Phorum.com.gr

Αρίστος έγραψε: 16 Αύγ 2022, 16:31 Η εκεχειρια συμφωνηθηκε στις 23, κατ' αλλους ισχυσε 22-23.

Το 21 με 22 ειναι προφανως λαθος γιατι 20 εγινε η εισβολη, λιγο δυσκολο να υπαρξει εκεχειρια στις 21.

.

Beria έγραψε: 16 Αύγ 2022, 16:41

Αρίστος έγραψε: 16 Αύγ 2022, 16:31 Η εκεχειρια συμφωνηθηκε στις 23, κατ' αλλους ισχυσε 22-23.

Το 21 με 22 ειναι προφανως λαθος γιατι 20 εγινε η εισβολη, λιγο δυσκολο να υπαρξει εκεχειρια στις 21.

.

Στις 22 Ιουλίου, το Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ κατάφερε να επιβάλει εκεχειρία, η οποία ίσχυσε από την ίδια ημέρα

Αρίστος έγραψε: 16 Αύγ 2022, 16:45

Beria έγραψε: 16 Αύγ 2022, 16:41

Αρίστος έγραψε: 16 Αύγ 2022, 16:31 Η εκεχειρια συμφωνηθηκε στις 23, κατ' αλλους ισχυσε 22-23.

Το 21 με 22 ειναι προφανως λαθος γιατι 20 εγινε η εισβολη, λιγο δυσκολο να υπαρξει εκεχειρια στις 21.

.

Στις 22 Ιουλίου, το Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ κατάφερε να επιβάλει εκεχειρία, η οποία ίσχυσε από την ίδια ημέρα

Υπαρχει συγχιση για το ζητημα, αλλες πηγες οπως η βικι αλλα και πολεμιστες αναφερουν 23. Γι' αυτο εγραψα και τις δυο εκδοχες. Χαιρομαι που συμφωνεις οτι το 21 ειναι εκτος συζητησης.


Αλλά μετά, στις 23 Ιουλίου, έγινε η εκεχειρία. Κι ενώ εμείς στην εκεχειρία είχαμε διαταγή να μη ρίξομε εις τους Τούρκους, εκείνοι, δυστυχώς, προετοιμάζονταν για την αντεπίθεση τους.

https://www.istorima.org/graptes/168/pa ... imai-kala/

.

Αρχέλαος έγραψε: 16 Αύγ 2022, 16:39 Βελισαριος says:
31 Ιουλίου 2021 στο 14:02

Υπάρχουν μερικά κενά στην εκδοχή περί «ανυπαρξίας περιθωρίων» της Κυβέρνησης Εθνικής Ενότητας.

Κατ’ αρχάς, είναι προφανές ότι οι Αρχηγοί παρέχουν εξωφρενικά παραπειστική εικόνα της στρατιωτικής καταστάσεως και των στρατιωτικών δυνατοτήτων της Χώρας στον Πρωθυπουργό και τον Υπουργό Αμύνης. Αυτό είναι αναπόφευκτο, διότι στην προβαλλόμενη «αντικειμενική αδυναμία» βασίζονται για να δικαιολογήσουν την αδράνειά τους στις 20-23 Ιουλίου. Εάν υπήρχε αντικειμενική δυνατότητα αντιδράσεως, τότε τίθεται αυτομάτως για τους ιδίους το ερώτημα γιατί αδράνησαν μεταξύ 20/6-23/6. (Φυσικά δεν αδράνησαν απλώς αλλά κατέβαλαν κάθε προσπάθεια να εξουδετερώσουν την ΕΦ, πράγμα που πιθανότατα εκείνη τη στιγμή δεν είναι γνωστό στην Κυβέρνηση).

