TXC - A/E

[Beria]

Έχουν γράψει και διαμάντια.

Αυτό είναι στίχοι επιπέδου Παπαροκάδων

Αυτοί είναι στίχοι που την εποχή που γράφτηκαν (και όχι μόνο) αντικατοπτριζαν τέλεια τη φάση της σκηνής.

Για να καταλάβει κανείς τα ίδια εγραφε ο 12ος πχ, 15 χρόνια μετά.

Δεν αντιλέγω. Απλώς μου επιβεβαιώνει την άποψη που είχα πάντοτε για την αισθητική του λόγου της σκηνής

[Namrail]

Δεν αντιλέγω. Απλώς μου επιβεβαιώνει την άποψη που είχα πάντοτε για την αισθητική του λόγου της σκηνής

Η αισθητική της σκηνής σε σύγκριση με τι; Με τους οικονομοπουλους και τους λοιπούς καλικάντζαρους που είναι τα αστέρια στη σημερινή ελ μουσική;

[alekhine]

Αυτό είναι στίχοι επιπέδου Παπαροκάδων

Αυτοί είναι στίχοι που την εποχή που γράφτηκαν (και όχι μόνο) αντικατοπτριζαν τέλεια τη φάση της σκηνής.

Για να καταλάβει κανείς τα ίδια εγραφε ο 12ος πχ, 15 χρόνια μετά.

Δεν αντιλέγω. Απλώς μου επιβεβαιώνει την άποψη που είχα πάντοτε για την αισθητική του λόγου της σκηνής

μπερδευεσαι
ο "λογος της σκηνης" δεν ειναι αυτο που κανουν οι tus και οι sin boy που φτιαχνουν "τραγουδια" για να βριζουν ο ενας τον αλλον

[elchav]

ενώ όλα τα τραγούδια που ακούνε οι πιτσιρικάδες, μιλάνε για κοκόρια και μαλακίες, ο Αρτέμης έσκασε με τραγούδι με ηχηρό μήνυμα κατά των ναρκωτικών




το χάσε λίγο εκεί με τον Πατήρ Παϊσιο αλλά οκ

[Beria]

Αυτοί είναι στίχοι που την εποχή που γράφτηκαν (και όχι μόνο) αντικατοπτριζαν τέλεια τη φάση της σκηνής.

Για να καταλάβει κανείς τα ίδια εγραφε ο 12ος πχ, 15 χρόνια μετά.

Δεν αντιλέγω. Απλώς μου επιβεβαιώνει την άποψη που είχα πάντοτε για την αισθητική του λόγου της σκηνής

μπερδευεσαι
ο "λογος της σκηνης" δεν ειναι αυτο που κανουν οι tus και οι sin boy που φτιαχνουν "τραγουδια" για να βριζουν ο ενας τον αλλον

Μα υποτίθεται ότι οι TXC είναι οι 'σοβαροί' της σκηνής
Ε, αν οι σοβαροί της σκηνής έχουν στίχους αισθητικής παπαροκάδων, προφανώς δεν περιμένω τίποτα καλύτερο από τους γκάνγκστερς των Λιοσίων.

[ΑΧΑΡΙΣΤΟΣ]

Αυτό είναι στίχοι επιπέδου Παπαροκάδων

Αυτοί είναι στίχοι που την εποχή που γράφτηκαν (και όχι μόνο) αντικατοπτριζαν τέλεια τη φάση της σκηνής.

Για να καταλάβει κανείς τα ίδια εγραφε ο 12ος πχ, 15 χρόνια μετά.

Δεν αντιλέγω. Απλώς μου επιβεβαιώνει την άποψη που είχα πάντοτε για την αισθητική του λόγου της σκηνής

Και γω θα συμφωνησω με τους υπολοιπους αν και δεν ειμαι φανατικος της σκηνης. Ακουω μερικες φορες οταν και αν μου'ρθει ορεξη αλλα η αληθεια ειναι οτι εχουν γραφτει και απιστευτοι στοιχοι στο χιπ χοπ. Ο πόνος των φτωχών γίνεται η τέχνη των αστών ειναι ενας απο αυτους.

