Re: Υπάρχει θεός; Και αν υπάρχει τι είναι;
Δημοσιεύτηκε: 09 Απρ 2018, 01:47
φίλε όλα καλά;
Καλώς ήρθατε στο Phorum.com.gr Είμαστε εδώ πολλά ενεργά μέλη της διαδικτυακής κοινότητας του Phorum.gr που έκλεισε. Σας περιμένουμε όλους!
https://dev.phorum.com.gr/
φίλε όλα καλά;
μοιάζει να είσαι σε αποστολή, μαχητής της ορθολογικότητας, ορθόξερος
Χρόνια πολλά και (εθιμοτυπικά) Χριστός ΑνέστηΟΥΤΙΣ έγραψε: 08 Απρ 2018, 19:54Χριστός Ανέστη!nik_killthemall έγραψε: 07 Απρ 2018, 23:441. Δεκτόν !ΟΥΤΙΣ έγραψε: 07 Απρ 2018, 23:00
1. Συμφωνούμε ότι το ζήτημα της αρχής του σύμπαντος είναι αμφιλεγόμενο και αμφισβητήσιμο.
2. Δεν απορρίπτω κάτι. Φιλοσοφική συζήτηση κάνουμε. Άσκηση του νου!![]()
3. Νομίζω ότι η αιτιοκρατική αλυσίδα δεν μπορεί να συνεχίζεται επ' άπειρον. Είναι άτοπο. Πρέπει αναγκαστικά να υπάρχει ένα Πρώτο Αίτιο. Και εφόσον θα είναι τέτοιο δεν μπορεί παρά να είναι αίτιο του εαυτού του.
2. Δεκτόν !
3. Εδώ διαφωνούμε. Η επ άπειρον αιτιοκρατική αλυσίδα δεν παρουσιάζει κανένα πρόβλημα στο περιεχόμενο της διαδικασίας "αίτιο-αιτιατό", δέχομαι όμως πως παρουσιάζει το εγγενές πρόβλημα που έχει κάθε σύλληψη απείρου. Ωστόσο, η αδυναμία της δηλωσης "οντότητα της οποίας το αίτιο είναι ο εαυτός της" δεν μπορεί να ξεπεραστεί. Το πρόβλημα σε αυτή τη δήλωση δεν είναι η ύπαρξη πρώτου αιτίου, αλλά η ταύτιση του πρώτου με το επόμενο ώστε να θεωρηθεί πως ο Θεός είναι αυθύπαρκτος. Ουσιαστικά σου λέω πως η δήλωση αυτή είναι όμοια με το "κάποια στιγμή χωρίς αίτιο εμφανίστηκε ο Θεός" = "ο Θεός έχει αρχή" χωρίς να λέω πως επιστημονικά (κβαντομηχανική) είναι αδύνατον απ'το "τίποτα" να εμφανιστεί κάτι, η ένστασή μου είναι τι λόγους έχουμε ώστε αυτό το κάτι να το θεωρήσουμε συνείδηση-θεό και να μην το θεωρήσουμε ασυνείδητο-σύμπαν.
(καλές μάσες, έφυγα)
Λοιπόν, αν και έχω πιει αρκετές μπύρες θα προσπαθήσω να απαντήσω.
Η Πρώτη Αιτία, νομίζω, ότι για να είναι τέτοια πρέπει να μην δεσμεύεται από τίποτα έξω απ' αυτήν. Να είναι απολύτως ελεύθερη. Να είναι δηλαδή αιτία του εαυτού της. Επειδή όμως και αυτή θα έχει κάποια "χαρακτηριστικά" (γιατί ?) , είμαστε υποχρεωμένοι να δεχθούμε, ότι τα "χαρακτηριστικά" αυτά, δεν είναι δεσμευτικά, αποτέλεσμα της φύσης της, (γιατί ?) αλλά είναι χαρακτηριστικά συμβατά με την ελεύθερη βούληση, άρα την συνείδηση.
Δηλαδή, η Πρώτη Αιτία υπάρχει, και είναι συνείδηση. Είναι αυτό που είναι επειδή το θέλει, και όχι επειδή το υπαγορεύει η φύση της! Έχουμε δηλαδή την εξής αντίθεση από εμάς: Η δική μας ύπαρξη και νοημοσύνη, εξαρτάται από τή φύση μας. Στην Πρώτη Αιτία, όμως, η φύση της είναι έτσι σε συμφωνία με τη θέλησή της.
Χρόνια πολλά σε όλους και από μένα,ΟΥΤΙΣ έγραψε: 08 Απρ 2018, 19:54Χριστός Ανέστη!nik_killthemall έγραψε: 07 Απρ 2018, 23:441. Δεκτόν !ΟΥΤΙΣ έγραψε: 07 Απρ 2018, 23:00
1. Συμφωνούμε ότι το ζήτημα της αρχής του σύμπαντος είναι αμφιλεγόμενο και αμφισβητήσιμο.
