Σελίδα 20 από 44
Re: στα χνάρια της ποίησης
Δημοσιεύτηκε: 12 Νοέμ 2021, 13:15
από Ελ_ρία
Λυσιμελής Πόθος
Τίτος Πατρίκιος

Re: στα χνάρια της ποίησης
Δημοσιεύτηκε: 15 Νοέμ 2021, 00:03
από vag_el
κρυφή ανυπαρξία,
στο Μέγαρο της παραδοχής,
ήταν μια μεγάλη αμαρτία,
ή το λάθος κακιάς στιγμής?
αυτό που δεν αποφάσισε ο κύρης,
που και τα φαντάσματα το βλέπανε,
και λιώνανε ,απέναντι απ΄το νησι της Σύμης,
απο το πανδοχείο που μπαίνανε,
κι όσο δε γύρναγε ο καιρός,
κι όσο οι φύλακες τελειωμό δεν είχαν,
άλλο τόσο υπομονή κι έχει ο Θεός,
τα κλάματα μας βρήκαν
ετούτο το πρωινό.........
Re: στα χνάρια της ποίησης
Δημοσιεύτηκε: 16 Νοέμ 2021, 02:15
από Ελ_ρία
Κράτα ελεύθερα
τα χέρια σου ·
λέω να πεθάνω σε αυτά
Γ.Δομιάνος
Re: στα χνάρια της ποίησης
Δημοσιεύτηκε: 17 Νοέμ 2021, 11:04
από Ελ_ρία
Κι Εγώ Και Όλοι
Τσαρλς Μπουκόφσκι
Σκεπάζουν με σάρκα τα κόκαλα
βάζουν μέσα κανένα μυαλό,
καμιά ψυχή, κάπου- κάπου,
κι έτσι οι γυναίκες πετάνε
τα βάζα στους τοίχους,
κι οι άντρες πίνουν
σαν τρελοί,
κι όλοι ψάχνουν
αυτόν τον ένα που τους αναλογεί
και κανείς δεν τον βρίσκει,
μα συνεχίζουν
να ψάχνουν
σκαρφαλώνοντας απο κρεβάτι
σε κρεβάτι.
Δεν υπάρχει
ελπίδα
κολλήσαμε όλοι μας
στην ίδια μοίρα.
Γεμίζουν οι χωματερές,
γεμίζουν οι μάντρες.
Γεμίζουν τα τρελάδικα, γεμίζουν τα νοσοκομεία,
τα νεκροταφεία.
Τίποτε άλλο, όμως, δε
γεμίζει.
Re: στα χνάρια της ποίησης
Δημοσιεύτηκε: 17 Νοέμ 2021, 11:28
από sys3x
Πορφύριος Εξαρχίδης έγραψε: 09 Νοέμ 2021, 09:17
Και τώρα είμαι χαλαρός
Με όλη αυτή την τεχνολογία
Δε χρειάζεται τώρα να πατήσω το κουμπί του ραδιοφώνου στο αυτοκίνητο για να ακούσω μουσική
Απλά πατάω το κουμπί της φωνητικής εντολής, περιμένω να απαντήσει μια γυναικεία φωνή, και μετά τον ήχο λέω βάλε ραδιόφωνο.
Περιμένω λίγο για να γίνει επεξεργασία και να αναγνωριστεί η φωνή μου (λυπάμαι τον φουκαρά που θα κλέψει το αυτοκίνητό μου και θα συνειδητοποιήσει ότι δεν αναγνωρίζεται η φωνή του από το σύστημα. Βλάκα κλέφτη, πρέπει να πατήσεις το κουμπί για να ακούσεις ράδιο) μερικές φορές δεν αναγνωρίζει τι είπα και ξεκινάω από την αρχή.
Μπορεί να πει:
Hey Google, tell me a poem,
κι Αυτή να του το πει.
Re: στα χνάρια της ποίησης
Δημοσιεύτηκε: 17 Νοέμ 2021, 12:19
από Πορφύριος Εξαρχίδης
sys3x έγραψε: 17 Νοέμ 2021, 11:28
Πορφύριος Εξαρχίδης έγραψε: 09 Νοέμ 2021, 09:17
Και τώρα είμαι χαλαρός
Με όλη αυτή την τεχνολογία
Δε χρειάζεται τώρα να πατήσω το κουμπί του ραδιοφώνου στο αυτοκίνητο για να ακούσω μουσική
Απλά πατάω το κουμπί της φωνητικής εντολής, περιμένω να απαντήσει μια γυναικεία φωνή, και μετά τον ήχο λέω βάλε ραδιόφωνο.
