wooded glade έγραψε: 22 Ιούλ 2018, 18:58
Δίνω το εναρκτήριο λάκτισμα.
Η επέτειος είναι από τις βραδυνές ώρες της 23/7 έως τις πρωϊνές ώρες της 24/7. Ήταν 23/7 10 μμ όταν ο Καραμανλής απογειώθηκε από το Παρίσι και έφτασε μετά από 4 ώρες. Άρα αν η 10 μμ ήταν ώρα Παρισίων, τότε ο Καραμανλής έφτασε εδώ στις 1 πμ ώρα Ελλάδος, αν ήταν ώρα Ελλάδος τότε έφτασε στις 2 πμ.
Η μεταπολίτευση έχει γίνει σάκκος του μποξ τα τελευταία χρόνια, άδικα όμως ή τουλάχιστον όχι για τους λόγους για τους οποίους ενδεχομένως θα έπρεπε να αποτελεί σάκκο του μποξ.
Κατ' αρχάς η μεταπολίτευση είναι ένας όρος που περιγράφει τα χρόνια αμέσως μετά το 1974, που ήταν χρόνια νεοδημοκρατικής διακυβέρνησης. Τα μετέπειτα χρόνια είναι άλλα.
Είναι λοιπόν σαν να ονομάζομεν την ομάδαν του Παναθηναϊκού σαν πρωταθλήτριαν Ελλάδος επειδή πήρε το πρωτάθλημα το 2010, ενώ έχουμε 2018.
Αν κάτι δεν πάει καλά, οι κ.κ. δημοσιογράφοι και λοιποί ειδήμονες θα έπρεπε να χρησιμοποιούν τον ακριβή όρο "μεταπασόκευσις" και όχι "μεταπολίτευσις". Αν πάλι δεν υπάρχει τίποτα που δεν πάει καλά, τότε να μην χρησιμοποιούν κανέναν όρο.
Τι εστί όμως μεταπολίτευση ;
Γιατί δεν λέμε "αποκατάσταση της δημοκρατίας" αλλά λέμε "μεταπολίτυση" ;
Λέμε και "αποκατάσταση της δημοκρατίας", ο επίσημος τίτλος είναι όμως το "μεταπολίτευση".
Αυτό προφανώς είναι λόγω king. Από βασίλειο που είμαστε, γίναμε προεδρευομένη δημοκρατία με τον Stasinopoulos, άρα "μεταπολίτευση".
Η μεταπολίτευση -ή ότι άλλο ήταν- είναι μία καθαρά νεοδημοκρατιάρικη ιστορία.
Ο Κωνσταντίνος Καραμανλής πήρε το 55% και οι άλλοι πήραν κάτι ψιλά.
Πως όμως την έβλεπε ο κόσμος τότε ;
Η αλήθεια είναι ότι υπήρχαν παράπονα.
Ένα ήταν το "στιγμιαίο" που δεν άρεσε. Άλλο ήταν ότι κοινή αγορά ακούγαμε αλλά κοινή αγορά δεν βλέπαμε (σ.σ. το 1991 μπήκαμε τελικά που τελείωσαν οι περιορισμοί και όχι το 1981).
Επίσης, τα σταγονίδια τρώγανε και πίνανε είναι η αλήθεια. Κι αυτοί μεταπολίτευση είχαν κάνει το 1973 -αφού έδιωξαν τον king και προκήρυξαν εκλογές- αλλά περιέργως μάλλον δεν μας λένε ότι "η δικιά μας μεταπολίτευση ήταν καλή", μας λένε ότι δεν έπρεπε να γίνει καμία μεταπολίτευση.
Τα σταγονίδια μεταξύ 1974-1981 επέστρεφαν πρέπει να ξέρετε
ότι ώρα και στιγμή ήθελαν με ένα πραξικοπηματάκι πυτζάμα. Δεν είχαν όμως τι καθεστώς να εφαρμόσουν, δεν τους έπαιρνε να πουν για τα ... δίκαννα εις χείρας κομμουνιστών που είχαν πει το 1967, δεν θα τους αναγνώριζε η ΕΟΚ, δεν θα παίρναμε πακέτο Ντελόρ. Έτσι τα παράτησαν όλα και μετά επί Άντριους Παπάντριους το 1981 τα παράτησαν εξ ολοκλήρου.
Το πραγματικό όμως και άσχημο παιχνίδι που παιζόταν στη διάρκεια της κατ' εξοχήν μεταπολιτευτικής επταετίας, 1974-81, δεν ήταν άλλο από την βαθμιαία πρόοδο που σημείωνε το πασόκιο, μέχρι που έφτασε να γίνει 49%.
Εκεί έγινε "χάσαμε τη θεία, στοπ" η υπόθεση.
Για τους επαϊοντες λοιπόν η μεταπολίτευση δεν ήταν παρά ένα μικρό νεοδημοκρατιάρικο πανηγυράκι.
Μπορεί να θεωρηθεί και σαν μία επιτυχής προσπάθεια καθησυχασμού των σταγονιδίων από τη μία και καθησυχασμού των "αντιστασιακών" από την άλλη (αφού ακολούθησαν οι δύο δίκες, των "πρωταιτίων" και του ΕΑΤ-ΕΣΑ).
Δεν ήταν ποτέ κάτι που εντυπωσίασε τόσο πολύ στην εποχή του, όσο νομίζουν μερικοί.
Όσο για τους διάφορους φλούφληδες που θα εμφανιστούν αύριο στη δεξίωση, Αλέξις, Μπατζιάνα, Ερνέστος και λοιποί, τότε όσοι εξ αυτών είχαν γεννηθεί ήταν "συνομιλητές" - ως γνωστόν το πρώτο κόμμα που θα νομιμοποιείτο για να γίνουν οι παπαδοπουλικές εκλογές ήταν η ΕΔΑ.