Imperium έγραψε: 22 Μαρ 2025, 16:33
Το οτι είχαν ρίζες πολύ πιο πίσω είναι γεγονός.
Αλλα με τέτοιες "ρίζες", μεταμοντερνιστες και άλλους σαχλούς, ούτε τον λήγοντα δεν πιάναν. Έπρεπε να βρουν άλλον τρόπο να χωθούν, γιατι αλλιώς θα είχαν παραμείνει οτι ήταν και τότε, ένα μάτσο γραφικοί.
Το πάτημα και την ώθηση τους την δώσαν τότε οι νεοφιλελε. Έτσι μπόρεσαν να κατσικοθούν στο σύστημα παρα φύση. Οι κυβερνήσεις της εποχής ήταν κυρίως δεξιές. Με κανέναν τρόπο δεν θα του άφηναν να κυριέψουν το πλοίο χωρίς αντίσταση. Αν μη τι άλλο δεν θα τους παραχωρούσαν τα άφθονα κονδύλια. Δεν μετατράπηκαν απο πουθενάδες σε ηθικοί μπάτσοι εν μια νυκτι χωρίς καμία βοήθεια, αυτο θα ήταν αστείο.
Κάποια στιγμή ίσως ανοίξω νήμα να στοιχειωθετηθεί η πορεία της διαδικάσίας.
Αλλα να το ξέρεις, απέκτησαν την τωρινή τους δύναμη πουλώντας την ψυχή τους στους Θατσερικούς!
Υπαρχουν ακόμα οι αποδείξειες.
Kαλά όχι ότι δεν έγινε και έτσι, δεν ξέρω, πολύ πιθανό.
Αλλά για μένα το κίνημα στη Δύση έχει και πραγματική απήχηση από κάτω, πέτυχε σοβαρό νεύρο και το παίζει σαν κιθάρα. Δεν είναι έτσι απλά φορετό από πάνω με το ζόρι.
Δες και εδώ στην Ελλάδα ή ακόμα και στο φόρουμ τους κομμουνιστές, τι λένε τώρα; τι λέγανε δεκαετίες ολόκληρες; σπάνε τ'αρχίδια του κόσμου με τα "είναι ο καπιταλισμός ηλίθιε" κλπ, βασικά μιλάνε για λεφτά. Και τι κάνει ο κόσμος; όλες αυτές τις δεκαετίες τους γράφει στ'αρχίδια του σερί. Δεν τσίμπησε ο κόσμος με τη μαρξιστική εξήγηση της οικονομίας, όχι μόνο στην Ελλάδα αλλά παγκοσμίως στη Δύση δεν τσίμπησε, ο κόσμος επέλεξε πλειοψηφικά και κατηγορηματικά καπιταλισμό. Τελεία, αδιέξοδο, τα κομμούνια χάσανε, άντε πήρανε 5%.
Όταν όμως άρχισαν αντί για λεφτά να μιλάνε για δικαίωματα και να ρωτάνε τον κόσμο μήπως τυχόν νιώθει καταπιεσμένος; Της πουτάνας. Αρχίσανε όλοι, αδερφές, μαύροι, γυναίκες, μουσουλμάνοι, αν τους βάλεις όλους μαζί είναι το 75% του κόσμου, ένας στους τρεις να τσιμπήσει έχεις κίνημα. Και τσίμπησε. Ειδικά κάτι Αμερικάνοι που δεν έχουν βγει απ'το χωριό τους και δε μπορούν να βρουν το κωλομέρι τους με δύο χέρια εκεί να δεις πώς τσιμπήσανε, μίλησε στην καρδιά τους. Βάλε και τις ανησυχίες για την οικολογία, βάλε και τις πραγματικές αποτυχίες της Δύσης στη Μ.Ανατολή και σου βγήκε μίγμα δυναμίτης. Τώρα δεν ξέρω πόσο μαρξιστές ήταν αυτοί που το ξεκίνησαν, ειδικά στην Αγγλία, αλλά πάντως δεν υπάρχει περίπτωση ο σωστός μαρξιστής να αφήσει τέτοιο πράμα να πάει χαμένο, ακόμα και αν οι άλλοι μιλάνε για τις αποδημητικές συνήθειες του κορμοράνου εννοείται ότι ο μαρξιστής θα χωθεί για να πουλήσει διανόηση και ηγεσία. Όπως χώνονται οι Ιαχωβάδες στη χήρα στην κηδεία για να της πουλήσουν Δευτέρα Παρουσία.
Στην Αμερική πάντως που το έψαξα λίγο παραπάνω οι αρχικοί ηγέτες ήταν όντως μαρξιστές. Η Αμερική το '60 είχε σοβαρά αριστερά κινήματα στος φοιτητές, και μάλιστα βίαια επαναστατικά. Ο Μακαρθισμός δεν έγινε χωρίς λόγο. Από πριν κιόλας τα πανεπιστήμια είχαν αριστερή παράδοση και πολλοί απ'αυτούς μισούσαν τον Μάρτιν Λούθερ Κινγκ γιατί δεν ήταν αρκετά αριστερός. Όταν λοιπόν αυτός ουσιαστικά κέρδισε τη μάχη, οι υπόλοιποι δεν εξαφανίστηκαν, πολλοί παρέμειναν στην Ακαδημία και έγιναν καθηγητές. Και σαν σωστοί μαρξιστές δεν πιστεύουν στη δημοκρατία, αντίθετα μόλις απέκτησαν δύναμη άρχισαν να εξοστρακίζουν όσους διαφωνούσαν και να προωθούν τους δικούς τους, έως που σιγά σιγά απέκτησαν συντρηπτική πλειοψηφία ειδικά στους ανθρωπιστικούς κλάδους.
Όταν λοιπόν έχεις ιδεολογική κυριαρχία στην επιστήμη, η επιστήμη είναι κάτι που κανένα Δυτικό κράτος δε μπορεί να το αγνοήσει, πρέπει να σεβαστείς τι σου λένε οι επιστήμονες, δεν έχεις άλλη επιλογή, άρα μαζί με την επιστήμη πάει και το κράτος σε πολλά θέματα. Πρόκειται για κίνηση ρουά-ματ, δεν είναι καθόλου απλό πράγμα ούτε πρόκειται αν φύγει εύκολα.