Γράμμος – Βίτσι

[Maejima]

Μοντέρνοι 'ντόπιοι', Σλαβομακεδονικής καταγωγής, σε μοιρολογικό τραγούδι για την ήττα το ΄48, με φόντο την Ελληνική σημαία! Παρόλο το καλοκαιρινό μαυρισματάκι, ούτε ένας Μεσογειακός φαινότυπος, έτσι για δείγμα.

Spoiler

Στίχοι μεταφρασμένοι στα Αγγλικά:

Spoiler

In the year of nineteen forty-eight,
Our Macedonian Aegean was shedding tears.
From warm, motherly chest,
children were taken,
scattered through the world,
they have left their children's games.

Where are you, Macedonians?
Where are you, where did you go?
Aegean mother cries ruefully,
Macedonia is crying for you.

Spring is far, the year of forty-eight,
childhood is far away, childhood is gone.
A sad memorial is left,
for the birthplace of the father,
Mothers weeping words:
- Don't forget your mother.

Where are you, Macedonians?
Where are you, where did you go?
Aegean mother cries ruefully,
Macedonia is crying for you.

Europe, Canada, America, Australia,
Raise your voice in harmony, Macedonians.
We have a right too,
to live free,
in our fatherland,
our dear Macedonia.

Where are you, Macedonians?
Where are you, where did you go?
Aegean mother cries ruefully,
Macedonia is crying for you.
https://lyricstranslate.com

[Maejima]

Μετά από παράκληση συμφουρομιτών, και με αίσθημα ευθύνης, χωρίς να θέλω να εκτρέψω την συζήτηση απαντώ σε ερωτήσεις που τέθηκαν:

Spoiler

Ισραηλινοί ακαδημαϊκοί για την γενοκτονία των Ποντίων στο Δυτ. Πόντο (π.χ. Μπάφρα, τυχαία το λέω) και άλλων Ορθόδοξων αδελφών λαών (Ασσυρίων) από τους Νεό-Τουρκους:

https://www.thenationalherald.com/archi ... ans-27521/

Φαινότυποι Μπαφράληδων και Δυτ. Ποντίων: πρόσωπα που ανήκουν με άνεση στο αλπικομεσογειακό και αρμενομεσογειακό spectrum, γηγενείς της Ανατολικής Μεσογείου, χωρίς καμμία Τουρανική επίδραση (επικανθικό δίπλωμα, κλπ.)

Spoiler

Φαινότυποι, 'γηγενών' της Μακεδονίας, ψάχνω να βρώ μεσογειακά πρόσωπα, έστω και ένα για ξεκάρφωμα, και δεν μπορώ, γιατί άραγε;

Spoiler

[Maejima]

Η γενετική και ανθρωπολογία των Ποντίων και των "Μακεδόνων" (νέο thread):

viewtopic.php?f=11&t=21614

[Ηράκλειτος]

Ακολουθεί άρθρο από το έγκυρο "Βήμα".
Υ.Γ. Το νήμα παραμένει για λίγο ακόμα κλειδωμένο. Αν συνεχιστεί το stalking για τους Μπαφραλήδες, θα υπάρξουν κυρώσεις.

Μπαφραλήδες

Μετά τη Μικρασιατική Καταστροφή εγκαταστάθηκε στην Ελλάδα μια ομάδα προσφύγων από τον Δυτικό Πόντο, τα μέλη της οποίας μιλούσαν τουρκικά, οι Μπαφραλήδες ή τουρκόφωνοι Πόντιοι. Χωρίς να είναι οι μόνοι τουρκόφωνοι πρόσφυγες, αποτελούσαν ίσως την πιο συμπαγή ομάδα. Εγκατεστημένοι σε χωριά της Ανατολικής και Δυτικής Μακεδονίας, οι πληθυσμοί αυτοί, την ύπαρξη των οποίων οι περισσότεροι αγνοούμε, αποτελούν το αντικείμενο του βιβλίου του Νίκου Μαραντζίδη, ο οποίος διδάσκει Πολιτική Επιστήμη στο Πανεπιστήμιο Μακεδονίας.

