Phorum.com.gr

Xτες έφτιαξα ένα προτζεκτάκι με κάτι αποκόμματα και αυτά τα εργαλεία στο κουτί, δε χρειάζεται τίποτα άλλο.
Θα το πάω βήμα βήμα για να δει αν θέλει να το μάθει κανείς, είναι εύκολο και ωραίο για δώρο (και πολλοί τα πουλάνε)



πρώτα διαλέγουμε ένα καλό κομμάτι δέρμα, λίγο χοντρό (2-2,5μμ πάχος) και σημαδεύουμε ένα τετράγωνο με το σουβλί και ένα χάρακα.
Οποιοδήποτε μέγεθος από 200 έως 250μμ κάνει.



Και το κόβουμε. Δε χρειάζεται να είναι τρομερά ακριβείας το κόψιμο σε αυτή τη φάση.

Στη συνέχεια κόβουμε το ίδιο σχήμα σε ένα άλλο δέρμα.
Αν είναι και διαφορετικό χρώμα τόσο καλύτερο, φτιάχνουμε διακοσμητικό και οι διχρωμίες είναι ωραίες.

Στη συνέχεια απλώνουμε κόλλα και στα δύο, από την κάτω μεριά (όχι τη λεία, την άλλη)



η κόλλα για δέρματα πρέπει πρώτα να στεγνώσει λίγο και μετά να κολληθεί. Την αφήνουμε 3-4 λεπτά και μετά τα κολλάμε όσο πιό καλά γίνεται. Καλό να το πατήσουμε και με κάτι, εγώ έχω αυτό το οδοστρωτηράκι που έφτιαξα αλλά και με το χέρι γίνεται, απλό πάτημα και στρώσιμο για να είναι κολλημένο ομοιόμορφα.



Μετά πάλι με το χάρακα κι ένα καλό κοπίδι κόβουμε 1-2μμ από όλες τις πλευρές για να βγει η κόψη όσο πιό τέλεια γίνεται

Μετά βάζουμε ό,τι κρέμες και γυαλιστικά είναι να βάλουμε. Υπάρχουν χιλιάδες προϊόντα αλλά γενικά βάζεις πρώτα μια κρέμα για να θρέφει/ενυδατώνει το δέρμα και από πάνω ό,τι φινίρισμα θέλεις (ή και καθόλου φινίρισμα), εγώ διάλεξα ένα σπρέϊ για παπούτσια γιατί ήθελα να γυαλίζει λίγο.

Το πανί στη φωτογραφία είναι καμβάς αλλά ήταν λάθος τελικά γιατί άφηνε γρατζουνιές, το άλλαξα σε κάτι μαλακό/βαμβακερό.

Μετά στρογγυλεύουμε γωνίες με ένα μικρό κοπίδι ακριβείας και κάτι στρογγυλό για οδηγό



Ξέχασα να βγάλω φωτό που τρώμε λίγο την κόχη με ένα edge beveller. Αυτό απλά στρογγυλεύει την κόχη για να είναι πιό ευχάριστη στην αφή και το μάτι, ψιλοπροαιρετικό βήμα.



και μετά σημαδεύουμε μια γραμμή για τρύπημα με ένα διαβήτη ξυλουργικής



και αρχίζουμε τρύπημα πάνω στη γραμμή με τα πηρούνια (stitching chisel)

και μετά διαλέγουμε μια κλωστή που να ταιριάζει και με τα δύο χρώματα δέρματος και το ράβουμε.



Σ'αυτή τη φάση αν θέλουμε σταματάμε εδώ και το λέμε mouse pad.



Ή συνεχίζουμε και κάνουμε 8 τρύπες στις γωνίες



και βάζουμε βίδες Chicago, δεν ξέρω πως τις λένε στα ελληνικά. Είναι απλές βίδες, με μόνη τους διαφορά ότι είναι εμφανίσιμες κι απ'τις δύο πλευρές.



https://www.ebay.com.au/i/192791154051? ... R5EALw_wcB

Βιδώνουμε και τελειώσαμε

Ωραίο κι εύκολο, αν του πάρεις το κολάϊ σε μια ωρίτσα το βγάζεις, μόνο το ράψιμο θέλει λίγη ώρα. Oι βίδες Σικάγο έχουν το πλεονέκτημα ότι βγαίνουν και μπορεί να ξαναγίνει mouse pad ή να το πακετάρεις για ταξίδι κλπ.

Αν είναι καλό δέρμα και βάλεις και μια στάμπα κάποιοι τα πουλάνε $100+
ή μπορείς να το κάνεις φτηνό και γρήγορο με μονό δέρμα, χωρίς ραφή, απλά πριτσίνια, και μικρότερο μέγεθος.

Όταν φεύγεις ναύτης ανάβεις κεράκι στον Αη-Νικόλα, όταν σου παραγγέλνουν γυναικεία τσάντα λές μια προσευχούλα στον Άη-Βουιτόν.
Βόηθα Λουί γιατί έμπλεξα

Μπορντώ-καφέ έλεγε η παραγγελιά, διαλέγω καγκουρώ γιατί το ξέρω και με ξέρει



από μέσα θα βάλω γουρούνι (πορτοκαλί) γιατί αυτό βάζει η Μαζεράτι στα δερμάτινα καθίσματα, κάτι θα ξέρουν αυτοί

Πω πω...

Πιάνουν τα χέρια σου. Να σου παραγγείλω κι εγώ μία;

κόλλα, μπόλικη κόλλα



το γ'ρουν έχει αυτούς τους χαρακτηριστικούς πόρους σήμα-κατατεθέν. Βάζεις το χέρι σου και είναι σα να χουφτώνεις τη Μις Πίγκυ

Εδώ είχε κανα χιλιόμετρο ράψιμο, τσάντα και λουριά

πριτσίνια για σέλες, γιατί έτσι μου είπε ο Λουί.



Τρύπες. Εδώ αν σου φύγει λίγο την έκατσες, το πετάς και ξεκινάς απ'την αρχή.