Το πρώτο ερώτημα είναι το πώς ο Υπουργός Αμύνης Αβέρωφ, ο οποίος έχει εξοικείωση με τα στρατιωτικά πράγματα (σε αντίθεση με τον Πρωθυπουργό), αποδέχεται τις έγγραφες και προφορικές εκθέσεις των Αρχηγών χωρίς καμία αντίρρηση. Φυσικά, η όποια «αντίρρηση» δεν θα ήταν κάποια συζήτηση για επιβολή διαφορετικής άποψης επί των Αρχηγών, αλλά η εισήγηση προς τον Πρωθυπουργό ότι οι Αρχηγοί είναι απολύτως αναξιόπιστοι ως υπηρεσιακοί υπεύθυνοι και η Κυβέρνηση δεν μπορεί να βασίζεται σε αυτούς για την αντιμετώπιση οποιουδήποτε στρατιωτικού προβλήματος. Όταν λέμε «αναξιοπιστία» δεν εννοούμε την αμφιβολία για την επαγγελματική επάρκεια των ανθρώπων αυτών, αλλά για το προφανές (τουλάχιστον στον Αβέρωφ) γεγονός ότι ψεύδονται συνειδητά και εξωφρενικά στις κρισιμότερες υπηρεσιακές εκθέσεις και εισηγήσεις που έχουν υποβάλει ποτέ.

Το δεύτερο ερώτημα, συναφές με το πρώτο, είναι γιατί δεν αντικαθίστανται άμεσα οι τέσσερεις Αρχηγοί -όχι στις 2 ή στις 12 Αυγούστου αλλά στις 25 Ιουλίου. Το ερώτημα αυτό είναι το πλέον κρίσιμο. Η Χώρα αντιμετωπίζει κατ’ ουσίαν εμπόλεμη κατάσταση. Σε εμπόλεμη κατάσταση ή εν όψει αυτής, μία από τις πλέον κρίσιμες πολιτικές αποφάσεις μιας κυβερνήσεως είναι αυτή του ορισμού του στρατιωτικού ηγέτη και της στρατιωτικής ηγεσίας. Η απόφαση αυτή είναι τόσο κρίσιμη που ακόμη και τυπικά, σύμφωνα με τον νόμο, δεν θεωρείται ότι ο εν ειρήνη στρατιωτικός ηγέτης αναλαμβάνει αυτοδικαίως στρατιωτικός ηγέτης εν πολέμω, αλλά απαιτείται ρητός ορισμός του στρατιωτικού ηγέτη εν πολέμω από την πολιτική ηγεσία. Τα δύο, δε, πλέον κρίσιμα στοιχεία για τον ορισμό του εν πολέμω στρατιωτικού ηγέτη είναι η εμπιστοσύνη στην επαγγελματική ικανότητα του και στη συμμόρφωσή του με τους στόχους, την πολιτική και τις διαταγές της πολιτικής ηγεσίας. Είναι προφανές ότι από τις 24 Ιουλίου και μετά δεν μπορεί να υπάρχει ούτε ίχνος από τα δύο αυτά στοιχεία, ακόμη κι αν δεν γνωρίζει κανείς λεπτομέρειες -όπως προφανώς δεν είναι δυνατόν να γνωρίζουν στις 24 Ιουλίου ο Πρωθυπουργός και ο Υπουργός Αμύνης- για το τι έχει προηγηθεί. Αρκούν τα πολύ βασικά: οι Αρχηγοί έχουν εγκρίνει ένα πραξικόπημα στην Κύπρο χωρίς να έχουν λάβει στοιχειώδη μέτρα στρατιωτικής προστασίας της Κύπρου από πιθανή τουρκική ενέργεια, έχουν αποτύχει παταγωδώς (ή, ακόμη χειρότερα, έχουν αδρανήσει) να αντιδράσουν στρατιωτικά στην Εισβολή, και τώρα εξηγούν ότι όλα αυτά… καλώς έγιναν. Ουδείς σοβαρός αρχηγός κράτους βαδίζει σε πιθανή εμπόλεμη κατάσταση με τέτοιους στρατιωτικούς ηγέτες.

