Phorum.com.gr

Antigeist έγραψε: 08 Ιούλ 2020, 00:04

ΑΛΟΓΟΜΟΥΡΗΣ έγραψε: 07 Ιούλ 2020, 23:54

Antigeist έγραψε: 07 Ιούλ 2020, 23:52

Η άλωση θεωρείται συμβατικά ως το σημείο λήξης του μεσαίωνα και εκκίνησης των νέων χρόνων. Πράγματι τα τείχη της πόλης είχαν απωθήσει όλες τις επιθέσεις με τα παλαιά μέσα. Το 1204 η πόλη κατελήφθη εκ των έσω ουσιαστικά. Το πυροβόλο όπλο, ένα από τα σύμβολα της νέας εποχής ήταν αυτό που έκανε την άλωση το 1453 δυνατή.

δεν έγραψες αυτό βασικά
έτσι όπως το έγραψες είναι σαν να λες πως η οθωμανική κατάκτηση ήταν κάτι καλό που ανανέωσε τη σκέψη στον ελλαδικό χώρο

Καμία σχέση. Λέω ότι το Βυζάντιο εξέφραζε έναν μεσαιωνικό κόσμο. Πράγματι το Βυζάντιο έπαιξε καθοριστικό ρόλο τόσο στην εξάπλωση και επικράτηση του χριστιανισμού όσο και στην αντιγραφή και διάδοση της σοφίας των αρχαίων φιλοσοφικών κειμένων που στήριζαν την χαρακτηριστική για το μεσαίωνα ιδεολογία (σχολαστικισμός κτλ.). Αυτόν τον μεσαιωνικό κόσμο κατεδάφισε αργά και σταθερά ο ορθολογισμός των νέων χρόνων. Η οθωμανική αυτοκρατορία δεν είχε καμία σχέση με αυτή την πολιτισμική εξέλιξη και εννοείται ότι ήταν πολύ χειρότερο πράγμα από το Βυζάντιο.

ΑΛΟΓΟΜΟΥΡΗΣ έγραψε: 07 Ιούλ 2020, 23:37

Στρακαστρουκας έγραψε: 07 Ιούλ 2020, 22:35

Maspoli έγραψε: 07 Ιούλ 2020, 17:35 Πρώτα ο Ηράκλειος και πολύ κοντά σε αυτόν ο Βασίλειος ο Β' ο Βουλγαροκτόνος.

O Ηρακλειος δεν ηταν αυτος που εχασε το μισο βυζαντιο απο τους Αραβες?

όχι, ήταν αυτός που πήδηξε τους πέρσες

elchav έγραψε: 07 Ιούλ 2020, 17:33

ΑΛΟΓΟΜΟΥΡΗΣ έγραψε: 07 Ιούλ 2020, 17:15 από άποψη έργου που άφησε για τις επόμενες γενεές
ξέρω ότι πολλοί μπορεί να πουν τον Ιουστινιανό, αλλά έχει διατυπωθεί η άποψη ότι ο μεγαλοϊδεατισμός του Ιουστιανιανού για την ανασύσταση της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας εξάντλησε τους πόρους και άφησε τα ανατολικά νότα της αυτοκρατορίας αδύναμα, πράγμα που οδήγησε στην απώλειά τους τις επόμενες περιόδους.
για μένα ο Κωνσταντίνος Παλαιολόγος άφησε το μεγαλύτερο έργο για τις επόμενες γενιές, το παράδειγμά του: η αφοσίωση στο λαό, τη πατρίδα τη θρησκεία και η θυσία του για τα ιδανικά αυτά. Ένας βασιλιάς που δεν φυγαδέυτηκε από τη πίσω πόρτα, αλλά έπεσε μαχόμενος στη πρώτη γραμμή.
μπορεί να μην είχε τις ευκαιρίες που είχαν οι προκάτοχοί του για να ασκήσει πολιτική και διπλωματία, οικονομικά προγράμματα κτλ, αλλά έμεινε στην ιστορία για το σθένος και τη πυγμή του.
Ο Λεωνίδας του Μεσαιωνικού Ελληνισμού.

