Phorum.com.gr

Αδυνατώ να καταλάβω πως γίνεται να μην αρέσουν σε κάποιον τα ταξίδια, όπως αδυνατώ να καταλάβω πως γίνεται να μη αρέσει ένα καλό αυτοκίνητο. Τι θέλω να πώ, οτι είναι θέμα προσωπικού ενδιαφέροντος και γούστου. Σε κάποιον μπορεί να ακουστεί αδιανόητο ας πούμε οτι δε μπορώ να δώ ούτε 5' μιούζικαλ.
Όταν είμαι σε παρέα που κάποιος έχει ταξιδέψει σε μέρος που δεν έχω πάει, θέλω να μάθω αν είναι δυνατόν τα πάντα απο ότι είδε, στο μέρος που πήγε.
Για εμένα κάθε ταξίδι είναι ξεχωριστό, τα αγαπώ, ακόμη και εκείνα τα οποία πέρασα χάλια.

Ερμής έγραψε: 09 Ιουν 2018, 20:44 Όταν είμαι σε παρέα που κάποιος έχει ταξιδέψει σε μέρος που δεν έχω πάει, θέλω να μάθω αν είναι δυνατόν τα πάντα απο ότι είδε, στο μέρος που πήγε.

ΚΑΙ σε αυτό ταιριάζουμε ρε μπαγάσα;
Μα πόσα κοινά πια;
Έχω βαρεθεί να μετράω.

Ευτυχώς που σ' αρέσουν τα αυτοκίνητα δε λες;

Ερμής έγραψε: 09 Ιουν 2018, 21:11 Ευτυχώς που σ' αρέσουν τα αυτοκίνητα δε λες;

Άσε πονεμένη ιστορία.
Δε θέλω να το συζητάω.

bizeli έγραψε: 10 Ιουν 2018, 00:38
Δε θέλω να το συζητάω.

Daje έγραψε: 01 Απρ 2018, 13:11

Nostalgia έγραψε: 01 Απρ 2018, 13:08 Τα ταξιδια, ειδικα στο εξωτερικο ειναι απαραιτητα, ανοιγεις τους οριζοντες σου, βλεπεις διαφορετικες κουλτουρες, τροπο ζωης, συγκρινεις με τα δεδομενα της χωρας/πολης οπου κατοικεις και γινεσαι σοφοτερος....

Δεν διαφώνω.
Η ένσταση μου αφορά τα ταξίδια σε "παρόμοιες" πόλεις και προορισμούς.
Αν υποθέσουμε ότι έχουμε μία δεξαμενή 1.000 πιθανών προορισμών κατά τη μέση διάρκεια ζωής ενός ανθρώπου, εγω υποστηρίζω ότι τα απαραίτητα ταξίδια στην πραγματικότητα (για σπουδές, αναψυχή και οτιδήποτε άλλο) είναι της τάξεως των 100.
Θεωρώ δηλαδή ότι υπάρχει υπερκατανάλωση ταξιδιών της τάξεως του 90%

Σε αυτό θα συμφωνήσω... Νιώθω πλέον αρκετά καλυμμένη με τα ταξίδια που έχω κάνει και ευτυχώς γιατί μεγάλωσα και είναι όλα λίγο πιο δύσκολα. Τώρα πια υπολογίζω και το ξεβόλεμα της προετοιμασίας και τις ώρες μετακίνησης, η ζωή δείχνει πιο μικρή πχια και βαριέμαι τις πολύωρες μετακινήσεις... Θέλω πιο σίγουρα στέκια, αλλά ακόμα και εκείνα δεν με ανανεώνουν το ίδιο. Αλλά ακόμα θα κάνω αρκετά ταξίδια κάθε χρόνο γιατί κάθε χρόνος που περνάει βάζει και νέους περιορισμούς. Καμιά φορά γυρνάω με κουσούρια, πιασίματα λόγω ηλικίας και βαριέμαι να κουβαλάω τέτοια άσχημα σουβενίρ.

