Warhammer 40.000

[Null]

Αβιαστα το πιο ηλιθιο φραντσαιζ ΕΦ στην ιστορια των πιο ηλιθιων φραντσαι ΕΦ. Απο τα ελαχιστα που εχω δει στο ΥΤ οι διαλογοι απευθυνονται σε υπερενεργητικα 12χρονα και το συμπαν του Warhammer 40.000 ειναι απλα too stupid to exist. Επισης δεν υπαρχει καν μια ιστορια, ολα ειναι μια δικαιολογια και ενα μπακγκραουντ για μεσαιωνικες μαχες στο διαστημα. Τα παντα, ακομα και το η πιο ασημαντη λεπτομερεια στο Warhammer 40.000 ειναι ο ορισμος της γελοιοτητας, ακομα και η απεικονιση της "σφαγης" που στο τελος κατανταει κωμικη. Η λιστα της μαλακιας ειναι ανεξαντλητη, καθεδρικοι διαστημοπλοια, ιπποτες του διαστηματος οπλισμενοι με τσεκουρια, φτερωτα κρανια παντου, αναμφισβητητα η ολη σειρα γραφτηκε απο καποιο πολυ χαζο 12χρονο. Για μενα οποιος ενηλικας ασχολειται με Warhammer 40.000 ειναι το ιδιο με το να ειναι αναγνωστης του Χαρι Ποττερ. ΓΤΠΚ δηλαδη.

Είναι επειδή είσαι εντελώς άσχετος και δεν έχεις διαβάσει τίποτα για το lore του (δε συζητάμε καν για κάποιο από τα εκατοντάδες βιβλία που έχουν βγει), που είναι μακράν το πιο deep οποιουδήποτε σύμπαντος επιστημονικής φαντασίας έχει δημιουργηθεί. Ή ακόμα πιο πιθανά ανήκεις στη θλιβερή κατηγορία των snowflakes που κλαίγονται για το φασιστικό χαρακτήρα του Imperium ή για το γεγονός πως οι γυναίκες υπο-εκπροσωπούνται κτλ.

Απλα γουσταρεις λογω στρατοκαυλιασης και ειδικα επειδη εχει φασιστικο χαρακτηρα. Ακριβως σαν edgy σπαστικος 15χρονος δηλαδη.

[Scouser]

double post

[Δημοκρατικός]

To Warhammer 40.000 είναι για τις αδελφές. Το Warhammer είναι το σωστό.

[Scouser]

Απλα γουσταρεις λογω στρατοκαυλιασης και ειδικα επειδη εχει φασιστικο χαρακτηρα. Ακριβως σαν edgy σπαστικος 15χρονος δηλαδη.

Τι έγραψα παραπάνω;

Ή ακόμα πιο πιθανά ανήκεις στη θλιβερή κατηγορία των snowflakes που κλαίγονται για το φασιστικό χαρακτήρα του Imperium ή για το γεγονός πως οι γυναίκες υπο-εκπροσωπούνται κτλ.

Τέλος πάντων, αν είναι να αρχίσεις να ανοίγεις κανένα βιβλίο επιτέλους στη ζωή σου, μην αρχίσεις με το 40K.

[John Brown Gun Club]

Είναι επειδή είσαι εντελώς άσχετος και δεν έχεις διαβάσει τίποτα για το lore του (δε συζητάμε καν για κάποιο από τα εκατοντάδες βιβλία που έχουν βγει), που είναι μακράν το πιο deep οποιουδήποτε σύμπαντος επιστημονικής φαντασίας έχει δημιουργηθεί. Ή ακόμα πιο πιθανά ανήκεις στη θλιβερή κατηγορία των snowflakes που κλαίγονται για το φασιστικό χαρακτήρα του Imperium ή για το γεγονός πως οι γυναίκες υπο-εκπροσωπούνται κτλ.

Απλα γουσταρεις λογω στρατοκαυλιασης και ειδικα επειδη εχει φασιστικο χαρακτηρα. Ακριβως σαν edgy σπαστικος 15χρονος δηλαδη.

για κατι τετοιους μπετοστοκους υπαρχει.

[John Brown Gun Club]

Απλα γουσταρεις λογω στρατοκαυλιασης και ειδικα επειδη εχει φασιστικο χαρακτηρα. Ακριβως σαν edgy σπαστικος 15χρονος δηλαδη.

Τι έγραψα παραπάνω;

Ή ακόμα πιο πιθανά ανήκεις στη θλιβερή κατηγορία των snowflakes που κλαίγονται για το φασιστικό χαρακτήρα του Imperium ή για το γεγονός πως οι γυναίκες υπο-εκπροσωπούνται κτλ.

Τέλος πάντων, αν είναι να αρχίσεις να ανοίγεις κανένα βιβλίο επιτέλους στη ζωή σου, μην αρχίσεις με το 40K.

