Η ζωή κάποτε σε εκδικείται

[Πάνας]

99% τρολάρισμα φορουμίστρας
1% Θεϊκή δικαιοσύνη

Θα ήθελα να ήταν αντίστροφα

Και εγώ της ίδιας γνώμης είμαι... ποια του έκανε πλάκα;

[shrike]

Α, το βρήκε τελικά το μαγαζί η Αλέκα;
ΟΚ, κάτσε να την πάρω, να δω τι χρωστάω.

[Beria]

Τώρα που μάθαμε που είναι το μαγαζί θα έρθει η ώρα της εκδίκησης

[name]

Τώρα δεν συζητάμε για τέτοιες κραυγαλέες περιπτώσεις ψωνίσματος, αλλά αν έρθει κάποιος φέρελπις ποιητής και σου διαβάσει ένα ποίημα του, πόσοι είναι αυτοί που όντως μπορούν να κρίνουν αν το ποίημα είναι καλό; Θέλω να πω υπάρχουν ψωνάρες και ψωνάρες αλλά πόσοι είναι και οι κατάλληλοι να τις αναγνωρίσουν; Είναι πολύ πιθανό να φάνε κράξιμο και άνθρωποι που δεν είναι για κράξιμο.

Εγψ διαφωνω, αν ενα ποιημα ειναι καλο, βγαζει ματι. Αν δεν ειναι σε αφηνει αδιαφορο. Βεβαια υπαρχουν και αβαντγκαρντ ποιητες (πχ της beat generation) που πρεπει να ξερεις καποια πραγματα για να εχεις ολοκληρωμενη αποψη.

Το πρωτο ερωτημα ειναι αν καταλαβαινεις τι λεει ο ποιητης. Απ την στιγμη που το καταλάβαινεις η ολη τεχνη ειναι το πως στο παρουσιασε

Παραδειγμα το προηγουμενο που εγραψα εγω σε 10"

Ο χρονος περναει σαν ανεμος
Και εγω μενω μονη
Ολη την νυχτα εδω να σκεφτομαι
Αν αυριο θα μαζεψουν τα σκουπιδια

Τι λεει εδω; Μεγαλωμα, μοναξια απομονωση αλλα ετσι ξερα και χωρις φαντασια

Ο καβαφης τωρα

Του μέλλοντος η μέρες στέκοντ’ εμπροστά μας
σα μια σειρά κεράκια αναμένα —
χρυσά, ζεστά, και ζωηρά κεράκια.
Η περασμένες μέρες πίσω μένουν,
μια θλιβερή γραμμή κεριών σβυσμένων·

Λεει τα ιδια ( ε οκ περιπου), αλλα πως; παρομοιωσεις, μεταφορες. επιθετα, εικονες, συναισθηματα που υπαινισονται, και αυτα σε 5 γραμμες χωρις να σε μπερδεψει για το τι ακριβως λεει. Το ενα το εγραψε ποιητης το αλλο ενας παπαρας. Η διαφορα νομιζω ειναι εμφανης.

[Beria]

Τώρα δεν συζητάμε για τέτοιες κραυγαλέες περιπτώσεις ψωνίσματος, αλλά αν έρθει κάποιος φέρελπις ποιητής και σου διαβάσει ένα ποίημα του, πόσοι είναι αυτοί που όντως μπορούν να κρίνουν αν το ποίημα είναι καλό; Θέλω να πω υπάρχουν ψωνάρες και ψωνάρες αλλά πόσοι είναι και οι κατάλληλοι να τις αναγνωρίσουν; Είναι πολύ πιθανό να φάνε κράξιμο και άνθρωποι που δεν είναι για κράξιμο.

Εγψ διαφωνω, αν ενα ποιημα ειναι καλο, βγαζει ματι. Αν δεν ειναι σε αφηνει αδιαφορο. Βεβαια υπαρχουν και αβαντγκαρντ ποιητες (πχ της beat generation) που πρεπει να ξερεις καποια πραγματα για να εχεις ολοκληρωμενη αποψη.

