Phorum.com.gr

πατησιωτης έγραψε: 14 Φεβ 2022, 09:34 https://www.iefimerida.gr/kosmos/vmro-b ... omospondia

κοίτα να δεις πράγματα

Δημοκράτης έγραψε: 14 Φεβ 2022, 11:07

πατησιωτης έγραψε: 14 Φεβ 2022, 09:34 https://www.iefimerida.gr/kosmos/vmro-b ... omospondia

κοίτα να δεις πράγματα

τσεβερνοματσεντόνσκι μπουγάρι ή μπουγάρσκι τσεβερνοματσεντόνσκι ;

1. северномакедонски Бугари . Βορειο Μακεδονικοί Βούλγαροι.
2. бугарски севернимакедонци . Βουλγαρικοί Βορειο Μακεδόνες.


ιδού η απορία...



диалекте....

πατησιωτης έγραψε: 14 Φεβ 2022, 09:34 https://www.iefimerida.gr/kosmos/vmro-b ... omospondia

"Το VMRO εξέλεξε τρεις προέδρους στο συνέδριό του. Έπειτα από 25 χρόνια στο τιμόνι του κόμματος, ο ηγέτης του Κρασιμίρ Καρακατσάνοφ παραιτήθηκε όταν το κόμμα του έλαβε μόλις πάνω από το 1% των ψήφων στις εκλογές της 14ης Νοεμβρίου 2021"

Τζιτζιμιτζιχότζιρας έγραψε: 15 Φεβ 2022, 07:00

πατησιωτης έγραψε: 14 Φεβ 2022, 09:34 https://www.iefimerida.gr/kosmos/vmro-b ... omospondia

"Το VMRO εξέλεξε τρεις προέδρους στο συνέδριό του. Έπειτα από 25 χρόνια στο τιμόνι του κόμματος, ο ηγέτης του Κρασιμίρ Καρακατσάνοφ παραιτήθηκε όταν το κόμμα του έλαβε μόλις πάνω από το 1% των ψήφων στις εκλογές της 14ης Νοεμβρίου 2021"

Ετσι. Αλλο το VMRO στην Βόρεια Μακεδονία που είναι κόμμα που διεκδικεί εξουσία και άλλο το VMRO στην Βουλγαρία. Και βέβαια, κανένα από αυτά τα κόμματα δεν έχει σχέση με το VMRO, την επανασταστική οργάνωση κατά την Τουρκοκρατία. Φερ'ειπείν, το κόμμα στην Βόρεια Μακεδονία λέγεται VMRO-DPMNE (Демократска партија за македонско национално единство) Σαν να λέμε δηλαδή "Φιλική Εταιρεία - ΝΔ".

English. Internal Macedonian Revolutionary Organization – Democratic Party for Macedonian National Unity - VMRO-DPMNE
CevernoMacedonian: Внатрешна македонска револуционерна организација – Демократска партија за македонско национално единство - ВМРО–ДПМНЕ

Εσωτερική Μακεδονική Επαναστατική Οργάνωση - Δημοκρατικό Κόμμα για Μακεδονική Εθνική Ενότητα.

φιλικη εταιρεια λεει και νδ.....

με άρακ το φτιάνεις το άιβαρ; ή με мастиха;

Ας αλλαξουν ονομα στο κομμα για να κυριολεκτουν και να μην ξεφτιλίζονται.

English. Internal CevernoMacedonian Revolutionary Organization – Democratic Party for CevernoMacedonian National Unity - VCMRO-DPCMNE
CevernoMacedonian: Внатрешна северномакедонска револуционерна организација – Демократска партија за северномакедонско национално единство - ВСМРО–ДПСМНЕ

Εσωτερική ΤσεβερνοΜατσεντονική Επαναστατική Οργάνωση - Δημοκρατικό Κόμμα για ΤσεβέρνοΜατσεντονική Εθνική Ενότητα.

Ακόμα με αυτά θα ασχολούμαστε.;

Πάει αυτό, πέρασε...

Υπάρχει συνταγή πλέον...

Απόσπασμα απ' το πολύ ωραίο βιβλίο του πανεπιστημιακού Βασίλειου Γούναρη Ο ΜΑΚΕΔΟΝΙΚΟΣ ΑΓΩΝΑΣ ΜΕΣΑ ΑΠΟ ΤΙΣ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΕΣ ΤΟΥ 1904-1908.

