hellegennes έγραψε: 21 Μαρ 2023, 13:53
Jimmy81 έγραψε: 21 Μαρ 2023, 06:14
hellegennes έγραψε: 20 Μαρ 2023, 22:27
Δεν είναι υπαρκτό φαινόμενο. Είναι ένας συμφυρμός από διαφορετικά πράγματα, ασύνδετα μεταξύ τους, που έχουν μπει κάτω από μια ομπρέλα και τα φορτώνουμε στους άντρες συλλογικά, ακόμη κι αν είναι συμπεριφορές που παρουσιάζουν γυναίκες, γιατί μιλάμε για κυκλικό ορισμό.
Μια χαρά υπαρκτό φαινόμενο είναι και το έχουμε βιώσει οι περισσότεροι άνδρες από μικρή ηλικία. Ξεκινάει από τις πιο απλές νουθεσίες που έχουμε ακούσει όλοι όπως «οι άντρες δεν κλαίνε» ή το «μην κάνεις σαν γυναικούλα»
Αυτά ισχύουν και είναι ηλίθια στερεότυπα αλλά ούτε τοξικά είναι ούτε έχουν σχέση με την αρρενωπότητα, είναι κοινωνικές κατασκευές με βιολογική αρχή και υπάρχουν αντίστοιχα για τις γυναίκες, απλά επειδή δεν είσαι γυναίκα έχεις μια νεφελώδη εικόνα για τις αντίστοιχες ατάκες.
Είναι τοξικά διότι το να κρατάς μέσα σου τα συναισθήματά σου (π.χ. οι άντρες δεν κλαίνε) μπορεί να οδηγήσει σε κακή ψυχική υγεία μέχρι και επιθετικότητα. Τοξική είναι και η απεικόνιση της γυναίκας ως «αδύναμο ον» («μην κάνεις σαν γυναικούλα») διότι έτσι δημιουργείται στο παιδί μια στρεβλή εικόνα για το άλλο φύλο με ανεπιθύμητες προεκτάσεις (π.χ. ότι είσαι ανώτερος, ότι πρέπει να την ελέγχεις, να είσαι εσύ το αφεντικό του σπιτιού κλπ).
Συγγνώμη, αλλά μαλακίες. Η βία είναι ένα έμφυτο χαρακτηριστικό του είδους μας που προσπαθούμε να το αποδομήσουμε εδώ και χιλιάδες χρόνια, φτιάχνοντας κανόνες συμβίωσης και κοινωνίες. Η βία των γυναικών σε ποιο πλαίσιο εντάσσεται με αυτήν την θεωρία; Ή για το ένα φύλο η βία εξηγείται από την κυριαρχία και στο άλλο οφείλεται σε κάτι άλλο;
Η βία είναι σύνθετο φαινόμενο. Υπάρχουν βιολογικοί παράγοντες που την τροφοδοτούν (π.χ. αυξημένη τεστοστερόνη) και κοινωνικοί. Από τους δεύτερους κάποιοι εντάσσονται στην τοξική αρρενωπότητα. Υπάρχουν έρευνες που το έχουν διαπιστώσει αυτό.
https://www.researchgate.net/publicatio ... inst_women
This study examined the influence of hypermasculinity on physical aggression toward women. Fifty-nine men were assigned to either a high- or low-hypermasculine group based on their responses on the Hypermasculinity Inventory. Aggression was measured by the response-choice aggression paradigm, in which participants who reported physical assault toward intimates had the choice to administer shocks or to completely refrain from retaliating to provocation from a fictitious female opponent.Results indicated that high-hypermasculine men displayed higher levels of aggression on the laboratory paradigm and reported to have assaulted women more often than their low-hypermasculine counterparts. These results suggest that hypermasculinity may be a risk factor for perpetrating violence against women and that these men may have a lower aggression threshold. (PsycINFO Database Record (c) 2012 APA, all rights reserved)
https://www.apa.org/pi/about/newsletter ... asculinity
Over time, aggression in males shifts to asserting power over another, particularly when masculinity is threatened (Pellegrini & Bartini, 2001). Masculine ideals, such as the restriction of emotional expression and the pressure to conform to expectations of dominance and aggression, may heighten the potential for boys to engage in general acts of violence including, but not limited to, bullying, assault, and/or physical and verbal aggression (Feder, Levant, & Dean, 2010).
Συγγνώμη και πάλι, αλλά επίσης μαλακίες. Το σετ συμπεριφορών με το οποίο βομβαρδίζονται οι άντρες από νεαρή ηλικία για να γίνουν "σωστοί άντρες" δεν έχει να κάνει με βία και κυριαρχία. Κανείς δεν διδάσκει στα παιδιά του να είναι βίαια. Το σετ αυτό περιλαμβάνει τιμιότητα, γεναιότητα, γενναιοδωρία, ιπποτισμό, προστασία και άλλες αρετές που προβάλλονται ως ανδρικές. Αυτό είναι θέμα προς συζήτηση, γιατί ιστορικά οι γυναίκες εξαιρούνταν από αυτές τις αρετές και αυτό καθρεφτίζεται και στην γλώσσα και στην λογική μας, όπως όταν λέμε "δεν φοράς παντελόνια" για κάποιον που είναι ασυνεπής ή ανειλικρινής, υπονοώντας ότι αυτές είναι ανδρικές αρετές. Αυτά είναι στερεότυπα που πρέπει να αποβάλλουμε. Αλλά ότι διδάσκονται οι άντρες να συμπεριφέρονται άσχημα στους άλλους είναι τεράστια παπαριά.