Εδώ μπορούν να εγερθούν διάφορες αντιρρήσεις, οι οποίες είναι εύκολο να σχολιαστούν προκαταβολικά.
(α) «Η αντικατάσταση των Αρχηγών στις 25 Ιουλίου θα ήταν πολιτικά επικίνδυνη.» Το σκεπτικό αυτό λέει ότι η άμεση αντικατάσταση των Αρχηγών θα εκλαμβανόταν από τους ιδίους ή από θύλακες στρατιωτικών εντός των ΕΔ ως «εχθρική ενέργεια», με αποτέλεσμα να διακυβευτεί η μόλις ανορθωθείσα δημοκρατία. Πέραν του ότι κάτι τέτοιο ιστορικά και πρακτικά δεν ισχύει, η ένσταση αυτή θέτει το βασικό ζήτημα αρχής: η προτεραιότητα από τις 25/7 και μετά ήταν η σωτηρία της Κύπρου, που είχε υποστεί εισβολή από τους Τούρκους, ή η σταθεροποίηση της νέας καταστάσεως. Εάν αυτά ήταν αλληλοαποκλειόμενα, προφανώς τίθεται ένα θεμελιώδες ζήτημα προτεραιοτήτων και βασικών αξιών.
(β) «Με ποιους να αντικαθιστούσε τους Αρχηγούς στις 25 Ιουλίου;» Η προφανής απάντηση είναι: με αυτούς με τους οποίους τους αντικατέστησε τον Σεπτέμβριο του 1974. Μα δεν ήταν και αυτοί «χουντικοί»; Άλλοι ναι, άλλοι όχι, αλλά πάντως ήταν αμέτοχοι στα γεγονότα που είχαν προηγηθεί, δεν είχαν τους περιορισμούς των προηγουμένων, και εν πάση περιπτώσει η έκτακτη αντικατάσταση θα έδινε ακριβώς το ισχυρό μήνυμα που δίνει κάθε έκτακτη αντικατάσταση στρατιωτικού, και δη εν καιρώ πολέμου ή κρίσης.
(γ) «Από τις 25 Ιουλίου και μετά δεν αναμένεται στρατιωτική επίλυση της κατάστασης, όπως έχει διαμορφωθεί, στην Κύπρο, αλλά πολιτική, οπότε δεν έχει ιδιαίτερη σημασία η στρατιωτική ικανότητα της χώρας (και η στρατιωτική ηγεσία της).» Εάν υπήρξε ποτέ μία τέτοια εκτίμηση από την Κυβέρνηση Εθνικής Ενότητας από την 25η Ιουλίου και μετά, τότε πρόκειται για ανοησία ισάξια της εκτίμησης των ιωαννιδικών ότι θα έκαναν πραξικόπημα στην Κύπρο και οι Τούρκοι θα έμεναν απαθείς. Δεν είναι απλώς ότι το ενδεχόμενο αυτό διαψεύστηκε από τα γεγονότα· το κυριότερο είναι ότι διαψεύστηκε ακριβώς επειδή η ελληνική πλευρά έχει αδρανήσει από τις 25/7 να κάνει οτιδήποτε στον στρατιωτικό τομέα, επιτρέποντας, τονίζεται και πάλι: από τις 25/7 στην τουρκική πλευρά να διαμορφώσει συνθήκες πλήρους υπεροχής κατά τις 14-15-16/8.

Το τρίτο ερώτημα σχετικά με τις ευθύνες της Κυβέρνησης Εθνικής Ενότητας αφορά τη διαχείριση της στρατιωτικής καταστάσεως στην Κύπρο, όχι κατά τις 14-15-16/8, όπως συνήθως και εκ του πονηρού αναφέρεται, αλλά από τις 25 Ιουλίου, όταν έχει αναλάβει πλήρως την ευθύνη για τη διακυβέρνηση της Χώρας. Το μεσημέρι προς απόγευμα της 23/7 τέθηκε σε ισχύ συμφωνία εκεχειρίας μεταξύ των δύο πλευρών στην Κύπρο, με τους Τούρκους να έχουν εξασφαλίσει, πλέον, (από το μεσημέρι τις 23/7) το προγεφύρωμά τους, να έχουν εξασφαλίσει τον θύλακα Λευκωσίας-Αγύρτας-Κιόνελι με αερομεταφερόμενες δυνάμεις, και να έχουν συνενώσει το προγεφύρωμα με τον θύλακα. Αυτά είναι πολύ σημαντικά αποτελέσματα, αποτελούν μέρος όμως της στρατιωτικής κατάστασης, η οποία σε βασικά της στοιχεία παραμένει ρευστή. Μείζων επιχείρηση θα γίνει στις 14/8, αλλά στο ενδιάμεσο διάστημα η στρατιωτική κατάσταση μεταβάλλεται άρδην, και αυτό επειδή η Τουρκία κινείται εξαιρετικά δραστήρια, χωρίς η Ελλάς να λαμβάνει κανένα ουσιαστικό μέτρο για να αντισταθμίσει ή να εξουδετερώσει την τουρκική δραστηριότητα. Προφανώς η Ελλάς δεν κάνει ούτε στις 14-15-16/8 καμία ενέργεια αντιμετώπισης της τουρκικής εισβολής, αφού δεν έχει προετοιμάσει και καμία ενέργεια κατά το μεσοδιάστημα.