Ο φόρος βουλγαρικού αίματος θεωρούταν από ορισμένους αρχηγούς επιβεβλημένος προκειμένου να τρομοκρατηθούν σημαντικά εξαρχικά χωριά και να επανακάμψουν στο Πατριαρχείο. Το θέμα ήταν συνθετότατο και λεπτότατο και οι απόψεις των παραγόντων δεν ήταν σύμφωνες. Ο Παύλος Μελάς ήταν ο πρώτος που κατάλαβε ότι η διάκριση των εχθρών και η τιμωρία τους δεν ήταν η ευκολότερη υπόθεση , ειδικά αν η συνείδησή σου ήταν ευαίσθητη. Όταν τον Αύγουστο του 1904 ο Μαζαράκης έφτασε στην Θεσσαλονίκη για να υπηρετήσει ως ειδικός γραφέας , ειδοποιήθηκε απ' τον Κορομηλά να μεταβεί στο χωριό Πεντάλοφος , δυο ώρες έξω απ' την Θεσσαλονίκη. Εκεί αντίκρυσε τα ειδεχθώς κατακρεουργημένα πτώματα δέκα χωρικών. << Βλέπεις, μου λέγει ο Κορομηλάς , σε έφερα για να σε φανατίσω. Να πως εργάζονται οι Βούλγαροι. >> Το θέαμα τον ανάγκασε να συνειδητοποιήσει τη διάσταση ανάμεσα στους ευγενείς σκοπούς του και τα μέσα με τα οποία θα έπρεπε να τους υπηρετήσει. << Ήλθα με όνειρα , με ιδεολογίαν και έβλεπα ότι τον λόγον δεν τον είχε η γλώσσα , αλλά η μάχαιρα >>, λέει ο Μαζαράκης. Η αναγκαιότητα υιοθέτησης σκληρών αντιποίνων από την ελληνική πλευρά δεν υπαγορευόταν αποκλειστικά από την δράση των Βουλγάρων αλλά από τις πιέσεις των ντόπιων πατριαρχικών. Αβοήθητοι μέχρι το 1904 , είχαν την πεποίθηση ότι μόνο οι αθρόες δολοφονίες κομιτατζήδων και προδοτών θα διαφύλασσαν τα χωριά τους από άλλες επιδρομές , ικανοποιώντας ταυτόχρονα και τα συσσωρευμένα αισθήματα απογνώσεως και εκδικήσεως. << Το πνεύμα της υπαίθρου θέλει φόνους >> , εκτιμούσε το 1905 ο Κορομηλάς. << Έχουσιν ανάγκη να ίδωσιν θύματα των αντιθέτων ίνα έλθη η ψυχή των εις τον τόπον της >>. Έτσι , πολλές φορές οι ντόπιοι εξωθούσαν τους αρχηγούς των σωμάτων σε δολοφονίες , γιατί σε αντίθετη περίπτωση , το χωριό , μη αντέχοντας τις βουλγαρικές θηριωδίες , θα στρεφόταν στον Έξαρχο . Οι κάτοικοι του χωριού Μεσημέρι , έπειτα από τη δολοφονία του ιερέα τους , έθεσαν με χαρακτηριστικό τρόπο το ζήτημα στον Μαζαράκη : << Ή θα εκδικηθείς τον φόνο του ή θα γίνωμεν και ημείς Βούλγαροι. Δεν αντέχωμεν πλέον. >> Ο Κορομηλάς τόνιζε την ανάγκη προσεκτικής επιλογής αυτών που θα έπρεπε να δολοφονηθούν , των ισχυρότερων μόνο Βουλγάρων παραγόντων , ώστε να αποφεύγονται οι αθρόες εκτελέσεις αθώων , οι οποίες προκαλούσαν την καταδίωξη του τουρκικού στρατού αλλά και εξέθεταν την ελληνική υπόθεση στην Ευρώπη. Επιπλέον ήταν προτιμότερο οι δολοφονίες αυτές να γίνονται έξω απ' τα χωριά και να συνδυάζονται με άμεση εκφοβιστική είσοδο των σωμάτων σ' αυτά , αλλά όχι κοντά στις πόλεις. Τότε , όπως υποστήριζε ο Μαζαράκης , δινόταν η δυνατότητα στα "μεγάλα κεφάλια" των πόλεων να τις οικειοποιηθούν , με αποτέλεσμα να καυχώνται ότι προσφέρουν στον Αγώνα και να μην υπακούουν στους "αρμοδίους". Δεν έπρεπε να φονεύονται άτομα αδιακρίτως γιατί έτσι προστίθονταν νέοι εχθροί. Σε γενικές γραμμές , οι δολοφονίες λειτούργησαν πράγματι ως αντίποινα για τον φόνο Ελλήνων , χωρίς αυτό να σημαίνει ότι δεν σημειώθηκαν εξαιρέσεις . Ωστόσο, όσες αγριότητες σημειώθηκαν, οφείλονταν σ' αποφάσεις των αρχηγών των σωμάτων , παρά τις αντίθετες οδηγίες που έπαιρναν απ' τους οργανωτές του Αγώνα. Ο Παύλος Μελάς προειδοποίησε τους προύχοντες των Κορεστίων και της Πρέσπας : << Οι Έλληνες δεν θα βγάλουν μάτια και αυτιά , όταν όμως θα σκοτώνεται κάποιος Έλληνας τότε θα σκοτώνωμεν και ημείς έναν ένοχον εχθρόν. >> Ο ίδιος , όμως , δίσταζε να υιοθετήσει αυτή την άποψη. Όταν συνέλαβε στα Ασπρόγεια τους υπεύθυνους για τον θάνατο του Βαγγέλη, αρκέστηκε να τους ορκίσει στο Ευαγγέλιο και τους άφησε ελεύθερους , προκαλώντας έτσι την δυσφορία των ντόπιων πατριαρχικών.