οταν σου λεγε ο δασκαλος στο σχολειο να διαβαζεις βιβλια, δεν εννοουσε μαλακιες με καθεδρικους πανω σε γιγαντια ρομποτ μαχης με χιλιαδες ιερεις προσωπικο να προσευχονται για να αναστησουν καποιον επικο διαστημικο μαλακα για να νικησουν στην μαχη. Αυτα ειναι για παιδακια.

[Scouser]

Απλα γουσταρεις λογω στρατοκαυλιασης και ειδικα επειδη εχει φασιστικο χαρακτηρα. Ακριβως σαν edgy σπαστικος 15χρονος δηλαδη.

Τι έγραψα παραπάνω;

Ή ακόμα πιο πιθανά ανήκεις στη θλιβερή κατηγορία των snowflakes που κλαίγονται για το φασιστικό χαρακτήρα του Imperium ή για το γεγονός πως οι γυναίκες υπο-εκπροσωπούνται κτλ.

Τέλος πάντων, αν είναι να αρχίσεις να ανοίγεις κανένα βιβλίο επιτέλους στη ζωή σου, μην αρχίσεις με το 40K.

οταν σου λεγε ο δασκαλος στο σχολειο να διαβαζεις βιβλια, δεν εννοουσε μαλακιες με καθεδρικους πανω σε γιγαντια ρομποτ μαχης με χιλιαδες ιερεις προσωπικο να προσευχονται για να αναστησουν καποιον επικο διαστημικο μαλακα για να νικησουν στην μαχη. Αυτα ειναι για παιδακια.

Ρε ηλίθιε, αφού είσαι εντελώς άσχετος με την ιστορία του 40K, γιατί μιλάς; Δεν φτάνει που είσαι στην καλύτερη των περιπτώσεων ημιμαθής για σχεδόν όλα τα θέματα με τα οποία καταπιάνεσαι, πρέπει να σε υποφέρουμε και σε αυτά για τα οποία δεν ξέρεις τίποτα; Τι πληγή είσαι εσύ τέλος πάντων;

[Λεγεών]

Αβιαστα το πιο ηλιθιο φραντσαιζ ΕΦ στην ιστορια των πιο ηλιθιων φραντσαι ΕΦ. Απο τα ελαχιστα που εχω δει στο ΥΤ οι διαλογοι απευθυνονται σε υπερενεργητικα 12χρονα και το συμπαν του Warhammer 40.000 ειναι απλα too stupid to exist. Επισης δεν υπαρχει καν μια ιστορια, ολα ειναι μια δικαιολογια και ενα μπακγκραουντ για μεσαιωνικες μαχες στο διαστημα. Τα παντα, ακομα και το η πιο ασημαντη λεπτομερεια στο Warhammer 40.000 ειναι ο ορισμος της γελοιοτητας, ακομα και η απεικονιση της "σφαγης" που στο τελος κατανταει κωμικη. Η λιστα της μαλακιας ειναι ανεξαντλητη, καθεδρικοι διαστημοπλοια, ιπποτες του διαστηματος οπλισμενοι με τσεκουρια, φτερωτα κρανια παντου, αναμφισβητητα η ολη σειρα γραφτηκε απο καποιο πολυ χαζο 12χρονο. Για μενα οποιος ενηλικας ασχολειται με Warhammer 40.000 ειναι το ιδιο με το να ειναι αναγνωστης του Χαρι Ποττερ. ΓΤΠΚ δηλαδη.

Πολύ επιφανειακή ανάλυση, αλλά καλό φλέημ, διότι οι περισσότεροι που ασχολούνται με 40Κ είναι εντελώς χαζοί και το βλέπουν επιφανειακά. Λατρεύω το Warhammer (και το Fantasy και το 40Κ, έχω πάνω από 100 βιβλία) και ειδικά το 40Κ είναι κατά τη γνώμη μου η καλύτερη σειρά επιστημονικής φαντασίας, που γράφεται εδώ και 30+ χρόνια, και γίνεται καλύτερη με κάθε βιβλίο που βγαίνει.

Υπάρχει πολύ, πολύ, πάρα πολύ ψωμί σε κάθε ιστορία του 40Κ, και μία απλή λεπτομέρεια μπορεί να ξεκινήσει συζητήσεις για το οτιδήποτε καθώς αγγίζει κάθε πτυχή του κόσμου και της πραγματικότητας μας - provided ότι κόβει λίγο στους συνομιλητές και δεν είναι στρατευμένα καγκούρια που σκέφτονται πόσο γαμάτα θα είναι να πυροβολάς εξωγήινους προσευχόμενος σε έναν ημιθανή τύπο που θα σιχαινόταν και την ίδια σου την ύπαρξη.

