Ιάννης Ξενάκης

[nowhere]

Στην πρώτη σελίδα έχω έργα του της πρώτης περιόδου. Σε τι αναφέρεται η μπαγιάτικη πρωτοπορία που λες; Ποια ήταν δηλαδή η φρέσκια πρωτοπορία (;) της δεκαετίας του 50;

στο ότι είμαστε στο 2021

[nowhere]

Καταλαβαίνω τι εννοείς. Αλλά το ίδιο δεν συμβαίνει και με τους πίνακες, τα γλυπτά, την αρχιτεκτονική κλπ;

Υπάρχουν τα κλασσικά έργα, που έχουν ως κύριο χαρακτηριστικό τους την αρμονία, την απόδοση του "όμορφου" (και αντίστοιχα την ευφορία που μπορεί να δημιουργήσει) και υπάρχουν και τα "μοντέρνα" έργα κάθε εποχής, που ξεφεύγουν από το αρμονικό μοντέλο.

Η τέχνη δεν είναι πάντα "διασκεδαστική".

δεν είναι το ίδιο.δοκίμασε να θυμηθείς κάτι από αυτά που μπήκαν στο νήμα

[ΓΑΛΗ]

Καταλαβαίνω τι εννοείς. Αλλά το ίδιο δεν συμβαίνει και με τους πίνακες, τα γλυπτά, την αρχιτεκτονική κλπ;

Υπάρχουν τα κλασσικά έργα, που έχουν ως κύριο χαρακτηριστικό τους την αρμονία, την απόδοση του "όμορφου" (και αντίστοιχα την ευφορία που μπορεί να δημιουργήσει) και υπάρχουν και τα "μοντέρνα" έργα κάθε εποχής, που ξεφεύγουν από το αρμονικό μοντέλο.

Η τέχνη δεν είναι πάντα "διασκεδαστική".

δεν είναι το ίδιο.δοκίμασε να θυμηθείς κάτι από αυτά που μπήκαν στο νήμα

Σε κάποιες περιπτώσεις δεν μ' ενδιαφέρει να θυμηθώ.
Μ' ενδιαφέρει το τι ακριβώς προκαλεί στο μυαλό μου, ένα οπτικό ή ακουστικό ερέθισμα στον χρόνο που συμβαίνει. Το πως αποτυπώνεται ως συναίσθημα, εικόνα ή σκέψη.

[ΓΑΛΗ]

Στην πρώτη σελίδα έχω έργα του της πρώτης περιόδου. Σε τι αναφέρεται η μπαγιάτικη πρωτοπορία που λες; Ποια ήταν δηλαδή η φρέσκια πρωτοπορία (;) της δεκαετίας του 50;

στο ότι είμαστε στο 2021

Ε και λοιπόν; Άλλο η φρεσκάδα στην τέχνη και άλλο στο γιαούρτι.

[ST48410]

διπλό

[ST48410]

Αυτό βέβαια μεταφράζεται σε όλα είναι ΟΚ ή τέλος πάντων στο ότι τα κριτήρια είναι υποκειμενικά.

Το τι αρέσει τον καθένα είναι υποκειμενικό και φυσικά δεν χωράει κουβέντα σε αυτό. Το τι είναι πρωτοποριακό, πρωτότυπο, αντίγραφο κλπ είναι θέμα αξιολόγησης και όχι προσωπικού γούστου.

Υπάρχει ωστόσο και ένα αντικειμενικό κριτήριο, ο χρόνος. Bach, Mozart, Beethoven ζουν και βασιλεύουν αιώνες μετά, ο κόσμος θέλει να τους ακούει. Xenakis, Boulez, Stockhausen (παναγίτσαμ ) κανείς δεν ενδιαφέρεται ήδη.

Αφενός μεν ενδιαφέρονται αρκετοί, αφετέρου υπάρχει μια τεράστια αλλαγή στον 20 αιώνα (ραδιόφωνο, μέσα καταγραφής, πικάπ, CD, κινηματογράφος) που ευνόησε ιδιαίτερα την ακρόαση παλαιότερης μουσικής. Αν ζούσες πριν 200 χρόνια δεν θα ήξερες και πολλά πράγματα για την μουσική 200-300 χρόνια πριν από σένα. Αν βάλεις στην εξίσωση ότι το συντριπτικό ποσοστό ελαφράς/δημοφιλούς μουσικής που βασίζεται ακόμα στην τονική αρμονία, καταλαβαίνεις ακριβώς για πιο λόγο μπορεί κάποιος να ακούσει πιο εύκολα συνθέτες σοβαρής μουσικής περασμένων αιώνων χωρίς να έχει ιδιαίτερες γνώσεις ή σχετική ενασχόληση. Αυτό δεν γίνεται στον ίδιο βαθμό με τη μουσική του Ξενάκη. Μπορεί σε 50 χρόνια αλλά όχι τώρα. Υπάρχουν και 2-3 ακόμα λόγοι αλλά ας μην πλατειάζω.