Το ζήτημα αυτό είναι κρίσιμο, και οι σχολιαστές, άλλοι σκοπίμως και άλλοι επειδή απλώς παρασύρονται από τις δικαιολογίες που έχει επικρατήσει, το παραβλέπουν. Από τις 25/7, η Κυβέρνηση Εθνικής Ενότητας δεν κάνει το παραμικρό σε επίπεδο στρατηγικής, αν όχι για να ανατρέψει την κατάσταση στην Κύπρο, τουλάχιστον για να αποτρέψει την εκδήλωση περαιτέρω τουρκικών ενεργειών. Έτσι, όχι απλώς δεν μεταφέρει καμία δύναμη στην Κύπρο (περιέργως, ενώ δεν εγείρει καμία αντίρρηση στη συνεχή μεταφορά τουρκικών δυνάμεων στην Κύπρο, οι οποίες ακριβώς είναι ιδανικός στόχος για την ελληνική ναυτική ισχύ, αισθάνεται «απειλή» στο να μεταφέρει η ίδια δυνάμεις στην Κύπρο, με αποκορύφωμα τους θεατρινισμούς περί της «νηοπομπής επί της οποίας θα επιβαίνει ο Πρωθυπουργός»), αλλά δεν απείλησε καν ότι επανάληψη των εχθροπραξιών στην Κύπρο θα σήμαινε δεν δεσμευόταν από καμία συμμαχική υποχρέωση έναντι της Τουρκίας και θα επέλεγε η ίδια το πώς και πού θα ανταπέδιδε. Αυτό δεν το έκανε όχι μόνον για την Κυπριακή Δημοκρατία, αλλά δεν το έκανε, καν για να προστατεύσει το στρατιωτικό τμήμα της Ελληνικής Δημοκρατίας που βρισκόταν στην Κύπρο, και είχε ήδη δεχτεί επίθεση. Έτσι, η Κυβέρνηση Εθνικής Ενότητας διέπραξε τη χυδαιότητα να παρακολουθεί απαθής ένα σύνταγμα του Ελληνικού Στρατού να δέχεται σφοδρή επίθεση από την Τουρκία.
Να το ξαναπούμε αυτό, για να το χωνέψουμε: Όσο ένα σύνταγμα του Ελληνικού Στρατού δεχόταν σφοδρή επίθεση από την Τουρκία, η Ελληνική Δημοκρατία παρακολουθούσε με τα χέρια στις τσέπες.

Συνεπώς, η «ανυπαρξία περιθωρίων» της Κυβέρνησης Εθνικής Ενότητας από τις 25/7 μέχρι τις 16/8 αποτελεί έναν μύθο.


https://belisarius21.wordpress.com/2021 ... /#comments

Beria έγραψε: 16 Αύγ 2022, 16:53

Αρίστος έγραψε: 16 Αύγ 2022, 16:45

Beria έγραψε: 16 Αύγ 2022, 16:41

Στις 22 Ιουλίου, το Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ κατάφερε να επιβάλει εκεχειρία, η οποία ίσχυσε από την ίδια ημέρα

Υπαρχει συγχιση για το ζητημα, αλλες πηγες οπως η βικι αλλα και πολεμιστες αναφερουν 23. Γι' αυτο εγραψα και τις δυο εκδοχες. Χαιρομαι που συμφωνεις οτι το 21 ειναι εκτος συζητησης.