Ποιο είναι το ενδιαφέρον της εστίασης στην πολιτική συμπεριφορά των προσφύγων αυτών, πέρα ίσως από την έκπληξη που προκαλεί η τουρκοφωνία ελληνικών πληθυσμών; Ξεκινώντας από μια απλή παρατήρηση, την εκλογική ταύτισή τους με τη Δεξιά, η έρευνα του Μαραντζίδη, βασισμένη σε εντυπωσιακή θεωρητική και εμπειρική τεκμηρίωση, αναθεωρεί με επιτυχία αρκετές από τις κρατούσες αντιλήψεις για την πρόσφατη ελληνική ιστορία, συμβάλλοντας συγχρόνως στη μελέτη της πολιτικής συμπεριφοράς και της «κατασκευής» των συλλογικών ταυτοτήτων.

Πώς εξηγείται λοιπόν η συμπαγής και σταθερή αυτή συμπαράταξη με τη Δεξιά; Η εύκολη (και αρκετά διαδεδομένη) απάντηση ανάγει την πολιτική συμπεριφορά των πληθυσμών αυτών στην τουρκοφωνία τους. Πώς όμως και γιατί διαπλέκεται η γλώσσα με την πολιτική συμπεριφορά; Τι σχέση μπορεί να έχουν τουρκοφωνία και Δεξιά; Εν τέλει καμία, όπως προκύπτει όταν ελεγχθεί η προπολεμική συμπεριφορά των τουρκόφωνων, οι οποίοι λάτρεψαν τον Βενιζέλο όσο και οι υπόλοιποι πρόσφυγες. Η διαπίστωση αυτή οδήγησε σε ένα νέο ερώτημα: Πώς εξηγείται η απότομη και ριζική μεταστροφή τους; Η απάντηση βρίσκεται στα γεγονότα της περιόδου 1943-44 που αναλύονται εκτενώς στο δεύτερο μέρος του βιβλίου.

Η ιστορική περιοδολόγηση που έχει επικρατήσει τοποθετεί την έναρξη του Εμφυλίου το 1946-47. Η περιοδολόγηση αυτή είναι προβληματική και το Γιασασίν Μιλλέτ δείχνει το γιατί. Ο εμφύλιος ξεκίνησε και αναπτύχθηκε μέσα στην Κατοχή, το 1943-44. Σε πολλές περιοχές, ιδίως στη Μακεδονία και στην Πελοπόννησο, ξέσπασαν αιματηρότατες εμφύλιες συγκρούσεις, η αγριότητα των οποίων ξεπέρασε και την περίοδο 1947-49. Ξεκληρίστηκαν χωριά ολόκληρα και οι εκτελέσεις συχνά δεν έκαναν διακρίσεις ανάμεσα σε άντρες, γυναίκες και παιδιά. Τα γεγονότα αυτά, που παραμένουν σχετικά άγνωστα στο ευρύ κοινό, χαρακτηρίστηκαν στη Μακεδονία από μια εθνοτική διάσταση και από μια διαπλοκή ανάμεσα στην τοπική δυναμική και στους κεντρικούς μηχανισμούς.

Τι ακριβώς έγινε; Εν συντομία το εξής: οι τουρκόφωνοι Πόντιοι αντέδρασαν στη βαρβαρότητα της βουλγαρικής κατοχής στην Ανατολική Μακεδονία οργανώνοντας διάσπαρτες ομάδες αντίστασης σε τοπική βάση. Η ραγδαία ανάπτυξη του ΕΑΜ το 1942-43, ύστερα από μια σύντομη περίοδο χλιαρής συνεργασίας, οδήγησε στη σύγκρουση. Αντίθετα όμως από τις αδύναμες ομάδες τοπικών οπλαρχηγών ή αξιωματικών στην υπόλοιπη Ελλάδα, τις οποίες το ΕΑΜ, στην προσπάθειά του να μονοπωλήσει την αντίσταση, απορρόφησε ή διέλυσε χωρίς μεγάλη δυσκολία, οι τουρκόφωνοι Πόντιοι κατάφεραν αρχικά να αντισταθούν με επιτυχία. Το πέτυχαν βασιζόμενοι κυρίως στην αξιόλογη πολεμική τους εμπειρία και τεχνογνωσία από το αντάρτικο του Πόντου (1915-1922), καθώς και στον συμπαγή χαρακτήρα τους (εδώ η γλώσσα έπαιξε ένα σημαντικό ρόλο καθώς είχε επιτείνει τη διάκριση και απομόνωσή τους από τους γύρω πληθυσμούς). Η αντίστασή τους αυτή είχε όμως ένα βαρύ τίμημα: τη συνεργασία τους με τους Γερμανούς (στη Δυτική, όχι όμως και στην Ανατολική Μακεδονία). Εκείνοι ήταν και οι μόνοι που μπορούσαν να τους προμηθεύσουν τον απαραίτητο οπλισμό για να αντισταθούν στον ΕΛΑΣ. «Αναγκάζονται να ζητήσουν και από τον διάβολον τουφέκι», όπως χαρακτηριστικά γράφει ο Π. Ενεπεκίδης, «διότι ο άλλος εχθρός τους φαίνεται διαβολικώτερος».

