Καλώς ήρθατε στο Phorum.com.gr Είμαστε εδώ πολλά ενεργά μέλη της διαδικτυακής κοινότητας του Phorum.gr που έκλεισε. Σας περιμένουμε όλους!
https://dev.phorum.com.gr/
καλημέρα πηζουλίνιπήζον bot έγραψε: 21 Ιούλ 2022, 08:46 καλημερα ξεφτιλισμενα μποτακια. να ειναι δροσερες η χλεπες που θα σας λουσουν και σημερα
τις έζβήσαν όλες τις φωτιές εχθές, τί θα κάνεις σήμερα;φευγουμε οπου να ναι με στουπια, βετζινες, κατι αφγανους, πολακη (πεταει τσιγαρα δεξια αριστερα) και παμε γι αλλα.ΣΑΤΑΝΙΚΟΣ ΕΓΚΕΦΑΛΟΣ έγραψε: 21 Ιούλ 2022, 09:58καλημέρα πηζουλίνιπήζον bot έγραψε: 21 Ιούλ 2022, 08:46 καλημερα ξεφτιλισμενα μποτακια. να ειναι δροσερες η χλεπες που θα σας λουσουν και σημερα
Το πρόβλημα δεν είναι να πετάνε νύχτα αλλά να κάνουν προσθαλασσώσεις, χαμηλές πτήσεις και ακριβείς προσβολές της φωτιάς με νερό.enterprise-psi έγραψε: 21 Ιούλ 2022, 09:13 Τα καναντερ δεν πετάνε το βράδυ , λόγο έλλειψης οργάνων; Δεν γίνεται να αναβαθμιστούν; Τα φαντομ που είναι αρχαία πετάνε το βράδυ μια χαρά.
Μπορεί να λέω μαλακίες , αλλά πόσο δύσκολο είναι ; Πιστεύω οτι χάνεται πολύς χρόνος όλη την νύχτα που δεν πετάνε.
Ευχάριστα νέα! Και πάνω από όλα όλοι καλά !
Όλα καλά. Ηρεμία και ψυχραιμία από εδώ και πέρα και όλα τα υπόλοιπα θα γίνουν από την αρχή.
Ωραίος, τέλος καλό όλα καλά!foscilis έγραψε: 21 Ιούλ 2022, 10:03 Τη γλίτωσε το σπίτι.
Αυτό που είδαμε στο ΣΚΑΪ ήταν να λαμπαδιαζουν τα δέντρα στη μάντρα ακριβώς ανάμεσα στην κάμερα και το σπίτι και λόγω τηλεφακου ήταν σα να καίγεται το σπίτι (ίδιο φαινόμενο με τους μπουγάτσοκιμαδες στην παραλιακή που η κάμερα τους έδειχνε κολλητούς ενώ ήταν είκοσι μέτρα ο ένας από τον αλλον).
Για να καταλάβετε πόσο παρά τρίχα, αυτήν την τράβηξε η μάνα μου και αμέσως μετά την πουλεψαν και οι γονείς μου τρέχοντας.
είχαν επίσης φύγει στις 3 αλλά πήγαν απλά λίγο πιο κάτω και μόλις εφεξε ξαναγύρισαν αλλά αυτό το τελευταίο ήταν too much. Το έσκασαν τρέχοντας, η μάνα μου μπροστά ο πατερας μου πίσω, παράλληλα με τη ρεματιά να τους ακολουθεί η φωτιά με πεύκα να λαμπαδιαζουν και εκρήξεις από τα καλαμια, μόλις έφτασε η μάνα μου στο δρόμο ένα ελικοπτερο-δεινοσαυρος άδειασε πάνω στο μέτωπο κάνοντας λουτσα το μπαμπά μου αλλά και μάλλον σωζοντας του τη ζωή. Καπάκια ο πατέρας μου γύρισε και άρχισε να σβήνει μικροεστιες με κλαδιά, αυτά μου τα είπε η μάνα μου στο τηλέφωνο που την πήρα γιατί μόλις είχα δει αυτό στο ΣΚΑΪ και ήταν κι αυτή σίγουρη ότι κάηκε το σπίτι μας και τώρα καίγονται το δικό τους και της θείας μου
Λέω της CEO πάμε πίσω "τι νόημα έχει" "άκουσε να δεις δεν παίζει να πολεμάει ο πατέρας μου για το σπίτι του κι εγώ να μην κάνω τίποτα και στο κάτω κατω και το δικο μας άλλο να γίνει στάχτη άλλο να τη βγάλει με ζημιές".
Οδήγησα πίσω προς Παλλήνη (πρόσεξα με έκπληξη στο πάρκινγκ του σμαρτ παρκ γείτονες από την παλιά πολυκατοικία στο κέντρο του οικισμού), τους άφησα στην έξοδο της Αττικής οδού γιατι τα μικρά φοβουνταν υπερβολικα αλλά και γιατι αυτό εκείνα σαν ικανοποιητική απόσταση ασφαλείας και έτρεξα δύο χιλιομετρα μέχρι το σπίτι που για τεράστια έκπληξη μου δεν είχε καει.