Εξαδάκτυλος Αθανάσιος : ( Άρνη Νάξου 1868 - Αθήνα 1936 ). Aντιστράτηγος. Πολέμησε στον Ελληνοτουρκικό του 1897 , συμμετείχε στον Μακεδονικό Αγώνα και στους Βαλκανικούς. Ως αντιβενιζελικός αποστρατεύθηκε το 1917 - 1920. Με την επάνοδο της βασιλείας ( 1920 ) ανακλήθηκε. Αποστρατεύθηκε πάλι το 1923 για πολιτικούς λόγους. Το 1935 αποκαταστάθηκε με την προαγωγή του σε αντιστράτηγο εν αποστρατεία.

Από το 1904 έως το 1908 συμμετείχε στον Μακεδονικό Αγώνα με το ψευδώνυμο Αντωνίου. Περιπλανήθηκε στην κεντρική Μακεδονία υπό ποικίλες μεταμφιέσεις, μεταξύ αυτών ως δάσκαλος ή πωλητής, δρώντας ως κατάσκοπος και σύνδεσμος με τις εκεί ελληνικές κοινότητες και αντάρτικες ομάδες.
Κατά τη διάρκεια των Βαλκανικών Πολέμων, ηγήθηκε του Γραφείου Πληροφοριών του Γενικού Στρατηγείου. Οι λεπτομερείς του χάρτες, που είχε συντάξει στα ταξίδια του κατά μήκος της Μακεδονίας τον καιρό του Μακεδονικού Αγώνα, αποδείχθηκαν ανεκτίμητοι κατά τη διάρκεια του πολέμου.
https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%91%CE ... E%BF%CF%82

Από ολόκληρη την εθνική του δράση μας έχει μείνει στην μνήμη ο μικρός του διάλογος το 1921 με τον Ιωάννη Μεταξά, όπως τον καταγράφει ο τελευταίος στο ημερολόγιό του . Διάλογο που συχνά επικαλείται η ελληνική αντιεθνικιστική ιστοριογραφία.

Το βυζαντινό Μελένικο
Νικόλαος Νικολούδης
https://www.academia.edu/36978804/%CE%A ... kon_Melnik_

- Το Μελένικο ή ο Μελένικος/Μελενίκος ιδρύθηκε πιθανότατα απ' τους Σλάβους τον 7ο αι.

- Το σλαβικό φύλο των Σμολεάνων εγκαταστάθηκε ατην περιοχή του Μελενίκου απ' τον Ιουστινιανό Β΄ το 688. Επί Βασιλείου Βουλγαροκτόνου οι Σμολεάνοι υποχρεώθηκαν να εγκατασταθούν στην Ροδόπη.