Πάντα μου αρέσει να ρωτάω για ταξίδια άλλων και δεν βαριέμαι αν έχει όρεξη ο άλλος να μοιραστεί εντυπώσεις. Λίγες φορές όμως έχω πετύχει διεισδυτικούς παρατηρητές που θα σταθούν πάνω από τα τετριμμένα. Συνήθως αν πάω πρώτη φορά σε ένα μέρος θα δω πλευρές που δεν έχει προσέξει κανείς, ίσως εγώ είμαι η παράξενη τελικά Και τι να προλάβεις να δεις πλέον στις μέρες μας, έχουν αρχίσει κιόλας και μερικοί προορισμοί και μοιάζουν μεταξύ τους μόνο και μόνο επειδή κυκλοφορεί παρόμοιος κόσμος πάνω κάτω!

Προσπαθω να σκεφτω που θα ηθελα να παω και δεν βρισκω ουτε ενα μερος που να τρελαινομαι να παω.
Εννοω ενα καινουργιο μερος.
Δεν με ελκυει πια το καινουργιο.
Ειμαι εραστης του παλαιου, του παρελθοντος.

Λευκός Λύκος έγραψε: 06 Απρ 2018, 10:55

Daje έγραψε: 01 Απρ 2018, 13:05
2) Αν δεις Αθήνα-Ρώμη-Παρίσι-Λονδίνο-Βαρκελώνη, είναι σαν να έχει δει όλη την ανεπτυγμένη ευρώπη.
Και όμως οι άνθρωποι, σαν βουλιμικοί ταξιδιώτες, επισκέπτονται 1.000 διαφορετικές ευρωπαικές πόλεις.

Μπορώ να συνεχίσω με πάρα πολλά παραδείγματα.

Ρε φίλε αυτό που λες δεν ισχύει.Η Πράγα πχ τι σχέση έχει με Λονδίνο και Παρίσι;

Ξέρω έναν πολύ μαλάκα που έχει πάει Λονδίνο, Παρίσι και Πράγα.

Εγώ θέλω να πάω κάποια στιγμή Ανταρκτική. Μιλάμε για τουλάχιστον τρεις βδομάδες κατάσταση βέβαια που προβλέπεται να έχω γύρω στο 2040.

Πιστεύω είναι το μόνο μέρος που θα άξιζε ως εντελώς εξωγήινο.

Κατά τα άλλα βαριέμαι τα ταξίδια και συμφωνώ ότι όλη η Ευρώπη ειναι πάνω κάτω τα ίδια και η Ρώμη είναι πολύ καλύτερη από οπουδήποτε αλλού αν πρέπει καλά και σώνει να πας ταξίδι έξω.

Η δε Ελλάδα λέει να έχεις 2-3 στάνταρ μέρη και να τη βολεύεις ωραια. Όλα τα υπόλοιπα βασικά τα κοιτάς περνώντας με το αυτοκίνητο ή με το πλοίο, ούτε για καφέ δεν αξίζουν να κάτσεις. (εννοώ δε θα σου προσφέρουν κάτι παραπάνω από τα στάνταρ σου όπου ξέρεις πού είναι τι)

Daje έγραψε: 01 Απρ 2018, 13:05 Τα τελευταία χρόνια δεν έχω ιδιαίτερη επιθυμία να ταξιδέψω, τόσο σε χώρες του εξωτερικού, όσο και σε πόλεις του εσωτερικού.
Θεωρώ ότι, σε μεγάλο βαθμό, η ανάγκη για ταξίδια είναι τεχνητή και προκύπτει από το μάρκετινγκ.
Συγκεκριμένα παραδείγματα:

1) Αν δεις Σαντορίνη και ενα οποιοδήποτε κυκλαδίτικο νησί, είναι σαν να τα έχεις δει ΟΛΑ.
Γιατί όμως οι άνθρωποι, σαν βουλιμικοί ταξιδιώτες, τα επισκέπτονται όλα?

2) Αν δεις Αθήνα-Ρώμη-Παρίσι-Λονδίνο-Βαρκελώνη, είναι σαν να έχει δει όλη την ανεπτυγμένη ευρώπη.
Και όμως οι άνθρωποι, σαν βουλιμικοί ταξιδιώτες, επισκέπτονται 1.000 διαφορετικές ευρωπαικές πόλεις.