[ΦΙΛΕΛΕ ΚΑΙ ΤΡΟΛΕΛΕ]

Δεν αντιλέγω. Απλώς μου επιβεβαιώνει την άποψη που είχα πάντοτε για την αισθητική του λόγου της σκηνής

μπερδευεσαι
ο "λογος της σκηνης" δεν ειναι αυτο που κανουν οι tus και οι sin boy που φτιαχνουν "τραγουδια" για να βριζουν ο ενας τον αλλον

Μα υποτίθεται ότι οι TXC είναι οι 'σοβαροί' της σκηνής
Ε, αν οι σοβαροί της σκηνής έχουν στίχους αισθητικής παπαροκάδων, προφανώς δεν περιμένω τίποτα καλύτερο από τους γκάνγκστερς των Λιοσίων.

Μεταξύ μας, οι περισσότεροι ραπερς είναι μέτριοι μουσικά. Στην Ελλάδα ειδικά υπάρχει και το πρόβλημα της μίμησης, δε γίνεται να
ζεις στο Χαλάνδρι και να τραγουδάς λες και είσαι κάποιος Crip από το South Central LA. Προσωπικά, οι αγαπημένοι ράπερς ήταν πάντα
οι Ημισκούμπρια γιατί ήταν έξυπνοι και πρωτότυποι. Πιστεύω ότι είχαν ενσωματώσει το ραπ στην ελληνική πραγματικότητα και έλεγαν
με χιουμοριστικό τρόπο ότι ήταν να πούνε.

[enterprise-psi]

Ούτε εγώ είμαι Φαν της σκηνής αλλά txc, ζν, respect κλπ

[Beria]

μπερδευεσαι
ο "λογος της σκηνης" δεν ειναι αυτο που κανουν οι tus και οι sin boy που φτιαχνουν "τραγουδια" για να βριζουν ο ενας τον αλλον

Μα υποτίθεται ότι οι TXC είναι οι 'σοβαροί' της σκηνής
Ε, αν οι σοβαροί της σκηνής έχουν στίχους αισθητικής παπαροκάδων, προφανώς δεν περιμένω τίποτα καλύτερο από τους γκάνγκστερς των Λιοσίων.

Μεταξύ μας, οι περισσότεροι ραπερς είναι μέτριοι μουσικά. Στην Ελλάδα ειδικά υπάρχει και το πρόβλημα της μίμησης, δε γίνεται να
ζεις στο Χαλάνδρι και να τραγουδάς λες και είσαι κάποιος Crip από το South Central LA. Προσωπικά, οι αγαπημένοι ράπερς ήταν πάντα
οι Ημισκούμπρια γιατί ήταν έξυπνοι και πρωτότυποι. Πιστεύω ότι είχαν ενσωματώσει το ραπ στην ελληνική πραγματικότητα και έλεγαν
με χιουμοριστικό τρόπο ότι ήταν να πούνε.

Το χιπ χοπ δεν είναι μουσικό ρεύμα στην ουσία. Είναι ποίηση με μουσικό background. Η μουσική είναι υπόβαθρο για να ακουστούν οι στίχοι.
Όταν λοιπόν το ισχυρό καλλιτεχνικό στοιχείο αυτού του ρεύματος (ο λόγος) είναι τόσο μέτριος, τότε τι συζητάμε.

Το καλοκαίρι με πήγαν κάτι φίλοι στο Αντιρατσιστικό, την βραδιά που είχε τη συναυλία χιπ χοπ. Μου έπρηξαν τα παπάρια ότι 'μην το χάσεις θα καταλάβεις γιατί έχει τόσο πέραση στην πιτσιρικαρία'.
Έπαιζαν οι Ψυχόδραμα, οι Ταμπούρο Μπότα και δεν θυμάμαι ποιοι άλλοι.
Όταν ξεκίνησαν να απαγγέλουν (δεν χρησιμοποιώ τον όρο τραγουδούν) οι τύποι γύρισα στον φίλο μου και του είπα
- ρε μαλάκα κάναν λάθος τα παιδιά και αντί για τα λόγια πήραν κατά λαθος την προκήρυξη από το τραπεζάκι του ΕΕΚ στην είσοδο

Μεγαλοστομίες, ξύλινος λόγος, μέτρια ελληνικά

Από την άλλη η επαφή με το κοινό κάτω από τη σκηνή ήταν συγκλονιστική. Είχα πάρα πολλά χρόνια να δω πραγματική μέθεξη των θεατών με το θέαμα/ακρόαμα. Οπότε το βουλώνω

