Καλά, αν θέλεις τη συνήθη θεωρητική αλφαβήτα για να βγάλουμε άκρη, μπορώ να στην πω νεράκι. Έχω αρκετό μπακάπ από βιβλία ψυχολογίας. Και παιδικής και ενήλικης και αντιαυταρχικής και ό,τι θέλει η ψυχούλα σου. Απλώς έχω και εμπειρίες, που καταρρίπτουν τις θεωρίες.Niki έγραψε: 12 Οκτ 2024, 15:09Έχεις πηδήξει το α, το β,το γ, το δ μέχρι το κ και βρέθηκες στο λάμδα.ΓΑΛΗ έγραψε: 12 Οκτ 2024, 13:36Όχι, κατά τα φαινόμενα δεν ξέρουν όλοι τι ακριβώς σημαίνει γονεϊκή διαχείριση παιδιών δημοτικού και εφήβων. Είναι δύο τελείως διαφορετικά πράγματα. Μόνον όσοι την έχουν ζήσει, είτε από προσωπικές τους γονεϊκές εμπειρίες είτε από εμπειρίες φίλων, μπορούν να το καταλάβουν. Όσοι δεν έχουν παιδιά, θα μείνουν στα μπλαμπλαμπλά για το πως και γιατί.Niki έγραψε: 12 Οκτ 2024, 13:16
Συγνώμη αλλά έτσι ξεκίνησα αυτό δείχνει ότι γνωρίζω ότι όλοι γνωρίζετε.
Γιατί μέχρι το δημοτικό, οι γονείς έχουν έναν πολύ μεγαλύτερο έλεγχο, από την εφηβεία και μετά, το πράγμα ξεφεύγει και δεν εξαρτάται πια από τους γονείς και την όποια επικοινωνία έχουν με τα παιδιά τους αλλά κυρίως από τις παρέες.
Η καταξίωση στις παρέες έχουν σχεδόν πάντα για τους εφήβους πολύ μεγαλύτερη σημασία, ακόμη και αν έχουν καλές σχέσεις με τους γονείς τους. Οπότε, τα πάντα εξαρτώνται από τις παρέες.
Το πόσο βαθιά ή επιφανειακά θα επηρεασθεί ο κάθε έφηβος από τις παρέες, επίσης έχει σχέση με το χαρακτήρα που έχει διαμορφώσει όταν ήταν πιτσιρίκι. Αλλά σε κάθε περίπτωση, περισσότερη σημασία έχει για τον κάθε έφηβο η επιδοκιμασία από την κάθε παρέα παρά η επιδοκιμασία από τους γονείς. Τους γονείς απλώς τους "ανέχονται" σ' αυτήν τη φάση.
Έτσι δεν βγάζουμε άκρη.
Γενικώς στην Ελλάδα, είμαστε μία παιδοκεντρική ουσιαστικώς κοινωνία, με ό,τι καλό ή κακό συνεπάγεται αυτό για τα παιδιά.
Οπότε, είναι πολύ χλωμή η δυνατότητα εφαρμογής παιδαγωγικών μεθόδων που ισχύουν για κράτη με τελείως διαφορετική προσέγγιση στο θέμα.