Περιμένω λίγο για να γίνει επεξεργασία και να αναγνωριστεί η φωνή μου (λυπάμαι τον φουκαρά που θα κλέψει το αυτοκίνητό μου και θα συνειδητοποιήσει ότι δεν αναγνωρίζεται η φωνή του από το σύστημα. Βλάκα κλέφτη, πρέπει να πατήσεις το κουμπί για να ακούσεις ράδιο) μερικές φορές δεν αναγνωρίζει τι είπα και ξεκινάω από την αρχή.
Μπορεί να πει:
Hey Google, tell me a poem,
κι Αυτή να του το πει.
Μάλλον θα του πει: Starting navigation to Patra.
Re: στα χνάρια της ποίησης
Δημοσιεύτηκε: 17 Νοέμ 2021, 13:23
από sys3x
To Patras my sisters, to Patras.
Re: στα χνάρια της ποίησης
Δημοσιεύτηκε: 17 Νοέμ 2021, 14:01
από Πασιφάη
Καύλες αδέρφια, καύλες. Αφόρητες. Της σύγχυσης, της απώλειας, μιας κάποιας διαστροφής. Μιας μοναξιάς που δεν μαζεύεται η πουτάνα. Ακόμη κι αν την φτύσεις στα μούτρα. Πάντα θα αποζητάς το λάβαρο που την απελευθερώνει αίφνης. Με ένα κούνημα της προστυχιάς που δεν αντιλαμβάνεσαι, μιας φράσης.
Και να μαζεύεις την βρωμιά απ'τα πατώματα, να την γλείφεις ηδονικά και να χύνεις πάνω στα σκατά σου. Και μετά γεμάτος ικανοποίηση, να αρέσκεσαι στ'απομεινάρια της ανυπαρξίας. Η κοπρολαγνεία που σώζει απ'την αφάνεια.Τα άσπρα τοιχεία της απομόνωσης,που ανθίζουν στο κάγκελο. Και γεννούν εκτρώματα σκέψης.
Ξεκίνησε τον δρόμο σου. Θα σταματήσεις στα μισά. Μάλλον μπέρδεψες την Ιθάκη σου.
Υ.γ. Μαζευτείτε. Και αλλάξτε ρότα. Ξέρετε εσείς.
Re: στα χνάρια της ποίησης
Δημοσιεύτηκε: 17 Νοέμ 2021, 14:11
από Kotas
εχετε γαμηθει με μια Ιθακη ρε πουστηδες, αφηστε την ησυχη και βρειτε αλλο reference
Re: στα χνάρια της ποίησης
Δημοσιεύτηκε: 17 Νοέμ 2021, 14:14
από Πασιφάη
Kotas έγραψε: 17 Νοέμ 2021, 14:11
εχετε γαμηθει με μια Ιθακη ρε πουστηδες, αφηστε την ησυχη και βρειτε αλλο reference
Σωστά την σκίσαμε την έρμη. Όμορφα, ας το κάνω Κεφαλλονιά.

Re: στα χνάρια της ποίησης
Δημοσιεύτηκε: 17 Νοέμ 2021, 14:21
από sys3x
Πασιφάη έγραψε: 17 Νοέμ 2021, 14:01
Καύλες αδέρφια, καύλες. Αφόρητες. Της σύγχυσης, της απώλειας, μιας κάποιας διαστροφής. Μιας μοναξιάς που δεν μαζεύεται η πουτάνα. Ακόμη κι αν την φτύσεις στα μούτρα. Πάντα θα αποζητάς το λάβαρο που την απελευθερώνει αίφνης. Με ένα κούνημα της προστυχιάς που δεν αντιλαμβάνεσαι, μιας φράσης.
Και να μαζεύεις την βρωμιά απ'τα πατώματα, να την γλείφεις ηδονικά και να χύνεις πάνω στα σκατά σου. Και μετά γεμάτος ικανοποίηση, να αρέσκεσαι στ'απομεινάρια της ανυπαρξίας. Η κοπρολαγνεία που σώζει απ'την αφάνεια.Τα άσπρα τοιχεία της απομόνωσης,που ανθίζουν στο κάγκελο. Και γεννούν εκτρώματα σκέψης.