- Μετά την ήττα των Βουλγάρων στο Κλειδί ( 1014 ) το φρούριο του Μελενίκου παραδόθηκε ειρηνικά στον Βουλγαροκτόνο.

- Στο Μελένικο εγκαταστάθηκαν και Βυζαντινοί. Το 1189/1190 ή το 1204 εγκαταστάθηκαν στο Μελένικο Έλληνες της Φιλιππούπολης όταν η τελευταία λεηλατήθηκε απ' τους Βούλγαρους ή τους Σταυροφόρους. Πιθανότατα όταν οι Ενετοί κατέλαβαν την Κρήτη, στο Μελένικο εγκαταστάθηκαν και Κρητικοί.

- Η περιοχή του Μελένικου έγινε και αυτοτελές θέμα , πρώτα με την ονομασία θέμα Ζαγορίων και έπειτα με την ονομασία θέμα Μελενίκου.

- Μέσα στο Μελένικο ζούσαν τόσο Βούλγαροι όσο και Έλληνες ( Ρωμαίοι ). Αναφέρεται στον Ακροπολίτη : –ἡμεῖς δὲ πάντες καὶ ἐκ Φιλιππουπόλεως ὁρμώμεθα, καθαροὶ τὸ γένος Ῥωμαῖοι. Οι Έλληνες ίσως με τον καιρό απέκτησαν την πλειοψηφία. Στα περίχωρα μάλλον κυριαρχούσαν οι Βούλγαροι. Οι δυο αλλοεθνείς πληθυσμοί δεν ήταν κατ' ανάγκην ανταγωνιστικοί μεταξύ τους. Μάλλον από κοινού πολλές φορές αποφάσιζαν αν θα πάνε με τον τάδε Βούλγαρο άρχοντα ή τον δείνα Βυζαντινό δεσπότη.

Ζαποτέκος έγραψε: 03 Αύγ 2022, 21:42 Το βυζαντινό Μελένικο
Νικόλαος Νικολούδης
https://www.academia.edu/36978804/%CE%A ... kon_Melnik_

- Το Μελένικο ή ο Μελένικος/Μελενίκος ιδρύθηκε πιθανότατα απ' τους Σλάβους τον 7ο αι.

- Το σλαβικό φύλο των Σμολεάνων εγκαταστάθηκε ατην περιοχή του Μελενίκου απ' τον Ιουστινιανό Β΄ το 688. Επί Βασιλείου Βουλγαροκτόνου οι Σμολεάνοι υποχρεώθηκαν να εγκατασταθούν στην Ροδόπη.

- Μετά την ήττα των Βουλγάρων στο Κλειδί ( 1014 ) το φρούριο του Μελενίκου παραδόθηκε ειρηνικά στον Βουλγαροκτόνο.

- Στο Μελένικο εγκαταστάθηκαν και Βυζαντινοί. Το 1189/1190 ή το 1204 εγκαταστάθηκαν στο Μελένικο Έλληνες της Φιλιππούπολης όταν η τελευταία λεηλατήθηκε απ' τους Βούλγαρους ή τους Σταυροφόρους. Πιθανότατα όταν οι Ενετοί κατέλαβαν την Κρήτη, στο Μελένικο εγκαταστάθηκαν και Κρητικοί.

- Η περιοχή του Μελένικου έγινε και αυτοτελές θέμα , πρώτα με την ονομασία θέμα Ζαγορίων και έπειτα με την ονομασία θέμα Μελενίκου.

- Μέσα στο Μελένικο ζούσαν τόσο Βούλγαροι όσο και Έλληνες ( Ρωμαίοι ). Αναφέρεται στον Ακροπολίτη : –ἡμεῖς δὲ πάντες καὶ ἐκ Φιλιππουπόλεως ὁρμώμεθα, καθαροὶ τὸ γένος Ῥωμαῖοι. Οι Έλληνες ίσως με τον καιρό απέκτησαν την πλειοψηφία. Στα περίχωρα μάλλον κυριαρχούσαν οι Βούλγαροι. Οι δυο αλλοεθνείς πληθυσμοί δεν ήταν κατ' ανάγκην ανταγωνιστικοί μεταξύ τους. Μάλλον από κοινού πολλές φορές αποφάσιζαν αν θα πάνε με τον τάδε Βούλγαρο άρχοντα ή τον δείνα Βυζαντινό δεσπότη.

