Phorum.com.gr

Nito έγραψε: 10 Απρ 2019, 23:48 Ευτυχώς, που βρήκα τυχαία το ελιξίριο της αιώνιας νεότητας και δεν με αφορούν αυτά πλέον.

Ποιο είναι ρε φίλε?

tanipteros έγραψε: 10 Απρ 2019, 23:50

Nito έγραψε: 10 Απρ 2019, 23:48 Ευτυχώς, που βρήκα τυχαία το ελιξίριο της αιώνιας νεότητας και δεν με αφορούν αυτά πλέον.

Ποιο είναι ρε φίλε?

Δεν το βρήκα στην πραγματικότητα. Απλά, έχω επηρεαστεί βαθιά από τον Αλχημιστή του Πάολο του Κοέλου, του μοναδικού βιβλίου που διάβασα ολόκληρο. Εκεί ο πρωταγωνιστής ψάχνει τη φιλοσοφική λίθο, το υλικό που μετατρέπει τον χαλκό σε χρυσό.
Εγώ χρυσό δεν χρειάζομαι, γιατί έτσι και αλλιώς θα γίνω μια μέρα πλούσιος από το στοίχημα. Το άλλο όμως ιερό δισκοπότηρο της αλχημείας, το ελιξίριο της αθανασίας, το θέλω εδώ και τώρα!

Nito έγραψε: 10 Απρ 2019, 23:56

tanipteros έγραψε: 10 Απρ 2019, 23:50

Nito έγραψε: 10 Απρ 2019, 23:48 Ευτυχώς, που βρήκα τυχαία το ελιξίριο της αιώνιας νεότητας και δεν με αφορούν αυτά πλέον.

Ποιο είναι ρε φίλε?

Δεν το βρήκα στην πραγματικότητα. Απλά, έχω επηρεαστεί βαθιά από τον Αλχημιστή του Πάολο του Κοέλου, του μοναδικού βιβλίου που διάβασα ολόκληρο. Εκεί ο πρωταγωνιστής ψάχνει τη φιλοσοφική λίθο, το υλικό που μετατρέπει τον χαλκό σε χρυσό.
Εγώ χρυσό δεν χρειάζομαι, γιατί έτσι και αλλιώς θα γίνω μια μέρα πλούσιος από το στοίχημα. Το άλλο όμως ιερό δισκοπότηρο της αλχημείας, το ελιξίριο της αθανασίας, το θέλω εδώ και τώρα!

η αναζήτηση της αθανασίας ήταν το αγαπημένο θέμα των αρχαίων λαών της Ασίας. Ειδικά των Ασιατών.
πολλοί ψάχναν την βιολογική αθανασία
άλλοι πιστευαν στην πνευματική αθανασία μετά τον θάνατο.

Όπως και να έχει έχουν ωραίες ιστορίες που είμαι πολύ φαν!

tanipteros έγραψε: 10 Απρ 2019, 23:38

akirav έγραψε: 10 Απρ 2019, 22:45 Εχει πολλες πλευρες ο συμβολισμος.
Πχ μια που δεν φαινεται ευκολα:
εχει δικαιωμα το δημιουργημα να καταστρεψει/αφανισει (κατα συνεπεια-> ξεχασει) το δημιουργο του?

δλδ λες ότι ο καρπός του καλού και του κακό ένα από τα κακά θα ήταν και ο αφανισμός του Θεού?

ερωτηση ηταν
δεν εχει συμπερασμα

akirav έγραψε: 11 Απρ 2019, 00:00

tanipteros έγραψε: 10 Απρ 2019, 23:38

akirav έγραψε: 10 Απρ 2019, 22:45 Εχει πολλες πλευρες ο συμβολισμος.
Πχ μια που δεν φαινεται ευκολα:
εχει δικαιωμα το δημιουργημα να καταστρεψει/αφανισει (κατα συνεπεια-> ξεχασει) το δημιουργο του?