[ST48410]

Στην πρώτη σελίδα έχω έργα του της πρώτης περιόδου. Σε τι αναφέρεται η μπαγιάτικη πρωτοπορία που λες; Ποια ήταν δηλαδή η φρέσκια πρωτοπορία (;) της δεκαετίας του 50;

στο ότι είμαστε στο 2021

Προφανώς αν γράψει σήμερα κάποιος στο στυλ του Ξενάκη δεν κάνει πλέον κάτι πρωτοποριακό.

Δεν κρίνεται όμως έτσι. Κάθε έργο τέχνης κρίνεται με τα ομοειδή της εποχής του. Υπό αυτή την έννοια το έργο του Ξενάκη είναι στην αιχμή της πρωτοπορίας (της τότε πρωτοπορίας) όπως ήταν και το έργο του Μπετόβεν ή του Μότσαρτ στις δικές τους εποχές. Δεν λέω ότι είναι της ίδιας ποιότητας. Είναι νωρίς ακόμα να ισχυριστούμε κάτι τέτοιο με ασφάλεια. Θα δείξει.

[ST48410]

δεν είναι το ίδιο.δοκίμασε να θυμηθείς κάτι από αυτά που μπήκαν στο νήμα

Διάλεξε έναν κορυφαίο ποιητή μια γλώσσας την οποία δεν μιλάς. Άκουσε 4-5 ποιήματά του από αυτά που θεωρούνται αριστουργήματα από 2-3 φορές το καθένα. Μετά δες αν και πόσο εύκολο θα είναι να θυμάσαι κάτι και τι.

Το σφάλμα που γίνεται είναι ότι πιστεύεται (με αι) πως η μουσική είναι μία ενιαία γλώσσα και θα μπορούν να καταλάβουν όλοι όλα. Δεν λειτουργεί έτσι. Χρειάζεται μια κάποια εξοικείωση, ειδικά η μοντέρνα τέχνη.

[nowhere]

Σε κάποιες περιπτώσεις δεν μ' ενδιαφέρει να θυμηθώ.
Μ' ενδιαφέρει το τι ακριβώς προκαλεί στο μυαλό μου, ένα οπτικό ή ακουστικό ερέθισμα στον χρόνο που συμβαίνει. Το πως αποτυπώνεται ως συναίσθημα, εικόνα ή σκέψη.

αν σου προκαλεί κάτι που θα ήθελες να σου προκαλέσει τότε πάσο,για μένα μιλάω

Ε και λοιπόν; Άλλο η φρεσκάδα στην τέχνη και άλλο στο γιαούρτι.

εννοείται.με το γιαούρτι θα πάθεις δηλητηρίαση

[nowhere]

Προφανώς αν γράψει σήμερα κάποιος στο στυλ του Ξενάκη δεν κάνει πλέον κάτι πρωτοποριακό.

Δεν κρίνεται όμως έτσι. Κάθε έργο τέχνης κρίνεται με τα ομοειδή της εποχής του. Υπό αυτή την έννοια το έργο του Ξενάκη είναι στην αιχμή της πρωτοπορίας (της τότε πρωτοπορίας) όπως ήταν και το έργο του Μπετόβεν ή του Μότσαρτ στις δικές τους εποχές. Δεν λέω ότι είναι της ίδιας ποιότητας. Είναι νωρίς ακόμα να ισχυριστούμε κάτι τέτοιο με ασφάλεια. Θα δείξει.

αυτό που λέω είναι ότι δεν μπορείς να ακούς κάτι στην αιωνιότητα και να σου αρέσει μόνο κ μόνο επειδή έχει πάνω του την ταμπέλα πρωτοπορία

[nowhere]

Διάλεξε έναν κορυφαίο ποιητή μια γλώσσας την οποία δεν μιλάς. Άκουσε 4-5 ποιήματά του από αυτά που θεωρούνται αριστουργήματα από 2-3 φορές το καθένα. Μετά δες αν και πόσο εύκολο θα είναι να θυμάσαι κάτι και τι.