για το ρεκορδιο

Melnik - Melenicus - Μελαν-ικός

μια Μελανιά στον χάρτη.

ειδικά με τους Σμόλεανς [*smola = black pitch (tone)]

το Σμόλενικ είναι το Μελάνικο...

Ο πρεσβευτής της Βουλγαρίας στην Κωνσταντινούπολη Νάτσεβιτς για τις οργανωμένες απ' το βουλγαρικό κράτος διώξεις των Ελλήνων της Βουλγαρίας το 1906.

• Προς τον Βούλγαρο ηγεμόνα Φερδινάνδο ... Οι σημερινοί σύμβουλοί σας εκάλυψαν την πατρίδα δι' αίσχους !

• 
  
  
  Ο Τσακαλάρωφ που αναφέρεται είναι ο γνωστός κομιτατζής που έδρασε στην Καστοριά.

πηγή : παλαιό περιοδικό Ελληνόραμα του Βελόπουλου

Ελπίζω να μην είναι κομιτατζής.

( Αλησμόνητες Πατρίδες του Ελληνισμού , τόμος 4 )

Επανάσταση Πιερίας ( ή Ολύμπoυ ή Λιτοχώρου ή Νότιας Μακεδονίας ) 1878

Χρόνος : 19/2/1878 - Απρίλιος 1878

Τόπος : Λιτόχωρο, Κατερίνη , Πιερία , Όλυμπος , Λιβάδι Ολύμπου , Βελβεντό , Καταφύγι Κοζάνης , Νότια Μακεδονία

Αφορμή : Η απόφαση των Ρώσων να παραχωρήσουν μεγάλο μέρος της Μακεδονίας στους Βουλγάρους μετά τον Ρωσοτουρκικό πόλεμο του 1877 - 78.

Οργανωτές : Κυβέρνηση Αθηνών , πρόξενος Θεσσαλονίκης Βατικιώτης , μητροπολίτης Θεσσαλονίκης Ιωακείμ ( μετέπειτα οικουμενικός πατριάρχης ), Κεντρική Επιτροπή Μακεδονικού Αγώνα Αθηνών.

Πολεμικοί αρχηγοί : Λοχαγός Κοσμάς Δουμπιώτης από την Χαλκίδα και οπλοφόροι - απόγονοι του κύκλου της αρματολικής οικογένειας των Λαζαίων και άλλων αρματολών του Ολύμπου ( Ζαχείλας [ Κρανιά - Μηλιά ] , Τζίμας [ Καταφύγι - Ρεντίνα ] , Βλαχάβας [ νίκησε με τον Ζαρκάδα στην Γέφυρα του Σατανά/Σεϊτάν Κιουπρού απόσπασμα Τουρκαλβανών ] , Αποστολίδης , Τόλιος , Λάζος ).

Γεγονότα :

• Ο Δουμπιώτης με 500 Θετταλομακεδόνες που ζούσαν στην ελεύθερη Ελλάδα μεταβαίνει δια θαλάσσης στην Πλάκα Λιτοχώρου ( 15/2/1878 ).

• Την Κυριακή 19/2/1878 , μέρα της υπογραφής της Συνθήκης του Αγίου Στεφάνου , σχηματίζεται στο Λιτόχωρο Επαναστατική Κυβέρνηση : πρόεδρος ιατρός Κοροβάγκος απ' το Λιτόχωρο , ιατρός Αθανάσιος Αστερίου από το Λιβάδι Ολύμπου , ιατρός Ζαχαριάδης , ιερομόναχος Μονής Πέτρας Νικηφόρος , ιερέας Αθανάσιος Γεωργίου , Βεργίδης , Νικολάου , επίσκοπος Κίτρους Νικόλαος Λούσης.

• Σε προκήρυξή της προς τους προξένους των Δυνάμεων στην Θεσσαλονίκη η Επαναστατική Κυβέρνηση ανακηρύσσει την ένωση της Μακεδονίας με την μητέρα Ελλάδα.

• Στις 20/2/1878 ο μητροπολίτης Κίτρους Νικόλαος και ο Βαγγέλης Χοστέβας με 300 άνδρες κηρύσσουν την επανάσταση στον Κολινδρό εξοντώνοντας την τουρκική φρουρά.

