Έφυγε από τη ζωή ο Μίκης Θεοδωράκης

[Jolly Roger]

Υπήρξε και στιχουργός, μην το ξεχνάμε ούτε αυτό.
Στο δίσκο "Του Νεκρού Αδερφού", εκτός από ένα του Βίρβου, ένα του Λειβαδίτη και δυο του αδερφού του Γιάννη, σε όλα τα άλλα τραγούδια τους στίχους έγραψε ο Μίκης.

[vantono]

[Beria]

To Πνευματικό Εμβατήριο ανεβασμένο από το Κολλέγιο Στάνισλας στο Ντελφ της Ολλανδίας



με τον Ολλανδό βαρύτονο Pieter Hendricks που τραγουδά όλη του τη ζωή τραγούδια του Μίκη

[Σπύρος]

Αιωνία του η μνήμη.

ΜΙΚΗΣ ΘΕΟΔΩΡΑΚΗΣ = ΕΙ + ΛΑΒΔΑ + ΛΑΒΔΑ + ΑΛΦΑ + ΔΕΛΤΑ + ΑΛΦΑ = 1495

[τεν τεν]

Νομίζω είχε γράψει κάπου 70 εθνικούς ύμνους (κομμουνιστικών χωρών φαντάζομαι)

Και τον υμνο της Εθνικής Φρουράς

[Jolly Roger]

το "στα παραθύρια τα πλατιά φεγγοβολούσε μια μυρτιά" το έγραψε για τη γυναίκα του Μυρτώ, και την "Μαργαρίτα Μαργαρώ" για τη νεογέννητη κόρη του.

επίσης να θυμηθούμε τότε που ανέβηκε τα βουνά της Βοσνίας και συνάντησε όλους τους καπεταναίους των Γιούγκων παρτιζάνων, προσκεκλημένος του Τίτο, για να γράψει το σάουντρακ της ομώνυμης ταινίας με το Ρίτσαρντ Μπάρτον.

το οποίο σάουντρακ, αν και για γιούγκικη ταινία, ο Μίκης το ξεκινά με το "ο Άρης κάνει πόλεμο":

[sys3x]

Ελπίζω μαζί με τον Θεοδωράκη να πεθάνει και ότι τελευταίο ενώνει τους σημερινούς νεοέλληνες, είναι τρομερά θλιβερό αυτό που ζούμε, αυτά που διαβάζω εδώ μέσα, σε αυτό το νήμα σαν απλό παράδειγμα, είναι σαν να παρακολουθώ ζωντανά στην καθημερινότητα μου, μαζί με εσάς, να ψυχορραγεί μια υπέροχη πρόταση ζωής - καθημερινότητας, μια υπέροχη ιδέα, ένας πρώην περήφανος λαός.

Tears of a boomer.

Den eimai boomer.

[Beria]

Ο Μίκης είχε την ικανότητα να συνδέει τα ασύνδετα
Για να καταλάβετε την απύθμενη γελοιότητα των χουντικών, οι τύποι απαγόρευσαν να ακούγεται το Πνευματικό Εμβατήριο με τους στίχους του Σικελιανού



Οι ελλαδέμποροι λογόκριναν αυτά τα λόγια:

Γιγάντιες σκέψεις, σα νέφη πύρινα ή νησιά πορφυρωμένα
σε μυθικὸν ηλιοβασίλεμα, άναβαν στο νου μου,
τι όλη μου καίονταν μονομιάς η ζωή στην έγνοια
της καινούργιας λευτεριάς σου, Ελλάδα. γι᾿ αυτό δεν είπα:

Τούτο είναι το φως της νεκρικής πυράς μου…

Δαυλός της Ιστορίας σου, έκραξα είμαι, και να,
ας καεί σαν δάδα το έρμο μου κουφάρι, με την δάδα τούτην,
ορθός πορεύοντας, ως με την ύστερη ώρα,
όλες να φέξουν τέλος οι γωνιές της οικουμένης,
ν᾿ ανοίξω δρόμο στην ψυχή, στο πνεύμα, στο κορμί σου, Ελλάδα.