Προσωπικά έχω δει πατέρα να ενθαρρύνει τον γιο του να επιτεθεί σε μέλος της παρέας μου (εποχές εφηβείας) με τον οποίο λίγο νωρίτερα είχαν πλακωθεί. Θυμάμαι το μπούλινγκ κατά του αγοριού της τάξης που ήταν πιο «θηλυπρεπές», που «αδέρφιζε». Και έχουμε ακούσει για τόσες ακόμα περιπτώσεις μπούλινγκ εις βάρος πιο αδύναμων ή έξω από τη νόρμα παιδιών. Πιθανότατα δεν το «δίδαξε» κανένας πατέρας στα παιδιά του αυτό. Ίσως όμως ένας μεγαλύτερος ξάδερφος του γυμνασίου που μόλις είχε αρχίσει να καπνίζει για «μαγκιά» να είχε πει σε κάποιον συμμαθητή μου «ρίχτε ένα χέρι ξύλο στην πούστρ@». Και επειδή κανείς δεν θέλει να δείξει ότι είναι «κότα» και «αδύναμος» ακολουθεί την αντροπαρέα στην κακοποιητική συμπεριφορά.
Δεν χρειάζεται να λαμβάνει αρνητικά πρότυπα κάθε παιδί σε κάθε οικογένεια. Μπορεί να λαμβάνουν μερικά και τα άλλα ακολουθούν την αγέλη.
Συμφωνώ ότι οι γονείς κατά κανόνα δεν διδάσκουν στα αγόρια τους τη βία, τα παροτρύνουν όμως να είναι «σκληρά» και «δυνατά» - ένα προστάδιο της βίας, μια κατάσταση που μπορεί να μετατραπεί σε εκδήλωση βίαιης συμπεριφοράς αν δεν μεταδοθεί από τον συμβουλάτορα με την απαραίτητη υπευθυνότητα και καθαρότητα. Φυσικά τους μεταδίδουν και θετικές έννοιες όπως αυτές που αναφέρεις. Το πρόβλημα εδώ είναι ότι καμιά φορά μερικές από αυτές υπερτονίζονται ή παρερμηνεύονται φέρνοντας δυσάρεστα αποτελέσματα. Π.χ. το θάρρος μπορεί να μετατραπεί σε απερισκεψία με το αγόρι να αναλώνεται σε επικίνδυνες ή βλαβερές δραστηριότητες προς εντυπωσιασμό των άλλων αρσενικών (π.χ. κλοπή, φθορά σε περιουσίες, αργότερα γρήγορη και εφετζίδικη οδήγηση, υπερβολική κατανάλωση αλκοόλ κλπ). Ο ιπποτισμός και η προστασία μπορούν να μετατραπούν σε εξουσιαστική και εν τέλει βίαιη τάση απέναντι στο άλλο φύλο.
Επίσης τα παιδιά λαμβάνουν παροτρύνσεις και πρότυπα συμπεριφοράς όχι μόνο από γονείς αλλά κι από άλλες πηγές όπως μεγαλύτερα παιδιά, μεγαλύτερα ξαδέρφια, δασκάλους, ταινίες, κόμιξ, τραγούδια κλπ. όπου εκεί είναι πιο ανεξέλεγκτη η κατάσταση.
Χωρίς να θέλω να ακυρώσω όλα τα υπόλοιπα που έγραψες, το να εντάσσεις κοινωνικά φαινόμενα και στερεότυπα υπό ένα ανύπαρκτο φαινόμενο που ονομάζεται "τοξική αρρενωπότητα" υποτιμά τις αιτίες των φαινομένων και οδηγεί σε αδιέξοδα στην συζήτηση για βελτίωση της κοινωνίας γιατί αντί να εστιάζουν στην ρίζα των διαφόρων προβλημάτων επιτίθενται σε ανεμόμυλους. Για παράδειγμα, αν νομίζεις ότι η ομοφοβία στις γυναίκες είναι λιγότερο συχνή, πλανάσαι.
