Phorum.com.gr

enaon έγραψε: 23 Απρ 2019, 20:11 δείτε ρε παιδιά γατί που πήγε να πεθάνει στον δρόμο.

Ρε συ, με το που είδα τη φωτό άρχισα να σιγομουρμουράω τιρίμ τιρίμ... τιρίμ... τιρίμ τιρίμ τιρίμ (Μαντσίνι).

είναι αλλού αυτό το γατί, τελικά το γρι έγινε σχεδόν ασημί, στον ήλιο λαμπυρίζει ο άτιμος, θα ανεβάσω μία που τον έχω πιάσει να φαίνεται αν την βρω, απίστευτο πλάσμα. Είχε έρθει ρε παιδιά και από τις ψείρες νόμιζα οτι ήταν πιτσιλωτός θυμάμαι, αλλά οκ, ήταν μαχητής, έκλαιγε και τον άκουγε όλο το τετράγωνο.

ρε συ τί ομορφιά ειναι αυτή, πολύ εξωτική

βάζω και μία ακόμα που βρήκα και όταν γίνει μεγάλος γάτος πάλι, απλά για το τρίχωμά του, έχει κάτι απο ασημί μέσα στην άσπρη τρίχα που τον κάνει και λαμπυρίζει όταν πέσει ο ήλιος,

Κούκλος ο ασημένιος σου, enaon.

Kαι ο δικός μας πιτσιρικάς μεγαλώνει.

ΓΑΛΗ έγραψε: 04 Μάιος 2019, 17:23 Κούκλος ο ασημένιος σου, enaon.

Kαι ο δικός μας πιτσιρικάς μεγαλώνει.

Βασικά, δεν κοιμάται συνέχεια αλλά όταν είναι ξύπνιος, δεν τον προλαβαίνω. Διακτινίζεται.

ΓΑΛΗ έγραψε: 04 Μάιος 2019, 17:37 Βασικά, δεν κοιμάται συνέχεια αλλά όταν είναι ξύπνιος, δεν τον προλαβαίνω. Διακτινίζεται.

Αυτό που έκανε μισό βήμα και πανηγυρίζαμε!

Beria έγραψε: 04 Μάιος 2019, 17:39

ΓΑΛΗ έγραψε: 04 Μάιος 2019, 17:37 Βασικά, δεν κοιμάται συνέχεια αλλά όταν είναι ξύπνιος, δεν τον προλαβαίνω. Διακτινίζεται.

Αυτό που έκανε μισό βήμα και πανηγυρίζαμε!

Ναι ρε συ.

Είναι απίστευτο γατί. Μονίμως σε κίνηση, πολύ περίεργο και το κυριώτερο πολύ χαδιάρικο και φιλικό με όλους. Έχει εξελιχθεί σε μεγάλο γόη ο τύπος.

ΓΑΛΗ έγραψε: 04 Μάιος 2019, 17:23 Κούκλος ο ασημένιος σου

δεν ειναι δικός μου απο τότε σχεδόν, λίγο μετά που τον βρήκα πήγε σε ένα φίλο, έναν που ήταν έτοιμος να πάρει ένα μαυροτσουλακάκι, που δεν τον ένοιαζε αν θα είναι όμορφο το γατάκι, οπότε του έπρεπε ένας κούκλος.

εγώ ειμαι το εξοχικό του, έρχεται επίσκεψη κλπ, φοβερό πόσο θυμούνται πράγματα και πρόσωπα τα γατιά.

Έχει τύχει ο δικός σου να συναντήσει τον μπέρια πάλι;

enaon έγραψε: 04 Μάιος 2019, 21:01

ΓΑΛΗ έγραψε: 04 Μάιος 2019, 17:23 Κούκλος ο ασημένιος σου

δεν ειναι δικός μου απο τότε σχεδόν, λίγο μετά που τον βρήκα πήγε σε ένα φίλο, έναν που ήταν έτοιμος να πάρει ένα μαυροτσουλακάκι, που δεν τον ένοιαζε αν θα είναι όμορφο το γατάκι, οπότε του έπρεπε ένας κούκλος.

εγώ ειμαι το εξοχικό του, έρχεται επίσκεψη κλπ, φοβερό πόσο θυμούνται πράγματα και πρόσωπα τα γατιά.

Έχει τύχει ο δικός σου να συναντήσει τον μπέρια πάλι;

Δεν τον θεωρώ δικό μου βρε. Εγώ είμαι η τυχερή της ιστορίας.

Κατά τα άλλα, τα γατιά δεν σταματούν να με εκπλήττουν. Ο ένας από τους γάτους μου, έτσι και ανοίξει η πόρτα για τον οποιονδήποτε λόγο, ορμάει έξω, κατεβαίνει τις σκάλες και περιμένει κάποιον να ανοίξει την κεντρική πόρτα για να βγει. Βγαίνει έξω, κάνει τη βόλτα του κι έτσι και δει κάποιον από τον όροφο μου να έρχεται, τον πλησιάζει, μπαίνει μαζί του στο ασανσέρ και ανεβαίνουν παρέα. Αν τον χάσω ή τον ξεχάσω, κατεβαίνω, με περιμένει στην είσοδο, του ανοίγω, μπαίνει στο ασανσέρ, μου γκρινιάζει που καθυστέρησα, του τα ρίχνω κι εγώ, τέλος.