Re: Τατιάνα, σ' αγαπώ
Δημοσιεύτηκε: 05 Απρ 2020, 19:07
Ρε μαν μιλάμε για εφηβεία, μην το γαμάς το θέμα.
Καλώς ήρθατε στο Phorum.com.gr Είμαστε εδώ πολλά ενεργά μέλη της διαδικτυακής κοινότητας του Phorum.gr που έκλεισε. Σας περιμένουμε όλους!
https://dev.phorum.com.gr/
Δεν το ήθελα, δικέ μου. Παρασύρθηκα από τις βυζάρες της, τις οποίες ανέφερες παραπάνω.
Μπορείς να μοιραστείς εμπειρίες όπως κάνω εγώ.Feindflug έγραψε: 05 Απρ 2020, 19:26Δεν το ήθελα, δικέ μου. Παρασύρθηκα από τις βυζάρες της, τις οποίες ανέφερες παραπάνω.
Είχαμε μια μικρή συνομιλία με έναν φίλο της γκέι αγόρι.Feindflug έγραψε: 05 Απρ 2020, 19:26Δεν το ήθελα, δικέ μου. Παρασύρθηκα από τις βυζάρες της, τις οποίες ανέφερες παραπάνω.
αφιερωμένο στή Γκοθιάρικη αγάπη σου τών εφηβικών χρόνωνΓενιά της Αμαρτίας έγραψε: 06 Απρ 2020, 18:49 Τατιάνα, με συγχωρώ.
Είμαι εδώ και σε ξεπέρασα. Ποτέ δεν θα σε ξεχάσω. Για το δώρο που μου έκανες.
Για τις passive-aggressive συνομιλίες μας. Τον πόνο μοιραστήκαμε.
Έχουμε βγει και οι δύο από τη ζωή δυνατότεροι. Μέσα μας καίει η φλόγα της ίδιας της ζωής.
Κρίμα που δεν θα βρω ένα κορίτσι γοτθικό σαν και σένα, με μαύρο καλσόν και ασημένιο σταυρό στο λαιμό.
Δεν θα βρω πεντάλφες παρά μόνο ένα κορίτσι από σπίτι για του λόγου μου.
Μετανιώνω μόνο που δεν άγγιξα μια εναλλακτική γκόμενα να την νιώσω μες στα χέρια μου.
Ίσως ήταν γραφτό. Να μην αγαπήσω αναρχικιά ή γκοθού όπως πρέπει.
Αποσύρομαι από τις ζωές σας.
Ουάου. Μας ψυχολόγησες.Who is The 4th man έγραψε: 07 Απρ 2020, 16:08αφιερωμένο στή Γκοθιάρικη αγάπη σου τών εφηβικών χρόνωνΓενιά της Αμαρτίας έγραψε: 06 Απρ 2020, 18:49 Τατιάνα, με συγχωρώ.
Είμαι εδώ και σε ξεπέρασα. Ποτέ δεν θα σε ξεχάσω. Για το δώρο που μου έκανες.
Για τις passive-aggressive συνομιλίες μας. Τον πόνο μοιραστήκαμε.
Έχουμε βγει και οι δύο από τη ζωή δυνατότεροι. Μέσα μας καίει η φλόγα της ίδιας της ζωής.
Κρίμα που δεν θα βρω ένα κορίτσι γοτθικό σαν και σένα, με μαύρο καλσόν και ασημένιο σταυρό στο λαιμό.
Δεν θα βρω πεντάλφες παρά μόνο ένα κορίτσι από σπίτι για του λόγου μου.
Μετανιώνω μόνο που δεν άγγιξα μια εναλλακτική γκόμενα να την νιώσω μες στα χέρια μου.
Ίσως ήταν γραφτό. Να μην αγαπήσω αναρχικιά ή γκοθού όπως πρέπει.
Αποσύρομαι από τις ζωές σας.
(ντύθηκα ανάλογα γιά τή περίσταση)
το ίδιο αλλά 23 με μπάφους, μπρίστολ, 25χρονη Ινδή μεταπτυχιακιά ορφανή από πατέρα και τεράστια περιουσία, High Tone και DJ Shadow, δεν της έκατσα από κοντά και λίγο αργότερα τη βαρέθηκα στο ΜΣΝ και τη μπλόκαρα. Από αυτήν έμαθα ότι κοντά στη θερινή έπαυλή της στα Ιμαλάια υπάρχει μια φυλή απογόνων του Μεγάλου Αλεξάνδρου που επιτρέπεται να την πίνουν όσο θέλουν γιατί έχουν καταφέρει να το εντάξουν στο προστατευόμενο κομμάτι της θρησκείας τους.Γενιά της Αμαρτίας έγραψε: 05 Απρ 2020, 14:52 Tatjana jeg elsker deg.
Υπάρχουν συναισθήματα μέσως ίντερνετ; Θα σας αποδείξω ότι υπάρχουν.
