Re: Τί χουνέρι έκανε ο Σούνακ στον Κούλη?
Δημοσιεύτηκε: 28 Νοέμ 2023, 11:31
γιατί όλα αυτά που αναφέρεις "εις το διεθνές στερέωμα" είναι πλασματικές καταστάσεις επι της ουσίας και για την ζωή των πολιτών και του ελληνισμού (έστω, όπως το έχω εγώ στο μυαλό μου), το ανέφερα με άλλα λόγια όταν μιλώ για ευκαιριακές συμμαχίες και καταστάσεις.Isildur έγραψε: 28 Νοέμ 2023, 11:24Ναι, γνωστά όλα αυτά που λες, κάποια (οικονομικά κυρίως) με αγγίζουν κι εμένα προσωπικά και με κάποια συμφωνώ, με κάποια όχι (όπως πχ για τα εθνικά θέματα που λες, αλλά είναι άλλη κουβέντα αυτή).Saturn έγραψε: 28 Νοέμ 2023, 11:12Έχεις υπόψη σου πώς την παλεύει ο κόσμος στα σουπερμάρκετ ας πούμε;Isildur έγραψε: 28 Νοέμ 2023, 11:04
Τι να πω; Θα δείξει φυσικά, αλλά νομίζω ότι τα νούμερα και τα νέα που μαθαίνουμε (όσο κατευθυνόμενα κι αν είναι κάποια) σε διαψεύδουν.
Έχεις υπόψιν, επίσης, τις νομιμοποιήσεις που θέλουν να περάσουν για τους λαθρο και να γίνουμε οι λαθραποθήκη της Γερμανίας;
Για τα εθνικά, συμφωνείς με αποστρατιωτικοποιήσεις, ξεπούλημα Αιγαίου, βίζες σε Τούρκους;
Και τα κυριότερα, πολιτική εμβολιασμών και διαχείριση πανδημίας (κυρίως το πολιτικό κομμάτι), σκάνδαλα με υποκλοπές, τραίνα, "δουλίτσες" με τις πυρκαγιές, οικογενειακές επιχειρήσεις όλη η χώρα και πάει λέγοντας...
Υπαλληλάκια είναι οι άνθρωποι (και εδώ και αντιστοίχως στας ευρώπας) και ταυτόγχρονα beta και gama περσόνες της πολιτικής, πολιτικά ανδρείκελα δηλαδή, που τους τάζουν τίποτα χειροκροτήματα στα αμερικανικά ακροατήρια για να τους έχουν να νοιώθουν "κάποιοι"
οι ευκαιριακές συμμαχίες αλλά και το τί πραγματικά αντιπροσωπεύουν αυτές, δεν αλλάζουν την πραγματικότητα, άλλο πώς σερβίρονται στο πόπολο
Δεν θέλω να τα σκέφτομαι και να τα αναλύω γιατί πραγματικά μου ανεβαίνει το αίμα στο κεφάλι
Απορώ μόνο, για το πώς κατάφερες να συνδέσεις όλα αυτά τα καθαρά εσωτερικά θέματα, με την θέση μας στο διεθνές στερέωμα και τις τάσεις ανόδου ή καθόδου αυτής, για την οποία συζητούσαμε. Άλλο πράμα είναι το να μην γουστάρεις κάποιον επειδή αισθάνεσαι ότι δεν κυβερνά σύμφωνα με τα δικά σου πιστεύω ή και τον τρόπο που έχεις εσύ στο μυαλό σου ότι έπρεπε να το κάνει (χωρίς να λέω ότι έχεις άδικο παντού, έτσι;) κι άλλο να τον ακυρώνεις στα πάντα, επειδή ακριβώς δεν τον γουστάρεις.




