρις εγγραφη αδεια. Να ελεγχθουν όλα τα μαγαζια και τα σπιτια σε ολη την Πόλη και εστάλησαν σε ολους τους αξιωματουχους εγγραφες διαταγές για τη συλληψη του Ανδρονικου οπου και αν βρεθει.
Τελος διέταξε να συλληφθει και η γυναικα του Ανδρόνικου με την κατηγορία της συνέργειας σε αποδραση και να την πετάξουν στο ιδιο κελι που ηταν και ο ανδρας της.
Ολο αυτό το διάστημα ο Ανδρονικος ηταν κουρνιασμένος στον υπονομο. Τη νυχτα βγηκε από την τρυπα του και βρέθηκε μπροστα στη γυναικα του η οποια νομισε ότι ειδε φάντασμα που βγηκε από τον Αδη και αρχισε να ουρλιαζει.
Γρηγορα ο Ανδρόνικος της βουλώνει το στόμα και της εξηγει ότι δεν είναι βρυκολακας αλλα ο αντρας της ο οποιος εχει σχέδιο να βγουν από δω μεσα.
Αλλα για αρχη αποφάσισαν να κανουν σεξ στα μουγγα για να μη τους ακουσουν και οι φυλακες μιας και ειχαν πανω από 3 χρονια να συναντηθουν.
Και ετσι περασε μια βδομάδα με τον Ανδρονικο τη μερα να κρυβεται και το βράδυ να βγαινει να ριχνει 4-5 κρυους στη γυναικα του και να ξανακατεβαινει στον υπονομο το χάραμα.
Σε καποια από αυτές τις συνευρέσεις τους εμεινε εγκυος η γυναικα του και τον Αυγουστο του 1159 γεννηθηκε ο δευτερος γιος του ο Ιωάννης.
Αφου λοιπον περασε μια βδομάδα παρατηρησε ότι η ασφαλεια ειχε χαλαρωσει και μονο ενας δεσμοφυλακας περνουσε καπου καπου.
Ετσι εβαλε τη γυναικα του να του κανει τα γλυκα ματια και αφου τσιμπησε ο φυλακας του πηρε τα κλειδια τα οποια χρησιμοποιησε για να ανοιξει
την πορτα και να φυγει το βράδυ όταν ολοι κοιμονταν (φυσικα αποχαιρέτησε και τη γυναικα του με τον τρόπο που μονο αυτος ηξερε με κανα δυο
κρυους πριν φυγει).
Μεταμφιεστηκε σε στρατιωτη, βγηκε ανενοχλητος από το παλατι (καθως ηξερε τα περάσματα για να βγει χωρις να πεσει πανω σε φρουρα η σε κλειδωμενες πορτες η σε σκοπους) και από εκει πηγε στο ποταμο Λυκο που κυλουσε μεσα στην πολη. Το ποτάμι αυτό ειχε μπαζωθει από ένα σημειο και μετα και κυλουσε υπογεια προς τη θάλασσα.
Ετσι ακολουθησε τον υπογειο ρου του Λυκου και εφτασε στη θαλασσα. Από κει βρηκε ένα καικι και τον πέρασε απέναντι στη Μ. Ασία. Ηταν Νοεμβριος του 1158 όταν απέδρασε.
Μεχρι τον Δεκεμβριο του 1158 ειχε φτάσει στον Σαγγάριο αλλα το κρυο και το χιονι ηταν σφοδρο εκεινη τη χρονια και αναγκάστηκε να ζητησει άσυλο σε ένα χωριατοσπιτο της περιοχής.
Ηταν όμως σουπερ γκαντέμης. Ο χωρικος που τον φιλοξένησε ετυχε να είναι παλιος στρατιωτης που ειχε υπηρετησει υπο τις διαταγές του στην καταστροφικη μάχη της Μοψουεστιας και τον αναγνώρισε. Τον ειχε αχτι από τοτε και με μια προφαση τον αφησε με την οικογένεια του και πηγε στο κοντινοτερο στρατόπεδο και τον κατέδωσε.
Αμεσως εφτασε αποσπασμα υπο τον αξιωματικο Νικία ο οποιος τον ρωτησε αν είναι ο Ανδρόνικος Κομνηνος.