Η αγαπημένη μου λογοτεχνική ειρωνία στο 40Κ είναι ότι ο Αυτοκράτορας, γνωρίζοντας τι είναι οι θεοί του Χάους, προσπαθεί να προστατέψει την ανθρωπότητα τραβώντας την μακριά από την θρησκεία και τις δεισιδαιμονίες και βασίζει την πρόοδο της στην επιστήμη, και δημιουργεί την Αυτοκρατορική Αλήθεια, ένα σύστημα ιδεών και αξιών βασισμένο στην λογική. Αυτό δεν αρέσει σε μερικούς από τους πεζοναύτες του, τους οποίους μαλώνει επειδή τον λατρεύουν σαν θεό, και τα τυπάκια που πιστεύουν ότι πρέπει να υπάρχει και κάτι άλλο εκεί έξω πάνε και ανακαλύπτουν αρχαίες ανθρώπινες παγανιστικές θρησκείες που βασίζονται στους θεούς του Χάους, τους οποίους καταφέρνουν και συναντάνε. Οι δε θεοί αυτοί είναι δαίμονες που τρέφονται από ανθρώπινα συναισθήματα, κατακτούν πνευματικά τους πεζοναύτες, παίρνουν με το μέρος τους τον Χόρους που είναι ο αγαπημένος γιος του Αυτοκράτορα και κάτι σαν υπέρτατος στρατηγός, και ξεκινούν μία σιωπηλή απόσχιση που κορυφώνεται σε εμφύλιο πόλεμο με τεράστιες μάχες και προδοσίες μετά από περίπου 100 χρόνια, στην οποία ο Χόρους πεθαίνει δια παντός αλλά καταφέρνει να τραυματίσει θανάσιμα τον Αυτοκράτορα, τον οποίο οι πεζοναύτες του εντοιχίσουν σε έναν θρόνο σαν ζόμπι.

Οι πεζοναύτες του χάους χάνουν κάθε σπιθαμή λογικής και ανθρωπιάς που είχαν, και περνάνε τα επόμενα 10 χιλιάδες χρόνια σαν πειρατές και κουρσάροι, κάνοντας επιθέσεις στην ανθρωπότητα. Η δε ανθρωπότητα μετά από 10 χιλιάδες χρόνια και αναρίθμητους εμφυλίους πολέμους, έχει φτάσει στο σημείο να έχει τον Αυτοκράτορα για θεό (τον τύπο που είχε πει ότι η ανθρωπότητα θα φτάσει στο απόγειο της όταν ο τελευταίος ιερέας σκοτωθιεί από την τελευταία κοτρώνα εκκλησίας), έχει καταντήσει ένα θεοκρατικό συντηρητικό μπουρδέλο όπου τίποτα δεν δημιουργείται, τίποτα δεν προχωρά, τίποτα δεν εφευρίσκεται, όλα λογοκρίνονται από μία ατέλειωτη γραφειοκρατία, και η ανθρώπινη ζωή δεν αξίζει τίποτα γιατί είναι άθλια, είναι δουλειά 20 ώρες την ημέρα και άθλιες συνθήκες με αθλιότερο φαγητό (ένας πολτός που μάλλον περιέχει και ανθρώπινο matter).

Όταν, στα πλαίσια της ιστορίας, ο Γκίλιμαν, γιος του Αυτοκράτορα, αφυπνίζεται 10 χιλιάδες χρόνια μετά και βλέπει την κατάσταση αυτή, ενώ υποτίθεται έχει ζήσει τα χρυσά χρόνια του Αυτοκράτορα, η ατάκα του τα λέει όλα.

"Why do I still live? What more do you want from me? I gave everything I had to you, to them. Look what they've made of our dream. This bloated, rotting carcass of an empire is driven not by reason and hope but by fear, hate and ignorance. Better that we had all burned in the fires of Horus' ambition than live to see this."

[John Brown Gun Club]

Τι έγραψα παραπάνω;

Τέλος πάντων, αν είναι να αρχίσεις να ανοίγεις κανένα βιβλίο επιτέλους στη ζωή σου, μην αρχίσεις με το 40K.

οταν σου λεγε ο δασκαλος στο σχολειο να διαβαζεις βιβλια, δεν εννοουσε μαλακιες με καθεδρικους πανω σε γιγαντια ρομποτ μαχης με χιλιαδες ιερεις προσωπικο να προσευχονται για να αναστησουν καποιον επικο διαστημικο μαλακα για να νικησουν στην μαχη. Αυτα ειναι για παιδακια.