Είχα κάνει τότε επαφές με ένα ονλάιν παιχνίδι με το οποίο είχαμε κολλήσει άτομα από τις Φιλιππίνες μέχρι την Πολωνία. Γνώρίζω μέσω ίντερνετ δεκάδες άτομα καθημερινά και τσατάραμε μανιωδώς. Έτυχε μέσω διάφορων επαφών να γνωρίσω την Tatjana, τη Μούσα των εφηβικών μου χρόνων, που ήταν από τη Νορβηγία.
Δεθήκαμε διαδικτυακά σε ελάχιστο χρόνο. Μου έμαθε αυτό το τρυφερό jeg elsker deg και τα μηνύματα μας είχαν αυτή υπέροχη φράση. Την αγαπούσα, έτσι θαρρώ τώρα πλέον. Ήταν αληθινή αγάπη. Θα εξηγήσω στο τέλος γιατί.
Δε με επηρρέασε καμία γυναίκα στην κατοπινή ζωή. Ήταν γκοθού και εκεί στη Νορβηγία ήταν πολύ προχωρημένοι οι άνθρωποι. Ένας λόγος να την ερωτευτώ παράφορα.
Σκεφτόταν συνέχεια την αυτοκτονία, είχε κάνει κάτι σαν απόπειρα. Της ζητούσα να την έχω στη ζωή μου. Την παρακαλούσα να μην πεθάνει για μένα. Και το τήρησε.
Η αλήθεια είναι ότι είχε μεγάλα στήθη για την ηλικία της. Ήμασταν τότε 15-16 χρονών. Μια ανυπέρβλητη θηλυκή νταρντάνα.
Ακούγαμε μαζί Cradle of Filth και Black Sabbath. Είχαμε χάσει το μυαλό μας ο ένας στις σκέψεις του άλλου.
Εγώ πίστευα ότι θα πάω να σπουδάσω και θα δραπετεύσω απ' αυτήν την κωλοχώρα και θα πάω να ζήσω λαθραία στη Νορβηγία. Απλά θα έπαιρνα το αεροπλάνο, σκεφτόμουν.
Ήμασταν και οι δυο ρομαντικοί αυτοκαταστροφικοί, ναι. Γουστάραμε τη σαδομαζοχιστική κατάσταση της γενιάς μας. Ήμασταν καλλιτέχνες
Μέχρι που μια μέρα γύρισαν τα μυαλά μου ανάποδα, ψυχράνθηκε η ψυχή μου, και την ικέτευα να με κάνει μπλοκ γιατί εγώ δεν θα την έκανα ποτέ. Μπλοκ οριστικό και διαγραφή. Το ένιωσα σαν αυτοκτονία πραγματική. Η ψυχή μου τραυματίστηκε από τότε και είμαι ανάπηρος.
Μετά από χρόνια, ενήλικος για τα καλά. την έψαξα στο ίντερνετ. Βρήκα ίσαμε 100 φωτογραφίες σε ένα λογαριασμό σε ένα σάιτ. Έκλαψα όπως δεν έχω κλάψει ποτέ. Πόνεσα από το κλάμα. Έγινα ένας τιποτένιος, ένα μηδέν, ένας τιμωρημένος κατεργάρης. Την αγαπούσα.
Συνεχίζουμε τό αφιέρωμαΓενιά της Αμαρτίας έγραψε: 07 Απρ 2020, 16:21Ουάου. Μας ψυχολόγησες.Who is The 4th man έγραψε: 07 Απρ 2020, 16:08αφιερωμένο στή Γκοθιάρικη αγάπη σου τών εφηβικών χρόνωνΓενιά της Αμαρτίας έγραψε: 06 Απρ 2020, 18:49 Τατιάνα, με συγχωρώ.
Είμαι εδώ και σε ξεπέρασα. Ποτέ δεν θα σε ξεχάσω. Για το δώρο που μου έκανες.
Για τις passive-aggressive συνομιλίες μας. Τον πόνο μοιραστήκαμε.
Έχουμε βγει και οι δύο από τη ζωή δυνατότεροι. Μέσα μας καίει η φλόγα της ίδιας της ζωής.
Κρίμα που δεν θα βρω ένα κορίτσι γοτθικό σαν και σένα, με μαύρο καλσόν και ασημένιο σταυρό στο λαιμό.
Δεν θα βρω πεντάλφες παρά μόνο ένα κορίτσι από σπίτι για του λόγου μου.
Μετανιώνω μόνο που δεν άγγιξα μια εναλλακτική γκόμενα να την νιώσω μες στα χέρια μου.
Ίσως ήταν γραφτό. Να μην αγαπήσω αναρχικιά ή γκοθού όπως πρέπει.
Αποσύρομαι από τις ζωές σας.
