https://www.facebook.com/permalink.php? ... cale=el_GR
Πριν από χρόνια ένα καλόπαιδο είχε ανέβει με τα παπούτσια του στο γραφείο του υπουργού παιδείας τότε του Σύριζα και φώναζε με ντουντούκα "δεν θα γίνουμε τα γκαρσόνια της Ευρώπης". Το θυμήθηκα σήμερα που το ίδιο φωνάζουν οι οψιμοι Ευρωπαιστες Ζαίοι.
Αυτό είχα γράψει τότε για τα "γκαρσόνια".
"Ο νεαρός με την ντουντούκα που ανέβηκε κραυγαζοντας στο γραφείο του υπουργού, πιστός στην Παπανδρεϊκη λογική του "δεν θα γίνουμε τα γκαρσόνια της Ευρώπης", βροντοφωναξε το ίδιο ακριβώς σύνθημα σχεδόν 40 χρονια μετά τον πρώτο εμπνευστή του.
Δεν θα σχολιάσω το γεγονός ότι η πρώτη ιδεολογία του παλιού ορθόδοξου Πασοκ έχει ποτίσει την κοινωνία από πάνω μέχρι κάτω θεωρώντας ντροπή να είσαι γκαρσόνι αλλά απόλυτα αποδεκτό να τρως δανεικά και τα χρήματα των παιδιών σου και των εγγονων σου. Θα μιλήσω για τα γκαρσόνια όμως.
Γι αρχή θα πω ότι αυτό που λέμε "γκαρσόνι" θα το πω ευρύτερα οι υπηρεσίες τουρισμού είναι αυτή την στιγμή η μεγαλύτερη οικονομική δραστηριότητα στην Ελλάδα, δίνοντας ζεστό χρήμα και δουλειές σε εκατομμύρια ανθρώπους.
Όσοι ασχολούνται με τον τουρισμό ξέρουν πόσο δύσκολο είναι να βρουν ένα καλό γκαρσόνι, γιατί η δουλειά απαιτεί και σωματική αντοχή αλλά και κοινωνική προσαρμοστικοτητα, ευγένεια, ικανότητα διαχείρισης δύσκολων καταστάσεων αλλά και ενσυναισθηση.
Το γκαρσόνι καλείται συχνά να ισορροπήσει ανάμεσα στα θέλω ενός δύστροπου εργοδότη και σε αυτά ενός παράξενου πελάτη. Επίσης απαιτεί να ξέρεις γλώσσες και γενικά να μπορείς να επικοινωνείς ακόμα και με ανθρώπους που είναι δύσκολο να επικοινωνήσεις.
Δεν είναι τυχαίο ότι πολλοί ικανοί άνθρωποι της πολιτικής και της τέχνης έχουν ξεκινήσει ως γκαρσόνια. Γιατί η δουλειά αυτή πέρα από τα προηγούμενα είναι ένα μεγάλο φροντιστήριο ζωής.
Επίσης όταν είσαι γκαρσόνι ξέρεις ότι δεν ανεβαίνεις με τα βρωμοπάπουτσα που σου αγόρασε ο πατέρας σου στο γραφείο ενός εκλεγμενου υπουργού, ακόμα και αν αυτός αποζητει ένα ρωμαλεο φοιτητικό κίνημα.
Και δεν ανεβαίνεις, γιατί έχεις καθαρίσει εκατοντάδες τραπέζια και ότι κάποιο άλλο "γκαρσόνι " θα το καθαρίσει αυτό που ανέβηκες εσύ.
Αγόρι μου μακάρι κάποτε να γίνεις γκαρσόνι. Στο εύχομαι ειλικρινά. Γιατί ούτε οι μπαμπουίνοι δεν ανεβαίνουν εκεί που τρώνε και δημιουργούν. Γιατί ακόμα και αυτοί, σέβονται."