• Το κάστρο του Πλαταμώνα παραδίδεται στους επαναστάτες.

• Ο Τούρκος διοικητής της Κατερίνης Δερβίς - μπαμπά δηλώνει υποταγή με μοναδικό όρο να μην πειραχθούν οι Τούρκοι της Κατερίνης. Η Κατερίνη μετά από 440 χρόνια σκλαβιάς απελευθερώνεται.

• Ο τσιφλικάς της Κατερίνης και διερμηνέας του αγγλικού προξενείου της Θεσσαλονίκης Γιάννης Μπίτσιος ( καταγόταν απ' την Ήπειρο ) εξοπλίζει τους Αλβανούς και Κιρκασίους εργάτες του και τους στρέφει κατά των επαναστατών ακτημόνων της Κατερίνης που τον απειλούσαν.

• Κινούνται κατά των επαναστατών τουρκικές δυνάμεις απ' τα Σκόπια , την Θεσσαλονίκη και την Ελασσόνα .

• Στις 4/3/1878 οι επαναστάτες ζητούν με προκήρυξή τους απ' τους υπόλοιπους Έλληνες της Μακεδονίας να θυμηθούν τον Μέγα Αλέξανδρο και τους αγωνιστές του '21 στην Κασσάνδρα και στη Νάουσα και να συμμετάσχουν στην επανάσταση.

• Ο Ασάφ πασάς με 4.000 στρατό ( Τούρκους , Γκέγκηδες , Κιρκάσιους ) , 10 πυροβόλα και 2 τηλεβόλα ανακαταλαμβάνει την Κατερίνη. Σειρά έχουν το Αιγίνιο , ο Κολινδρός ( 28/2/1878 ) και το Λιτόχωρο ( 4/3/1878 ).

• Οι επαναστάτες ηττημένοι καταφεύγουν στην ελεύθερη Ελλάδα.

Αποτέλεσμα : H επανάσταση απέτυχε ολοσχερώς , αλλά έδειξε στις Δυνάμεις πως στην Μακεδονία υπάρχουν Έλληνες που απαιτούν ενργητικά την ένωση με την Ελλάδα.

_______________________________________________________________________
Επανάσταση Δυτικής Μακεδονίας 1878

Αφορμή : Ο κίνδυνος να παραχωρηθεί η Μακεδονία στην Βουλγαρία.

Τόπος : Δυτική Μακεδονία, Ελιμεία ( Κοζάνη , Καστοριά ) , Κορέστια , Πρέσπες κ.α.

Χρόνος : Φεβρουάριος 1878 - Φθινόπωρο 1878

Οργανωτές : Πρόξενος Θεσσαλονίκης Βατικιώτης , Αναστάσιος Πηχεών , πρόξενος Μοναστηρίου Λογοθέτης

πολεμικοί αρχηγοί : Ιωσήφ Λιάτης , Δημητριάδης ( απόστρατος αξιωματικός του ελληνικού στρατού με καταγωγή απ' την Σιάτιστα ) , διάφοροι οπλαρχηγοί ( Ζούρκας, Νταλίπης , Κορδίστας , Μανθόπουλος , Καραγεώργης )

Γεγονότα :

• Στις 18/2/1878 σχηματίζεται στο Βούρινο Κοζάνης Προσωρινή Κυβέρνησις εν τη Μακεδονία Επαρχίας Ελιμείας : πρόεδρος Ιωάννης Γκοβεδάρος , γραμματέας Ι. Πηχεών , παπα - Χριστόδουλος , παπα - Ιωάννης , Γρηγορίου , Λιάτης .

• Η Προσωρινή Κυβέρνηση στέλνει προκήρυξη προς το ελληνικό κράτος. Δηλώνουν πως η πατρίδα του Μεγάλου Αλεξάνδρου παραδίδεται απ' την Υψηλή Πύλη και την Ρωσσία εις τον Πανσλαβισμόν , αλλά αυτοί θα πολεμήσουν για την ένωση μετά της Μητρός Ελλάδος υπό το σκήπτρον του θεοσέπτου βασιλέως των Ελλήνων Γεωργίου Α΄.

• Οι επαναστάτες προσπαθούν να έρθουν σε επαφή και να συμπράξουν με τους επαναστάτες του Ολύμπου ( Λιτοχώρου ) , αλλά δεν τα καταφέρνουν.