Ο Ανδρονικος με κάθε φυσικοτητα ειπε ότι είναι καποιος άλλος και επαιζε το ρολο του πολύ καλα. Σε κάθε άλλη περιπτωση θα ειχε πεισει το αποσπασμα. Αλλα ο χωρικος τον αναγνωρισε επίσημα και τους εδειξε και χαρακτηριστικα σημάδια που ειχε ο Ανδρονικος καθως τον γνωριζε από παλια.
Ετσι συνεληφθη και τον ξαναστειλαν πισω στη φυλακη στην Κωνσταντινουπολη οπου τον πεταξαν στο ιδιο κελι αφου εβγαλαν την γυναικα του εξω πρωτα και για να είναι σιγουροι ότι δεν θα ξαναφυγει του εβαλαν διπλες αλυσιδες σε χέρια και ποδια.
Ετσι πέρασαν 6 χρόνια. Το 1164 όμως του κατέβηκε άλλο σχέδιο. Καθως ειχαν περάσει αρκετα χρόνια ειχε χαλαρώσει παλι η ασφαλεια στο κελι του και τον μετακινησαν σε άλλο κελι σε πυργο ψηλα.
Τοτε εθεσε το σχέδιο του σε εφαρμογη. Προφασιστηκε ότι ηταν άρρωστος και ζητησε να του φέρνουν κρασι από το σπιτι του για να δυναμώσει. Επίσης ζητησε και έναν υπηρέτη να τον βοηθα γιατι ηταν αδυναμος.
Του δοθηκε η άδεια και κάθε μερα ερχοταν ενας μικρος σκλαβος που δεν μιλουσε καλα ελληνικα και του εφερνε κρασι και εμενε για λιγο να τον βοηθα.
Οι δεσμοφυλακες συμπάθησαν τον πιτσιρικά που ηταν και λιγο αφελης και τον αφηναν να τριγυριζει στο δεσμωτηριο και να πηγαινει οπου θελει και μπαινοβγαίνει οποτε θελει.
Ετσι ο Ανδρονικος το εκμεταλλευτηκε αυτό και εβαλε το μικρο να κλεψει τα κλειδια της φυλακης. Και η κατάλληλη ωρα ηταν το μεσημέρι όταν οι δεσμοφυλακες θα ειχαν πεσει ξεροι από το πολύ πιωμα (το κρασι που του εφερνε ο μικρος δεν το πινε ο ιδιος. Το εδινε στους δεσμοφυλακες για να γινουν στουπι).
Ο μικρος εκλεψε τα κλειδια τα πηγε στον Ανδρονικο και αυτος που ειχε φροντισει να εχει δυο πλακες με κερι εβγαλε αποτυπωματα των κλειδιων.
Μετα ειπε στον μικρο να παει τα κλειδια εκει που τα βρηκε. Όταν γυρισε του εδωσε τις πλακες και του ειπε να της παει γρηγορα στη γυναικα του και τον μεγαλο γιο του Μανουηλ που ηταν τοτε 19 ετων.
Ο Μανουηλ πηρε τα αποτυπωματα και πηγε σε έναν κλειδαρα ο οποιος εβγαλε αντικλειδια.
Την επομενη μέρα ο πιτσιρικας παλι εφερε κρασι στον Ανδρονικο αλλα αυτή τη φορά μεσα στη στάμνα ειχε κρυψει σχοινια, υφασματα κ.α. .
Την νυχτα όταν οι φρουροι ειχαν γινει παλι στουπι από το ποτο ξαναμπηκε ο πιτσιρικας μεσα και ανοιξε με τα αντικλειδια το κελι του Ανδρονικου. Περασαν τη κοιμισμένη φρουρα και εφτασαν σε μια πορτα. Ο μικρος εφυγε για το σπιτι και ο Ανδρονικος ανοιξε την πορτα και βγηκε.
Η πορτα εβγαινε σε μια εσωτερικη αυλη που δεν χρησιμοποιουνταν πια και ειχε γεμισει ζιζάνια και χορτάρια. Στην άλλη ακρη υπηρχαν παλιοι εξώστες που εβλεπαν στην Προποντιδα αλλα ηταν αρκετα ψηλά. Εκει επρεπε να χρησιμοποιησει το σχοινι.
