Phorum.com.gr

'
Τί έγινε ρε; Συνεχίζει το προμοτάρισμα ο ΓΓ;

Hρθε παλι να παρεις την δοση σου;

Ερμής έγραψε: 20 Σεπ 2018, 14:32 ξαναδιαβάζοντας τους πίνακες μου κάνει μεγάλη εντύπωση πως κάποιοι σομελιέ δεν μπόρεσαν να ξεχωρίσουν το σαβινιον μπλαν απο το σαρντονε, ειδικά αυτές τις δύο ποικιλίες που έχουν εντελώς διαφορετικά χαρακτηριστικά. Ακόμη και εγώ που είμαι αμπαλος και απλά μαρέσει το κρασί, σε τυφλο τεστ μπόρεσα να ξεχωρισω το σαβινιον με το σαρντονε και το ασυρτικο. Ψιλοπαπάτζα μου φαίνεται. Και το λέω επειδή έχω δει live, blind τεστς

Τι παπάτζα, ρε συ; Διαγωνισμός μεταξύ της Οξφόρδης και του Κέιμπριτζ είναι, όχι «Η Αλίκη στην Χώρα του Κρασιού: 26ος διαγωνισμός Καλαμπάκας».

Αλλά αν θέλεις κι άλλα, αυτό είναι από το τμήμα οινολογίας του πανεπιστημίου του Μπορντό:

Olfactory neuronal transduction, carried out by unmyelinated axons, is the slowest of the nervous system. Olfactory detection (about 400 ms) is approximately 10 times slower than visual detection (Herz & Engen, 1996). Moreover, the definition of olfactory images is relatively weak (approximately 50,000 mitral cells) compared with the million pixels per visual image represented by the retinal cells (Holley & Mac Leod, 1977)
.......
The analysis of wine tasting comments is thus a tool well adapted for studying interactions among various sensory modalities. Data show that aroma determination is modified according to whether the color of wine is obscured to the subjects by the use of opaque glasses (Williams et al., 1984). Moreover, the acceptance of the odor of a wine is significantly correlated to its color (Pokorny et al., 1998). Our study first focuses on the influence of vision on smell by carrying out a lexical analysis of four wine experts’ tasting comments

https://web.stanford.edu/class/linguist ... fodors.pdf


Το τεστ που έκανε ο μελετητής του συγκεκριμένου ήταν απλό: έδωσε σε φοιτητές οινολογίας ένα κόκκινο κι ένα λευκό κρασί και τους είπε να τα περιγράψουν με λέξεις που χρησιμοποιούνται για λευκά και για κόκκινα κρασιά. Μια εβδομάδα μετά, τούς έβαλε να δοκιμάσουν ένα λευκό κι ένα κόκκινο, μόνο που το κόκκινο ήταν το ίδιο λευκό κρασί χρωματισμένο με άοσμη χρωστική. Guess what, οι φοιτητές χρησιμοποίησαν περιγραφές κόκκινου κρασιού για το χρωματισμένο κρασί.

stergiosbik έγραψε: 20 Σεπ 2018, 13:12 Οι κριτικοι εργων τεχνης ειναι αντιστοιχοι με τους γευσιγνωστες.
Παπατζηδες δηλαδη που πουλανε αερα σε φαντασμενους με τεραστιο εγω.

Δεν είναι έτσι. Επίσης λάβε υπόψη σου πως ένα έργο τέχνης πετυχαίνει μία τιμή σε δημοπρασία και για λόγους που μπορεί να είναι εντελώς εξωκαλλιτεχνικοί. Διαβάζω ότι Μεγάλο μέρος ακριβών έργων που πωλούνται τα τελευταία χρόνια δεν προορίζονται για συλλογές φιλότεχνων αλλά για τα χρηματοκιβώτια Ασιατών επιχειρηματιών. Ως επένδυση δηλαδή με το ανάλογο ρίσκο ότι μπορεί να πέσει η τιμή του και να μην καταφέρεις να το πουλήσεις ακριβότερα κάποια χρόνια μετά.
Ένας κριτικός έργων τέχνης (δεν σου μιλάω για αυτούς που κάνουν κριτική σε ελληνικές εφημερίδες) παρά το υποκειμενικό μέρος που αφορά και το δικό του γούστο και τις προτιμήσεις του πρέπει να έχει πολύ καλή γνώση ιστορίας της τέχνης και του συγκεκριμένου είδους και της εποχής των έργων που κρίνει.

Επίσης αν κάτι δεν σας αρέσει ή δεν το καταλαβαίνεται δεν είναι απαραίτητα σκουπίδι.