Ρε ηλίθιε, αφού είσαι εντελώς άσχετος με την ιστορία του 40K, γιατί μιλάς; Δεν φτάνει που είσαι στην καλύτερη των περιπτώσεων ημιμαθής για σχεδόν όλα τα θέματα με τα οποία καταπιάνεσαι, πρέπει να σε υποφέρουμε και σε αυτά για τα οποία δεν ξέρεις τίποτα; Τι πληγή είσαι εσύ τέλος πάντων;

Δεν ειναι αναγκη να φαω ολο το κεφαλι τυρι για να καταλαβω πως ειναι χαλασμενο, ενα κομματακι αρκει. Το Warhammer ειναι τοσο γελοιο, που αναρωτιεται κανεις εαν το κανουν επιτηδες, αλλα δυστυχως δεν ισχυει γιατι δεν βγαζει καν γελιο. Adeptus Ridiculous

[Scouser]

Αβιαστα το πιο ηλιθιο φραντσαιζ ΕΦ στην ιστορια των πιο ηλιθιων φραντσαι ΕΦ. Απο τα ελαχιστα που εχω δει στο ΥΤ οι διαλογοι απευθυνονται σε υπερενεργητικα 12χρονα και το συμπαν του Warhammer 40.000 ειναι απλα too stupid to exist. Επισης δεν υπαρχει καν μια ιστορια, ολα ειναι μια δικαιολογια και ενα μπακγκραουντ για μεσαιωνικες μαχες στο διαστημα. Τα παντα, ακομα και το η πιο ασημαντη λεπτομερεια στο Warhammer 40.000 ειναι ο ορισμος της γελοιοτητας, ακομα και η απεικονιση της "σφαγης" που στο τελος κατανταει κωμικη. Η λιστα της μαλακιας ειναι ανεξαντλητη, καθεδρικοι διαστημοπλοια, ιπποτες του διαστηματος οπλισμενοι με τσεκουρια, φτερωτα κρανια παντου, αναμφισβητητα η ολη σειρα γραφτηκε απο καποιο πολυ χαζο 12χρονο. Για μενα οποιος ενηλικας ασχολειται με Warhammer 40.000 ειναι το ιδιο με το να ειναι αναγνωστης του Χαρι Ποττερ. ΓΤΠΚ δηλαδη.

Πολύ επιφανειακή ανάλυση, αλλά καλό φλέημ, διότι οι περισσότεροι που ασχολούνται με 40Κ είναι εντελώς χαζοί και το βλέπουν επιφανειακά. Λατρεύω το Warhammer (και το Fantasy και το 40Κ, έχω πάνω από 100 βιβλία) και ειδικά το 40Κ είναι κατά τη γνώμη μου η καλύτερη σειρά επιστημονικής φαντασίας, που γράφεται εδώ και 30+ χρόνια, και γίνεται καλύτερη με κάθε βιβλίο που βγαίνει.

Υπάρχει πολύ, πολύ, πάρα πολύ ψωμί σε κάθε ιστορία του 40Κ, και μία απλή λεπτομέρεια μπορεί να ξεκινήσει συζητήσεις για το οτιδήποτε καθώς αγγίζει κάθε πτυχή του κόσμου και της πραγματικότητας μας - provided ότι κόβει λίγο στους συνομιλητές και δεν είναι στρατευμένα καγκούρια που σκέφτονται πόσο γαμάτα θα είναι να πυροβολάς εξωγήινους προσευχόμενος σε έναν ημιθανή τύπο που θα σιχαινόταν και την ίδια σου την ύπαρξη.

Η αγαπημένη μου λογοτεχνική ειρωνία στο 40Κ είναι ότι ο Αυτοκράτορας, γνωρίζοντας τι είναι οι θεοί του Χάους, προσπαθεί να προστατέψει την ανθρωπότητα τραβώντας την μακριά από την θρησκεία και τις δεισιδαιμονίες και βασίζει την πρόοδο της στην επιστήμη, και δημιουργεί την Αυτοκρατορική Αλήθεια, ένα σύστημα ιδεών και αξιών βασισμένο στην λογική. Αυτό δεν αρέσει σε μερικούς από τους πεζοναύτες του, τους οποίους μαλώνει επειδή τον λατρεύουν σαν θεό, και τα τυπάκια που πιστεύουν ότι πρέπει να υπάρχει και κάτι άλλο εκεί έξω πάνε και ανακαλύπτουν αρχαίες ανθρώπινες παγανιστικές θρησκείες που βασίζονται στους θεούς του Χάους, τους οποίους καταφέρνουν και συναντάνε. Οι δε θεοί αυτοί είναι δαίμονες που τρέφονται από ανθρώπινα συναισθήματα, κατακτούν πνευματικά τους πεζοναύτες, παίρνουν με το μέρος τους τον Χόρους που είναι ο αγαπημένος γιος του Αυτοκράτορα και κάτι σαν υπέρτατος στρατηγός, και ξεκινούν μία σιωπηλή απόσχιση που κορυφώνεται σε εμφύλιο πόλεμο με τεράστιες μάχες και προδοσίες μετά από περίπου 100 χρόνια, στην οποία ο Χόρους πεθαίνει δια παντός αλλά καταφέρνει να τραυματίσει θανάσιμα τον Αυτοκράτορα, τον οποίο οι πεζοναύτες του εντοιχίσουν σε έναν θρόνο σαν ζόμπι.