O Παλαιολόγος έπρεπε να είχε φυγαδευτεί.
Οι λίγοι αδερφοί του ως κλασσικοί πουθενάδες πούλησαν τους τίτλους και δεν φρόντισαν να αφήσουν bloodline που θα θύμιζε ότι υπάρχει ακόμα ο Βασιλιάς των Ρωμαίων και περιμένει να επιστρέψει.

Το νεοελληνικό κράτος, με απόγονο Παλαιολόγων, (μην πει κανείς για τη μακρινή συγγένεια των Γλυξμπουργκ, λελ) θα είχε γλιτώσει πολλές συμφορές κι ενδεχομένως τη Μικρασιατική. (τραβηγμένο)

Στύγιος έγραψε: 07 Ιούλ 2020, 18:00 Βασίλειος ο Β' , μέχρι το το θάνατο του ( 37 χρόνια βασίλεψε) άφησε κραταιά αυτοκρατορία και δισεκατομμύρια ( με το αλληλέγγυον) σημερινά ευρώ στα αυτοκρατορικά ταμεία.

aljawn έγραψε: 07 Σεπ 2020, 21:27

Στύγιος έγραψε: 07 Ιούλ 2020, 18:00 Βασίλειος ο Β' , μέχρι το το θάνατο του ( 37 χρόνια βασίλεψε) άφησε κραταιά αυτοκρατορία και δισεκατομμύρια ( με το αλληλέγγυον) σημερινά ευρώ στα αυτοκρατορικά ταμεία.

Όχι μόνο 37, 50 μόνος του και σχεδόν από νήπιο ως νόμιμος διάδοχος του πατέρα του (δηλαδή 62 χρόνια, καθότι αν και οι Νικηφόρος Φωκάς και Ιωάννης Κουρκούας ο Τζιμισκής αναφέρονται ως αυτοκράτορες λόγω γάμου με την μητέρα του, στην ουσία βασίλευαν στο όνομα αυτού και του αδελφού του). Νομίζω ότι ο αδελφός του πρέπει να έχει το ρεκόρ βασιλείας στην Βυζαντινή ιστορία (65 έτη).

Γενικά η βυζαντινή ιστορία για λόγους απλοποίησης χωρίζεται σε τρεις κατηγορίες: την πρώτη, από τον Αρκάδιο έως χοντρικά την εποχή της πρώτης πολιορκίας της Κωνσταντινούπολης από τους άραβες (απόγειο ο Ιουστινιανός), την δεύτερη μέχρι την δεύτερη πολιορκία και πρώτη άλωση (απόγειο ο Βουλγαροκτόνος) και την τρίτη μέχρι την τελική άλωση. Στην τρίτη περίοδο δύσκολα θα ξεχωρίσεις κάποιον, προσωπικά θα διάλεγα τον Ιωάννη Γ' (γνωστός και ως Βατάτζης) καθότι συνδυάζει όλα τα στοιχεία που θα έπρεπε να χαρακτηρίζουν το μεγαλείο ενός αυτοκράτορα: πετυχημένος στρατιωτικός, εξαιρετικός στην διοίκηση και επίσης άφησε πίσω του κληρονομιά και όχι συντρίμμια καθότι σε περιορισμένο χρονικό διάστημα ανακαταλήφθηκε η Κωνσταντινούπολη. Όλα αυτά, ενώ κανείς ιστορικός δεν βρέθηκε να πει κάτι για το πρόσωπο του (πράγμα σπάνιο για βυζαντινό αυτοκράτορα), ανακηρύχθηκε άγιος από την εκκλησία ενώ είχε και τεράστιο χάντικαπ ως επιληπτικός με συχνές κρίσεις που τον έβγαζαν νοκ άουτ. Ο προκάτοχος του Θεόδωρος Λάσκαρης διέσωσε (ή δημιούργησε) την αυτοκρατορία από το τίποτα, ο Βατάτζης την επανέφερε σε θέση να διεκδικήσει πίσω την αίγλη που είχε.