Ξεσπάει λοιπόν στη Μακεδονία του 1944 ένας άγριος εμφύλιος με βιαιότητες και από τις δύο πλευρές. Στον πόλεμο αυτόν οι Γερμανοί είναι απλοί κομπάρσοι, όταν δεν είναι τελείως απόντες. Αλλωστε ο πόλεμος συνεχίζεται και μετά την αποχώρηση των Γερμανών, με τον ΕΛΑΣ ουσιαστικά να προχωρεί σε μαζική και συστηματική εκκαθάριση των τουρκόφωνων. Οπως καταλήγει ο Μαραντζίδης (σ. 190): «Από τα τέλη του 1943 ως και τις αρχές του 1945 πολλές τουρκόφωνες ποντιακές κοινότητες έζησαν μια παρατεταμένη τραγωδία. Η άρνησή τους να προσχωρήσουν στον ΕΛΑΣ και η ένοπλη στη συνέχεια αντιπαράθεσή τους μαζί του κόστισαν σε αυτούς τους πρόσφυγες εκατοντάδες, ίσως και χιλιάδες, ανθρώπινες ζωές. Η εαμική αντίσταση υπήρξε απέναντί τους ανελέητη, στον ίδιο περίπου βαθμό που οι κατακτητές υπήρξαν ανελέητοι απέναντι σε οποιονδήποτε θεωρούσαν εχθρό τους. Ετσι για τους τουρκόφωνους Ποντίους που ήρθαν αντιμέτωποι με τα όπλα του ΕΛΑΣ η Κατοχή σηματοδότησε στη συνείδησή τους τον πραγματικό εμφύλιο πόλεμο». Εκεί λοιπόν βρίσκεται και το κλειδί για την κατανόηση της μεταπολεμικής στροφής τους προς τη Δεξιά, γεγονός που υπογραμμίζει και τη σημασία της μνήμης στη διαμόρφωση της πολιτικής συμπεριφοράς.

Το Γιασασίν Μιλλέτ, μέσα από μια πρωτότυπη και σε βάθος ανάλυση μιας συγκεκριμένης πληθυσμιακής ομάδας, ξεδιπλώνει με γλαφυρότητα μια λίγο-πολύ άγνωστη, μολονότι τραγική, πτυχή της πρόσφατης ιστορίας μας. Το κυριότερο όμως είναι ότι το επιτυγχάνει με τρόπο που ξεφεύγει από τις ασπρόμαυρες μυθοπλασίες στις οποίες μας έχει δυστυχώς συνηθίσει η πρόσφατη εκδοτική παραγωγή. Εγκαινιάζει έτσι μια νέα, διαφορετική και πολύ πιο στέρεα προσέγγιση στην ταραγμένη δεκαετία του ’40.

Ο κ. Στάθης Ν. Καλύβας είναι αναπληρωτής καθηγητής Πολιτικής Επιστήμης στο Πανεπιστήμιο του Σικάγου.

[Obi Wan Iakobi]

Παρων και οι ΒΙΤΣΙ-οζοι του Κασιδιαρη ο οποιος με τετοια εμφανιση κανει στροφη στον εθνικοκαπιταλισμο Eθνικοκοινωνιστης

Ιδιαιτερη μνεια και στον οπλαρχηγο του Ξηρομερου Μπαρμπαρουση.

https://twitter.com/IliasKasidiaris/sta ... 46689?s=20

[Αρχέλαος]

Διάφοροι χουντοβασιλικοί=γαλάζιοι κιοτεύουν.
Αποκαλούν τον εμφύλιο πόλεμο αλλιώς αλλά έκαναν κοκοκο το ότι δεν παρέστη τελικά ο Στεφανής.
Δεν είχαν τα κότσια να γράψουν κάτι που καταμαρτυρά πολλά ενώ μέχρι να ξεκαθαρίσει αν παραστεί ή όχι ο υπουργός ήταν λαλίστατοι.