2. Δεν απορρίπτω κάτι. Φιλοσοφική συζήτηση κάνουμε. Άσκηση του νου!![]()
3. Νομίζω ότι η αιτιοκρατική αλυσίδα δεν μπορεί να συνεχίζεται επ' άπειρον. Είναι άτοπο. Πρέπει αναγκαστικά να υπάρχει ένα Πρώτο Αίτιο. Και εφόσον θα είναι τέτοιο δεν μπορεί παρά να είναι αίτιο του εαυτού του.
2. Δεκτόν !
3. Εδώ διαφωνούμε. Η επ άπειρον αιτιοκρατική αλυσίδα δεν παρουσιάζει κανένα πρόβλημα στο περιεχόμενο της διαδικασίας "αίτιο-αιτιατό", δέχομαι όμως πως παρουσιάζει το εγγενές πρόβλημα που έχει κάθε σύλληψη απείρου. Ωστόσο, η αδυναμία της δηλωσης "οντότητα της οποίας το αίτιο είναι ο εαυτός της" δεν μπορεί να ξεπεραστεί. Το πρόβλημα σε αυτή τη δήλωση δεν είναι η ύπαρξη πρώτου αιτίου, αλλά η ταύτιση του πρώτου με το επόμενο ώστε να θεωρηθεί πως ο Θεός είναι αυθύπαρκτος. Ουσιαστικά σου λέω πως η δήλωση αυτή είναι όμοια με το "κάποια στιγμή χωρίς αίτιο εμφανίστηκε ο Θεός" = "ο Θεός έχει αρχή" χωρίς να λέω πως επιστημονικά (κβαντομηχανική) είναι αδύνατον απ'το "τίποτα" να εμφανιστεί κάτι, η ένστασή μου είναι τι λόγους έχουμε ώστε αυτό το κάτι να το θεωρήσουμε συνείδηση-θεό και να μην το θεωρήσουμε ασυνείδητο-σύμπαν.
(καλές μάσες, έφυγα)
Λοιπόν, αν και έχω πιει αρκετές μπύρες θα προσπαθήσω να απαντήσω.
Η Πρώτη Αιτία, νομίζω, ότι για να είναι τέτοια πρέπει να μην δεσμεύεται από τίποτα έξω απ' αυτήν. Να είναι απολύτως ελεύθερη. Να είναι δηλαδή αιτία του εαυτού της. Επειδή όμως και αυτή θα έχει κάποια "χαρακτηριστικά", είμαστε υποχρεωμένοι να δεχθούμε, ότι τα "χαρακτηριστικά" αυτά, δεν είναι δεσμευτικά, αποτέλεσμα της φύσης της, αλλά είναι χαρακτηριστικά συμβατά με την ελεύθερη βούληση, άρα την συνείδηση.
Δηλαδή, η Πρώτη Αιτία υπάρχει, και είναι συνείδηση. Είναι αυτό που είναι επειδή το θέλει, και όχι επειδή το υπαγορεύει η φύση της! Έχουμε δηλαδή την εξής αντίθεση από εμάς: Η δική μας ύπαρξη και νοημοσύνη, εξαρτάται από τή φύση μας. Στην Πρώτη Αιτία, όμως, η φύση της είναι έτσι σε συμφωνία με τη θέλησή της.
Εμπεδοκλή υπερβάλεις νομίζω!Εμπεδοκλής έγραψε: 08 Απρ 2018, 20:00 Φιλοσοφικός προβληματισμός που απασχόλησε τους μεγαλύτερους φιλοσόφους της ανθρωπότητας, χωρίς να βρεθεί απάντηση, θα το λύσουμε εμείς με 13 σελίδες καφενειακής συζήτησης. Μπράβο μλκες...
Δηλαδή δεν έχουν άδικο οι πιστοί που λένε ότι πρέπει να βιώσεις το Θεό για να σου αποκαλυφθεί, ότι πρώτα πρέπει να πιστέψεις και μετά θα τον δεις, σωστά;enaon έγραψε: 07 Απρ 2018, 23:00 οπότε αν υπάρχει Θεός, είναι επειδή κοιτάνε όσοι κοιτάνε κλπ. Ακόμα και να υπάρχει δηλαδή, αν δεν κοιτάς να τον δεις, δεν υπάρχει, είναι κάτι άλλο, το λέει και η φυσική στο σχολείο, καλά για τους επόμενους, εμείς είμαστε νεαρντενταλ.
xaxaxaxaxaxaxaxaxakalorifer έγραψε: 09 Απρ 2018, 00:19 Είναι όντως ψυχική νόσος η αθεία. Είμαι σίγουρος ότι πολλοί σοβαροί επιστήμονες εδώ μέσα μπορούν να το υποστηρίξουν.