Ξεκίνησε τον δρόμο σου. Θα σταματήσεις στα μισά. Μάλλον μπέρδεψες την Ιθάκη σου.
Υ.γ. Μαζευτείτε. Και αλλάξτε ρότα. Ξέρετε εσείς.
Δε φταίω εγώ κόρη ξανθή και γαλανή.
Ότι ήταν να κάνω το έκανα.
Αυτός, αυτός φταίει, αλλά που θα πάει, θα πάρουμε την εκδίκηση μας όταν ανέβεις απάνω.
Re: στα χνάρια της ποίησης
Δημοσιεύτηκε: 17 Νοέμ 2021, 14:40
από Πασιφάη
sys3x έγραψε: 17 Νοέμ 2021, 14:21
Πασιφάη έγραψε: 17 Νοέμ 2021, 14:01
Καύλες αδέρφια, καύλες. Αφόρητες. Της σύγχυσης, της απώλειας, μιας κάποιας διαστροφής. Μιας μοναξιάς που δεν μαζεύεται η πουτάνα. Ακόμη κι αν την φτύσεις στα μούτρα. Πάντα θα αποζητάς το λάβαρο που την απελευθερώνει αίφνης. Με ένα κούνημα της προστυχιάς που δεν αντιλαμβάνεσαι, μιας φράσης.
Και να μαζεύεις την βρωμιά απ'τα πατώματα, να την γλείφεις ηδονικά και να χύνεις πάνω στα σκατά σου. Και μετά γεμάτος ικανοποίηση, να αρέσκεσαι στ'απομεινάρια της ανυπαρξίας. Η κοπρολαγνεία που σώζει απ'την αφάνεια.Τα άσπρα τοιχεία της απομόνωσης,που ανθίζουν στο κάγκελο. Και γεννούν εκτρώματα σκέψης.
Ξεκίνησε τον δρόμο σου. Θα σταματήσεις στα μισά. Μάλλον μπέρδεψες την Ιθάκη σου.
Υ.γ. Μαζευτείτε. Και αλλάξτε ρότα. Ξέρετε εσείς.
Δε φταίω εγώ κόρη ξανθή και γαλανή.
Ότι ήταν να κάνω το έκανα.
Αυτός, αυτός φταίει, αλλά που θα πάει, θα πάρουμε την εκδίκηση μας όταν ανέβεις απάνω.
Άντε συνεννοήσου με το βρωμόπουλο που ακομπανιάρει τον οκτάρχιδο.

Re: στα χνάρια της ποίησης
Δημοσιεύτηκε: 17 Νοέμ 2021, 15:36
από sys3x
Re: στα χνάρια της ποίησης
Δημοσιεύτηκε: 18 Νοέμ 2021, 00:59
από vag_el
ενα κρασάκι ,με μια φίλη,
εδώ παραδίπλα στο ταβερνείο,
να περνά ο καιρός απ΄την καρδιά,
έχει πιάσει κι όλας μια ψιλή βροχή,
και δίπλα είναι το καφενείο,
που διαλαλούν αριστοτεχνικά ρητά,
μεζές η απόλαυση της συννεφιάς,
και τα φωτεινά μάτια των φοιτητών,
ακούστηκε στο τέλος μια φωνή,
όρκος μιας αγάπης μεγάλης και βαθιάς,
στο φέγγος των αστεριών,
μια ανυπόταχτη κραυγή........
Re: στα χνάρια της ποίησης
Δημοσιεύτηκε: 19 Νοέμ 2021, 09:43
από Πορφύριος Εξαρχίδης
Δεν ξέρω που έγινε το λάθος
όλα τα έκανα σωστά
είχα τα Σάββατα το πάθος
και τις Δευτέρες τα έξυνα
κρατούσα πάντα μια σημαία
πάντα κουνούσα ένα πανό
όλο παρκάρω σε ΑμεΑ και αν πρέπει
επαναπροσδιορίζω τον ορισμό
Ο βουλευτής μου έχει κλείσει
και η ομάδα μου έχει χαθεί
ψυχή μου σε έχουνε γαμήσει στη Δύση
τι να σου τάξω να φανείς
Όνειρο θα δω
, όνειρο τρελό, ξανά
θα απογειωθώ με ένα πλοίο που πετά
εγώ είμαι ο λαός
είμαι ο εκλεκτός
από Παλιά
Ω αγάπη μου μην κλαις
μάζεψε τα ασημικά