Το πρωτο ερωτημα ειναι αν καταλαβαινεις τι λεει ο ποιητης. Απ την στιγμη που το καταλάβαινεις η ολη τεχνη ειναι το πως στο παρουσιασε

Παραδειγμα το προηγουμενο που εγραψα εγω σε 10"

Ο χρονος περναει σαν ανεμος
Και εγω μενω μονη
Ολη την νυχτα εδω να σκεφτομαι
Αν αυριο θα μαζεψουν τα σκουπιδια

Τι λεει εδω; Μεγαλωμα, μοναξια απομονωση αλλα ετσι ξερα και χωρις φαντασια

Ο καβαφης τωρα

Του μέλλοντος η μέρες στέκοντ’ εμπροστά μας
σα μια σειρά κεράκια αναμένα —
χρυσά, ζεστά, και ζωηρά κεράκια.
Η περασμένες μέρες πίσω μένουν,
μια θλιβερή γραμμή κεριών σβυσμένων·

Λεει τα ιδια ( ε οκ περιπου), αλλα πως; παρομοιωσεις, μεταφορες. επιθετα, εικονες, συναισθηματα που υπαινισονται, και αυτα σε 4 γραμμες χωρις να σε μπερδεψει για το τι ακριβως λεει. Το ενα το εγραψε ποιητης το αλλο ενας παπαρας. Η διαφορα νομιζω ειναι εμφανης.

Κανόνισε να τονε κουρδίσεις τον Χέλι, να πει κανένα: "σιγά τον ποιητή, τον Καβάφη"
Να του στείλω όλη την ομάδα πυγμαχίας του ΠΑΟΚ να του απαγγέλει Γκίνζμπεργκ

[enterprise-psi]

Που έγραψε για το μαγαζί, το επόμενο ΣΚ ανεβαίνω σαλονικα

[bluerose]

99% τρολάρισμα φορουμίστρας
1% Θεϊκή δικαιοσύνη

Θα ήθελα να ήταν αντίστροφα

Και εγώ της ίδιας γνώμης είμαι... ποια του έκανε πλάκα;

Αυτό δεν ειναι πλάκα. Ειναι να πας στην αστυνομία αν ισχυει

Παντος καλου κακου εχω ισχυρο αλλοθι. 2 και μιση με 6 ημουν στην Οσσα. Και πολλα ατομα μαρτυρες
Στις 6μιση εκανα 1 τηλ. απο σταθερο και μετα πηγα στο πατισερι για να τους δω γιατι θα μου λειψουν. Ενδιαμεσα ηρθε κι ενας για κατι.



Το μαγαζι σου που ειναι;

[name]

Κανόνισε να τονε κουρδίσεις τον Χέλι, να πει κανένα: "σιγά τον ποιητή, τον Καβάφη"
Να του στείλω όλη την ομάδα πυγμαχίας του ΠΑΟΚ να του απαγγέλει Γκίνζμπεργκ

Εισαι απανθρωπος

[Φινγκόλφιν]

Καλά να πάθεις.

[Custom_F]

Πρόσφατα πόσταρες την τοποθεσία του μαγαζιού. Βάζω στοίχημα ότι πρόκειται για πχορουμίτισα Ή βαλτή απο πχορουμίτη για να τρολάρει.

Ωωωωω ναι!

[Πάνας]

99% τρολάρισμα φορουμίστρας
1% Θεϊκή δικαιοσύνη

Θα ήθελα να ήταν αντίστροφα

Και εγώ της ίδιας γνώμης είμαι... ποια του έκανε πλάκα;

Αυτό δεν ειναι πλάκα. Ειναι να πας στην αστυνομία αν ισχυει

Γιατί να πας στην αστυνομία;
Και τι θα πεις, ήρθε μια και μου απήγγειλε ποιήματα;

[bluerose]

Ετσι νοιωθω τωρα το τι θα πω..

Ειναι φρικι κατασταση αυτο δεν ειναι πλακα
Κανονικα συστηνεσε αν πας

Αν και νομιζω ηταν τυχαιο το γεγονος και καλα θα κανει να αφαιρεσει την τοποθεσια

Επι τη ευκαιρια θα αραιωσω λιγο απ το φορουμ γιατι παραγνωριστηκαμε ολοι και νοιωθω αβολα το σκεπτομουν και στο παλιο φορουμ

[Ορέστης 35]

Συνηθισμένο .
Ολες πιστεύουν ότι είναι παραγνωρισμένες καλλιτεχνικές ιδιοφυίες που η ζωή - η κενωνία η πατριαρχία και άλλα σπαραξικάρδια τις εμπόδισαν να λάμψουν και να λατρευτούν καταδικαζοντάς τες στην μονοτονία και στην αφάνεια.

Και εγω το πιστευω αυτο κατα βαθος. Εγραφα και ωραιους στιχους μικρος.

[ΟΥΤΙΣ]

Όλα σ' αυτήν την ζωή πληρώνονται, λέει ο καθ' όλα -ή καθόλου, ανάλογα πως το πάρει κανείς- σοφός λαός μας.