• 19/6/1878. Μάχη ανάμεσα στο Μπούφι και το Πισοδέρι. Νίκη των επαναστατών κατά των Τούρκων.

• Μέσα Ιουλίου 1878. Ο Ζούρκας νικά τους βασιβουζούκους του Αμπεντίν μπέη στην Χρούπιστα.

• Τέλη Ιουλίου. Ο Ζούρκας νικά τον Ισμαήλ αγά στην περιοχή της Καστοριάς.

• 30/7/1878. Ο Νταλίπης νικά τους βασιβουζούκους κοντά στο Ζέλοβο. Οι Αλβανοί μπέηδες για εκδίκηση κρεμούν στις κεντρικές αγορές Κορυτσάς , Καστοριάς και Μοναστηρίου κεφάλια επαναστατών , αλλά διαπιστώνεται πως είχαν κάνει λάθος και τα κεφάλια ανήκαν στους νεκρούς Τουρκαλβανούς του Αμπεντίν μπέη.

• Αύγουστος 1878. Ο Ζούρκας νικά σε μάχη και αιχμαλωτίζει τον Αλβανό μπέη Αλιόμπεη. Τον απελευθερώνει όμως γιατί παλαιότερα είχε προστατεύσει την οικογένειά του. Οι Αλβανοί καίνε τα χωριά Λιμπόνια και Βρατοτζίνα των Πρεσπών.

• Σεπτέμβριος 1878. Οι επαναστάτες ( Γκίζας κ.α. ) λεηλατούν δυστυχώς χωριά ( βλαχοχώρι Μηλόβιστα , αρβανιτοχώρι και βλαχοχώρι Λέχοβο , Γκόπεσι , Ρέσνα , βλαχοχώρι Πισοδέρι , βλαχοχώρι Κλεισούρα ) προκειμένου να επιβιώσουν.

• 2/11/1878. Ουσιαστικά η επανάσταση έχει λήξει κι οι οπλαρχηγοί αγωνίζονται για την επιβίωσή τους. Ο Αναστάσιος Πηχεών ενημερώνει απ' την Χρούπιστα τον Bατικιώτη πως οι δεινοπαθούντες χριστιανοί της Δυτικής Μακεδονίας , αφού δεν μπορούν να βοηθηθούν απ' την ελεύθερη Ελλάδα , είναι τόσο απελπισμένοι που θα δέχονταν βοήθεια όχι μόνο από ρωσσοβουλγαρικάς συμμορίας , αλλά και από ινδοσινικάς , εάν αυτές κήρυτταν την απελευθέρωση.

• Μέσα Νοεμβρίου 1878. Συλλαμβάνονται 100 σλαβόφωνοι Έλληνες της περιοχής του Μοριχόβου με την κατηγορία της συνεργασίας με τους επαναστάτες και φυλακίζονται στον Περλεπέ.

απόσπασμα δημοτικού τραγουδιού για την επανάσταση στη Δυτική Μακεδονία το 1878 :

(...)
Να βγω ψηλά στο Σνιάτσικο , να βγω και στο Μουρίκι,
να μάσω τα κλεφτόπουλα , όλους τους Μακεδόνες.
Να τους μιλήσω με καλό , να τους ειπώ στα ίσια,
να μην πειράζουν χριστιανό , να μην πειράξουν σκλάβο.
Μον ' να χτυπήσουν την τουρκιά και τους Σκυλαρβανίτες.


πηγή : Αλησμόνητες Πατρίδες του Ελληνισμού , τόμος 6

Επανάσταση στην Μακεδονία το 1896

Σκοπός : Αντιπερισπασμός για την Κρητική Επανάσταση του 1896.

Οργανωτής : Εθνική Εταιρεία ( ιδρύθηκε στην Αθήνα το 1894 ).