Με βάση τα παραπάνω ο Βασίλειος ο Β' ο Βουλγαροκτόνος πάσχει στο γεγονός ότι δεν άφησε πίσω του κληρονομιά (καθότι η βασιλεία του είναι σημείο καμπής και από τον αδελφό του και μετά ξεκινάει μια συνεχής κατρακύλα που ευτυχώς ανέκοψαν οι Κομνηνοί). Φυσικά τον αγαπάμε πάντα για τον πόνο που κέρασε τους βούλγαρους (και το χιλιόχρονο πλέον μπάτχερτ), αλλά στην ίδια περίοδο θα προτιμούσα τον Ιωάννη Β' Κομνηνό (γνωστό και ως Καλογιάννη), γιατί πάλι συνδυάζει τα τρία στοιχεία: κέρασε πόνο τους σελτζούκους, ήταν εξαιρετικός πολιτικός και πολύ αγαπητός στον λαό (εξ ου και το Καλογιάννης) ενώ άφησε ως διάδοχο τον επίσης αξιόλογο αν και μαλακοκαύλη Μανούηλ Κομνηνό.

Μάι πικ: Ιωάννης Γ' και αναπληρωματικός ο Β'. They sliced, they diced, they even did the laundry

Μπεκρής έγραψε: 08 Ιούλ 2020, 00:34Ο προτελευταίος ήταν 30 χρόνων και έπεσε από το άλογο και ο τελευταίος ήταν θείος του καρδινάλιος, έγινε πρίγκιπας και πέθανε μια βδομάδα αφού παντρεύτηκε.
Είσαι απόγονος μιας δυναστείας με τόση ιστορία, έχουν μένει δύο άντρες και γίνεσαι καρδινάλιος;;;

Μπεκρής έγραψε: 08 Ιούλ 2020, 00:34 Κι όμως διασώθηκαν κάποιοι Παλαιολόγοι μέχρι το 1531, οι Παλαιολόγοι του Μομφεράτου. Και κατάφεραν και εξαφανίστηκαν. Ο προτελευταίος ήταν 30 χρόνων και έπεσε από το άλογο και ο τελευταίος ήταν θείος του καρδινάλιος, έγινε πρίγκιπας και πέθανε μια βδομάδα αφού παντρεύτηκε.
Είσαι απόγονος μιας δυναστείας με τόση ιστορία, έχουν μένει δύο άντρες και γίνεσαι καρδινάλιος;;;

aljawn έγραψε: 07 Σεπ 2020, 21:43

Μπεκρής έγραψε: 08 Ιούλ 2020, 00:34 Κι όμως διασώθηκαν κάποιοι Παλαιολόγοι μέχρι το 1531, οι Παλαιολόγοι του Μομφεράτου. Και κατάφεραν και εξαφανίστηκαν. Ο προτελευταίος ήταν 30 χρόνων και έπεσε από το άλογο και ο τελευταίος ήταν θείος του καρδινάλιος, έγινε πρίγκιπας και πέθανε μια βδομάδα αφού παντρεύτηκε.
Είσαι απόγονος μιας δυναστείας με τόση ιστορία, έχουν μένει δύο άντρες και γίνεσαι καρδινάλιος;;;

Σωστή παρατήρηση, αν και ως διευκρίνηση, η δυναστεία των Παλαιολόγων του Μονφεράτου (μαρκιζάτο ή μαρκιωνία καθότι όταν δημιουργήθηκε ο τίτλος ήταν ακριτική περιοχή της ΑΡΑΓΕ) ξεκινάει περίπου από το 1300 (όταν δευτερότοκος γιος κληρονόμησε τον τίτλο από την μητέρα του Γιολάντα του Μονφεράτου). Οι γάμοι Παλαιολόγων - Μονφεράτων δεν ήταν σπάνιοι καθότι Μονφεράτοι κυβερνούσαν κάποτε και το βασίλειο της Θεσσαλονίκης που δημιουργήθηκε μετά την Δ' Σταυροφορία. Επίσης αν και η δυναστεία όντως εξαφανίστηκε τότε, η κληρονομιά των Παλαιολόγων του Μονφεράτου πέρασε στην οικογένεια των δουκών της Σαβοΐας που έτσι διεκδίκησαν τελικά την μαρκιωνία.