Χθες λοιπόν, με το που πηγαίνω στην δουλειά, πέφτω σε μια πελάτισσα που δεν έχω ξαναδεί. Οκέι, ψωνίζει δεξιά-αριστερά, δεν φαινόταν τίποτα περίεργο. Σε κάποια φάση λέει:

«ξέρεις, εγώ είμαι ποιήτρια». Ωχ! Σκέφτομαι. Κάνε θεέ μου να ντρέπεται!
«Θέλεις να σου πω ένα ποίημα;». Πες όχι! Πες όχι!
«Ναι, πες μου». Να! Μαλάκα!

Αρχίζει και λέει κάτι για θάλασσες και αγρούς και απαγγέλλει με στόμφο.
«Θάλασσα μήπως θέλεις ή ποτάμι;» συνεχίζει με στόμφο. Την κοιτάω εγώ, περιμένοντας με αγωνία τον επόμενο στίχο.
«Θέλεις θάλασσα ή ποτάμι; Τι να σου πω;» Εκεί καταλαβαίνω ότι είναι ερώτηση.
«Θάλασσα προτιμώ». Να δέσω μια πέτρα στο λαιμό μου, πρώτα όμως.

Κι αρχίζει αυτή και απαγγέλλει για την θάλασσα και να κάνει κάτι κινήσεις πέρα δώθε... σαν νεράιδα να το πω; Σαν νύμφη; Σαν μπαλαρίνα; Κι απαγγέλλει με στόμφο τρολαρίσματος. Τελειώνει τέλος πάντων το ποίημα και με ρωτάει αν θέλω έρωτα ή ποτάμι.

Μην τα πολυλογώ, απήγγειλε για τους μετανάστες, για τον έρωτα, για την θάλασσα και για το ποτάμι. Δεν γλύτωσα κανένα. Είπε ότι βγάζει και βιβλίο και αν θα το αγοράσουμε. Πάναΐα μου! Με ρωτούσε συνέχεια εν τω μεταξύ αν μου άρεσαν τα ποιήματά της, που ήταν κάτι μεταξύ «αρνάκι άσπρο και παχύ» και «μαύρη είναι η νύχτα στα βουνά». Χαρακτηριστικός στίχος από αυτό με τον έρωτα: «άσπρη είναι η αγάπη μου, αγνή σαν περιστέρι. Σαν προβατάκι του αγρού».

Στο τέλος με φίλησε κιόλας. Υπάρχει και βίντεο-ντοκουμέντο, με τις αέρινες κινήσεις των χεριών της, αλλά επειδή είναι CCTV δεν έχω το δικαίωμα να το προβάλλω σε δημόσια μέσα χωρίς την έγκριση της ποιήτριας.

Εστίν μεν ουν οφθαλμός όστις πανθ'ορά, φίλε Χεληγένη!

[hellegennes]

Τώρα δεν συζητάμε για τέτοιες κραυγαλέες περιπτώσεις ψωνίσματος, αλλά αν έρθει κάποιος φέρελπις ποιητής και σου διαβάσει ένα ποίημα του, πόσοι είναι αυτοί που όντως μπορούν να κρίνουν αν το ποίημα είναι καλό; Θέλω να πω υπάρχουν ψωνάρες και ψωνάρες αλλά πόσοι είναι και οι κατάλληλοι να τις αναγνωρίσουν; Είναι πολύ πιθανό να φάνε κράξιμο και άνθρωποι που δεν είναι για κράξιμο.


Στην ζωγραφική παίζει το αντίθετο πάλι, τα πρώτα σπουδαστικά έργα που κάνει κανείς τα περιφέρει σε συγγενείς και φίλους που είναι υπερβολικά ενθουσιώδεις στις κριτικές με αποτέλεσμα να ψωνίζεται κόσμος άδικα.

Εγώ είχα πετύχει πενηντάρα που είχε φέρει τα παιδιά της σε έκθεση ζωγραφικής δημοτικού εργαστηρίου και τους έλεγε ανοίχτε τα μάτια σας να δείτε τι στερήθηκα για εσάς. Οτι και καλά δηλαδή αν δεν είχε παιδιά θα γινόταν ζωγράφος. Και το φώναζε στα παιδάκια που είχαν λουφάξει σαν να τα μάλωνε. Κακό πράγμα τα απωθημένα.

Πιστεύω ότι θα καταλάβαινα αν ήταν καλό το ποίημα. Αλλά η πιθανότητα να ισχύει αυτό και να απαγγέλλει ποιήματα με στόμφο και κινήσεις μπαλαρίνας σε αγνώστους είναι... μηδενική να το πω;