Μια καλησπέρα σε όλους τους Έλληνες, από τον Γιάννη Λαγό
Καποιοι ανθρωποι δεν εχουν αλλον τροπο να σφραγισουν το δικιο τους,
παρα μονο με το αιμα τους
Αναπάντεχο! Μόλις προ ολίγου [Κυριακή απόγευμα] είχα τηλεφώνημα από τον απεργό πείνας Γιάννη Λαγό.
Ναι, ξαφνιάστηκα...
Η φωνή του μου ακούστηκε το ίδιο σταθερή και αδιαπραγμάτευτη, όσο την ήξερα.
Τονε ρώτησα ευθύς αμέσως πως είναι η κατάσταση της υγείας του.
- Προς το παρόν είμαι καλά. Στέκω γερός...
Μου φάνηκε αποφασισμένος [με μια εσωτερική γαλήνη] να το πάει μέχρι τέλους. Και για να πω την αληθεια μου, τον άκουγα πιο ήρεμο και πιο βέβαιο, απ' ότι παλιά...
Δεν ειπαμε πολλά. Δεν ευνοούν οι συνθήκες, άλλωστε. Ωστόσο, πρόκαμα να του πω εκείνο που με βασανίζει τελευταία, με δεδομένο ότι τα μαντρόσκυλα του καθεστώτος, δεν θα διστάσουν να τον οδηγήσουν και μέχρι τον θάνατο...
- Αλλά αξίζει ρε Γιάνη; Αξίζει τέτοια θυσία για τουτους εδω τους προσκυνημένους; Αυτοί ρε φίλε έχουν αποδεχτεί την ευθανασία τους και το απολαμβάνουνε κιόλας. Μέχρι τραγουδάκια γράφουνε πλέον για τα μουσλίμια. Και τη μαντίλα, πάνε να την επιβάλλουν στη μόδα! Ποια πατριδα, ποιο εθνος, ποιος πολιτισμός; Δωστους φτηνές φράουλες, δωστους φρέσκους κώλους, δώστους μισθωτούς δουλους κι ας πλακώσει εδώ μέσα όλη η αφροασία. Ο καθενας για την παρτη του, φιλε. Ο καθενας για τη βολή του. Για δαύτους ρισκαρεις την υγεία σου;
- Δεν το κάνω για κανεναν άλλον, φιλε - μου απαντάει...
"...Το κάνω για την αξιοπρέπεια μου και το δίκαιο. Το κάνω για να μην έρθουν αργότερα οι Έλληνες να πουν: κανεις τους δεν αντιστάθηκε. Τους έθαβαν ζωντανούς και αυτοί γελούσαν! Παει τόσος καιρός κι ακόμα λέει δεν έχουν καθαρογράψει την καταδικαστικη απόφαση! Που ζούμε, ρε γαμώτο; Σ' ένα κελί απομόνωσης, ξεγραμμένος απ' ολους και με κατηγορίες που επίσημα, δεν τις έχει δει κανένας! Ούτε στην υποσαχάρια Αφρική! Και σκέψου ότι, απ' όσους βρεθήκαμε εδώ, θεωρητικά είμαι ο πιο βολεμένος. Θα μπορούσα να την αράξω ήσυχα κι ωραία, να εκτίσω τα 3/5 της ποινής, να τσεπωνω τον μισθο μου και να πάρω άδεια διαρκείας, από όλες τις έγνοιες, από τις σκοτουρες κι απ' τα πατριωτικά οράματα, που μας στοιχειωνουν ακομα!
Αλλά, όχι! Θα το παω μεχρι τελους. Ισως να ειμαι ο πρωτος και ο τελευταιος, αλλα θα το κανω... Η Δικαιοσύνη, η αληθινη Δικαιοσύνη δεν είναι κάτι που αφορά τους αλλους. Αφορά τη δική μου ψυχή... Και εκεί δίνω λόγο... Μου λες, ειμαστε λιγοι. Μου λες, κανενας δεν νοιαζεται... Ναι, το ξερω. Αλλα σε μερικα πραγματα, το θεμα δεν ειναι ποσοτικό. Ενας να υπαρξει. Ενας να νοιαζεται. Ενας να αγωνιά - αρκεί για να κρατηθεί αναμμένο το Φως της Δικαιοσύνης...
Α, και μην ξεχάσεις να μεταφέρεις, απο μέρους μου, μια καλησπέρα προς όλους τους Έλληνες.
Κι όποιος την ακούσει..."
Δεν θυμάμαι να είπαμε κάτι άλλο. Είναι άλλωστε βαριά η ψυχή μου κι ίσως η μνημη μου να με προδίδει.
Να προσθεσω μοναχα εκεινο που εχω πει κιόλας: καποιοι ανθρωποι δεν εχουν αλλον τροπο να σφραγισουν το δικιο τους, παρα μονο με το αιμα τους.
Μια καλησπερα λοιπον απο τον Γιαννη Λαγο, προς ολους τους Ελληνες...
http://panusis.blogspot.com/2022/02/blog-post_51.html 