Οι πεζοναύτες του χάους χάνουν κάθε σπιθαμή λογικής και ανθρωπιάς που είχαν, και περνάνε τα επόμενα 10 χιλιάδες χρόνια σαν πειρατές και κουρσάροι, κάνοντας επιθέσεις στην ανθρωπότητα. Η δε ανθρωπότητα μετά από 10 χιλιάδες χρόνια και αναρίθμητους εμφυλίους πολέμους, έχει φτάσει στο σημείο να έχει τον Αυτοκράτορα για θεό (τον τύπο που είχε πει ότι η ανθρωπότητα θα φτάσει στο απόγειο της όταν ο τελευταίος ιερέας σκοτωθιεί από την τελευταία κοτρώνα εκκλησίας), έχει καταντήσει ένα θεοκρατικό συντηρητικό μπουρδέλο όπου τίποτα δεν δημιουργείται, τίποτα δεν προχωρά, τίποτα δεν εφευρίσκεται, όλα λογοκρίνονται από μία ατέλειωτη γραφειοκρατία, και η ανθρώπινη ζωή δεν αξίζει τίποτα γιατί είναι άθλια, είναι δουλειά 20 ώρες την ημέρα και άθλιες συνθήκες με αθλιότερο φαγητό (ένας πολτός που μάλλον περιέχει και ανθρώπινο matter).

Όταν, στα πλαίσια της ιστορίας, ο Γκίλιμαν, γιος του Αυτοκράτορα, αφυπνίζεται 10 χιλιάδες χρόνια μετά και βλέπει την κατάσταση αυτή, ενώ υποτίθεται έχει ζήσει τα χρυσά χρόνια του Αυτοκράτορα, η ατάκα του τα λέει όλα.

"Why do I still live? What more do you want from me? I gave everything I had to you, to them. Look what they've made of our dream. This bloated, rotting carcass of an empire is driven not by reason and hope but by fear, hate and ignorance. Better that we had all burned in the fires of Horus' ambition than live to see this."

Εγώ αυτό που λατρεύω στο lore είναι το πόσο γεμάτη με ειρωνείες είναι η ατμόσφαιρα του setting (πχ η θεοποίηση του Αυτοκράτορα και -ακόμα περισσότερο- το πως μέσα στον πλήρη παραλογισμό της, είναι απόλυτα λογική), καθώς και η όλη ''σκοτεινιά'' που εκπέμπει.

The Imperium isn't grim because things suck by choice and could be fine if a sensible person came along. That sensible person wouldn't survive fifty seconds of the reality. The Imperium is grim because every single shit decision, every single sacrifice, every single death, every single man woman and child suffering a shit life in the worst conditions imaginable, is the absolute best that can be done. It is a study of the worst happening to everyone and what part of your humanity must be sacrificed today just to stand a chance of survival, and all it asks is whether or not it would have perhaps been better to die."

Edit. Είναι αλήθεια πως μεταξύ των βιβλίων, υπάρχει και πολλή σαβούρα, αλλά υπάρχουν και πραγματικά κλασσικά αριστουργήματα της επιστημονικής φαντασίας (ας πούμε ό,τι έχει γράψει ο Aaron Dembski-Boweden ή η σειρά Siege of Terra που κυκλοφορεί τώρα).

[John Brown Gun Club]

Αβιαστα το πιο ηλιθιο φραντσαιζ ΕΦ στην ιστορια των πιο ηλιθιων φραντσαι ΕΦ. Απο τα ελαχιστα που εχω δει στο ΥΤ οι διαλογοι απευθυνονται σε υπερενεργητικα 12χρονα και το συμπαν του Warhammer 40.000 ειναι απλα too stupid to exist. Επισης δεν υπαρχει καν μια ιστορια, ολα ειναι μια δικαιολογια και ενα μπακγκραουντ για μεσαιωνικες μαχες στο διαστημα. Τα παντα, ακομα και το η πιο ασημαντη λεπτομερεια στο Warhammer 40.000 ειναι ο ορισμος της γελοιοτητας, ακομα και η απεικονιση της "σφαγης" που στο τελος κατανταει κωμικη. Η λιστα της μαλακιας ειναι ανεξαντλητη, καθεδρικοι διαστημοπλοια, ιπποτες του διαστηματος οπλισμενοι με τσεκουρια, φτερωτα κρανια παντου, αναμφισβητητα η ολη σειρα γραφτηκε απο καποιο πολυ χαζο 12χρονο. Για μενα οποιος ενηλικας ασχολειται με Warhammer 40.000 ειναι το ιδιο με το να ειναι αναγνωστης του Χαρι Ποττερ. ΓΤΠΚ δηλαδη.