Αλλά μετά, στις 23 Ιουλίου, έγινε η εκεχειρία. Κι ενώ εμείς στην εκεχειρία είχαμε διαταγή να μη ρίξομε εις τους Τούρκους, εκείνοι, δυστυχώς, προετοιμάζονταν για την αντεπίθεση τους.

https://www.istorima.org/graptes/168/pa ... imai-kala/

.

Συμφωνούμε ότι ούτε κατά τη διάρκεια της εκεχειρίας δεν θέλησαν οι προδότες να ενισχύσουν τις δυνάμεις των υπερασπιστών της Κύπρου

Τα πλοία με τον στρατό ήταν στη Σούδα από τις 20 και δεν ξεκίνησαν ποτέ

Αρίστος έγραψε: 16 Αύγ 2022, 16:55

Beria έγραψε: 16 Αύγ 2022, 16:53

Αρίστος έγραψε: 16 Αύγ 2022, 16:45



Υπαρχει συγχιση για το ζητημα, αλλες πηγες οπως η βικι αλλα και πολεμιστες αναφερουν 23. Γι' αυτο εγραψα και τις δυο εκδοχες. Χαιρομαι που συμφωνεις οτι το 21 ειναι εκτος συζητησης.


Αλλά μετά, στις 23 Ιουλίου, έγινε η εκεχειρία. Κι ενώ εμείς στην εκεχειρία είχαμε διαταγή να μη ρίξομε εις τους Τούρκους, εκείνοι, δυστυχώς, προετοιμάζονταν για την αντεπίθεση τους.

https://www.istorima.org/graptes/168/pa ... imai-kala/

.

Συμφωνούμε ότι ούτε κατά τη διάρκεια της εκεχειρίας δεν θέλησαν οι προδότες να ενισχύσουν τις δυνάμεις των υπερασπιστών της Κύπρου

Τα πλοία με τον στρατό ήταν στη Σούδα από τις 20 και δεν ξεκίνησαν ποτέ

Φυσικα και συμφωνουμε, μονο που προδοτες ηταν οι αρχηγοι στρατου που αδειασαν τον Ιωαννιδη που ζητουσε πολεμο και καλεσαν τον Καραμανλη.

.

Beria έγραψε: 16 Αύγ 2022, 16:56

Αρίστος έγραψε: 16 Αύγ 2022, 16:55

Beria έγραψε: 16 Αύγ 2022, 16:53

Συμφωνούμε ότι ούτε κατά τη διάρκεια της εκεχειρίας δεν θέλησαν οι προδότες να ενισχύσουν τις δυνάμεις των υπερασπιστών της Κύπρου

Τα πλοία με τον στρατό ήταν στη Σούδα από τις 20 και δεν ξεκίνησαν ποτέ

Φυσικα και συμφωνουμε, μονο που προδοτες ηταν οι αρχηγοι στρατου που αδειασαν τον Ιωαννιδη που ζητουσε πολεμο και καλεσαν τον Καραμανλη.

.

Ο δικτάτορας κυβερνούσε με σιδηρά γροθιά από τον Νοέμβριο του 1973, αλλά οι αρχηγοί στρατού τον άδειασαν
Όταν τα λες αυτά ντρέπεσαι τουλάχιστον;

Αρίστος έγραψε: 16 Αύγ 2022, 16:58

Beria έγραψε: 16 Αύγ 2022, 16:56

Αρίστος έγραψε: 16 Αύγ 2022, 16:55



Φυσικα και συμφωνουμε, μονο που προδοτες ηταν οι αρχηγοι στρατου που αδειασαν τον Ιωαννιδη που ζητουσε πολεμο και καλεσαν τον Καραμανλη.

.