George_V έγραψε: 20 Σεπ 2018, 13:59

ΓΙΑΝΝΗΣ ΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ έγραψε: 20 Σεπ 2018, 13:35

George_V έγραψε: 20 Σεπ 2018, 12:54 Εαν το χρωμα δεν εχει σημασια θα μπορουσε ο καθενας να παρει ηλιελαιο π.χ. να το ανακατεψει με ελαιολαδο και να ρο πουλησει για κανονικο λαδι.

Σε αυτη την περιπτωση δεν χρειαζεται καν χημικος ελεγχος απο εργαστηριο γιατι μονο το χρωμα του θα υποψιασει και τον πλεον ασχετο οτι δεν ειναι αυτο που γραφει. Και μια δοκιμη μας πειθει 100% για το περιεχομενο του μπουκαλιου.

Παμε ξανα
Το χρωμα δεν κατατασσει ενα ελαιολαδο ως ποιοτικοτερο ενος αλλου ελαιολαδου
Ειναι πολυ απλο


Αλλα αφου ειναι ετσι παρεθεσε μας την κλιμακα ποιοτητας/χρωματος να ξερουμε ποια ειναι τα καλυτερα λαδια
200 χρονια βγαζετε λάδι θα το ξερεις δεν μπορει να μην το ξερεις

Εγω θα σου πω οτι το εξτρα παρθένο ελαιολαδο που βγαζουμε εδω εχει πρασινο σμαραγδι χρώμα. Οσο πιο ωριμη η ελια τοσο πηγαινει προς το χρυσαφι ως που φτανεις στο πυρηνελαιο που εχει σχεδον χρυσοκαφε χρώμα.

Τωρα λοιπον αν η ταμπέλα σου αναγράφει εξτρα παρθένο και το χρώμα ειναι χρυσο π.χ. εχεις ηδη την υποψία αν οχι τη βεβαιοτητα οτι το περιεχομενο του μπουκαλιου δεν ειναι αυτο που λεει η ετικέτα.

Μετα προχωράς στο άρωμα. Αν σου μυριζει νωπο γρασιδι ειναι εξτρα παρθένο, οσο γινεται πιο εντονη η μυρωδια πας σε αλλα λαδια που συνηθως μυριζουν σαν ξηρος καρπος.

Και τελικα το δοκιμάζεις. Εντονη γευση φρουτωδης με ελαφρυ καψιμο στο λαιμο ειναι εξτρα παρθένο. Μεταλλική γευση σημαινει οτι δεν ειναι εξτρα παρθένο και αν αυτο συνδιαστει με θολη εμφανιση σημαινει οξειδωμένο λάδι.

Ελπιζω να εμαθες τωρα να ξεχωριζεις τα λαδια μιας και κατα δηλωσιν σου δεν εισαι ειδικος.

Νομίζω ότι αυτή η ανάρτηση είναι η πρώτη χρήσιμη ανάρτηση για όσους δεν έχουμε μπάρμπα στην Κορώνη και είμαστε συνηθισμένοι στα λάδια του super market. Συμφωνούν και οι υπόλοιποι παραγωγοί στα παραπάνω;

Για να είμαστε λίγο πρακτικοί.
Όσοι παράγετε λάδι μπορείτε με σιγουριά να πείτε από δοκιμή κάτι ή μόνο να αναγνωρίσετε κάτι σε ακραίες περιπτώσεις;
Δηλαδή θα φανεί στην ουσία αν ο άλλος έχει ραντίσει με δηλητήρια ή είναι βιολογική καλλιέργεια; Θα φανεί πάντα η οξύτητα; Το έξτρα νερό;

Και από τη άλλη μεριά. Αν ένα προϊόν είναι τυποποιημένο τι ακριβώς σημαίνει;
Δηλαδή τα ακριβά λάδια που παρέθεσε ο Γιαννόπουλος ξέρουμε σίγουρα ότι έχουν ελεγχθεί όλες οι παρτίδες τους και είναι όλα τα μπουκάλια το ίδιο καλά ή απλά πιστεύουμε πως μία εταιρεία που πουλάει premium προϊόν δεν θα ρίσκαρε να κάνει εκπτώσεις στην ποιότητα για να μη χαλάσει το brand name;

Οι περισσοτεροι δεν εχουν πατησει το ποδι τους σε χωραφι η για να μην ειμαστε απολυτοι δεν ειναι οι ιδιοι που ασχολουνται με τις ελιες.
Παιρνουν λαδι απο καποιον συγγενη,απο καποιον φιλο,απο καποιον γνωστο η απο καποιον συγγενη Φιλου /γνωστου η του τριτου μπατζανακη της νυφης της ξαδερφης τους

double

hellegennes έγραψε: 20 Σεπ 2018, 14:18

Ερμής έγραψε: 20 Σεπ 2018, 14:01 Θεωρείς οτι ένα ποσοστό κοντά στο 50% σε τυφλό τέστ είναι λίγο;
Θεωρείς επίσης οτι ένας γευσιγνώστης πληρώνεται κυρίως για να μπορεί να ξεχωρίσει το Μαλμπεκ Αργεντινής του 98 με το Μάλμπεκ Αργεντινής του 04;
Έγραψα παραπάνω για ποιο λόγο πληρώνεται.
Ένα πράγμα είναι να μπορεί να πει οτι η τάδε ποικιλία απο το τάδε μέρος μπορεί να παλαιωθεί ώς 10 χρόνια και όντως να μπορει να παλαιωθεί τόσο.