Πολύ επιφανειακή ανάλυση, αλλά καλό φλέημ, διότι οι περισσότεροι που ασχολούνται με 40Κ είναι εντελώς χαζοί και το βλέπουν επιφανειακά. Λατρεύω το Warhammer (και το Fantasy και το 40Κ, έχω πάνω από 100 βιβλία) και ειδικά το 40Κ είναι κατά τη γνώμη μου η καλύτερη σειρά επιστημονικής φαντασίας, που γράφεται εδώ και 30+ χρόνια, και γίνεται καλύτερη με κάθε βιβλίο που βγαίνει.

Υπάρχει πολύ, πολύ, πάρα πολύ ψωμί σε κάθε ιστορία του 40Κ, και μία απλή λεπτομέρεια μπορεί να ξεκινήσει συζητήσεις για το οτιδήποτε καθώς αγγίζει κάθε πτυχή του κόσμου και της πραγματικότητας μας - provided ότι κόβει λίγο στους συνομιλητές και δεν είναι στρατευμένα καγκούρια που σκέφτονται πόσο γαμάτα θα είναι να πυροβολάς εξωγήινους προσευχόμενος σε έναν ημιθανή τύπο που θα σιχαινόταν και την ίδια σου την ύπαρξη.

Η αγαπημένη μου λογοτεχνική ειρωνία στο 40Κ είναι ότι ο Αυτοκράτορας, γνωρίζοντας τι είναι οι θεοί του Χάους, προσπαθεί να προστατέψει την ανθρωπότητα τραβώντας την μακριά από την θρησκεία και τις δεισιδαιμονίες και βασίζει την πρόοδο της στην επιστήμη, και δημιουργεί την Αυτοκρατορική Αλήθεια, ένα σύστημα ιδεών και αξιών βασισμένο στην λογική. Αυτό δεν αρέσει σε μερικούς από τους πεζοναύτες του, τους οποίους μαλώνει επειδή τον λατρεύουν σαν θεό, και τα τυπάκια που πιστεύουν ότι πρέπει να υπάρχει και κάτι άλλο εκεί έξω πάνε και ανακαλύπτουν αρχαίες ανθρώπινες παγανιστικές θρησκείες που βασίζονται στους θεούς του Χάους, τους οποίους καταφέρνουν και συναντάνε. Οι δε θεοί αυτοί είναι δαίμονες που τρέφονται από ανθρώπινα συναισθήματα, κατακτούν πνευματικά τους πεζοναύτες, παίρνουν με το μέρος τους τον Χόρους που είναι ο αγαπημένος γιος του Αυτοκράτορα και κάτι σαν υπέρτατος στρατηγός, και ξεκινούν μία σιωπηλή απόσχιση που κορυφώνεται σε εμφύλιο πόλεμο με τεράστιες μάχες και προδοσίες μετά από περίπου 100 χρόνια, στην οποία ο Χόρους πεθαίνει δια παντός αλλά καταφέρνει να τραυματίσει θανάσιμα τον Αυτοκράτορα, τον οποίο οι πεζοναύτες του εντοιχίσουν σε έναν θρόνο σαν ζόμπι.

Οι πεζοναύτες του χάους χάνουν κάθε σπιθαμή λογικής και ανθρωπιάς που είχαν, και περνάνε τα επόμενα 10 χιλιάδες χρόνια σαν πειρατές και κουρσάροι, κάνοντας επιθέσεις στην ανθρωπότητα. Η δε ανθρωπότητα μετά από 10 χιλιάδες χρόνια και αναρίθμητους εμφυλίους πολέμους, έχει φτάσει στο σημείο να έχει τον Αυτοκράτορα για θεό (τον τύπο που είχε πει ότι η ανθρωπότητα θα φτάσει στο απόγειο της όταν ο τελευταίος ιερέας σκοτωθιεί από την τελευταία κοτρώνα εκκλησίας), έχει καταντήσει ένα θεοκρατικό συντηρητικό μπουρδέλο όπου τίποτα δεν δημιουργείται, τίποτα δεν προχωρά, τίποτα δεν εφευρίσκεται, όλα λογοκρίνονται από μία ατέλειωτη γραφειοκρατία, και η ανθρώπινη ζωή δεν αξίζει τίποτα γιατί είναι άθλια, είναι δουλειά 20 ώρες την ημέρα και άθλιες συνθήκες με αθλιότερο φαγητό (ένας πολτός που μάλλον περιέχει και ανθρώπινο matter).

Όταν, στα πλαίσια της ιστορίας, ο Γκίλιμαν, γιος του Αυτοκράτορα, αφυπνίζεται 10 χιλιάδες χρόνια μετά και βλέπει την κατάσταση αυτή, ενώ υποτίθεται έχει ζήσει τα χρυσά χρόνια του Αυτοκράτορα, η ατάκα του τα λέει όλα.

"Why do I still live? What more do you want from me? I gave everything I had to you, to them. Look what they've made of our dream. This bloated, rotting carcass of an empire is driven not by reason and hope but by fear, hate and ignorance. Better that we had all burned in the fires of Horus' ambition than live to see this."