Το σφάλμα που γίνεται είναι ότι πιστεύεται (με αι) πως η μουσική είναι μία ενιαία γλώσσα και θα μπορούν να καταλάβουν όλοι όλα. Δεν λειτουργεί έτσι. Χρειάζεται μια κάποια εξοικείωση, ειδικά η μοντέρνα τέχνη.

τι εννοείς,στα σουαχίλι και να μου αρέσει ηχητικά ξερωγώ?

[ΓΑΛΗ]

Σε κάποιες περιπτώσεις δεν μ' ενδιαφέρει να θυμηθώ.
Μ' ενδιαφέρει το τι ακριβώς προκαλεί στο μυαλό μου, ένα οπτικό ή ακουστικό ερέθισμα στον χρόνο που συμβαίνει. Το πως αποτυπώνεται ως συναίσθημα, εικόνα ή σκέψη.

αν σου προκαλεί κάτι που θα ήθελες να σου προκαλέσει τότε πάσο,για μένα μιλάω

E ναι, αυτό εννοώ. Αυτό όμως δεν σημαίνει το ότι οτιδήποτε "μοντέρνο" ή "πρωτοποριακό", μου προκαλεί κάτι επειδή προβάλλεται ως πρωτοποριακό. Μπορεί να το βρίσκω τελείως αδιάφορο. Κι εγώ για μένα μιλάω.

[νύχτα]

δεν είναι το ίδιο.δοκίμασε να θυμηθείς κάτι από αυτά που μπήκαν στο νήμα

κάποιοι τα θυμούνται μια ολόκληρη εβδομάδα



σαουντρακική μοιάζει η μουσική του, όντως

αυτή τη στιγμή μενοχλεί, στο παρελθόν έχω απολαύσει κάποια κομμάτια

[sharp]

Αυτό βέβαια μεταφράζεται σε όλα είναι ΟΚ ή τέλος πάντων στο ότι τα κριτήρια είναι υποκειμενικά.

Το τι αρέσει τον καθένα είναι υποκειμενικό και φυσικά δεν χωράει κουβέντα σε αυτό. Το τι είναι πρωτοποριακό, πρωτότυπο, αντίγραφο κλπ είναι θέμα αξιολόγησης και όχι προσωπικού γούστου.

Υπάρχει ωστόσο και ένα αντικειμενικό κριτήριο, ο χρόνος. Bach, Mozart, Beethoven ζουν και βασιλεύουν αιώνες μετά, ο κόσμος θέλει να τους ακούει. Xenakis, Boulez, Stockhausen (παναγίτσαμ ) κανείς δεν ενδιαφέρεται ήδη.

Αφενός μεν ενδιαφέρονται αρκετοί, αφετέρου υπάρχει μια τεράστια αλλαγή στον 20 αιώνα (ραδιόφωνο, μέσα καταγραφής, πικάπ, CD, κινηματογράφος) που ευνόησε ιδιαίτερα την ακρόαση παλαιότερης μουσικής. Αν ζούσες πριν 200 χρόνια δεν θα ήξερες και πολλά πράγματα για την μουσική 200-300 χρόνια πριν από σένα. Αν βάλεις στην εξίσωση ότι το συντριπτικό ποσοστό ελαφράς/δημοφιλούς μουσικής που βασίζεται ακόμα στην τονική αρμονία, καταλαβαίνεις ακριβώς για πιο λόγο μπορεί κάποιος να ακούσει πιο εύκολα συνθέτες σοβαρής μουσικής περασμένων αιώνων χωρίς να έχει ιδιαίτερες γνώσεις ή σχετική ενασχόληση. Αυτό δεν γίνεται στον ίδιο βαθμό με τη μουσική του Ξενάκη. Μπορεί σε 50 χρόνια αλλά όχι τώρα. Υπάρχουν και 2-3 ακόμα λόγοι αλλά ας μην πλατειάζω.

Δεν είναι μουσική. Μπορεί να είναι μαθηματικη εφαρμογή σε ήχους, αλλά μουσική δεν είναι. Όπως δεν είναι του Cage, είναι ίσως φιλοσοφία. Του Στοκχάουζεν είναι μαλακία

[nowhere]

αυτή τη στιγμή μενοχλεί, στο παρελθόν έχω απολαύσει κάποια κομμάτια

νομιζω ότι τα έχεις παίξει κιόλας