δλδ λες ότι ο καρπός του καλού και του κακό ένα από τα κακά θα ήταν και ο αφανισμός του Θεού?

ερωτηση ηταν
δεν εχει συμπερασμα

αυτό θα ήταν το ύψιστο αμάρτημα και αχαριστία... συνέπεια του θα ήταν ο θάνατος (για την Εβραϊκή σκέψη αμαρτία = θάνατος)

tanipteros έγραψε: 11 Απρ 2019, 00:04

akirav έγραψε: 11 Απρ 2019, 00:00

tanipteros έγραψε: 10 Απρ 2019, 23:38

δλδ λες ότι ο καρπός του καλού και του κακό ένα από τα κακά θα ήταν και ο αφανισμός του Θεού?

ερωτηση ηταν
δεν εχει συμπερασμα

αυτό θα ήταν το ύψιστο αμάρτημα και αχαριστία... συνέπεια του θα ήταν ο θάνατος (για την Εβραϊκή σκέψη αμαρτία = θάνατος)

Ο δημιουργος που επλασε το δημιουργημα, γιατι του εδωσε τοτε τη δυνατοτητα να τον καταστρεψει?

Βινόσαυρος έγραψε: 10 Απρ 2019, 17:24

Ζενίθεδρος έγραψε: 09 Απρ 2019, 19:23 Οι κήποι, τα δέντρα και τα μήλα είναι προπαιδεια, πολτός από βαζάκι για μωρά. Μην κολλάτε σε αυτές τις εικόνες.

Ο θεός όμως είναι κυριολεξία όμως ε;

Ως πρόσωπο, ναι.

Nito έγραψε: 10 Απρ 2019, 21:41

tanipteros έγραψε: 10 Απρ 2019, 21:21 από που και ως που "σύκο"?

Αφού, μετά το φρούτο, κατανόησαν τη γύμνια τους και περιέβαλλαν τα επίμαχα σημεία με φύλλα συκής. Που τα βρήκαν, αν όχι από το δέντρο της ζωής που ήταν συκιά; Τα μήλα είναι των αιρετικών.

Η ορθόδοξη παράδοση λέει πως συκιά ήταν το δέντρο της γνώσης του καλού και του κακού. Εκτός απο τα φύλλα συκής που ανέφερες, υπάρχουν και άλλα που συνηγορούν σε αυτό. Μηλιές δεν υπήρχαν στην Μεσοποταμία. Για να εξηγήσουν οι φραγκοπαπάδες στους Δυτικούς του Μεσαίωνα τη Βίβλο, σκέφτηκαν το μήλο που υπήρχε στην δυτική Ευρώπη. Τα φίδια δεν μπορούν να αναρριχηθούν στις μηλιές, αντίθετα μπορούν να το κάνουν στις συκιές. Η συκιά είναι και μόνοικο φυτό, έχει δηλαδή και αρσενικά και θηλυκά άνθη και έτσι εμπεριέχει τον δυϊσμό του καλού και του κακού.

πολύ σεξιστικός ο μύθος του Αδάμ και της Εύας....δεν βρίσκετε?