Αλλά δεν μπορώ να μην κριτικάρω ότι στιχουργικά όλο αυτό είναι μετριότατο

[enterprise-psi]

Αλλά δεν μπορώ να μην κριτικάρω ότι στιχουργικά όλο αυτό είναι μετριότατο

Τυπε εδώ μιλάμε για ραψωδίες

Οι ρίμες μου στη μαστούρα χειρότερες από ‘Αρντάν’
Γι’ αυτό άνοιξε τ’ αυτιά σου μαλάκα πάρα πολύ καλά
Οι Ζωντανοί Νεκροί είναι ‘δώ και προχωράνε, δε μασάνε
Γάρα σκάνε και κοιτάνε για το επόμενο θύμα
Μεγάλος Ήρωας, στη μάπα σου σαν βλήμα

Και φυσικά

Άκου το γαμημένο flow
Στο ρίχνω στ’ αυτιά σαν Tuboflo
Και τ’ αναθεματισμένα skills
Ξέρω πολλά του δρόμου στυλς
Μα το έντεχνο είναι υπεύθυνο
Για όλα αυτά
Είναι αιτία σεισμού
Στα πρόθυρα γκρεμού
Μετανσάρκωση εμού
Ήταν κι ο Μπάμπης ο Φλου
Κι αυξάνω τον τυφώνα μου
Με κόλπα καταχθόνια
Τρώω τη Βαβυλώνα
Κι αφήνω μια υπόνοια

[Ένοπλος σοσιαλμπαχαλάκης]

Σοβαρους κοινωνικόπολιτικούς στίχους έχει ο χοντρός. Οι txc ήταν καλοί όσο ήταν και λίγο ανάλαφροι, μέχρι τα δύο πρώτα, τα χωναν κάπως άμεσα.. Μετά το έριξαν στο ψεκασμα και στο εθνικιστιλικι, ταχαμου φιλοσοφικά, , αλλά και μαλακιές λένε, και ούτε το στιχουργικό επίπεδο της λοου μπαπ πιάνουν.
Πλέον υπάρχουν μια χαρά Χίπ χοπ γκρουπ, αλλά θα τα βρεις πιο underground, και ειδικά στις καταλήψεις που παίζουν λαιβ.

[Ένοπλος σοσιαλμπαχαλάκης]

Αλλά δεν μπορώ να μην κριτικάρω ότι στιχουργικά όλο αυτό είναι μετριότατο

Τυπε εδώ μιλάμε για ραψωδίες

Οι ρίμες μου στη μαστούρα χειρότερες από ‘Αρντάν’
Γι’ αυτό άνοιξε τ’ αυτιά σου μαλάκα πάρα πολύ καλά
Οι Ζωντανοί Νεκροί είναι ‘δώ και προχωράνε, δε μασάνε
Γάρα σκάνε και κοιτάνε για το επόμενο θύμα
Μεγάλος Ήρωας, στη μάπα σου σαν βλήμα

Και φυσικά

Άκου το γαμημένο flow
Στο ρίχνω στ’ αυτιά σαν Tuboflo
Και τ’ αναθεματισμένα skills
Ξέρω πολλά του δρόμου στυλς
Μα το έντεχνο είναι υπεύθυνο
Για όλα αυτά
Είναι αιτία σεισμού
Στα πρόθυρα γκρεμού
Μετανσάρκωση εμού
Ήταν κι ο Μπάμπης ο Φλου
Κι αυξάνω τον τυφώνα μου
Με κόλπα καταχθόνια
Τρώω τη Βαβυλώνα
Κι αφήνω μια υπόνοια

Από τους txc όπως είναι πλέον καλύτεροι είναι. Έχουν μια χαβαλεδοκαφριλα. Δεν την είδανε οι λιαντηνιδεσ της Χίπ χοπ.