[Obi Wan Iakobi]

Διάφοροι χουντοβασιλικοί=γαλάζιοι κιοτεύουν.
Αποκαλούν τον εμφύλιο πόλεμο αλλιώς αλλά έκαναν κοκοκο το ότι δεν παρέστη τελικά ο Στεφανής.
Δεν είχαν τα κότσια να γράψουν κάτι που καταμαρτυρά πολλά ενώ μέχρι να ξεκαθαρίσει αν παραστεί ή όχι ο υπουργός ήταν λαλίστατοι.

Τα εθνικοκαπιταλιστικα κτηνη του Τζημερου ηταν εκει!

[wooded glade]

Σπύρος Σολδάτος

Το διάβασα κάπου και αναρτω κι εγω την ιστορια της Επισκεφτηκα το Σκρα δυο συνεχομενες χρονιές για καταθεση στεφανιου στην προτομη της στα πετρινα χρόνια του ΠΑΣΟΚ το οποιο την απαξιωσε εντελως για να κανακεψει τους αριστερους ψηφοφορους αν και ο ιδιος ο σκατόψυχος τροτσκιστης του κερατά αλλα με τσεπες καπιταλιστικές
Ο μαρτυρικός θάνατος της ηρωικής δασκάλας Βασιλικής Παπαθανασίου
Εκτελέστηκε στις 13-11-1946 από αντάρτες στην πόλη του Σκρα από όπου καταγόταν και εργάζονταν.
Πιο συγκεκριμένα την 13-11-1946 περίπου 330 αντάρτες με την συνεργασία Βουλγάρων επιτέθηκαν στην πόλη του Σκρα και μετά τον πρώτο αιφνιδιασμό που κατόρθωσαν να επιτύχουν στην μικρή δύναμη του Ελληνικού Στρατού που υπήρχε στο Σκρα, και αφού δολοφόνησαν τους 5 αξιωματικούς και τους 40 στρατιώτες, ή μανία των συμμοριτών ξέσπασε εναντίον των αθώων και φιλήσυχων κατοίκων τού Σκρα.
Οι αντάρτες ξεχύθηκαν σαν άγρια θηρία μέσα στο χωριό και η πρώτη που πιάστηκε και σύρθηκε στην πλατεία τού χωριού ήταν η Βασιλική Παπαθανασίου η οποία ήταν ή δασκάλα τού χωριού.
Η Βασιλική Παπαθανασίου ήταν γεννημένη και μεγαλωμένη στο Σκρα, ήταν κόρη ιερέως και ό αδελφός της ως Υπολοχαγός του Ελληνικού Στρατού είχε σφαγιαστεί από τούς ΕΑΜοβουλγάρους. Έτσι ή μικρή δασκάλα ήταν αυτονόητο ότι θα ήταν το πρώτο θύμα καθώς είχε ποτιστή ολόκληρη από την αγάπη για την ‘Ελλάδα και την αυτοθυσία για την Πατρίδα της, κι αυτά τα ιδεώδη προσπαθούσε να μεταλαμπαδεύσει στις καρδιές και τις ψυχές των μικρών παιδιών πού ή Πατρίδα της εμπιστεύτηκε ως μαθητές, καθώς η δασκάλα ζούσε μόνη στο χωριό μαζεύοντας στο πατρικό της σπίτι (γιατί το σχολείο είχε καεί) τα παιδιά τού χωριού, και εκεί τους δίδασκε την πραγματική Ελληνική ιστορία και τα Ελληνικά γράμματα.
Οι αντάρτες με την βοήθεια των Βουλγάρων μάζεψαν και έσυραν στην πλατεία 35 ομήρους βάζοντας μπροστά την μικρή δασκάλα και ταυτόχρονα ανάγκασαν όλους τους κατοίκους του Σκρα να συγκεντρωθούν για να δουν αυτά που θα επακολουθούσαν.
