Καλώς ήρθατε στο Phorum.com.gr Είμαστε εδώ πολλά ενεργά μέλη της διαδικτυακής κοινότητας του Phorum.gr που έκλεισε. Σας περιμένουμε όλους! https://dev.phorum.com.gr/
Απάντηση: Ναι! Στην παράδοση πολλών πολιτισμών πιστεύεται πως οι γάτες αυτές φέρνουν γούρι. Στις ΗΠΑ τις αποκαλούν και money cat, ενώ στην Ιαπωνία οι γιαπωνέζικες φιγούρες των Maneki Neko (ομοιώματα γατιών με σηκωμένο το χέρι τους, τοποθετημένες για γούρι στις προθήκες των καταστημάτων) είναι σχεδόν πάντα βαμμένες στα χρώματα των Calico.
8. Γιατί όμως έχουν κακή φήμη σχετικά με το χαρακτήρα τους;
Απάντηση: H αλήθεια είναι ότι με μια Calico γάτα είναι σαν να έχεις 3 από τις άλλες. Που σημαίνει ότι δεν πρόκειται να πλήξεις σε καμιά περίπτωση. Γιατί την ίδια στιγμή που είναι παιχνιδιάρες, ήσυχες, προστατευτικές και πιστές μπορούν να γίνουν σνομπ, επίμονες, ψυχρές και ανεξάρτητες. Έχει ενδιαφέρον η ζωή μαζί τους.
Ναι τις ξέρω τις κάλικες αλλά έτσι όπως ηταν η φωτό δεν έμοιαζε με κάλικο!
Στα υπόλοιπα νταξ δεν πιστέυω σε τύχες,ούτε σε καλότυχα ζώα διότι τότε θα έπρεπε να πιστεύουμε και σε κακότυχα.
Δεν ισχύουν αυτά.
Έχω και γω γάτες .
Μ' αρέσει που στα πρώτα έι ανταποκρίνεται αξιοπρεπέστατα, στο τρίτο κατεβάζει το κεφάλι στενοχωρημένη "μα τι θέλει από μένα;" και στο επόμενο σε γράφει.
Γλύκα είναι.
Re: Γάτες.... μιάου!
Δημοσιεύτηκε: 27 Απρ 2020, 23:46
από Νon4me
Φανταζόμουν καπως πιο λεπτή τη φωνή σου
Re: Γάτες.... μιάου!
Δημοσιεύτηκε: 27 Απρ 2020, 23:56
από νύχτα
Γαλή έτσι ακριβώς...
νον4μι, πήρα το άγριο ύφος, μήπως και συνετιστεί το μόνστρεμου
Re: Γάτες.... μιάου!
Δημοσιεύτηκε: 28 Απρ 2020, 00:00
από Νon4me
Ναι σορρυ . δεν αφησα καποια αιχμη για τη φωνουλα σου . απλα το διατυπωσα λιγο χωριάτικα . Μια χαρά ειναι μαγκιόρα
ωραίο άβαταρ! σόρρυ που σε αποκάλεσα μπούμερ πριν μέρες. πιτσιρίκα φαίνεσαι.
Καλημέρα!
Re: Γάτες.... μιάου!
Δημοσιεύτηκε: 28 Απρ 2020, 10:29
από ΠΑΓΧΡΗΣΤΟΣ
νύχτα έγραψε: 27 Απρ 2020, 21:58
δε ξέρω τί συμβαίνει γενικά με τις γάτες, τώρα τις μαθαίνω,
αλλά ρε συ μου αποκρίνεται το γλυκάκι και λιώνω
Φοβερό γατσούλι, εύγε για την εκατέρωθεν αγάπη!
Θυμήθηκα προ αιώνων τον δικό μας "Ονούφριο" (τον ονομάσαμε έτσι γιατί ήταν σαν άγαλμα της πείνας όταν τον περιμαζέψαμε από τον δρόμο στα Τρίκαλα που έκανε η σύζυγος αγροτικό).
Μέσα στα τσαλιμάκια που έκανε και στην έκφραση ατομικής δυσφορίας, όταν χρειαζόταν, ήταν και το εξής:
τότε η γυναίκα μάθαινε τζουρά, οπότε δώστου δώστου όλο και κοπάναγε το τριχορδάκι. Ε, κάποιες στιγμές ο Ονούφριος με τέχνη και δεξιότητα περισσή άπλωνε το ένα ποδαράκι και το ακουμπούσε με σθένος πάνω στο μπράτσο του οργάνου "βουβαίνοντάς" το!
)
