Ποιο είναι το βασικό συστατικό του κόσμου;

[Nandros]

Η ύλη είναι αποτέλεσμα της συνείδησης, όχι το αντίστροφο.

Απόδειξη;

Δεν χρειάζεται. Την έφτιαξε ο θεός του Σκάκου!

[parafrwn]

Δεν έχω ακούσει τίποτε περί εξελίξεων γύρω από τον αιθέρα, οπότε βλέπω με σκεπτικισμό τους όποιους «ερευνητές αιθέρα». Οι σύγχρονες εξελίξεις της Φυσικής είναι συγκλονιστικές, αλλά εξετάζουν άλλα ερωτήματα. Για παράδειγμα στην κοσμολογία ακόμη δεν ξέρουμε πολλά για την σκοτεινή ενέργεια και την σκοτεινή ύλη.

Να σου πω τι με κάνει να το σκέφτομαι κάθε τόσο, να το αμφισβητώ, να το απορρίπτω και να επανέρχομαι.
Ως γνωστόν η ύπαρξη του αιθέρα απορρίφθηκε από τον Αινστάιν το 1905 με τη Θεωρία της Σχετικότητας, που έδειξε πως δεν υπήρχε αιθέρας για να στηρίζει τη διάδοση των ηλεκτρομαγνητικών κυμάτων στο κενό.
Αργότερα όμως και συγκεκριμένα το 1920 σε μια ομιλία στο Πανεπιστήμιο Leyden, φάνηκε να έχει αλλάξει τη στάση του σχετικά με τον Αιθέρα: «Ανακεφαλαιώνοντας, μπορούμε να πούμε ότι σύμφωνα με τη Γενική Θεωρία της Σχετικότητας ο χώρος είναι προικισμένος με φυσικές ιδιότητες. Υπό αυτή την έννοια συνεπώς υπάρχει ένας Αιθέρας. Σύμφωνα με τη Γενική Θεωρία της Σχετικότητας ο χώρος χωρίς τον Αιθέρα είναι αδιανόητος, διότι σ’ έναν τέτοιο χώρο όχι μόνον δεν θα υπήρχε διάδοση του φωτός, αλλά επίσης καμιά πιθανότητα ύπαρξης των προτύπων του χώρου και του χρόνου, και συνεπώς ούτε χωροχρονικό συνεχές...».

Κάτι τέτοια με προβληματίζουν.... και αναρωτιέμαι πώς μπορούμε να είμαστε σίγουροι ότι όντως δεν υπάρχει;
(δεν αναφέρομαι στην οργόνη του Β. Ράιχ για τους εμφανείς λόγους)

Ξέρω σε ποια διάλεξή του αναφέρεσαι. Την έχω σε ένα μικρό βιβλιαράκι. Όταν βρω χρόνο θα βάλω κάποια σχετική παράθεση.

Το ερώτημα είναι, σε ποιον αιθέρα αναφέρονταν οι αρχαίοι και αν εκείνος ο αιθέρας έχει καμία σχέση με αυτόν που εννοούσε ο Αλβέρτος.

[Isomnia]

Ξέρω σε ποια διάλεξή του αναφέρεσαι. Την έχω σε ένα μικρό βιβλιαράκι. Όταν βρω χρόνο θα βάλω κάποια σχετική παράθεση.

Το ερώτημα είναι, σε ποιον αιθέρα αναφέρονταν οι αρχαίοι και αν εκείνος ο αιθέρας έχει καμία σχέση με αυτόν που εννοούσε ο Αλβέρτος.

Πολύ καλό αυτό. Θα το περιμένω

[parafrwn]

Όλη η επιστήμη βασίζεται στο γεγονός στην υπόθεση πως ο κόσμος συνεχίζει να υπάρχει ακόμη και αν δεν υπάρχει ο παρατηρητής.
Όσο για την αμοιβάδα, φυσικά και θα υπάρχει αν δεν την παρατηρεί κάποιος. Απλώς δεν θα το γνωρίζει κανείς ότι υπάρχει.

Από πού προκύπτει αυτό;;
Η κβαντική θεωρία (και η κβαντική πραγματικότητα) βασίζεται στην κατάρρευση της κυματοσυνάρτησης . Η οποία δεν ορίζεται χωρίς παρατηρητή .

Η αμοιβάδα δεν είναι κβαντομηχανικό ον.