Για την ιστορία, δεν είναι η πρώτη φορά που κάποιος γίνεται παπάς για να καταλήξει ζευγάς: τυπικά παραδείγματα ο Ερρίκος ο όγδοος της Αγγλίας και ο Ερρίκος ο Θαλασσοπόρος.

Μπεκρής έγραψε: 07 Σεπ 2020, 21:55 Αυτό που λες συνέβαινε. Εγώ καυτηριασα το γεγονός ότι είχαν μείνει μόνο δύο αρρενες απόγονοι και ο ένας πήγε και έγινε καρδινάλιος, κάτι που οδήγησε στον αφανισμό της δυναστείας.
Ο καρδινάλιος είχε νόθο γιο και υπήρξαν απόγονοι από εκεί. Είχα βρει ένα ιταλικό site που τους πήγαινε μέχρι το 1750.

aljawn έγραψε: 07 Σεπ 2020, 22:03

Μπεκρής έγραψε: 07 Σεπ 2020, 21:55 Αυτό που λες συνέβαινε. Εγώ καυτηριασα το γεγονός ότι είχαν μείνει μόνο δύο αρρενες απόγονοι και ο ένας πήγε και έγινε καρδινάλιος, κάτι που οδήγησε στον αφανισμό της δυναστείας.
Ο καρδινάλιος είχε νόθο γιο και υπήρξαν απόγονοι από εκεί. Είχα βρει ένα ιταλικό site που τους πήγαινε μέχρι το 1750.

Οι δομές της εκκλησίας τότε διαφέρουν από τις σημερινές, ο καρδινάλιος ήταν πολιτικός τίτλος, περισσότερο από θρησκευτικός.
Καρδινάλιος, αν είχες το σωστό όνομα, μπορούσες να γίνεις από τα 15 (εως και Πάπας έγινε κάποτε ανήλικος), ειδικά αν ήσουν ευγενής της Ρώμης (πχ. Κολόνα, Ορσίνι κτλ). Φυσικά και γνωστές οικογένειες άλλων πόλεων κρατών διόριζαν καρδινάλιους (Μέδικοι, Σφόρτσα κτλ). Εξυπακούεται ότι μπορούσες να γίνεις καρδινάλιος χωρίς να ήσουν καν παπάς ή μοναχός.

Πάρε για παράδειγμα τους Βοργίες. Ο πατέρας (Πάπας Αλέξανδρος, κοσμικό όνομα Ροδρίγος) ήταν κατά τις κακές γλώσσες παντρεμένος με παιδιά όταν έγινε καρδινάλιος και μετά πάπας. Ο γιος του Καίσαρας ήταν κοντοτιέρι (= πολέμαρχος), έγινε καρδινάλιος, ξέγινε καρδινάλιος και έγινε πάλι κοντοτιέρι και διοικητής του παπικού στρατού (όχι του στρατού των παπικών κρατών), μετά δούκας (Βαλεντινουά στην Γαλλία σίγουρα, νομίζω και κάποιων ιταλικών πόλεων) και πέθανε κάπου στην Ισπανία. Θα μου πεις οι Βοργίες είχαν το όνομα, λόγω Λουκριτίας αν και υπήρχαν άλλοι χειρότεροι.

aljawn έγραψε: 07 Σεπ 2020, 22:13

Κώδικας: Επιλογή όλων

https://medium.com/history-of-yesterday/benedict-ix-the-12-year-old-pope-e1f3430015dd