(ντύθηκα ανάλογα γιά τή περίσταση)
"Ήταν μια συζήτηση που θα είχε ενδεχομένως οδηγήσει σε πολύ διαφορετικά συμπεράσματα αν δε γινόταν με τη συνοδεία του πιο δυνατού σκανκ που με έχουν κεράσει στη ζωή μου, από ένα σακουλάκι που έβγαλε η τύπισσα το οποίο ήταν μεγάλο σαν το βυζί της."foscilis έγραψε: 07 Απρ 2020, 16:32το ίδιο αλλά 23 με μπάφους, μπρίστολ, 25χρονη Ινδή μεταπτυχιακιά ορφανή από πατέρα και τεράστια περιουσία, High Tone και DJ Shadow, δεν της έκατσα από κοντά και λίγο αργότερα τη βαρέθηκα στο ΜΣΝ και τη μπλόκαρα. Από αυτήν έμαθα ότι κοντά στη θερινή έπαυλή της στα Ιμαλάια υπάρχει μια φυλή απογόνων του Μεγάλου Αλεξάνδρου που επιτρέπεται να την πίνουν όσο θέλουν γιατί έχουν καταφέρει να το εντάξουν στο προστατευόμενο κομμάτι της θρησκείας τους.Γενιά της Αμαρτίας έγραψε: 05 Απρ 2020, 14:52 Tatjana jeg elsker deg.
Υπάρχουν συναισθήματα μέσως ίντερνετ; Θα σας αποδείξω ότι υπάρχουν.
Είχα κάνει τότε επαφές με ένα ονλάιν παιχνίδι με το οποίο είχαμε κολλήσει άτομα από τις Φιλιππίνες μέχρι την Πολωνία. Γνώρίζω μέσω ίντερνετ δεκάδες άτομα καθημερινά και τσατάραμε μανιωδώς. Έτυχε μέσω διάφορων επαφών να γνωρίσω την Tatjana, τη Μούσα των εφηβικών μου χρόνων, που ήταν από τη Νορβηγία.
Δεθήκαμε διαδικτυακά σε ελάχιστο χρόνο. Μου έμαθε αυτό το τρυφερό jeg elsker deg και τα μηνύματα μας είχαν αυτή υπέροχη φράση. Την αγαπούσα, έτσι θαρρώ τώρα πλέον. Ήταν αληθινή αγάπη. Θα εξηγήσω στο τέλος γιατί.
Δε με επηρρέασε καμία γυναίκα στην κατοπινή ζωή. Ήταν γκοθού και εκεί στη Νορβηγία ήταν πολύ προχωρημένοι οι άνθρωποι. Ένας λόγος να την ερωτευτώ παράφορα.
Σκεφτόταν συνέχεια την αυτοκτονία, είχε κάνει κάτι σαν απόπειρα. Της ζητούσα να την έχω στη ζωή μου. Την παρακαλούσα να μην πεθάνει για μένα. Και το τήρησε.
Η αλήθεια είναι ότι είχε μεγάλα στήθη για την ηλικία της. Ήμασταν τότε 15-16 χρονών. Μια ανυπέρβλητη θηλυκή νταρντάνα.
Ακούγαμε μαζί Cradle of Filth και Black Sabbath. Είχαμε χάσει το μυαλό μας ο ένας στις σκέψεις του άλλου.
Εγώ πίστευα ότι θα πάω να σπουδάσω και θα δραπετεύσω απ' αυτήν την κωλοχώρα και θα πάω να ζήσω λαθραία στη Νορβηγία. Απλά θα έπαιρνα το αεροπλάνο, σκεφτόμουν.
Ήμασταν και οι δυο ρομαντικοί αυτοκαταστροφικοί, ναι. Γουστάραμε τη σαδομαζοχιστική κατάσταση της γενιάς μας. Ήμασταν καλλιτέχνες
Μέχρι που μια μέρα γύρισαν τα μυαλά μου ανάποδα, ψυχράνθηκε η ψυχή μου, και την ικέτευα να με κάνει μπλοκ γιατί εγώ δεν θα την έκανα ποτέ. Μπλοκ οριστικό και διαγραφή. Το ένιωσα σαν αυτοκτονία πραγματική. Η ψυχή μου τραυματίστηκε από τότε και είμαι ανάπηρος.
Μετά από χρόνια, ενήλικος για τα καλά. την έψαξα στο ίντερνετ. Βρήκα ίσαμε 100 φωτογραφίες σε ένα λογαριασμό σε ένα σάιτ. Έκλαψα όπως δεν έχω κλάψει ποτέ. Πόνεσα από το κλάμα. Έγινα ένας τιποτένιος, ένα μηδέν, ένας τιμωρημένος κατεργάρης. Την αγαπούσα.
Ήταν μια συζήτηση που θα είχε ενδεχομένως οδηγήσει σε πολύ διαφορετικά συμπεράσματα αν δε γινόταν με τη συνοδεία του πιο δυνατού σκανκ που με έχουν κεράσει στη ζωή μου, από ένα σακουλάκι που έβγαλε η τύπισσα το οποίο ήταν μεγάλο σαν το βυζί της.
αυτό έπρεπε νά τής στείλεις πρίν τό τέλοςΓενιά της Αμαρτίας έγραψε: 07 Απρ 2020, 16:09 HIM ακούγαμε! Love's a funeral of hearts! Σ' ευχαριστώ φίλε!