Τώρα για την κβαντική θεωρία, δεν έχω να πω κάτι. Έχω να την αγγίξω πάνω από 10 χρόνια, οπότε επέτρεψέ μου να μην θυμάμαι πολλά. Θυμάμαι βέβαια πως με την μέτρηση καταρρέει η κυματοσυνάρτηση, και παίρνουμε ως αποτέλεσμα μια από τις ιδιοτιμές του τελεστή που αντιστοιχεί στο φυσικό μέγεθος. Το ότι όμως χρειάζεται να υπάρχει παρατηρητής ώστε να στέκει η κβαντική θεωρία, αυτό μου διαφεύγει.

[parafrwn]

Κάτι που δεν έχουμε παρατηρήσει και δεν το ξέρουμε σημαίνει ότι δεν υπάρχει ή ότι δεν το έχουμε ανακαλύψει ακόμα;

Πολύ καλή ερώτηση.

[Nameless Ghoul]

Η ύλη είναι αποτέλεσμα της συνείδησης, όχι το αντίστροφο.

Απόδειξη;

Δεν χρειάζεται. Την έφτιαξε ο θεός του Σκάκου!

Α. Εντάξει.

[Chainis]

Η θέση "υπαρκτό είναι ότι μπορεί να υποπέσει στην αντίληψη μας" είναι έντονα οπισθοδρομική και συντηρητική και δεν έχει σχέση με την επιστήμη.
Η επιστήμη προχωράει γιατί πάντα ψάχναμε πέρα από αυτά που γνωρίζαμε και αντιλαμβανόμασταν (=συνείδηση).

[Spiros252]

Κάτι που δεν έχουμε παρατηρήσει και δεν το ξέρουμε σημαίνει ότι δεν υπάρχει ή ότι δεν το έχουμε ανακαλύψει ακόμα;

« ... Ο Δρ. Leonard Mandel και οι συνεργάτες του παρήγαγαν επίσης μερικές από τις πιο εντυπωσιακές πειραματικές αποδείξεις ότι ένα αμέτρητο κβαντικό σύστημα βρίσκεται σε κατάσταση απόλυτης δυναμικότητας και δεν μπορεί να ειπωθεί ότι έχει μια σταθερή πραγματικότητα - δίνοντας μια πανηγυρικά αρνητική απάντηση στην κβαντική έκδοση της ερώτησης: Αν ένα δέντρο πέσει μόνο του στο δάσος, θα κάνει κάποιο θόρυβο; ... »

Δημοσίευση: 13 Φεβρουαρίου 2001
The New York Times
http://www.nytimes.com/2001/02/13/national/13MAND.html

[omg kai 3 lol]

πληροφορια -> μνημη -> συνειδηση -> φαντασια/βουληση

[Nameless Ghoul]

Κάτι που δεν έχουμε παρατηρήσει και δεν το ξέρουμε σημαίνει ότι δεν υπάρχει ή ότι δεν το έχουμε ανακαλύψει ακόμα;

« ... Ο Δρ. Leonard Mandel και οι συνεργάτες του παρήγαγαν επίσης μερικές από τις πιο εντυπωσιακές πειραματικές αποδείξεις ότι ένα αμέτρητο κβαντικό σύστημα βρίσκεται σε κατάσταση απόλυτης δυναμικότητας και δεν μπορεί να ειπωθεί ότι έχει μια σταθερή πραγματικότητα - δίνοντας μια πανηγυρικά αρνητική απάντηση στην κβαντική έκδοση της ερώτησης: Αν ένα δέντρο πέσει μόνο του στο δάσος, θα κάνει κάποιο θόρυβο; ... »

Δημοσίευση: 13 Φεβρουαρίου 2001
The New York Times
http://www.nytimes.com/2001/02/13/national/13MAND.html

Ερχμ... ναι. Μόνο που το δέντρο που πέφτει στο δάσος δεν είναι κβαντικό σύστημα. Και συνεπώς το δέντρο που πέφτει μόνο του στο δάσος δεν είναι αμέτρητο κβαντικό σύστημα.

Από κάποια κλίμακα και πάνω, η πραγματικότητα γίνεται αμείλικτα και ανένδοτα αντικειμενική.

[Isomnia]

Προκειμένου να ελέγξει τη θεωρία της απροσδιοριστίας, ο Αϊνστάιν διεξήγαγε το γνωστό νοητό πείραμα EPR, το οποίο έλαβε την ονομασία αυτή από τα αρχικά των τριών επιστημόνων που συμμετείχαν σε αυτό -του Αϊνστάιν [Einstein], του Podolsky και του Rosen. Το πόρισμα του πειράματος αυτού ήταν πως ένα υποσωματίδιο μπορεί να επιδρά σε ένα άλλο υποσωματίδιο, που στην αρχή ήταν μαζί και χωρίστηκαν οπότε βρίσκονται μακριά το ένα από το άλλο. Ακόμη και αν φαινομενικά ουδεμία σύνδεση υπάρχει μεταξύ των σωματιδίων, εν τούτοις μπορούν να επιδρούν το ένα επί του άλλου (φαινόμενο διεμπλοκής).