Θα περιμενε την κατάλληλη στιγμη αφου περάσει η περιπολος για να εχει χρόνο να δεσει το σκοινι και να κατέβει. Οποτε περιμενε κρυμμενος στα χορτα.
Μετα από λιγο όμως θυμηθηκε ότι δεν ειχε κλεισει την πορτα και σε λιγο θα περνουσε ο Κλάδων ο Αρχιδεσμοφυλακας. Μετα από 6 χρονια ειχε μαθει τη ρουτινα των δεσμοφυλακων καλα.
Ετρεξε στα γρηγορα και την εκλεισε και την κλειδωσε. Ευτυχως προλαβε καθως μετα από λιγο περασε ο Κλάδων ο οποιος τσεκαρε την πορτα αν είναι κλειστη και εφυγε για να βαλει τους νυχτερινους σκοπους.
Ο Ανδρόνικος περιμενε λιγο ακομα και όταν ειχε πεσει το μαυρο σκοτάδι για τα καλα εδεσε το σκοινι στον εξωστη και κατέβηκε στην ακροθαλασσια.
Εκει βρηκε την βαρκα που του ειχε στειλει ο γιος του και ένα φιλο του γιου του που λεγοταν Χρυσοχοοπουλος.
Πανω που ελεγε ότι ειχε γλιτώσει ξεχασε ένα πράγμα. Ότι εδώ και 2 αιώνες από τοτε που δολοφονηθηκε ο Νικηφόρος Φωκάς ειχαν φτιαχτει φυλακια στην ακροθαλασσια για να μην περνάνε πλεουμενα τη νυχτα κατω από το Παλατι και την πατησουν οι επομενοι Αυτοκράτορες σαν τον Νικηφόρο Φωκα.
Και εκει εγινε η στραβη. Ένα από τα περιπολα που πηγαινε από φυλακιο σε φυλακιο τον ειδε και του ζητησε στοιχεία.
Ο Ανδρόνικος χωρις να χασει την ψυχραιμια του του ειπε ότι είναι υπαλληλος του Παλατιου που εχει οικονομικες διαφορές με τον Παπία (τον αρχικλειδουχο του Παλατιου) και πως αφου δεν τον πληρώνει ηρθε να τα παρει μονος του.
Και στο τελος προσθεσε «Αν με αφησεις να φυγω, αυτό εδώ είναι δικο σου» και εβγαλε το χρυσο φυλαχτο του από το λαιμο.
Στη θεα του χρυσου ο στρατιωτης αλλαξε γνωμη και του ειπε να φυγει και πως δεν θα πει τιποτα σε κανεναν.
Εφυγε ο στρατιωτης και ξεκινησαν με τον Χρυσοχοοπουλο να σπρωχνουν τη βαρκα στο νερο.
Αλλα η γκαντεμια τους συνεχίστηκε γιατι σε λιγο πέρασε και δευτερος στρατιωτης που εκανε περιπολο.
Εκει ο Ανδρόνικος μηχανευτηκε άλλη ιστορια.
Του ειπε «Ειμαι σκλαβος αυτου του ανθρωπου (δειχνει τον Χρυσοχοοπουλο που στεκοταν πιο μακρια) ο οποιος με βασανιζει και μολις του ξεφυγα. Μην αφησεις να ξαναπεσω στα χέρια του. Θα με σκοτώσει»
Ο στρατιωτης βλεπει τις αλυσιδες, ακουει τον Ανδρονικο να μιλαει «μιξοβαρβαρα» (επιτηδες) ελληνικα και τον πιστεψε χωρις δευτερη κουβέντα.
Καπου εκει μπαινει και ο Χρυσοχοοπουλος στο κολπο και αρχισε να φωνάζει για τον δουλο του και πως αν ο στρατιωτης του τον δώσει αυτος θα τον ανταμειψει με χρυσα νομισματα.
Ο στρατιωτης σκεφτηκε λιγο και αποφάσισε να δωσει τον Ανδρονικο στον Χρυσοχοοπουλο (το σκλαβο στον αφεντη αντιστοιχα) με ανταλλαγμα ένα πουγγι χρυσα νομισματα.