Ναι, θεωρώ ότι είναι πολύ λίγο. Κάποιοι δεν κατάφεραν να αναγνωρίσουν μερλό και καμπερνέ και είναι επαγγελματίες. Ο δοκιμαστής 9 στα λευκά κρασιά θα πρέπει να έλεγε συνέχεια σοβινιόν μπλαν μέχρι να το πετύχει (μόνο αυτό πέτυχε). Και δεν πέτυχε καν την χώρα. Του πούστη, πόσο δύσκολο είναι να πετύχεις την χώρα; Πόσες πιθανότητες υπήρχαν να ήταν κρασιά από το Βανουάτου και την Μοζαμβίκη; Δεν βλέπεις ότι είναι από τις στάνταρ χώρες που παράγουν κρασιά; Κι όμως, δες πόσο σκατά τα πήγαν οι δοκιμαστές σ' αυτήν την δοκιμασία. Στα λευκά κρασιά τσίμπησαν 28 πόντους στους 84.

Παρατήρησε και το άλλο: η διαφοροποίηση στο σκορ εξαρτάται από το είδος του κρασιού, όχι από τον δοκιμαστή. Δηλαδή θα περίμενες στο ίδιο κρασί κάποιοι να πετύχουν την ποικιλία και άλλοι την χώρα, αλλά δεν συμβαίνει κάτι τέτοιο. Η πέτυχαν την χώρα ή την ποικιλία ή και τα δύο ή τίποτα. Η διαφοροποίηση μεταξύ των κριτών είναι μικρή. Μόνο σε δυο κρασιά βλέπω να συμβαίνει ο ένας να πέτυχε την χώρα και ο άλλος την ποικιλία. Αυτό σημαίνει ότι κάποια κρασιά είναι πιο εύκολο να αναγνωριστούν, αλλά αν η δουλειά τους είναι να αναγνωρίζουν τα εύκολα, χαίρω πολύ.

Το μόνο βέβαιο είναι ότι με τέτοιο βαθμό επίδοσης, το να γίνονται διαγωνισμοί που ο ένας να παίρνει 85 και ο άλλος 87 είναι τουλάχιστον αστείο. Εδώ δεν μπορούν να ξεχωρίσουν ένα σαρντονέ από ένα σοβινιόν μπλαν.

ΓΙΑΝΝΗΣ ΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ έγραψε: 20 Σεπ 2018, 15:29 Οι περισσοτεροι δεν εχουν πατησει το ποδι τους σε χωραφι η για να μην ειμαστε απολυτοι δεν ειναι οι ιδιοι που ασχολουνται με τις ελιες.
Παιρνουν λαδι απο καποιον συγγενη,απο καποιον φιλο,απο καποιον γνωστο η απο καποιον συγγενη Φιλου /γνωστου η του τριτου μπατζανακη της νυφης της ξαδερφης τους

Και εγώ αγόρασα μία δύο φορές από συγγενή απ' την Καλαμάτα αλλά δεν έχω ιδέα αν εκείνο ήταν καλύτερο λάδι ή όχι. Βασικά εμπιστευόμασταν τον συγκεκριμένο συγγενή. Είχε διαφορετική γεύση από του εμπορίου αλλά για μένα που είμαι άσχετος αυτό δεν λέει απολύτως τίποτα. Μπορεί να μου αρέσει κάτι ή όχι για λόγους εντελώς άσχετους με την ποιότητά του.