Εκτιμω πως μπηκες στον κοπο να γραψεις τα παραπανω για να υπερασπιστεις κατι που αγαπας, αλλα και παλι δεν πειθομαι απο αυτη την αναχρονιστικη παιδαριωδη δυστοπια. Ακομα και ο Πολεμος των Αστρων, η μεγαλυτερη διαφημιση παιδικων παιχνιδιων στην ιστορια του σινεμα, αν και εξισου αναχρονιστικη και παιδαριωδης, εχει πιο βαθυ πολιτικο μηνυμα απο αυτο το πραγμα.

[Kauldron]

Οι μόνοι που περνάνε καλά είναι τα Ορκ Στην καλύτερη τους είναι.Ολοι οι άλλοι έχουν θέματα
Οι άνθρωποι παρόλο την ιντομινους που σταθεροποίησε την κατασταση είναι δύσκολα και μπορεί να σκάσει κανας εμφύλιος γιατί δεν δέχονται οι όλοι οι ασταρτε ς τους καινούριους πριμαρις

Πάντως η αλλαγή του lore για τους νεκρον είναι γαμάτη Ελπίζω σε συμμαχία ανθρώπων και νεκρον

Tί άλλαξε?

[Scouser]

Εκτιμω πως μπηκες στον κοπο να γραψεις τα παραπανω για να υπερασπιστεις κατι που αγαπας, αλλα και παλι δεν πειθομαι απο αυτη την αναχρονιστικη παιδαριωδη δυστοπια.

[hades]

Αβιαστα το πιο ηλιθιο φραντσαιζ ΕΦ στην ιστορια των πιο ηλιθιων φραντσαι ΕΦ. Απο τα ελαχιστα που εχω δει στο ΥΤ οι διαλογοι απευθυνονται σε υπερενεργητικα 12χρονα και το συμπαν του Warhammer 40.000 ειναι απλα too stupid to exist. Επισης δεν υπαρχει καν μια ιστορια, ολα ειναι μια δικαιολογια και ενα μπακγκραουντ για μεσαιωνικες μαχες στο διαστημα. Τα παντα, ακομα και το η πιο ασημαντη λεπτομερεια στο Warhammer 40.000 ειναι ο ορισμος της γελοιοτητας, ακομα και η απεικονιση της "σφαγης" που στο τελος κατανταει κωμικη. Η λιστα της μαλακιας ειναι ανεξαντλητη, καθεδρικοι διαστημοπλοια, ιπποτες του διαστηματος οπλισμενοι με τσεκουρια, φτερωτα κρανια παντου, αναμφισβητητα η ολη σειρα γραφτηκε απο καποιο πολυ χαζο 12χρονο. Για μενα οποιος ενηλικας ασχολειται με Warhammer 40.000 ειναι το ιδιο με το να ειναι αναγνωστης του Χαρι Ποττερ. ΓΤΠΚ δηλαδη.

Πολύ επιφανειακή ανάλυση, αλλά καλό φλέημ, διότι οι περισσότεροι που ασχολούνται με 40Κ είναι εντελώς χαζοί και το βλέπουν επιφανειακά. Λατρεύω το Warhammer (και το Fantasy και το 40Κ, έχω πάνω από 100 βιβλία) και ειδικά το 40Κ είναι κατά τη γνώμη μου η καλύτερη σειρά επιστημονικής φαντασίας, που γράφεται εδώ και 30+ χρόνια, και γίνεται καλύτερη με κάθε βιβλίο που βγαίνει.

Υπάρχει πολύ, πολύ, πάρα πολύ ψωμί σε κάθε ιστορία του 40Κ, και μία απλή λεπτομέρεια μπορεί να ξεκινήσει συζητήσεις για το οτιδήποτε καθώς αγγίζει κάθε πτυχή του κόσμου και της πραγματικότητας μας - provided ότι κόβει λίγο στους συνομιλητές και δεν είναι στρατευμένα καγκούρια που σκέφτονται πόσο γαμάτα θα είναι να πυροβολάς εξωγήινους προσευχόμενος σε έναν ημιθανή τύπο που θα σιχαινόταν και την ίδια σου την ύπαρξη.