Είπαμε, εισ'ωραίιιος!!enaon έγραψε: 07 Απρ 2018, 19:43 πάντως ούτιτς δεν μου αρέσει πώς τα λές, με την λογική σου ο θεός τείνει στο τίποτα. Την στιγμή που μόνο Εκείνος υπήρχε και τίποτε άλλο, ήταν το πιο αδύναμο, το πιο ποταπό κάτι, δεν υπήρχε κάτι άλλο πιο ασήμαντο. Μπορούμε λοιπόν να πούμε οτι ο Θεός έτεινε στο τίποτα μέχρι που έφτιαξε κάτι, ένα βραχάκι, μία ακρίδα, τον διάβολο, και πήρε μία υπόσταση.
Ορίστε; ποιός ήρθε; από που και ως που;ΟΥΤΙΣ έγραψε: 07 Απρ 2018, 19:42Φιλοσοφικά μιλώντας, Αυτός είναι η όντως Συνείδηση, άρα δεν χρειάζεται κάτι άλλο για να ορίσει την ύπαρξη του παρά μόνο τον εαυτό του.enaon έγραψε: 07 Απρ 2018, 19:37Δεν μπορεί να υπάρχει μόνο εσύ, εσυ και τίποτε άλλο, και να υπάρχεις κιόλας. Που το ξέρεις οτι υπάρχεις, ακόμα και να υπήρχες δηλαδή;ΟΥΤΙΣ έγραψε: 07 Απρ 2018, 19:23
Είπαμε, είναι αυταίτιος και άρα άναρχος. Είναι αυτός που είναι. Τίποτε άλλο.
Τι εννοείς να το σχετίσει με κάτι; Είναι υπερπλήρης.
Από την Ορθόδοξη οπτική, ο Θεός είναι Ένας, αλλά δεν είναι μόνος. Είναι Τριάδα. Τρία διαφορετικά Πρόσωπα, μια φύση. "Έχει παρέα" συνεπώς!![]()
Κάτι θες να πεις εσύ τώρα αλλά δεν το έχω πιάσει.enaon έγραψε: 07 Απρ 2018, 19:09μην τα πετάμε έτσι όμως γιατί θα χτυπήσουμε. Βλέπεις οτι εγώ προσπαθώ να το κρατήσω γελοίο, γιατί αν πάω να σου εξηγήσω το θεωρητικό, που ειναι στον τομέα μου, θα βγει γελοίο πάλι, οπότε δεν το κουράζω. Δεν το ξέρεις το θεωρητικό, δεν το φαντάζεσαι καν, θα το μάθουμε σταδιακά όλοι μαζί καθώς ο κόσμος μας θα αλλάζει.Σουβλίτσα έγραψε: 07 Απρ 2018, 18:59 βρε την επεξήγηση που έδωσε ο Πάνας, το θεωρητικό της κβαντικής, το γνωρίζω
Πολύ σημαντική και αξεπέραστη, στο πρόβλημα που θέτει, παρατήρηση ! Και δείχνει πόσο δύσκολο έχει γίνει το θεολογικό επιχείρημα στις μέρες μας.
Και ποιος είπε ότι ψάχνουμε να δώσουμε απάντηση αρχηγέ ? Δεν έχεις καταλάβει και πολλά :Εμπεδοκλής έγραψε: 08 Απρ 2018, 20:00 Φιλοσοφικός προβληματισμός που απασχόλησε τους μεγαλύτερους φιλοσόφους της ανθρωπότητας, χωρίς να βρεθεί απάντηση, θα το λύσουμε εμείς με 13 σελίδες καφενειακής συζήτησης. Μπράβο μλκες...
Νικ όλες όσες έθεσα αξεπέραστες τις θεωρώ (και μπορώ άλλες τόσες..) :-)nik_killthemall έγραψε: 09 Απρ 2018, 12:47Πολύ σημαντική και αξεπέραστη, στο πρόβλημα που θέτει, παρατήρηση ! Και δείχνει πόσο δύσκολο έχει γίνει το θεολογικό επιχείρημα στις μέρες μας.
Αυτό ακριβώς πιστεύω και γω. Με δικά μου λόγια, όσο πιστός και να είσαι, είναι στην φύση σου να αμφιβάλλεις - επομένως θες και ψάχνεις για επιβεβαίωση (αυτό νομίζω έκαναν και οι ... θρησκευόμενοι οι περισσότεροι, που έθεσαν αυτά τα επιχειρήματα).nik_killthemall έγραψε: 09 Απρ 2018, 13:48 Οπότε ένα αναπόφευκτο ερώτημα προς κάποιον πιστό είναι, για ποιο λόγο να κάθεται να ασχοληθεί με λογικά επιχειρήματα με κάτι που εξαρχής έχει δεχτεί να πιστεύει χωρίς λογική.
Η απάντηση που δίνω είναι πως σε έναν κόσμο που πορεύεται με λογική η οποία πλέον δεν μπορεί να ξεγελαστεί από την δεισιδαιμονία, θα ήθελε και έχει έμφυτη ανάγκη ο πιστός από το κύρος της λογικής, από την έμφυτη τάση του για απορίες και έρευνα.