Ο Χρυσοχοοπουλος συμφωνησε, ο στρατιωτης πηρε τα λεφτα του και εφυγε.
Μετα και οι δυο εβαλαν τη βαρκα γρηγορα στο νερο για να μην ερθει και τριτος στρατιωτης και την πατησουν.
Από εκει κωπηλάτησαν γρηγορα και εφτασαν στον Λιμένα του Ελευθεριου και κατευθυνθηκαν στην οικία του Βλάγγα οπου τον περιμεναν η γυναικα του, ο γιος του Μανουηλ και μικρος γιος του Ιωάννης τον οποιο εβλεπε για πρωτη φορα από τη γεννηση του.
Εκει του εκοψαν τις αλυσίδες και ξαναπαιρνοντας την βαρκα περασε συρριζα από τα Τειχη για να μη φαινεται από τους σκοπους περασε το Μελιβοτον και στην παραλία που ηταν εξω από τα Τειχη βρήκε τα αλογα που ειχε ετοιμάσει ο γιος του.
Από εκει εφτασε στην Αγχίαλο (σημερινη Βαρνα). Εκει ηταν κωλοφαρδος καθως συναντησε έναν παλιο του γνωριμο ηρωα του πολέμου εναντια στους Νορμανδους καθως ηταν ο πρωτος που πατησε τα τειχη της Κερκυρας όταν την ειχαν οι Νορμανδοι, τον Πουπακη.
Ο Ανδρονικος ειχε βοηθησει τον Πουπακη παλαιοτερα να ανελιχθει και αυτος δεν τον ξεχασε. Του εδωσε εφοδια και οδηγους και τον εστειλε στο βασιλειο του Ρώσου Πριγκιπα Γιαροσλάβου στη Νοτιοδυτικη Ρωσία.
Στα συνορα όμως η τυχη του τελειωσε. Καποιοι Βλαχοι βοσκοι τον αναγνωρισαν και τον επιασαν. Τον παρέδωσαν στο πλησιεστερο στρατόπεδο και από εκει διατάχθηκε η μεταγωγη του στην Κωνσταντινουπολη.
Αλλα ο Ανδρόνικος δεν απελπιστηκε. Σκεφτηκε άλλο σχέδιο αποδρασης.
Προσποιηθηκε ότι εχει στομαχικα προβληματα και ζητουσε από τους στρατιωτες κάθε 20 λεπτα να σταματάνε για χέσιμο.
Ετσι κατέβαινε από το αλογο πηγαινε λιγο πιο μακρια σε ένα θαμνο/δεντρο κτλ και εκανε το Νο 2. Η τουλαχιστον ετσι νομιζαν οι φρουροι.
Όταν νυχτωσε τους ειπε παλι για 100στη φορα ότι πρεπει να παει να χέσει και οι φρουροι σταμάτησαν παλι.
Πηγε πισω από ένα θαμνο αλλα αυτή τη φορά βρηκε ένα ξυλο, το εστησε ορθιο και εβαλε τον μανδυα του πανω και από πανω εβαλε το καπελο του.
Ετσι οποιος το βλεπε από μακρια νομιζε ότι εβλεπε έναν ανθρωπο να καθεται στις φτερνες του και να χέζει.
Αφου το εφτιαξε καλα και το στερεωσε, εγινε καπνος.
Σε καποια φαση οι φρουροι ανησυχησαν, τι κανει τοση ωρα εκει? Όταν ειδαν από μακρια το σκηνικο που ειχε φτιαξει νομιζαν ότι είναι ακομα εκει και ειπαν να του δωσουν λιγη ωρα ακομα.
Όταν όμως περασε και άλλη ωρα αποφάσισαν ότι το παράκανε και πηγαν να τον παρουν αλλα προς μεγάλη τους εκπληξη το μονο που βρηκαν ηταν
ενας μανδυας και ένα καπέλο.
Ο Ανδρονικος την ειχε κοπανησει και παλι. Και όταν το πηραν ειδηση ότι ειχε φυγει ο Ανδρονικος ηταν ηδη πολύ μακρια.