Μπορώ να συνεχίσω με πάρα πολλά παραδείγματα.

Τα ταξίδια είναι για τον οργανισμό οτι και το αλκοόλ πρίν το σέξ.

Daje έγραψε: 27 Μαρ 2019, 19:03 Προσπαθω να σκεφτω που θα ηθελα να παω και δεν βρισκω ουτε ενα μερος που να τρελαινομαι να παω.
Εννοω ενα καινουργιο μερος.
Δεν με ελκυει πια το καινουργιο.
Ειμαι εραστης του παλαιου, του παρελθοντος.

Ανέβα Μέτσοβο.Διαδρομη φανταστική,φαγητά πεντανόστιμα και ωραίος και φιλόξενος κόσμος.
Μετά από εκεί μπορείς να κάνεις ημερίσιες εκδρομές σε Συρράκο,Καλλαρίτες στα Τζούμερκα.Να πας στην Βωβούσα,από τα πιο κρύα χωρία της Ελλάδος.
Να ανέβεις στα Ζαγοροχώρια.Εκπληκτικά μέρη.
Και για την επιστροφή σου θα κατέβεις από Κατάρα,θα βγεις Καλαμπάκα και πίσω Αθήνα.
Νομίζω ο αντερ αν το δει αυτό θα συμφωνήσει.

Αν πας τώρα Σαντορίνη;

Να νοικιάσεις ένα αμάξι κάμπριο και να βγάλεις πολλές πολλές φωτό στην Καλντέρα με μαντήλια να ανεμίζουν. Και να βρεις θερμαινόμενη πισίνα στην Καλντέρα σε τιμή έκπληξη. Και να ανακατευτείς με όλους αυτούς που έρχονται από την άκρη του κόσμου να πουν ΓΟΥΑΟΥ. Και να βγάλεις τις φωτό που θέλεις χωρίς πολύ κόσμο μπροστά και γύρω. Έχει μερικά πολύ καλά μαγαζιά για φαγητό που δεν τα πιάνει το μάτι σου, κορυφαία, ακριβώς γιατί υπάρχουν υψηλά στανταρ εκεί. Χώρια τη θέα. Οι Κινέζοι τιτιβίζουν χαρούμενα. Επιτέλους αυτός ο λαός δείχνει χαρά.

Καημο το έχω να πάω και Κουφονήσια τέτοια εποχή, πιστεύω θα είναι πόρωση.

Το μόνο για το οποίο πρέπει να είναι προετοιμασμένος κανείς είναι ότι μερικά μαγαζιά θα είναι γιαπιά και βέβαια δεν πας για να κυκλοφορείς με μαγιώ και να κάνεις βουτιές. Και οι παραλίες δεν έχουν ομπρέλες. Εϊναι αλλιώς.

Τελευταίο ταξίδι ήταν πριν κανάν μήνα(;), Ιταλία, αλλά όχι διακοπές. Διακοπές μάλλον Απρίλη, μέσα στη Γερμανία.

είναι κάποιοι φίλοι μου Σουηδοί, οι οποίοι περνούν κάθε καλοκαίρι τους στην Ελλάδα

βέβαια έχουν την ευκαιρία μέσα στο χρόνο να κάνουν ταξίδια στην Ευρώπη,
όπως και στη Χιλή, από εκεί κατάγονται, αλλά μου κάνει φοβερή εντύπωση

και δεν έρχονται απλώς Ελλάδα, πηγαίνουν στο ίδιο ακριβώς σημείο στην Κασσάνδρα

κι επειδή είναι εξαμελής οικογένεια, έρχονται οδικώς μέσω Ουγγαρίας,
που κι εκεί διανυκτερεύουν κάθε φορά στο ίδιο σπίτι

το ίδιο έβλεπα να συνηθίζουν κι άλλοι στα ξενοδοχεία που ήμουν, και
μου φαινόταν πάντα παράλογο



εγώ θα πάω με τον καημό

Τωρα τελευταια εχω αρχισει να εχω ορεξη ξανα για ταξιδια.
Τελικα η αποχη ειναι ιερο πραγμα.