Εδώ είσαι Γιόχι. Υπάρχει μία ανάλυση του Malcolm Gladwell που εξηγεί το φαινόμενο ως ένα ντόμινο που πυροδοτήθηκε από το 99. Λέει δε, ότι υπάρχει μία υποκουλτούρα mass shooting που γεννά τους επόμενους. Οι πράξεις των προηγουμένων χαμηλώνουν το threshold, τα χαμηλότερο αναγκαίο όριο ας πούμε για μία τέτοια πράξη για τους επόμενους. Η λογική είναι η ακόλουθη και βασίζεται σε μία ανάλυση του πως λειτουργεί ένα μπάχαλο, από τον κοινωνιολόγο Mark Granovetter:Yochanan έγραψε: 28 Ιουν 2018, 23:42 Οταν λεω εχωνε στο cable tv εννοω οτι τους κατηγορουσε (και οχι τελειως αδικα κατ'εμε) για glorification σχεδον του δραστη αφου τον κανουνε διασημο και διαδιουνε σε ολους τα κινητρα το μανιφεστο του κλπ μαλακιες που θα ηθελε αυτο το αρχιδι. Ετσι βλέπει ο επομενος οτι it pays to do this.
Ένα μπάχαλο (riot), κάποια μαζικά επεισόδια που ξεσπούν, δεν είναι ένα σύνολο ατόμων που από μόνα τους και ανεξάρτητα το καθένα εκείνη τη στιγμή αποφασίζουν να σπάσουν τζάμια και να κλέψουν μαγαζιά. Έχεις μία κατηγορία ανθρώπων που το threshold τους είναι μηδέν, δε χρειάζονται κάτι ιδιαίτερo για ν' αποφασίσουν να σπάσουν μία βιτρίνα (πες χαρτνκορ ανάρχες που μπορεί να μετέχουν σε μία μαζική διαδήλωση). Μετά τους ακολουθεί άλλος που θα σπάσει άμα δει άλλον ένα να το έχει αρχίσει. Αυτός έχει threshold ένα. Αρκεί να δει τον πρώτο. Μετά θα ρθει αυτός που έχει threshold 2, μετά αυτός που έχει τρία που δεν θα κανε κάτι τέτοιο εκτός κι αν δει και τους τρεις πρώτους να το κάνουν. Συνεχίζεις μέχρι τον εκατοστό ας πούμε που είναι ένας γενικά ήσυχος πολίτης που δεν θα κανε κάτι τέτοιο αλλά άμα όλοι γύρω του σπάνε και κλέβουν κάμερες από μαγαζιά, θ' αρπάξει κι αυτός. Είναι δηλαδή μία κοινωνική διαδικασία, όπου τα άτομα κάνουν ότι κάνουν σε αντίδραση και σε συνδυασμό με όλους γύρω τους.
Ο Gladwell λοιπόν λέει ότι η πολύνεκρη επίθεση στο Columbine το 99 έριξε το threshold. Oι δράστες, ο Eric Harris κι ο Dylan Klebold έθεσαν τη βάση της κουλτούρας για τις επόμενες γενιές. Έγραφαν μανιφέστα, ανέβαζαν ταινιούλες στο νετ, έλεγαν πως θέλαν να ξεκινήσουν μία επανάσταση. Στα επόμενα 8 χρόνια είχαμε 12 τέτοια mass shootings, στα 8 από αυτά υπήρχε αναφορά στους δύο τυπάδες. Αρκετά άλλα που εμποδίστηκαν εκείνη την περίοδο ήταν εμπνευσμένα από αυτό. Το ανησυχητικό κι αυτό που μας φέρνει πάλι στην ανάλυση των μπαχαλων είναι ότι όπως και στα μπάχαλα ο 100ος είναι πλέον ο σχετικά ήσυχος πολίτης έτσι κι εδώ, οι ανήκοντες στην κατηγορία με το χαμηλό threshold (αυτοί που όπως και στο μπάχαλο δεν θέλουν πολύ για να το κάνουν) έχουν κάποιους πολύ σοβαρούς λόγους, όσο προχωράμε στην αλυσίδα είναι όλο και πιο φαιδροί και τα άτομα πιο φυσιολογικά. Όπως το θέτει ο συγγραφέας του άρθρου -σε πιο ελεύθερη απόδοση- το πρόβλημα δεν είναι ότι έχεις πάρα πολλούς νέους τελείως κατεστραμμένους και φουλ διαταραγμένους για να κάνουν κάτι τέτοιο. Αλλά ότι πλέον μπορούν να κάνουν κάτι τέτοιο και χωρίς να είναι.
ΥΓ: Δε ξέρω πόσα εξηγεί αυτή η ανάλυση, αλλά έχει ένα ενδιαφέρον.