Η λύσσα των ανταρτών ξέσπασε πρώτα εκεί μπροστά σε όλους, στο αδύνατο κορμί της άμοιρης κοπέλας.
Την κτυπάνε με ξύλινα δοκάρια και με τα κοντάκια των όπλων αργά και βασανιστικά επί ώρες και την διατάζουν να φωνάξει ζήτω το ΚΚΕ, όσο η δασκάλα αρνείται σθεναρά αρχίζουν να τις ξεριζώνουν τις τρίχες του κεφαλιού της. Η κοπέλα δεν βγάζει καμιά κραυγή, κανένα βογγητό, μόνο κάποια στιγμή φώναξε ΖΗΤΩ Η ΕΛΛΑΔΑ. Οι αντάρτες έξαλλοι πλέον αρχίζουν να την δέρνουν αλύπητα και να τη βασανίζουν σε σημείο πλέον που έχει παραμορφωθεί το πρόσωπο και το σώμα της.
Όταν οι αντάρτες δεν κατάφεραν να επιτύχουν τον σκοπό τους να κάμψουν την δασκάλα αναλαμβάνουν οι φίλοι τους οι Βούλγαροι. Αρχίζουν να την κτυπούν και αυτοί με πιο μεγάλη λύσσα και να της χαράζουν το κορμί με τις ξιφολόγχες λέγοντάς της επιτακτικά να φωνάξει ΖΗΤΩ Η ΒΟΥΛΓΑΡΙΑ και τότε όλα αμέσως θα σταματούσαν.
Η κοπέλα όσο έβλεπε να την κοιτάνε οι συγχωριανοί της και κυρίως οι μαθητές της αυτή αντιστέκονταν κόμη περισσότερο βγάζοντας μια ύστατη φωνή λέγοντας ΖΗΤΩ Η ΕΛΛΑΔΑ. Η ενέργεια αυτή της δασκάλας έκανε ακόμη πιο έξαλλους τους αντάρτες οι οποίοι της έκοψαν τα δάκτυλα τού χεριού, μα ή δασκάλα έμεινε και πάλι απτόητη, φωνάζοντας και πάλι ΖΗΤΩ Η ΕΛΛΑΔΑ. Οι αντάρτες του Κ.Κ.Ε. ήσαν πλέον έκτος εαυτού, και δεν μπορούσαν άλλο να ακούσουν το ΖΗΤΩ Η ΕΛΛΑΔΑ, και της έκοψαν τη γλώσσα.
Ή δασκάλα τού Σκρα φωτεινό σύμβολο, σύμβολο μοναδικό σ’ ολόκληρη την Ιστορία μας δεν άντεξε άλλο. Εκεί στην πλατεία τού χωριού άφησε την τελευταία της πνοή, όπου ενώ μέχρι τότε φώτιζε η παρουσία της μόνο το μικρό της χωριό, από τότε φωτίζει ολόκληρη την Ελλάδα.
Εκεί πού μαρτύρησε ή Βασιλική Παπαθανασίου υπάρχει σήμερα ή προτομή της.
Αυτή είναι η ιστορία, και η πρώτη μάχη της ξενοκίνητης επιβουλής κατά της Ελλάδος μετά το 1944.
Η εν λόγω κορνίζα της ηρωικής δασκάλας μου παραδόθηκε από Διευθυντή σχολείου της πόλης της Βέροιας, καθώς η εν λόγω κορνίζα με εγκύκλιο του Υπουργείου Παιδείας κατά την δεκαετία του 1980 επί ΠΑΣΟΚ ‘’αποκαθηλώθηκε’’ από όπου ήταν αναρτημένη εντός του σχολείου, όπου όμως ο εν λόγω εκπαιδευτικός την φύλαξε και την παρέδωσε, και πλέον εκτίθεται στο Βλαχογιάννειο Μουσείο

ΒΙΚΙΠΑΙΔΕΙΑ

[Maejima]