Από τις εφτά το πρωί μέχρι τις οχτω το βράδυ έσβηνα μικροεστιες με το κουβαδάκι και το φτυάρι στο κτήμα και στη ρεματιά. Οχτώ ήρθε το ρεύμα και μπόρεσα να τους γαμησω επιτέλους τη μάνα με τις δυομισαρες μάνικες από τη γεώτρηση.
Από τη φουρια έφτασε 11 το μεσημερι και τότε πρόσεξα ότι όλη αυτή την ώρα μια γλάστρα στη σκεπαστή βεράντα και μια πολυθρόνα κάπνιζαν από καφτρες που είχαν φάει το πρωί. Η πολυθρόνα είχε αρχίσει να παίρνει για τα καλά.
Τελικά τη βγάλαμε πάρα πολύ φτηνα. Τσουρουφλιστηκαν ανεπανορθωτα δεκαεφτα πορτοκαλιές-λεμονιες, μια μουριά, μια λευκα, μισή ελιά ενώ κάηκαν ολοσχερώς δύο υπεραιωνόβιος ελιές, 3 γκρεηπ φρουτκαι μια βερικοκιά μωρό που είχα φυτεψει την ανοιξη, ο,τι εφάπτονταν στη ρεματιά δηλαδή με τα πεύκα και τα καλάμια. Το σύνολο του κτήματος έχει ζημιές από καφτρες ακόμα και σε τελείως άσχετα μέρη. Λιωσανε οι πιο πολλοί ποτιστικοι σωληνες. Μηδέν απώλειες σε σπίτια. Μηδέν απώλειες σε δικά μας πεύκα (αν και σκοπεύω να τα κόψω όλα κι ας τολμήσει να μου πει κάτι η νομαρχία που είχαν τα ΜΟΥΝΙΑ είκοσι χρονών καλαμιωνα και σκουπιδαριο στη ρεματιά και έφτασαν οι φλόγες μέχρι και δύο χιλιόμετρα από το μέτωπο διασχίζοντας τούνελ και αστικούς ιστους).
Τα παιδιά είναι στην αδερφή μου για να ξεχαστούν λίγο, νομίζω πέρασαν μια απίστευτα τραυματική εμπειρία, να τα ξυπνάμε τρεις η ώρα και να φεύγουμε άρον άρον με φωτιά να βρέχει και τον αέρα να φυσσα από το κατακόκκινο μέτωπο και σειρήνες και πανικόβλητους ανθρώπους παντού. Η μικρή έκανε πέντε εμετούς όταν γυρίσαμε στο war zone.
Με πονάει η μέση μου έχω κάνει από ήλιο και φωτιές έχω καταγρατζουνιστει απο κλαδιά και συρματοπλέγματα έχω πιαστεί ακόμα και στα δάχτυλα των ποδιών όλα αυτά τα γράφω από το κρεβατι που κοιμηθηκα 11 ωρες (ξυπνώντας και οι δύο με βάρδιες για να τσεκαρουμε).
Τώρα πάντως η πιθανότητα να ενεργοποιηθεί η πυριτιδαποθήκη των καλαμιών στο ρέμα είναι ακριβώς μηδέν.
Συνολικά τέτοια κωλοφαρδια δεν έχει ξαναγίνει.
foscilis έγραψε: 21 Ιούλ 2022, 10:03 Τη γλίτωσε το σπίτι.
Αυτό που είδαμε στο ΣΚΑΪ ήταν να λαμπαδιαζουν τα δέντρα στη μάντρα ακριβώς ανάμεσα στην κάμερα και το σπίτι και λόγω τηλεφακου ήταν σα να καίγεται το σπίτι (ίδιο φαινόμενο με τους μπουγάτσοκιμαδες στην παραλιακή που η κάμερα τους έδειχνε κολλητούς ενώ ήταν είκοσι μέτρα ο ένας από τον αλλον).
Για να καταλάβετε πόσο παρά τρίχα, αυτήν την τράβηξε η μάνα μου και αμέσως μετά την πουλεψαν και οι γονείς μου τρέχοντας.
