Έτσι, αυτό που συνέβη στη Βραζιλία, σύμφωνα με τα συστημικά μμε, θα πρέπει να θεωρηθεί ως μια κίνηση λίγων θερμοκέφαλων, οι οποίοι, αφού δεν κατάφεραν τίποτα πέρα από βανδαλισμούς, είναι αφελείς φασίστες που αποφάσισαν να οργανώσουν πραξικόπημα μόνο και μόνο επειδή δεν αποδέχονται τη νίκη του Λούλα.
Θα ήταν πολύ ωραίο- αν όλα ήταν τόσο απλά, αλλά αν πάμε να αναλύσουμε τι συνέβη, όπως συμβαίνει πάντα σε τέτοιες περιπτώσεις, τα πράγματα γίνονται λίγο πιο περίπλοκα από ό,τι δείχνουν εκ πρώτης όψεως.
Δεκάδες χιλιάδες άνθρωποι συγκεντρώνονται στους δρόμους της Μπραζίλια, πολλοί φτάνουν με λεωφορεία από άλλες περιοχές της χώρας, με τη συνοδεία ακόμη και της βραζιλιάνικης αστυνομίας. Προχωρούν με απόλυτη ηρεμία χωρίς κανείς να αντισταθεί και φτάνουν στα κυβερνητικά κτίρια όπου κάνουν αυτό που όλοι είδαμε.
Η κοινωνική ένταση στη Βραζιλία δεν ξεκίνησε χθες, η πόλωση που διχάζει την κοινωνία και υποθάλπει τη βία είναι παρούσα εδώ και χρόνια, οπότε κάθε άτομο με λίγο,έστω, μυαλό γνωρίζει ότι οι συγκρούσεις ή οι απόπειρες επιθέσεων σε θεσμούς είναι προ των πυλών έτοιμες να ξεσπάσουν κατά τη διάρκεια οποιασδήποτε διαδήλωσης μεσαίου μεγέθους.
Πολλά μέτρα ασφαλείας δεν λειτούργησαν, επειδή αυτοί που υποτίθεται ότι τα εγγυώνται, άρχισαν να βγάζουν σέλφις με τους επιτιθέμενους και να τους συνοδεύουν χαμογελώντας τους φιλικά.
Αυτό και μόνο θα έπρεπε να αλλάξει την αφήγηση, διότι οι άνδρες της αστυνομίας, και ήταν πολλοί, αντί να εγγυηθούν την ασφάλεια του κράτους, έκαναν πλάτες στα πλήθη στην "αποστολή" τους.
Όποιος έχει διοργανώσει έστω και μια μικρή διαδήλωση στη ζωή του, γνωρίζει ότι χρειάζονται αρκετά χρήματα για να πετύχει.
Όταν οργανώνεις μια διαδήλωση για να επιτεθείς σε θεσμούς, όπως η χθεσινή στη Βραζιλία, δεν χρειάζεσαι μόνο μεγάλη χρηματοδότηση, αλλά και τις κατάλληλες διασυνδέσεις στους κατάλληλους χώρους και κάποιον από τα μετόπισθεν να ηγηθεί της πορείας του "πραξικοπήματος".
*Τίθεται λοιπόν το ερώτημα, ποιος χρηματοδοτεί όλα αυτά τα κινήματα;
Το άλλο ερώτημα που πρέπει να τεθεί αφορά την οργάνωση και τη συναίνεση ενός μέρους των δυνάμεων του νόμου και της τάξης: ποιος κρύβεται πίσω από αυτό;
Χθες στη Βραζιλία έγινε μια ξεδιάντροπη απόπειρα πραξικοπήματος, η οποία δεν ήταν απλώς το αποτέλεσμα τεσσάρων θερμοκέφαλων που κατέστρεψαν τα κεντρικά γραφεία των θεσμών, αλλά κάτι βαθύτερο που σήμερα τείνουμε να υποβαθμίζουμε.
Σίγουρα πίσω από αυτό κρύβεται ο Μπολσονάρου, ο οποίος δεν αναγνώρισε τη νίκη του Λούλα και δεν μίλησε ποτέ ακόμη και όταν οι υποστηρικτές του ζητούσαν στρατιωτικό πραξικόπημα.
Είναι επίσης σημαντικό να δούμε τη χρονική στιγμή με την οποία καταδίκασε αυτή τη βίαιη ενέργεια, δηλαδή αφότου έγινε σαφής η αποτυχία του πιθανού πραξικοπήματος.
Κάτι άλλο που δεν φαίνεται να ενδιαφέρει ιδιαίτερα είναι το γεγονός ότι ο Μπολσονάρου βρίσκεται στις ΗΠΑ εδώ και εβδομάδες.
Για ποιο λόγο;
Όσον αφορά τις υπόλοιπες δυνάμεις των ΗΠΑ, την ΕΕ και τις διάφορες αποικίες, δεν περίμενα διαφορετική αντίδραση- δεν θα μπορούσαν να μην καταδικάσουν αυτή την αντιδημοκρατική υπόθεση, θα ήταν απλά το αποκορύφωμα της υποκρισίας.
Σε κάθε περίπτωση, υπάρχει κάτι πολύ μεγαλύτερο πίσω από όλα αυτά.
Λαμβάνοντας υπόψη τις θέσεις του Λούλα στη διεθνή σκηνή, σε κάποιους σίγουρα δεν αρέσει η πολιτική συνεργασίας με όλα τα άλλα κράτη.
Ετσι, κάποιος όπως ο νεοεκλεγείς πρόεδρος της Βραζιλίας θα αισθανόταν πιο άνετα εκτός των αιθουσών της εξουσίας. Ισως,να χρειαζόταν κάποιος σαν τον Ασάνζ, ίσως, με τη δημοσίευση μερικών τηλεγραφημάτων που φυλάσσονται κρυμμένα σε κάποια πρεσβεία για να καταλάβουμε περισσότερα.
Αλλά ο Ασάνζ είναι πίσω από τα κάγκελα και αυτοί που υποτίθεται ότι είναι δημοσιογράφοι μας λένε ότι η επίθεση στους θεσμούς της Βραζιλίας είναι έργο τεσσάρων θερμοκέφαλων.
Και ας πάρουμς υπόψη ότι ο Λούλα είναι μια από τις λίγες πολιτικές προσωπικότητες με βαρύτητα που θα ήθελε να δει ελεύθερο τον Ασανζ και το έχει φωνάξει.
Πρέπει να υπάρχει κάποιος λόγος,η όχι;
Ο συγγραφέας του κειμένου :
https://www.facebook.com/GiuSal1990
Φωτό :η φωτογραφία μιλάει από μόνη της...:οι Μπολσοναριστές επίδοξοι πραξικοπηματίες σήκωσαν τις σημαίες που τους εκφράζουν :.
των ΗΠΑ, της Ουκρανίας, του φασιστικού ουκρανικού Δεξιού Τομέα