Spoiler

Σπύρος Σολδάτος

Το διάβασα κάπου και αναρτω κι εγω την ιστορια της Επισκεφτηκα το Σκρα δυο συνεχομενες χρονιές για καταθεση στεφανιου στην προτομη της στα πετρινα χρόνια του ΠΑΣΟΚ το οποιο την απαξιωσε εντελως για να κανακεψει τους αριστερους ψηφοφορους αν και ο ιδιος ο σκατόψυχος τροτσκιστης του κερατά αλλα με τσεπες καπιταλιστικές
Ο μαρτυρικός θάνατος της ηρωικής δασκάλας Βασιλικής Παπαθανασίου
Εκτελέστηκε στις 13-11-1946 από αντάρτες στην πόλη του Σκρα από όπου καταγόταν και εργάζονταν.
Πιο συγκεκριμένα την 13-11-1946 περίπου 330 αντάρτες με την συνεργασία Βουλγάρων επιτέθηκαν στην πόλη του Σκρα και μετά τον πρώτο αιφνιδιασμό που κατόρθωσαν να επιτύχουν στην μικρή δύναμη του Ελληνικού Στρατού που υπήρχε στο Σκρα, και αφού δολοφόνησαν τους 5 αξιωματικούς και τους 40 στρατιώτες, ή μανία των συμμοριτών ξέσπασε εναντίον των αθώων και φιλήσυχων κατοίκων τού Σκρα.
Οι αντάρτες ξεχύθηκαν σαν άγρια θηρία μέσα στο χωριό και η πρώτη που πιάστηκε και σύρθηκε στην πλατεία τού χωριού ήταν η Βασιλική Παπαθανασίου η οποία ήταν ή δασκάλα τού χωριού.
Η Βασιλική Παπαθανασίου ήταν γεννημένη και μεγαλωμένη στο Σκρα, ήταν κόρη ιερέως και ό αδελφός της ως Υπολοχαγός του Ελληνικού Στρατού είχε σφαγιαστεί από τούς ΕΑΜοβουλγάρους. Έτσι ή μικρή δασκάλα ήταν αυτονόητο ότι θα ήταν το πρώτο θύμα καθώς είχε ποτιστή ολόκληρη από την αγάπη για την ‘Ελλάδα και την αυτοθυσία για την Πατρίδα της, κι αυτά τα ιδεώδη προσπαθούσε να μεταλαμπαδεύσει στις καρδιές και τις ψυχές των μικρών παιδιών πού ή Πατρίδα της εμπιστεύτηκε ως μαθητές, καθώς η δασκάλα ζούσε μόνη στο χωριό μαζεύοντας στο πατρικό της σπίτι (γιατί το σχολείο είχε καεί) τα παιδιά τού χωριού, και εκεί τους δίδασκε την πραγματική Ελληνική ιστορία και τα Ελληνικά γράμματα.
Οι αντάρτες με την βοήθεια των Βουλγάρων μάζεψαν και έσυραν στην πλατεία 35 ομήρους βάζοντας μπροστά την μικρή δασκάλα και ταυτόχρονα ανάγκασαν όλους τους κατοίκους του Σκρα να συγκεντρωθούν για να δουν αυτά που θα επακολουθούσαν.
Η λύσσα των ανταρτών ξέσπασε πρώτα εκεί μπροστά σε όλους, στο αδύνατο κορμί της άμοιρης κοπέλας.
Την κτυπάνε με ξύλινα δοκάρια και με τα κοντάκια των όπλων αργά και βασανιστικά επί ώρες και την διατάζουν να φωνάξει ζήτω το ΚΚΕ, όσο η δασκάλα αρνείται σθεναρά αρχίζουν να τις ξεριζώνουν τις τρίχες του κεφαλιού της. Η κοπέλα δεν βγάζει καμιά κραυγή, κανένα βογγητό, μόνο κάποια στιγμή φώναξε ΖΗΤΩ Η ΕΛΛΑΔΑ. Οι αντάρτες έξαλλοι πλέον αρχίζουν να την δέρνουν αλύπητα και να τη βασανίζουν σε σημείο πλέον που έχει παραμορφωθεί το πρόσωπο και το σώμα της.
Όταν οι αντάρτες δεν κατάφεραν να επιτύχουν τον σκοπό τους να κάμψουν την δασκάλα αναλαμβάνουν οι φίλοι τους οι Βούλγαροι. Αρχίζουν να την κτυπούν και αυτοί με πιο μεγάλη λύσσα και να της χαράζουν το κορμί με τις ξιφολόγχες λέγοντάς της επιτακτικά να φωνάξει ΖΗΤΩ Η ΒΟΥΛΓΑΡΙΑ και τότε όλα αμέσως θα σταματούσαν.
Η κοπέλα όσο έβλεπε να την κοιτάνε οι συγχωριανοί της και κυρίως οι μαθητές της αυτή αντιστέκονταν κόμη περισσότερο βγάζοντας μια ύστατη φωνή λέγοντας ΖΗΤΩ Η ΕΛΛΑΔΑ. Η ενέργεια αυτή της δασκάλας έκανε ακόμη πιο έξαλλους τους αντάρτες οι οποίοι της έκοψαν τα δάκτυλα τού χεριού, μα ή δασκάλα έμεινε και πάλι απτόητη, φωνάζοντας και πάλι ΖΗΤΩ Η ΕΛΛΑΔΑ. Οι αντάρτες του Κ.Κ.Ε. ήσαν πλέον έκτος εαυτού, και δεν μπορούσαν άλλο να ακούσουν το ΖΗΤΩ Η ΕΛΛΑΔΑ, και της έκοψαν τη γλώσσα.
Ή δασκάλα τού Σκρα φωτεινό σύμβολο, σύμβολο μοναδικό σ’ ολόκληρη την Ιστορία μας δεν άντεξε άλλο. Εκεί στην πλατεία τού χωριού άφησε την τελευταία της πνοή, όπου ενώ μέχρι τότε φώτιζε η παρουσία της μόνο το μικρό της χωριό, από τότε φωτίζει ολόκληρη την Ελλάδα.
Εκεί πού μαρτύρησε ή Βασιλική Παπαθανασίου υπάρχει σήμερα ή προτομή της.
Αυτή είναι η ιστορία, και η πρώτη μάχη της ξενοκίνητης επιβουλής κατά της Ελλάδος μετά το 1944.
Η εν λόγω κορνίζα της ηρωικής δασκάλας μου παραδόθηκε από Διευθυντή σχολείου της πόλης της Βέροιας, καθώς η εν λόγω κορνίζα με εγκύκλιο του Υπουργείου Παιδείας κατά την δεκαετία του 1980 επί ΠΑΣΟΚ ‘’αποκαθηλώθηκε’’ από όπου ήταν αναρτημένη εντός του σχολείου, όπου όμως ο εν λόγω εκπαιδευτικός την φύλαξε και την παρέδωσε, και πλέον εκτίθεται στο Βλαχογιάννειο Μουσείο