Έτσι, αίρεται κάθε μορφής αιτιοκρατία, αφού τα κβαντικά φαινόμενα εξηγούνται, μόνον εάν πολλές και διαφορετικές διαδικασίες συμβαίνουν ταυτόχρονα χωρίς αιτιακή εξάρτηση της μιας από την άλλη. Κατά τον Μπορ, οι φιλοσοφικές συνέπειες της ερμηνείας των κβαντικών φαινομένων από τη σχολή της Κοπεγχάγης υπήρξαν τόσο εντυπωσιακές, όσο εκείνες της κοπερνίκειας επανάστασης. Το γεγονός ότι ο παρατηρητής μετέχει μέσω της διαδικασίας της παρατήρησης στα αποτελέσματα των μετρήσεων σημαίνει ότι δεν μπορούμε να έχομε ακριβείς μετρήσεις των φυσικών φαινομένων. Έτσι, υποστηρίχθηκε μία νέα μορφή αγνωσιαρχίας, σύμφωνα με την οποία δεν υπάρχει μία αντικειμενική πραγματικότητα, αλλά υφίστανται πολλές μορφές πραγματικότητας εξαρτημένες από το πρόσωπο που τις μετρά και τις λογίζεται.

https://physics4u.wordpress.com/2012/01 ... -%CE%AF-4/

[jey_pap]

H Έλξη (αποκύημα Αγάπης-Πρόνοιας;) και ο αριθμός οξείδωσης (αποκύημα Σοφίας;)

Δεν αφήνεται να παραμείνει ως μονάδα συγγενείας καμμία(βλ.συντακτικός τύπος)εξ ουδενός ατόμου. Όλαι (οι μονάδες) απαιτείται να ενωθούν ανά δύο (διά κοινής συνεισφοράς ηλεκτρονίων, σχηματίζοντας κοινά ζεύγη ηλεκτρονίων με τα οποία συγκρατούνται μεταξύ τους: ομοιοπολικός δεσμός) προς σχηματισμον χημικών δεσμών.
Κατσάνος - Μανωλκίδης - Μπέζας -

Δηλαδή το βασικό «συστατικό» της ύπαρξης του κόσμου δεν ανάγεται στη φύση που γνωρίζουμε έως σήμερα(αέρας-φωτιά κλπ), αλλά σε παρουσία-απόκτηση ιδιοτήτων στα «σωμάτια»(;),που τα ανάγκασε ενέργεια από φως να «γεννηθούν»(;) από τη σκοτεινή ύλη(;) στο ορατό σύμπαν.

[Spiros252]

Ερχμ... ναι. Μόνο που το δέντρο που πέφτει στο δάσος δεν είναι κβαντικό σύστημα. Και συνεπώς το δέντρο που πέφτει μόνο του στο δάσος δεν είναι αμέτρητο κβαντικό σύστημα.

Από κάποια κλίμακα και πάνω, η πραγματικότητα γίνεται αμείλικτα και ανένδοτα αντικειμενική.

Το δέντρο φυσικά δεν είναι «αμέτρητο».

Η αντικειμενικότητα της μεγάλης κλίμακας μπορεί να παραβιαστεί από ένα και μόνο κβαντικό γεγονός σε οριακές συνθήκες.
Για παράδειγμα (ακραίο) θα μπορούσε ένα και μόνο σωματίδιο να προκαλέσει την έκρηξη ενός σουπερνόβα, αν υποτεθεί ότι του έλλειπε αυτή η οριακή μάζα. Το αν το σωματίδιο αυτό θα έφτανε ή όχι στο άστρο θα ήταν απροσδιόριστο.

Πέρα από αυτό το ζήτημα της ισχύος σε μεγάλη κλίμακα σηκώνει πολλή συζήτηση. Θα το πιάσουμε ελπίζω και πάλι αργότερα.

[Nameless Ghoul]

Ερχμ... ναι. Μόνο που το δέντρο που πέφτει στο δάσος δεν είναι κβαντικό σύστημα. Και συνεπώς το δέντρο που πέφτει μόνο του στο δάσος δεν είναι αμέτρητο κβαντικό σύστημα.

Από κάποια κλίμακα και πάνω, η πραγματικότητα γίνεται αμείλικτα και ανένδοτα αντικειμενική.

Το δέντρο φυσικά δεν είναι «αμέτρητο».

Ούτε κβαντικό είναι.

[νύχτα]

Εγώ