Ο δικτάτορας κυβερνούσε με σιδηρά γροθιά από τον Νοέμβριο του 1973, αλλά οι αρχηγοί στρατού τον άδειασαν
Όταν τα λες αυτά ντρέπεσαι τουλάχιστον;

Εξ ορισμου ο Ιωαννιδης ζητουσε πολεμο και εξ ορισμου οι αρχηγοι στρατου ΔΕΝ υπακουσαν και σε συνεργασια με Αβερωφ και Γκιζικη καλεσαν τον Καραμανλη.

.

Αρίστος έγραψε: 16 Αύγ 2022, 17:00 Να διαβασεις τι εγραψε ο Βελισσαριος για τις ευθυνες των αρχηγων στρατου και να μην τσαντιζεσαι, βρισιες δειχνουν οτι χανεις ευκολα την ψυχραιμια.

Στο ξαναλεω και δεν θες να απαντησεις, αν η αφηγηση σου ειναι σωστη τοτε ΓΙΑΤΙ δεν ανοιγει ο Φακελος της Κυπρου;

.

Beria έγραψε: 16 Αύγ 2022, 16:56

Αρίστος έγραψε: 16 Αύγ 2022, 16:55

Beria έγραψε: 16 Αύγ 2022, 16:53

Συμφωνούμε ότι ούτε κατά τη διάρκεια της εκεχειρίας δεν θέλησαν οι προδότες να ενισχύσουν τις δυνάμεις των υπερασπιστών της Κύπρου

Τα πλοία με τον στρατό ήταν στη Σούδα από τις 20 και δεν ξεκίνησαν ποτέ

Φυσικα και συμφωνουμε, μονο που προδοτες ηταν οι αρχηγοι στρατου που αδειασαν τον Ιωαννιδη που ζητουσε πολεμο και καλεσαν τον Καραμανλη.

.

Ο δικτάτορας κυβερνούσε με σιδηρά γροθιά από τον Νοέμβριο του 1973, αλλά οι αρχηγοί στρατού τον άδειασαν.
Ο Μπονάνος και ο Γκιζίκης, που ήταν τα δυο του δεξιά χέρια στην ανατροπή του Παπαδόπουλου
Όταν τα λες αυτά ντρέπεσαι τουλάχιστον;

Beria έγραψε: 16 Αύγ 2022, 16:56

Ο δικτάτορας κυβερνούσε με σιδηρά γροθιά από τον Νοέμβριο του 1973, αλλά οι αρχηγοί στρατού τον άδειασαν.
Ο Μπονάνος και ο Γκιζίκης, που ήταν τα δυο του δεξιά χέρια στην ανατροπή του Παπαδόπουλου
Όταν τα λες αυτά ντρέπεσαι τουλάχιστον;

Nandros έγραψε: 16 Αύγ 2022, 12:12 Των σκατοχουνταίων τα αφαίρεσε η στρατιωτική δικαιοσύνη, όταν τους ξήλωσαν τα γαλόνια.

Όσο για τα δικά μου αριστεία, πάρτα στα μούτρα σου:

Αρίστος έγραψε: 16 Αύγ 2022, 17:04 Σου εγραψα οτι ΕΞ ΟΡΙΣΜΟΥ τον αδειασαν.

Ετσι γραφει η επισημη ιστορια ανθρωπε μου.



Το πρωί της 23ης Ιουλίου, ο αρχηγός των Ενόπλων Δυνάμεων, στρατηγός Γρηγόριος Μπονάνος και οι αρχηγοί του Στρατού, αντιστράτηγος Ανδρέας Γαλατσάνος, Ναυτικού, αντιναύαρχος Πέτρος Αραπάκης και Αεροπορίας, αντιπτέραρχος Αλέξανδρος Παπανικολάου, σε σύσκεψη με τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας στρατηγό Φαίδωνα Γκιζίκη διατύπωσαν την άποψη ότι είναι επιτακτική ανάγκη η ανάθεση της διακυβέρνησης της χώρας στους πολιτικούς. Στη συνέχεια, ο Γκιζίκης κάλεσε τον Ιωαννίδη και του ανακοίνωσε την απόφαση της ηγεσίας του στρατεύματος, χωρίς αυτός να αντιδράσει.
Πηγή: https://www.sansimera.gr/articles/801

© SanSimera.gr

.