Τα βάζω κάτω από την συγκεκριμένη ταμπέλα διότι πέρα από τις προσωπικές εμπειρίες, παρατηρώ ότι έχουν ευρύτερη ισχύ και επανάληψη στους ανδρικούς πληθυσμούς και με τη σειρά τους προκαλούν δυσάρεστα αποτελέσματα στην κοινωνία. Κι αν η έρευνα ψυχολόγων και κοινωνιολόγων καταλήγει σε παρόμοιες διαπιστώσεις, δηλαδή σε νόρμες που ενθαρρύνει η παραδοσιακή κοινωνία για τους άντρες, τότε πρέπει να προβληματιστούμε μήπως πρέπει να αλλάξουμε τον τρόπο που μεγαλώνουμε και κοινωνικοποιούμε τα παιδιά; Τώρα σε διάφορες μελέτες προτείνονται και συγκεκριμένοι τρόποι αντιμετώπισης του προβλήματος. Ορίστε ένα παράδειγμα από την έρευνα του Παναμερικανικού Οργανισμού Υγείας:
https://www3.paho.org/hq/index.php?opti ... #gsc.tab=0
Όσο για την ομοφοβία έχω βρει ότι συμβαίνει το αντίθετο από αυτό που λες. Δηλαδή οι γυναίκες είναι πιο δεκτικές και λιγότερο προκατειλημμένες απέναντι στην ομοφυλοφιλία.
https://paa2008.populationassociation.org/papers/81144
Previous research indicates that women have more accepting attitudes toward lesbian and gay individuals than do men (Aberson, Swan, & Emerson, 1999; Finlay & Walther, 2003; Herek & Glunt, 1993; Kane & Schippers, 1996; Larsen, Reed, & Hoffman, 1980; LaMar & Kite, 1998; Lottes & Kuriloff, 1992; Louderback & Whitley, 1997; Marsiglio, 1993; Steffens & Wagner, 2004; Wills & Crawford, 2000).
Και μια ελληνική έρευνα για την Ελλάδα τα ίδια βρήκε πάνω κάτω.
https://www.news247.gr/koinonia/ereyna- ... 47494.html
Εδώ άλλη μια έρευνα που έδειξε το ίδιο αλλά ανέδειξε και το τρομακτικό στοιχείο ότι οι gay άνδρες αντιμετωπίζονται περισσότερο αρνητικά από ό,τι οι λεσβίες, κάτι που ταιριάζει με την έντονη απέχθεια απέναντι στους gay άνδρες όπως έχει διαπιστωθεί στις έρευνες πάνω στην τοξική αρρενωπότητα.
https://www.nbcnews.com/feature/nbc-out ... s-n1118121
The study’s findings also suggest that “men are more likely to be both the targets and perpetrators of sexual prejudice.”
In all 23 countries studied, the report found "gay men are rated more negatively than lesbian women,” and that trend was almost entirely driven by the views of men, except in Poland, Hungary and Russia, where women also assigned gay men high negative ratings.
Και για τα άλλα ισχύουν αυτά. Δηλαδή η «Προσπάθεια απόκρυψης αδυναμιών και απροθυμία λήψης ψυχολογικής βοήθειας» είναι εξίσου συχνή στις γυναίκες.
Εγώ έχω βρει στοιχεία για το αντίθετο.
https://www.theguardian.com/society/201 ... tal-health
https://time.com/2928046/mental-health-services-women/
https://www.fissaeleni.gr/andres_katathlipsi.html
https://apps.who.int/iris/bitstream/han ... .1-eng.pdf
(σελ.14)
Η επιθυμία για έλεγχο και κυριαρχία είναι εξίσου συχνή στις γυναίκες. Εκφράζονται με διαφορετικούς τρόπους, αλλά αυτό δεν έχει σημασία γι' αυτό που συζητάμε.
Ακόμα κι αν ισχύει αυτό, αυτό που πρέπει να μας ενδιαφέρει είναι να μειωθούν αρχικά οι συμπεριφορές που παράγουν τις πιο επιβλαβείς μορφές βίας. Κι αυτές προέρχονται συνηθέστερα από τους άντρες.
Το ότι κάποιες δουλειές θεωρούνται γυναικείες και άλλες αντρικές είναι απλώς ένα στερεότυπο που έχει την ρίζα του στον καταμερισμό εργασιών (ο άντρας στις έξω και η γυναίκα στις μέσα) και αναπαράγεται εξίσου κι απ' τα δύο φύλα.
Οι ρίζες του φαινομένου μπορεί να βρίσκονται σε αυτόν τον μακρινό χρονικά καταμερισμό των εργασιών. Οι γυναίκες δραστηριοποιήθηκαν όμως πρώτες μαζικά για να το αλλάξουν διότι ο συγκεκριμένος καταμερισμός καταπίεζε τη γυναίκα κάνοντάς την οικονομικά εξαρτημένη από τον άντρα. Σε ποια έρευνα βρήκες ότι το στερεότυπο αναπαράγεται κι από τα δύο φύλα εξίσου;
Δηλαδή όταν οι γυναίκες λένε "οι άντρες δεν έχουν δουλειά στην κουζίνα" επιδεικνύουν τοξική αρρενωπότητα;
Θα έλεγα ότι επιδεικνύουν διότι αναπαράγουν ένα στερεότυπο που εντάσσεται στο concept της τοξικής αρρενωπότητας υπενθυμίζοντας στον άντρα ότι έχει διαφορετικό, καθορισμένο ρόλο (κάτι που είναι λάθος).