ΔΕΝΔΡΟΝ ΠΑΡΑΔΕΙΣΟΥ = ΕΛΛΑΣ + ΙΗΣΟΥΣ = 1154

ΤΟ ΙΕΡΟΝ ΔΕΝΔΡΟΝ = ΙΗΣΟΥΣ = 888

ΔΕΝΔΡΟ ΓΝΩΣΗΣ = ΟΡΗ ΠΑΡΝΑΣΣΟΣ ΑΣΕΛΗΝΟΝ = ΟΡΟΣ ΚΑΙ ΠΥΡΑΜΙΣ ΚΑΙ ΚΛΙΜΑΞ = 1494

1494^1/2 = 38,652 => γεωγραφικό πλάτος = 38,652°

ΘΕΑΝΘΡΩΠΟΣ = ΟΡΟΣ ΓΚΙΩΝΑ = ΠΥΡΑΜΙΔΑ ΙΗΣΟΥ = ΜΙΤΟΧΟΝΔΡΙΟ = ΠΑΡΝΗΣΟΣ + ΑΣΕΛΗΝΟΝ + ΚΟΚΚΙΝΙΑ = 1324

Ο καρπός του δέντρου. Το δέντρο: η οξιά , η φηγός

Από το πρώτο-Ελληνικό pʰāgós, φαγός

Το βουνό φαίνεται ως κοτσουλιά εδώ:

tanipteros έγραψε: 09 Απρ 2019, 18:40
Μετά την βρώση ο Θεός ως Αγία Τριάδα αναρωτιεται... Τώρα μήπως γίναν σαν Εμάς;

Να σε διορθώσω λίγο εδώ Τανυπτερε. ΔΕΝ προκειται για την αγία Τριάδα, διότι όπου μιλάει ένα πρόσωπο της αγίας Τριάδας ΔΕΝ μιλάει σε πρωτο πληθυντικό πρόσωπο αλλά στο πρωτο ενικό. Εδώ, σ αυτό το χωρίο αποκαλυπτεται η υπαρξη των λεγόμενων απο τον Δημοσθένη Ελοχίμ (είδος αγγέλων) οι οποιοι και έπλασαν τον άνθρωπο. Συμφωνα με τον Δήμο ο Θεός μπορούσε κάλιστα να το κάνει αυτό (να μας πλάσει) αλλά θέλησε να δώσει την χαρά αυτήν σε κάποια πλάσματά Του.

lolek1 έγραψε: 10 Απρ 2019, 17:38 ειναι μια ωραια αλληγορια που δεν υπαρχει πουθενα αλλου σε αλλον λαο.
το δεντρο του καλου και του κακου συμβολιζει την εξελιξη του ζωου σε ανθρωπο. γιατι τα ζωα δεν εχουν ηθικη δεν γνωριζουν το καλο απο του κακο.
οταν το τρωνε αρχιζουν τα προβληματα τους
αισθανονται γυμνοι κατι που δεν συμβαινει σε κανενα αλλο ζωο πονανε κατα την γεννα, ουτε αυτο συμβαινει στα αλλα ζωα γιατι γεννανε πολυ ευκολα
ειναι αναγκασμενοι να εργαζονται ουτε αυτο κανουν τα υπολοιπα.
φευγουν απο τον παραδεισο γινομενοι ανθρωποι γεματοι προβληματα κτλ

Μου αρέσει αυτή η ερμηνεία που λες. Σύμφωνα μ αυτήν κάποτε ήμασταν ζώα και αργότερα γίναμε άνθρωποι, δηλ αποκτήσαμε ΣΥΝΕΙΔΗΣΗ. Η γνώση δηλ του κακου και του καλου είναι η αποκτηση συνείδησης.

Κάποτε είχα διαβάσει μια καλή άποψη θεολογική που έλεγε ότι η αμαρτία των πρωτοπλάστων ΔΕΝ ΗΤΑΝ ΤΟ ΣΕΞ (ξεκολλήστε απο αυτό, διότι τα σώματά μας ήταν ενεργειακά και άφυλα) αλλά το να βιαστούν και να ΓΝΩΡΙΣΟΥΝ ΚΑΤΙ ΠΡΙΝ ΤΗΝ ΩΡΑ ΤΟΥΣ. Δεν έλεγε όμως τί ήταν αυτό που γνώρισαν βιαστικά, το οποίο ουτως ή άλλως θα τους το γνώριζε ο Θεός με τον φωτισμό Του και μου έμεινε και μένα ένα μυστήριο. Βασικά, μπορούμε πολύ απλά να το πουμε ΑΝΥΠΑΚΟΗ.