είχαν επίσης φύγει στις 3 αλλά πήγαν απλά λίγο πιο κάτω και μόλις εφεξε ξαναγύρισαν αλλά αυτό το τελευταίο ήταν too much. Το έσκασαν τρέχοντας, η μάνα μου μπροστά ο πατερας μου πίσω, παράλληλα με τη ρεματιά να τους ακολουθεί η φωτιά με πεύκα να λαμπαδιαζουν και εκρήξεις από τα καλαμια, μόλις έφτασε η μάνα μου στο δρόμο ένα ελικοπτερο-δεινοσαυρος άδειασε πάνω στο μέτωπο κάνοντας λουτσα το μπαμπά μου αλλά και μάλλον σωζοντας του τη ζωή. Καπάκια ο πατέρας μου γύρισε και άρχισε να σβήνει μικροεστιες με κλαδιά, αυτά μου τα είπε η μάνα μου στο τηλέφωνο που την πήρα γιατί μόλις είχα δει αυτό στο ΣΚΑΪ και ήταν κι αυτή σίγουρη ότι κάηκε το σπίτι μας και τώρα καίγονται το δικό τους και της θείας μου
Λέω της CEO πάμε πίσω "τι νόημα έχει" "άκουσε να δεις δεν παίζει να πολεμάει ο πατέρας μου για το σπίτι του κι εγώ να μην κάνω τίποτα και στο κάτω κατω και το δικο μας άλλο να γίνει στάχτη άλλο να τη βγάλει με ζημιές".
Οδήγησα πίσω προς Παλλήνη (πρόσεξα με έκπληξη στο πάρκινγκ του σμαρτ παρκ γείτονες από την παλιά πολυκατοικία στο κέντρο του οικισμού), τους άφησα στην έξοδο της Αττικής οδού γιατι τα μικρά φοβουνταν υπερβολικα αλλά και γιατι αυτό εκείνα σαν ικανοποιητική απόσταση ασφαλείας και έτρεξα δύο χιλιομετρα μέχρι το σπίτι που για τεράστια έκπληξη μου δεν είχε καει.
Από τις εφτά το πρωί μέχρι τις οχτω το βράδυ έσβηνα μικροεστιες με το κουβαδάκι και το φτυάρι στο κτήμα και στη ρεματιά. Οχτώ ήρθε το ρεύμα και μπόρεσα να τους γαμησω επιτέλους τη μάνα με τις δυομισαρες μάνικες από τη γεώτρηση.
Από τη φουρια έφτασε 11 το μεσημερι και τότε πρόσεξα ότι όλη αυτή την ώρα μια γλάστρα στη σκεπαστή βεράντα και μια πολυθρόνα κάπνιζαν από καφτρες που είχαν φάει το πρωί. Η πολυθρόνα είχε αρχίσει να παίρνει για τα καλά.
Τελικά τη βγάλαμε πάρα πολύ φτηνα. Τσουρουφλιστηκαν ανεπανορθωτα δεκαεφτα πορτοκαλιές-λεμονιες, μια μουριά, μια λευκα, μισή ελιά ενώ κάηκαν ολοσχερώς δύο υπεραιωνόβιος ελιές, 3 γκρεηπ φρουτκαι μια βερικοκιά μωρό που είχα φυτεψει την ανοιξη, ο,τι εφάπτονταν στη ρεματιά δηλαδή με τα πεύκα και τα καλάμια. Το σύνολο του κτήματος έχει ζημιές από καφτρες ακόμα και σε τελείως άσχετα μέρη. Λιωσανε οι πιο πολλοί ποτιστικοι σωληνες. Μηδέν απώλειες σε σπίτια. Μηδέν απώλειες σε δικά μας πεύκα (αν και σκοπεύω να τα κόψω όλα κι ας τολμήσει να μου πει κάτι η νομαρχία που είχαν τα ΜΟΥΝΙΑ είκοσι χρονών καλαμιωνα και σκουπιδαριο στη ρεματιά και έφτασαν οι φλόγες μέχρι και δύο χιλιόμετρα από το μέτωπο διασχίζοντας τούνελ και αστικούς ιστους).
Τα παιδιά είναι στην αδερφή μου για να ξεχαστούν λίγο, νομίζω πέρασαν μια απίστευτα τραυματική εμπειρία, να τα ξυπνάμε τρεις η ώρα και να φεύγουμε άρον άρον με φωτιά να βρέχει και τον αέρα να φυσσα από το κατακόκκινο μέτωπο και σειρήνες και πανικόβλητους ανθρώπους παντού. Η μικρή έκανε πέντε εμετούς όταν γυρίσαμε στο war zone.
Με πονάει η μέση μου έχω κάνει από ήλιο και φωτιές έχω καταγρατζουνιστει απο κλαδιά και συρματοπλέγματα έχω πιαστεί ακόμα και στα δάχτυλα των ποδιών όλα αυτά τα γράφω από το κρεβατι που κοιμηθηκα 11 ωρες (ξυπνώντας και οι δύο με βάρδιες για να τσεκαρουμε).
Τώρα πάντως η πιθανότητα να ενεργοποιηθεί η πυριτιδαποθήκη των καλαμιών στο ρέμα είναι ακριβώς μηδέν.
Συνολικά τέτοια κωλοφαρδια δεν έχει ξαναγίνει.
