Phorum.com.gr

Εις μνήμην Βασιλικής Μαλλιαρού Ήταν η μητέρα του ''Εξορκιστή'' Father Karras

Τα γυρίσματα του ''Εξορκιστή'' ξεκίνησαν στις 14 Αυγούστου του 1972. Λίγες εβδομάδες πριν, ο σκηνοθέτης William Friedkin είχε ανακαλύψει τυχαία σε ελληνικό εστιατόριο της Νέας Υόρκης μία υπέργηρη Ελληνίδα, στο πρόσωπο της οποίας θα είδε προφανώς την καταλληλότερη μητέρα για τον ήρωα του, τον Πατέρα Καρρά - ρόλος ζωής για τον Αμερικανό ηθοποιό Jason Miller που πέθανε από οξύ έμφραγμα το 2001 σε ηλικία 62 ετών.

Το 1972, λοιπόν, η Βασιλική Μαλλιαρού - στους τίτλους τέλους του ''Εξορκιστή'' διαβάζουμε τ' όνομα της ως Vasiliki Maliaros - ήτανε 88 ετών και δεν είχε καμία σχέση με υποκριτική, θέατρο ή κινηματογράφο. Είχε γεννηθεί στις 16 Οκτωβρίου του 1883 στην Αθήνα και από τις αρχές του 20ου αι. είχε ταξιδέψει μαζί με την οικογένεια της στη Νέα Υόρκη, όπου και εγκαταστάθηκαν μόνιμα.

Έχοντας διαβάσει το ομότιτλο μυθιστόρημα του William Peter Blatty, γνωρίζω πως οι ελληνικές αναφορές του συγγραφέα και σεναριογράφου της πιο διάσημης ταινίας τρόμου δεν ήταν τυχαίες. Παρ' ότι ο Καρράς προέρχεται από μία τυπική ελληνορθόδοξη οικογένεια με μόνους επιζήσαντες τη γριά μητέρα του και τον θείο του, τον αδερφό της, ο ίδιος δεν παρουσιάζεται Ορθόδοξος χριστιανός, αλλά Ιησουίτης και μάλιστα ψυχίατρος. Οι Ιησουίτες, ως γνωστόν, αποτελούν ''τάγμα'' της αυστηρής Ρωμαιοκαθολικής Εκκλησίας, οπότε, δεδομένης της ψυχιατρικής του ιδιότητας, το στοιχείο μιας εσωτερικής σύγκρουσης είναι αναπόφευκτο και εντονότατο.

Η Βασιλική Μαλιαρού εμφανίζεται σε αρκετές σκηνές του ''Εξορκιστή'' και είναι συγκλονιστική. Επιβλητική, κάτι μεταξύ ηρωίδας οικογενειακού δράματος και ταινίας μεταφυσικού τρόμου, όπως σαφώς ήταν ο ''Εξορκιστής''. Η ''ξεδοντιασμένη'' γέρικη γυναικεία φωνή της στα χείλη της 12χρονης δαιμονισμένης Linda Blair, κατά τη γνώμη μου, είναι πολύ πιο τρομαχτική κι από τη φωνή του δαίμονα Παζούζου, της ηθοποιού δηλαδή Mercedes Mc Cambridge.

Η σκηνή όπου την επισκέπτονται στο ψυχιατρικό άσυλο ο Father Karras με τον θείο του, τον διεθνή Έλληνα Τίτο Βανδή, τονίζει ουσιαστικά τις άρρηκτες και μάλλον τις ''too much greek'' σχέσεις μεταξύ των ομογενών Ελλήνων. Κι όταν η Μαλιαρού λέει στον γιο της ''Φύγε, δεν είσαι το παιδί μου'' βλέπουμε κανονικό ντοκιμαντέρ και όχι στημένη sequence.

Εν ολίγοις, ευφυέστατος ο Friedkin που την τσίμπησε την Ελληνίδα γιαγιά από το εστιατόριο - αυτό θα πει casting! Και τυχερός, επίσης, που πρόλαβε να ολοκληρώσει τις δικές της σκηνές μέσα στο 1972. Διότι η καημένη η Vasiliki Maliaros δεν πρόλαβε καν να δει τον εαυτό της στη μεγάλη οθόνη. Πέθανε στο Μπρονξ της Νέας Υόρκης στις 9 Φεβρουαρίου του 1973, σε ηλικία 89 ετών. Τα δε γυρίσματα της ταινίας διήρκησαν μέχρι τον Μάιο εκείνης της χρονιάς. Προηγουμένως, είχε ήδη ''πεθάνει'' μεσ' στην ταινία και ο δαίμονας χρησιμοποίησε τη φωνή της για να βάλει σε πειρασμό τον άκαρδο ιερέα γιο της που την είχε παραπετάξει στο ίδρυμα.

Υπάρχει ακόμη κι ένας άλλος χαρακτήρας, υποβαθμισμένος στο φιλμ. Πρόκειται για τον Carl, τον Γερμανό οικονόμο του σπιτιού της Ellen Burstyn. Στο βιβλίο του Blatty, ο Σατανάς τον βάζει επίσης σε πειρασμό. Του θυμίζει πως ήταν Ναζί και πως είχε κατασφάξει κόσμο, γι' αυτό να μην ασχολείται με Εσταυρωμένους και σύμβολα του Καλού. Στην ταινία του Friedkin ο Karl εμφανίζεται ελάχιστα και η μοναδική στιγμή που καταλαβαίνουμε το ναζιστικό παρελθόν του είναι όταν τον αποκαλεί ''χασάπη'' ο μποέμ σκηνοθέτης - φίλος της Burstyn.

https://www.lifo.gr/team/prosklitirio_nekron/41128