Η αγαπημένη μου λογοτεχνική ειρωνία στο 40Κ είναι ότι ο Αυτοκράτορας, γνωρίζοντας τι είναι οι θεοί του Χάους, προσπαθεί να προστατέψει την ανθρωπότητα τραβώντας την μακριά από την θρησκεία και τις δεισιδαιμονίες και βασίζει την πρόοδο της στην επιστήμη, και δημιουργεί την Αυτοκρατορική Αλήθεια, ένα σύστημα ιδεών και αξιών βασισμένο στην λογική. Αυτό δεν αρέσει σε μερικούς από τους πεζοναύτες του, τους οποίους μαλώνει επειδή τον λατρεύουν σαν θεό, και τα τυπάκια που πιστεύουν ότι πρέπει να υπάρχει και κάτι άλλο εκεί έξω πάνε και ανακαλύπτουν αρχαίες ανθρώπινες παγανιστικές θρησκείες που βασίζονται στους θεούς του Χάους, τους οποίους καταφέρνουν και συναντάνε. Οι δε θεοί αυτοί είναι δαίμονες που τρέφονται από ανθρώπινα συναισθήματα, κατακτούν πνευματικά τους πεζοναύτες, παίρνουν με το μέρος τους τον Χόρους που είναι ο αγαπημένος γιος του Αυτοκράτορα και κάτι σαν υπέρτατος στρατηγός, και ξεκινούν μία σιωπηλή απόσχιση που κορυφώνεται σε εμφύλιο πόλεμο με τεράστιες μάχες και προδοσίες μετά από περίπου 100 χρόνια, στην οποία ο Χόρους πεθαίνει δια παντός αλλά καταφέρνει να τραυματίσει θανάσιμα τον Αυτοκράτορα, τον οποίο οι πεζοναύτες του εντοιχίσουν σε έναν θρόνο σαν ζόμπι.

Οι πεζοναύτες του χάους χάνουν κάθε σπιθαμή λογικής και ανθρωπιάς που είχαν, και περνάνε τα επόμενα 10 χιλιάδες χρόνια σαν πειρατές και κουρσάροι, κάνοντας επιθέσεις στην ανθρωπότητα. Η δε ανθρωπότητα μετά από 10 χιλιάδες χρόνια και αναρίθμητους εμφυλίους πολέμους, έχει φτάσει στο σημείο να έχει τον Αυτοκράτορα για θεό (τον τύπο που είχε πει ότι η ανθρωπότητα θα φτάσει στο απόγειο της όταν ο τελευταίος ιερέας σκοτωθιεί από την τελευταία κοτρώνα εκκλησίας), έχει καταντήσει ένα θεοκρατικό συντηρητικό μπουρδέλο όπου τίποτα δεν δημιουργείται, τίποτα δεν προχωρά, τίποτα δεν εφευρίσκεται, όλα λογοκρίνονται από μία ατέλειωτη γραφειοκρατία, και η ανθρώπινη ζωή δεν αξίζει τίποτα γιατί είναι άθλια, είναι δουλειά 20 ώρες την ημέρα και άθλιες συνθήκες με αθλιότερο φαγητό (ένας πολτός που μάλλον περιέχει και ανθρώπινο matter).

Όταν, στα πλαίσια της ιστορίας, ο Γκίλιμαν, γιος του Αυτοκράτορα, αφυπνίζεται 10 χιλιάδες χρόνια μετά και βλέπει την κατάσταση αυτή, ενώ υποτίθεται έχει ζήσει τα χρυσά χρόνια του Αυτοκράτορα, η ατάκα του τα λέει όλα.

"Why do I still live? What more do you want from me? I gave everything I had to you, to them. Look what they've made of our dream. This bloated, rotting carcass of an empire is driven not by reason and hope but by fear, hate and ignorance. Better that we had all burned in the fires of Horus' ambition than live to see this."

Εγώ αυτό που λατρεύω στο lore είναι το πόσο γεμάτη με ειρωνείες είναι η ατμόσφαιρα του setting (πχ η θεοποίηση του Αυτοκράτορα και -ακόμα περισσότερο- το πως μέσα στον πλήρη παραλογισμό της, είναι απόλυτα λογική), καθώς και η όλη ''σκοτεινιά'' που εκπέμπει.

The Imperium isn't grim because things suck by choice and could be fine if a sensible person came along. That sensible person wouldn't survive fifty seconds of the reality. The Imperium is grim because every single shit decision, every single sacrifice, every single death, every single man woman and child suffering a shit life in the worst conditions imaginable, is the absolute best that can be done. It is a study of the worst happening to everyone and what part of your humanity must be sacrificed today just to stand a chance of survival, and all it asks is whether or not it would have perhaps been better to die."

Edit. Είναι αλήθεια πως μεταξύ των βιβλίων, υπάρχει και πολύ σαβούρα, αλλά υπάρχουν και πραγματικά κλασσικά αριστουργήματα της επιστημονικής φαντασίας (ας πούμε ό,τι έχει γράψει ο Aaron Dembski-Boweden ή η σειρά Siege of Terra που κυκλοφορεί τώρα).

Καλά η αποκάλυψη ότι η αυτοκρατορική θρησκεια κωδικοποιήθηκε στην ουσία από ένα Αστάρτη των world beares (δλδ έναν από αυτούς που ξεκίνησαν την αίρεση) είναι μια από τις μεγαλύτερες ειρωνίες Γενικά το lore είναι φοβερό

[Null]

Καλούμε εδώ τον Daje.

Shemales δεν είναι οι daemonettes;