ΒΙΚΙΠΑΙΔΕΙΑ

[Obi Wan Iakobi]

Αναμνησεις ενος αυθεντικου ΒΙΤΣΙ-οζου!

[Obi Wan Iakobi]

Παμε στιχακια.

ΤΟ ΟΠΛΟ ΤΟΥ ΣΤΟΝ ΩΜΟ ΚΙ ΕΜΠΡΟΣ ΓΙΑ ΕΚΔΙΚΗΣΗ

ΚΡΕΜΑΛΑ ΣΤΟΥΣ ΑΝΤΑΡΤΕΣ ΧΩΡΙΣ ΣΥΖΗΤΗΣΗ

ΔΕΝ ΗΤΑΝΕ ΔΟΣΙΛΟΓΟΣ ΟΥΤΕ ΚΑΙ ΡΟΥΦΙΑΝΟΣ

ΚΟΜΜΟΥΝΙΑ ΣΤΟ ΚΕΦΑΛΙ ΤΟΥΣ ΕΙΧΑΝΕ ΤΟΝ ΚΑΛΟ

ΟΙ ΚΟΚΚΙΝΟΙ ΘΕΛΑΝΕ ΔΙΕΘΝΗ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ

ΜΑ Ο ΠΑΠΠΟΥΣ ΤΟΥΣ ΕΔΙΩΞΕ ΤΟΥΣ ΠΗΓΕ ΒΟΥΛΓΑΡΙΑ

ΛΑΔΕΜΠΟΡΟΙ, Ε.Λ.ΑΣΙΤΕΣ, Κ.Κ.Ε ΚΑΙ ΠΑΡΤΙΖΑΝΟΙ

ΟΛΟΙ ΟΙ ΠΡΟΔΟΤΕΣ ΒΡΑΖΟΥΝ ΣΤΟ ΙΔΙΟ ΚΑΖΑΝΙ

[Obi Wan Iakobi]

ΒΙΤΣΙ-α και στο Μπραχαμι!

[Παλαιοελλαδίτης]

...

Παππουουουουουού!!!!

[Obi Wan Iakobi]

Παππουουουουουού!!!!

[Νon4me]

Παρων και οι ΒΙΤΣΙ-οζοι του Κασιδιαρη ο οποιος με τετοια εμφανιση κανει στροφη στον εθνικοκαπιταλισμο Eθνικοκοινωνιστης

αργά για δάκρυα