[Ερμής]

Να θυμίσουμε ότι ο δίσκος ΕΣΣΕΤΑΙ ΗΜΑΡ που σηματοδοτεί τη νέα εποχή είναι σαν TXC Και βγήκε το 2001 τότε που ο χώρος στον οποίο υποτίθεται απευθύνονταν ήταν το 0.01%. Άρα κανείς δε μπορεί να κατηγορήσει ότι το πήγαν εκεί για αρπαχτή. Ίσα ίσα είχαν τεράστια επαγγελματική ζημία από αυτή τους τη μεταστροφή.
Ηρακλειώτες που ξέρουν τον Αρτέμη μιλούν ότι άλλαξε πλήρως οπτική όταν ξεκίνησε σοβαρά τη μελέτη αρχαίων και σύγχρονων φιλοσόφων. Ο ίδιος άλλωστε αν δε κάνω λάθος ήταν φοιτητής στη φιλοσοφική.
Μαζί με Active Member στην ουσία έφτιαξαν το χώρο, Αν και οι A.M. ονόμασαν το στυλ τους Low bap. Το κομμάτι του χοντρού περαματιωτη για το Χριστό είναι ΕΠΟΣ. Γενικά μέχρι τη μεταστροφή των TXC, θεωρώ τους AM ένα κλικ παραπάνω.
Όλοι οι άλλοι πολύ μα πολύ πίσω .
Αν θέλω χαβαλεδοκαφριλες ακούω ΤΡΙΠΑ και Μαύρο Ηλο να κλάνω και στο γέλιο.

ενώ όλα τα τραγούδια που ακούνε οι πιτσιρικάδες, μιλάνε για κοκόρια και μαλακίες, ο Αρτέμης έσκασε με τραγούδι με ηχηρό μήνυμα κατά των ναρκωτικών




το χάσε λίγο εκεί με τον Πατήρ Παϊσιο αλλά οκ

Από τα καλύτερα κομμάτια.

[enterprise-psi]

Αλλά δεν μπορώ να μην κριτικάρω ότι στιχουργικά όλο αυτό είναι μετριότατο

Τυπε εδώ μιλάμε για ραψωδίες

Οι ρίμες μου στη μαστούρα χειρότερες από ‘Αρντάν’
Γι’ αυτό άνοιξε τ’ αυτιά σου μαλάκα πάρα πολύ καλά
Οι Ζωντανοί Νεκροί είναι ‘δώ και προχωράνε, δε μασάνε
Γάρα σκάνε και κοιτάνε για το επόμενο θύμα
Μεγάλος Ήρωας, στη μάπα σου σαν βλήμα

Και φυσικά

Άκου το γαμημένο flow
Στο ρίχνω στ’ αυτιά σαν Tuboflo
Και τ’ αναθεματισμένα skills
Ξέρω πολλά του δρόμου στυλς
Μα το έντεχνο είναι υπεύθυνο
Για όλα αυτά
Είναι αιτία σεισμού
Στα πρόθυρα γκρεμού
Μετανσάρκωση εμού
Ήταν κι ο Μπάμπης ο Φλου
Κι αυξάνω τον τυφώνα μου
Με κόλπα καταχθόνια
Τρώω τη Βαβυλώνα
Κι αφήνω μια υπόνοια

Από τους txc όπως είναι πλέον καλύτεροι είναι. Έχουν μια χαβαλεδοκαφριλα. Δεν την είδανε οι λιαντηνιδεσ της Χίπ χοπ.

[Namrail]

Το χιπ χοπ δεν είναι μουσικό ρεύμα στην ουσία. Είναι ποίηση με μουσικό background. Η μουσική είναι υπόβαθρο για να ακουστούν οι στίχοι.
Όταν λοιπόν το ισχυρό καλλιτεχνικό στοιχείο αυτού του ρεύματος (ο λόγος) είναι τόσο μέτριος, τότε τι συζητάμε.

Το χιπ χοπ σα ρεύμα ξεκίνησε ως ένας τρόπος έκφρασης των καταπιεσμένων στις ΗΠΑ.

Και αποτελούνταν από το τρίπτυχο ραπαρισμα, χορός και γκραφίτι.

Σκοπός δεν ήταν να φτιάξουν ποιήματα με το λόγο, αλλά να εκφράσουν με δικά τους λόγια τη σκληρή καθημερινότητα. Να πουν ιστορίες όχι με επιτήδευση αλλά με απλότητα.

Και οι ταμπούρο μπότα που λες μια χαρά είναι.