Τελικα κατάφερε να φτάσει στον Πριγκικπα Γιαροσλαβο που τον δεχτηκε με τιμές και του εδωσε αρκετες πολεις για να καλυπτει τα εξοδα του. Εμεινε καποιο διαστημα στο Παλατι του Γιαροσλαβου σαν συμβουλος του και περνουσε τον καιρο του με φαγητο, κυνηγι και γυναικες όπως παντα.
Το 1165 όμως ο Μανουηλ αποφάσισε να τον καλεσει πισω. Ηταν πολύ επικνδυνο να τον αφησει στη Ρωσία τη στιγμη που ερχοταν πολεμος με την Ουγγαρία. Ο Ανδρονικος διοικουσε το Ρωσικο Ιππικο και δεν θα τον αφηνε να το χρησιμοποιησει για να εισβάλλει στην Αυτοκρατορια οσο ο Μανουηλ θα πολεμουσε τους Ουγγρους.
Ουτως η αλλως η Ευδοξία ειχε παντρευτει χρονια πριν σε δευτερο γάμο τον Στρατηγο Μιχαήλ Γαβρά και ειχε ξεπεράσει τον Ανδρονικο πλεον. Όπως και ο Μανουηλ ειχε ξεπεράσει την Ευδοξια πια και δεν ειχαν να χωρισουν κατι σε αυτόν τον τομεα. Ετσι του προσφερε πληρη αμνηστια την οποια
δεχτηκε ο Ανδρονικος και γυρισε πισω.
Διοριστηκε Στρατηγος και ελαβε μερος στην πολιορκία του Ζευγμινου οπου διακριθηκε όχι μονο σαν στρατιωτικος αλλα και σαν μηχανικος σχεδιαζοντας και κατασκευαζοντας μια πετροβόλο πολιορκητικη μηχανη (σαν ένα πολύ πρωιμο κανονι χωρις μπαρουτι).
Στο μεταξυ ο Αυτοκράτορας Μανουηλ ειχε προβλημα. Ειχε 2 κορες και κανενα γιο, οποτε παρουσιαζόταν προβλημα διαδοχης.
Ετσι σκεφτηκε να αρραβωνιασει την κορη του Μαρία μα τον Ουγγρο Πριγκιπα Μπέλα τον οποιο τον βαφτισε Αλέξιο με σκοπο να τον ανακηρύξει διαδοχο του όπως και εγινε το 1165 μολις εληξε ο πολεμος. Και μαλιστα υποχρέωσε ολους τους ευγενεις της Αυτοκρατορίας να ορκιστουν πιστη στον Μπέλα-Αλεξιο και την Μαρια.
Ο Ανδρονικος όμως ως ελευθεροστομος που ηταν αρνηθηκε να ορκιστει παγωνοντας την αιθουσα. Ολοι γυρισαν και τον κοιταξαν. Και ο Ανδρονικος ειπε:
«Τι με κοιτάτε? Ο Αυτοκράτορας μας μολις ξαναπαντρευτηκε την Μαρία της Αντιοχειας ή όπως βαφτιστηκε Ξένη και πιθανον να αποκτησει αρσενικο απογονο στον οποιο θα ορκιστουμε πιστη όπως καναμε και με τους προηγουμενους Αυτοκράτορες. Αλλα κανοντας αυτό θα αναγκαστουμε να επιορκησουμε στην κορη του Μαρία. Και στο φινάλε πως θα κριθει η πραξη του Αυτοκράτορα ο οποιος θεώρησε ακατάλληλο κάθε πολιτη της Αυτοκρατορίας και δινει την κόρη του σε αυτόν εδώ τον αλλοεθνη για να εξευτελιστουν οι πολιτες που αυριο θα τον εχουν κυριο και βασιλεα τους»
Ο Μανουηλ τον κατηγόρησε ότι του κανει αντιπολιτευση και αγνοησε τα λογια του αλλα η ζημια ειχε γινει. Αρκετοι ηταν αυτοι που πειστηκαν ή συμφωνουσαν εξ αρχης με τα λογια του Ανδρονικου.
Συνεχίζεται….
