.blackpaint έγραψε: 18 Δεκ 2019, 23:07 Εμεις οι λεπτοι Ευρωπαίοι μιας σοφότερης γενιάς έχουμε, ξέρω, περισσότερο έλεγχο στα χείλη και στα μάτια μας. Η ευγένεια και η ευπρέπεια απαγορεύουν κραυγές και δάκρυα. Ανταλλάξαμε την ενεργό γενναιότητα των πρώτων αγνών εποχών με ένα παθητικό θάρρος. Ακόμη και οι πρόγονοί μας όμως ήταν καλύτεροι στο τελευταίο από το πρώτο. Αλλά οι πρόγονοί μας ήταν βάρβαροι. Για να καταπνίξουμε όλα τα σημάδια του πόνου, να δεχτουμε το χτύπημα του θανάτου με ανεστραμενο ματι, να πεθάνουμε γελωντας από το τσίμπημα της οχιας, να μην κλαίμε ούτε τις αμαρτίες μας ούτε την απώλεια των αγαπημένων φίλων, είναι χαρακτηριστικά γνωρίσματα του παλαιού βόρειου ηρωισμού. Ο νόμος που έδωσε ο Palnatoko στους Jomsburghers ήταν να μη φοβουνται τίποτα, ούτε καν να λενε τη λέξη φόβο.
Οχι οπως ο Ελληνας. Ένιωθε και φοβοταν. Εκφραζε τον πόνο και τη θλίψη του. Δεν ντρεπόταν για καμία ανθρώπινη αδυναμία, αλλά δεν επέτρεπε σε κανέναν να τον απομακρύνει από την επιδίωξη τιμής ή την εκπλήρωση ενός καθήκοντος. Η Αρχή του έβγαζε σε αυτόν αυτό που ο άγριος χαρακτήρας και η σκληρότητα ανάπτυξαν στον βάρβαρο. Ο ελληνικός ηρωισμός ήταν σαν τη σπίθα που κρυβόταν στο βότσαλο, που κοιμάται μέχρι να ξεσπάσει απο κάποια εξωτερική δύναμη και που δεν παίρνει από την πέτρα ούτε καθαρότητα ούτε ψυχρότητα. Ο ηρωισμός του βαρβάρου ήταν μια φωτεινή, καταβροχθιστική φλόγα, που πάντα μαίνεται και μαυρίζει, αν όχι καταναλώνοντας, κάθε άλλη καλή ποιότητα.
Όταν ο Όμηρος κάνει τους Τρώες να προχωρουν στην μάχη με άγριες κραυγές, ενώ οι Έλληνες βαδιζουν με αποφασιστική σιωπή, οι σχολιαστές παρατηρούν με πολύ δίκιο ότι ο ποιητής εννοει με αυτή τη διάκριση να χαρακτηρίσει τον ένα ως στρατό βαρβάρων και το άλλο των πολιτισμένων αντρών.
Οι αντίπαλοι στρατοί συμφώνησαν σε μια ανακωχή και αναλαμβάνουν, όχι χωρίς καυτά δάκρυα και στις δύο πλευρές, την καύση των νεκρών τους. Αλλά ο Πριαμος απαγορεύει στους δικούς του Tρωες να κλάψουν "και γι 'αυτό," λέει η Madame Dacier. "φοβόταν ότι θα μπορούσαν να γίνουν πάρα πολύ τρυφεροι, και να επιστρέψουν με λιγότερο πνεύμα στην μαχη της επομενης". Καλώς; αλλά θα ήθελα να ρωτήσω γιατί ο Πριαμος μόνος του το αντιλαμβανεται αυτο. Γιατί ο Αγαμέμνων δεν εκδίδει την ίδια εντολή στους Έλληνες; Ο ποιητής έχει ενα βαθύτερο νόημα. Θα μας έδειχνε ότι μόνο ο πολιτισμένος Έλληνας μπορεί να κλαίει και να είναι γενναίος, ενώ ο απολιτιστος Τρωας, για να είναι γενναίος, πρέπει να καταπνίξει όλη την ανθρωπια.
Γκότχολντ Εφραίμ Λέσσινγκ - Λαοκόων ή Περί των ορίων ζωγραφικής και ποιήσεως, 1766
Αξιος....
.
