Northern Spirit έγραψε: 04 Ιουν 2020, 13:18
Τοσο το Ρεπουμπλικανικο οσο και το Δημοκρατικο κομμα εχουνε υποστει μεταλλαξεις στην πορεια...Οι ρεπουμπλικανοι καποτε αποτελουσανε το προοδευτικο κομματι σημερα ειναι ακρως συντηρητικοι και εθνικιστες.
Οι Δημοκρατικοι παλι σημερα εχουνε καταλαβει την θεση των προοδευτικων.
Οι πολιτικες του Λινκολν ειναι πιο κοντα στις σημερινες θεσεις των Δημοκρατικων παρα των Τραμπικων Ρεπουμπλικανων.
Αυτο που θελω να πω ειναι οτι οι σημερινες καταστασεις δεν εναλυονται με συγκρισεις με το παρελθον.
Οι Δημοκρατικοί σταδιακά πριν τον πόλεμο άρχισαν να συνδράμουν τους αφροαμερικάνους. Ο μετέπειτα πρόεδρος των ΗΠΑ Λύντον Τζόνσον μπορεί μέχρι τις αρχές των 50'ς να μη τάχθηκε καθολικά μαζί τους αλλά από το 1937 τους βοηθούσε για αυτό κιόλας αρκετοί αφρομερικάνοι τον στήριζαν.
https://www.jstor.org/stable/2717189?re ... b_contents
Πάμε τώρα στην εφαρμογή μερικών μέτρων από τους Δημοκρατικούς την περίοδο 1963-69 υπό τον Λύντον Τζόνσον.
1) Μεταξύ 1965 και 1968, ο αριθμός των μαύρων μαθητών στο Νότο που παρακολούθησαν πλειοψηφικά λευκά σχολεία αυξήθηκε από περίπου 2,3% σε σχεδόν 23,4%. Αυξήθηκαν οι ομοσπονδιακές δαπάνες για τα σχολεία και την εκπαίδευση και υπήρχε έλεγχος αν εφαρμόζονται οι αλλαγές. Υπήρξε έτσι πίεση για αλλαγές.
Αυτό είχε αυξητικές τάσεις φτάνοντας επί Ρήγκαν στο 43,5% το 1988.
2) Μεταξύ του 1968 και του 1980 αφροαμερικάνοι μαθητές που φοιτούσαν σε σχολεία με διαχωρισμούς μειώθηκε το ποσοστό τους από από 77,5% σε 26,5%. Τα ίδια χρόνια, το ποσοστό των λευκών μαθητών της Νότιας Νότιας που φοιτούσαν σε διαχωρισμένα δημόσια σχολεία μειώθηκε από 68,8% σε 26%.
3) Αμέσως μετά την υπογραφή των Medicare και Medicaid το 1965, ο Λευκός Οίκος έστειλε περισσότερους από χίλιους επιθεωρητές για να επισκεφθούν τα νοσοκομεία απευθείας και να διασφαλίσουν ότι συμμορφώνονται με την όλη κατάσταση.
Δεν αποτελεί έκπληξη το γεγονός ότι οι περισσότερες από τις μη συμμορφούμενες εγκαταστάσεις βρίσκονταν σε τέσσερις πολιτείες όπως Mississippi, Louisiana, Alabama και South Carolina. Όπως και με τα σχολεία, οι βοηθοί του Λευκού Οίκου παρακολούθησαν λεπτομερώς τις εξελίξεις - περιοχή με περιοχή, κομητεία προς κομητεία - σε εβδομαδιαία και μερικές φορές καθημερινά.
4) Για να έχει πλήρη αποζημίωση απο Medicare, ένα νοσοκομείο ή ένα γηροκομείο έπρεπε να δεχτεί σε όλους τους ανθρώπους για υπηρεσίες εσωτερικού και εξωτερικού χώρου, ανεξάρτητα από το χρώμα, τη φυλή ή την εθνική καταγωγή.
Εφόσον υπήρχε διάκριση το νοσοκομείο έπρεπε να δικαιολογήσει τη διαφορά στους αξιωματούχους.
Οι υπηρεσίες προς τους ασθενείς έπρεπε να γίνονται χωρίς διακρίσεις σε φύλα όπως και τα δωμάτια νοσηλείας να μην έχουν διαχωρισμούς.
5) Επιβαλλόταν το νοσηλευτικό προσωπικό να απευθύνεται με τίτλους ευγένειας "Δρ", "Κυρία" κλπ. ανεξάρτητα από την καταγωγή και φύλο του ασθενούς.
Ουσιαστικά η διοίκηση Τζόνσον δεν υποχρεώνει απλώς τα νοσοκομεία να επεκτείνουν την πρόσβαση σε μαύρους πολίτες. Επιβάλλει μια υποχρεωτική αλλαγή στον τρόπο με τον οποίο οι επαγγελματίες του ιατρικού κλάδου αντιμετώπιζαν τους Αφροαμερικανούς ως ασθενείς και ανθρώπους και θέτοντας νέες ποσοτικές και ποιοτικές υποχρεώσεις στα τοπικά ιδρύματα.
Σχόλιο: Καταλαβαίνει κανείς ότι μέχρι τότε ακόμα και να απευθύνεσαι στον άλλον ευγενικά δεν ήταν αυτονόητο ειδάλλως δεν θα προβλεπόταν κάτι τέτοιο ρητά.
6) Η διοίκηση έκανε επίσης μια επιθετική και σκληρή γραμμή στην επιβολή άλλων διατάξεων των νόμων περί πολιτικών δικαιωμάτων. Όχι μια ώρα μετά την υπογραφή του νόμου για τα δικαιώματα ψήφου, ο Τζόνσον έδωσε εντολή ώστε να διασφαλίσει ότι ο γενικός εισαγγελέας θα δράσει άμεσα.
Τέσσερις μέρες αργότερα - δεν είχε στεγνώσει καλά καλά το μελάνι - οι ομοσπονδιακοί εξεταστές κατέβηκαν σε 12 κομητείες στην Αλαμπάμα, τη Λουιζιάνα, το Μισισιπή και τη Τζόρτζια. Μέχρι τον επόμενο Ιανουάριο, πρόσθεσαν περισσότερους από 90.000 ψηφοφόρους στους καταλόγους μόνο σε αυτές τις δικαιοδοσίες. Η βία και ο εκφοβισμός εξακολούθησαν, αλλά ως επί το πλείστον οι νότιες αρχές συμφώνησαν μετά από δράση του Κογκρέσου και ενόψει της ισχυρής εκτελεστικής επιβολής.
7) Στα τέλη του 1965, μόνο το 6,7% εκατό των Αφρικανών Αμερικανών στο Μισισιπή και το 19% στην Αλαμπάμα είχαν ξεπεράσει τον περίπλοκο ιστό των νομικών και μέτρων.
Μέχρι το 1970, περίπου τα δύο τρίτα των Αφρικανών Αμερικανών σε αυτές τις πολιτείες του Νότου είχαν εγγραφεί για να ψηφίσουν και οι περισσότεροι κατάφεραν να ασκήσουν αυτό το δικαίωμα χωρίς παρέμβαση.