Χρόνος : Ιούλιος 1896 - Δεκέμβριος 1896

Τόπος : Βέρμιο, Φλώρινα , Βλάδοβο, Πόζαρ, Σιδηρές Πύλες , όρος Περιστέρι, Μονή Παναγίας Σλήμνιτσας , Μικρά Λιβάδια, Καρατζόβα, Μορίχοβο , Βοδενά, Καφαντάρ, Παλατίτσα, Βέροια

Οπλαρχηγοί : Μπρούφας ( απ' την περιοχή των Γρεβενών , αλλά έμενε στην Αθήνα νυμφευμένος με Θεσσαλή - σκοτώθηκε στο Μπέλες μαχόμενος το 1897 ) μαζί με τον αδελφό του ( πέθανε από ασθένεια κατά την διάρκεια της Επανάστασης ) , Κανναβός , Τάκης Νάτσιος ( Βλάχος ράπτης απ' το Μεγάροβο * ), Γεωργαντάς , Ι. Τσάμης , Β. Τσάμης , Οικονόμου , Λάζος Βαρζής , Ζαρκάδας, Καταρραχιάς , Μήτσος , Νταβέλης , Ζέρμας, Αλαμάνος , Μακρής , Κωνσταντινίδης , Βλαχάβας, Χ. Βερβέρας, Π. Βερβέρας, Πλατής , Τσιώρης ( θεσσαλικής καταγωγής ), ιερέας Παπαδήμος , Βελέντζας, Λεπενιώτης , Γκρούτας , Ναούμ Σπανός ( ράπτης απ' την Χρούπιστα/Άργος Ορεστικό ), Μήτρου , Χατζής , Τζώτζιας, Καλαμάτας , Βράκας, Χασιώτης , Ποντίκης , Δήμαρχος , Σαράντης , Τσουτσούλας , λοχαγός Καψαλόπουλος , λοχαγός Μυλωνάς.


* Το Μεγάροβο , το Τύρνοβο και η Νιζόπολη ήταν βλαχοχώρια. Βλ. εδώ αναφορά τους προς το πατριαρχείο.

Γεγονότα :

• 9/7/1896 . Μάχη του Ξηρολείβαδου ή Καρά - Τσαϊρ ( Βέρμιο ). Νίκη των ανταρτών του Μπρούφα κατά των Τούρκων τακτικών.

• 15/7/1896. Μάχη του Καφαντάρ. Νίκη των Τούρκων. Tραυματισμός του Μπρούφα.

• 21/8/1896. Μάχη Ξερόλακκων. Ο ιερέας Παπαδήμος από τις Αυλές Σερβίων υψώνει ελληνική σημαία και με 30 άνδρες αντιμετωπίζει 400 Τούρκους. Ήττα των ανταρτών. Ο Παπαδήμος πέφτει νεκρός μαζί με 5 άνδρες του. Το κεφάλι του τυλιγμένο στην ελληνική σημαία μεταφέρεται στην Ελασσώνα.

Αποτέλεσμα : Η Επανάσταση αποτυγχάνει. Το επίσημο ελληνικό κράτος καταδίκασε τους οπλαρχηγούς ως λησταντάρτες . Το ίδιο υποχρεώθηκα να κάνει και το πατριαρχείο πιεζόμενο απ' την Υψηλή Πύλη. Γράφει ο Σαράντος Καργάκος :




πηγές :
- συλλογικό έργο Αλησμόνητες Πατρίδες του Ελληνισμού , τόμος 6
- Σαράντος Καργάκος , Από το Μακεδονικό Ζήτημα στην εμπλοκή των Σκοπίων

ποίημα της εποχής για τον παπα-Δήμο :

Ζηλέψετέ το οι μεγάλοι,
ζηλέψετέ το οι μικροί,
του Παπαδήμου το κεφάλι

Με τη σημαία του στο στόμα,
ψηλά κρατώντας το σπαθί,
κυλίστηκε νεκρός στο χώμα.

Τότε σιμώσανε κοντά του,
όταν τον είδανε νεκρό,
και του επήραν τ’ άρματά του.

Μα τη σημαία δεν αφήνει,
το στόμα του σφικτά κλειστό,
στους Τούρκους δεν την παραδίνει.

Και το κεφάλι του χωρίζουν
με μια φοβερή σπαθιά
και στη σημαία το τυλίγουν…

Ω! τιμή στον αντρειωμένο!
και στη σημαία τι τιμή,
σάβανο να’ ναι δοξασμένο!

Ζηλέψετέ το οι μεγάλοι,
ζηλέψετέ το οι μικροί,
του Παπαδήμου το κεφάλι.
https://averoph.wordpress.com/2016/11/2 ... %AF%CE%B1/