Ξέρεις τι μπορούν να δείξουν οι ποιοτικοί έλεγχοι στους διαγωνισμούς;
Αξιολογούν οξύτητα ή γίνονται χημικές αναλύσεις που θα έβρισκαν πιθανά υπολείμματα φυτοφαρμάκων; Ξέρουμε επίσης αν παίρνουν ένα ή περισσότερα μπουκάλια από το ράφι ή τους τα παρέχει η εταιρεία; Πως ξέρουμε αν αυτό που βραβεύετε είναι το ίδια με αυτό που θα αγοράσουμε εμείς;

Ηθελα να ηξερα ποσο λάδι τρώτε για να έχετε τετοιο θεμα με τη γεύση. Σκετο το τρώτε;

Cecily Anne έγραψε: 20 Σεπ 2018, 15:39 Ηθελα να ηξερα ποσο λάδι τρώτε για να έχετε τετοιο θεμα με τη γεύση. Σκετο το τρώτε;

Χοντρικά μια κουταλιά την μέρα στην σαλάτα. Αυτό που μπαίνει στο φαΐ ή σε γλυκό δεν το υπολογίζω. Προσωπικά δεν έχω τόσο θέμα με την γεύση αλλά θα ήθελα να ξέρω δεδομένου ότι δεν καταναλώνω ποσότητες ότι δεν υπάρχουν υπολείμματα φυτοφαρμάκων μέσα.

ST48410 έγραψε: 20 Σεπ 2018, 15:42

Cecily Anne έγραψε: 20 Σεπ 2018, 15:39 Ηθελα να ηξερα ποσο λάδι τρώτε για να έχετε τετοιο θεμα με τη γεύση. Σκετο το τρώτε;

Χοντρικά μια κουταλιά την μέρα στην σαλάτα. Αυτό που μπαίνει στο φαΐ ή σε γλυκό δεν το υπολογίζω. Προσωπικά δεν έχω τόσο θέμα με την γεύση αλλά θα ήθελα να ξέρω δεδομένου ότι δεν καταναλώνω ποσότητες ότι δεν υπάρχουν υπολείμματα φυτοφαρμάκων μέσα.

Ναι βρε Ασε τα υπολοιπα, για τη γεύση λεω . Δηλαδή οταν η ατομική μερίδα ειναι 2 κουταλιές της σούπας τη μέρα ας πούμε και οτι τις βαζεις σε δυο σαλάτες , μια το μεσημέρι , μια το βραδυ ή ξερω εγω στο φαγητό σου , αν εχεις πχ φακές, δλδ πως στο διάολο η μια κουτάλια μεσα στο πιατο σας αφηνει «γεύση» και τρελαίνεστε ετσι!;

ST48410 έγραψε: 20 Σεπ 2018, 15:22 Για να είμαστε λίγο πρακτικοί.
Όσοι παράγετε λάδι μπορείτε με σιγουριά να πείτε από δοκιμή κάτι ή μόνο να αναγνωρίσετε κάτι σε ακραίες περιπτώσεις;
Δηλαδή θα φανεί στην ουσία αν ο άλλος έχει ραντίσει με δηλητήρια ή είναι βιολογική καλλιέργεια; Θα φανεί πάντα η οξύτητα; Το έξτρα νερό;

Το νερό και η οξύτητα φαίνονται. Όταν λέμε φαίνεται η οξύτητα μην φανταστεί κανείς ότι η ανθρώπινη γεύση ξεχωρίζει οξύτητα 0,3% από 0,8%. Αυτό είναι αδύνατον. Το αν είναι βιολογική καλλιέργεια είναι εξολοκλήρου στα χαρτιά. Δεν φαίνεται στην γεύση.

ST48410 έγραψε: 20 Σεπ 2018, 15:26 Και από τη άλλη μεριά. Αν ένα προϊόν είναι τυποποιημένο τι ακριβώς σημαίνει;
Δηλαδή τα ακριβά λάδια που παρέθεσε ο Γιαννόπουλος ξέρουμε σίγουρα ότι έχουν ελεγχθεί όλες οι παρτίδες τους και είναι όλα τα μπουκάλια το ίδιο καλά ή απλά πιστεύουμε πως μία εταιρεία που πουλάει premium προϊόν δεν θα ρίσκαρε να κάνει εκπτώσεις στην ποιότητα για να μη χαλάσει το brand name;

Εννοείται πως δεν έχουν ελεγχθεί όλες οι παρτίδες. Σαν αγοραστής θέλεις να πιστεύεις το δεύτερο, αλλά φυσικά δεν υπάρχει εγγύηση.

Cecily Anne έγραψε: 20 Σεπ 2018, 15:39 Ηθελα να ηξερα ποσο λάδι τρώτε για να έχετε τετοιο θεμα με τη γεύση. Σκετο το τρώτε;

Στην σαλάτα, που μπαίνει ωμό, παίζει τεράστιο ρόλο. Στο φαγητό έχει μικρότερη σημασία γευστικά. Γενικά, όπου το χρησιμοποιείς ωμό παίζει εξαιρετικά σημαντικό λόγο γιατί μπορεί να καταστρέψει το πιάτο εντελώς. Έχω αρνηθεί να φάω σαλάτες που ένιωσα ότι η γεύση του λαδιού δεν είναι καλή.