Είπα, και εβάδισα
κρατώντας τ᾿ αναμμένο μου συκώτι στον Καύκασό σου,
και το κάθε πάτημά μου ήταν το πρώτο,
κι ήταν, θάρρευα, το τελευταίο,
τι το γυμνό μου πόδι επάτει μέσα στα αίματά σου,
τι το γυμνό μου πόδι εσκόνταυε στα πτώματά σου,
γιατί το σώμα, η όψη μου, όλο μου το πνεύμα καθρεφτιζόταν,
σα σε λίμνη, μέσα στα αἱματά σου.

Εκεί, σε τέτοιον άλικο καθρέφτη. Ελλάδα, καθρέφτη απύθμενο,
καθρέφτη της αβύσσου, της Λευτεριάς σου και της δίψας σου,
είδα τον εαυτό μου βαρύ από κοκκινόχωμα πηλό πλασμένο,
καινούργιο Αδάμ της πιο καινούργιας Πλάσης
όπου να πλάσουνε για σένα μέλλει. Ελλάδα



Και ενώ τον λογόκριναν οι χουντικοί, σκέφτομαι ότι εάν είχε μελοποιήσει άλλος, πλην του Μίκη, τέτοιους στίχους θα είχαν πέσει να τον φάνε ως εθνικιστή!

[τεν τεν]

Ρε σεις, δεν έβγαλε τέτοια φιγούρα ο τόπος τα τελευταία χρόνια
Ήταν αυτό που λένε στο χωριό μου bigger than life
Η μουσική του ευφυία είναι δευτερεύον ζήτημα μπροστα στην αύρα του

Και τα λέω αυτά εγώ που με έκανε έξαλλο με τις υπερβολές και το ναρκισσισμό του
Αλλά δεν είναι ώρα τώρα για μιζέριες.
Ο Μίκης ήταν ο μεγαλύτερος Έλληνας μετά τον πόλεμο

Θέμα για μελέτη πως έβγαλε ο τόπος τέτοια ιερά τέρατα και τώρα έχουμε ξυσει πατο

[sys3x]

Πάρτε μερικούς καθρέπτες.
Θα σας λυθεί η απορία.

[τεν τεν]

Πάρτε μερικούς καθρέπτες.
Θα σας λυθεί η απορία.

Απλοϊκή προσέγγιση.

[sys3x]

Καθόλου απλοϊκή, απλούστατη είναι.

[foscilis]

Ρε σεις, δεν έβγαλε τέτοια φιγούρα ο τόπος τα τελευταία χρόνια
Ήταν αυτό που λένε στο χωριό μου bigger than life
Η μουσική του ευφυία είναι δευτερεύον ζήτημα μπροστα στην αύρα του

Άμα δεν είσαι τρομερά καλός στη δουλειά σου δε γίνεται να είσαι larger than life. Ένας Μίκης χωρίς τη μουσική θα ήταν κάτι σαν το Ζάχο Χατζηφωτίου.

[Πορφύριος Εξαρχίδης]

Προσωπικά δεν μου άρεσαν τα περισσότερα του μα τον αναγνωρίζω σαν ένα μεγάλο συνθέτη. Τον αναγνωρίζω διπλά σαν άνθρωπο που δεν φοβόταν να πει τη γνώμη του με προσωπικό κόστος. Αυτός είναι άνθρωπος με αρχίδια. Όχι σημερινά τσουτσέκια.

[dna replication]

επίσης να θυμηθούμε τότε που ανέβηκε τα βουνά της Βοσνίας και συνάντησε όλους τους καπεταναίους των Γιούγκων παρτιζάνων, προσκεκλημένος του Τίτο, για να γράψει το σάουντρακ της ομώνυμης ταινίας με το Ρίτσαρντ Μπάρτον.

το οποίο σάουντρακ, αν και για γιούγκικη ταινία, ο Μίκης το ξεκινά με το "ο Άρης κάνει πόλεμο":

το θεώρησε μεγάλη τιμη και το χάρηκε γιατί προσκληθηκε εκεί στο βουνό για την πρωτη προβολή ως παλιός παρτιζάνος μαζί με τους παλιούς καπεταναίους που βλέπανε την ταινία και κλαίγανε