Phorum.com.gr

Lord Brum έγραψε: 12 Σεπ 2019, 20:02

BILLO έγραψε: 12 Σεπ 2019, 20:00

Gherschaagk έγραψε: 12 Σεπ 2019, 19:41

Δλδ μέχρι τώρα δεν παρουσίασε επιθετική συμπεριφορά;

Καθ' εξη και κατ' εξακολουθηση εννοουν οι τραχαναδες αλλα εγω δε τα δεχομαι αυτα, ειμαι ακραιος σπισιστης. Ευθανασια και γεια σας. Εχουμε θανατο ανθρωπου απο ζωο, τι να συζηταμε;

Με μια φορά δε γίνεσαι δολοφόνος κάτσε να φάει κανένα παιδί ακόμα να σιγουρευτούμε. Αθώο λόγω αμφιβολιων

Δημοκράτης έγραψε: 12 Σεπ 2019, 18:51

Beria έγραψε: 12 Σεπ 2019, 18:40

Δημοκράτης έγραψε: 12 Σεπ 2019, 18:37
Δεν υπάρχουν ράτσες φονιάδες, όλα είναι θέμα εκπαίδευσης.

Περίπου

Το Ροτβάϊλερ δεν είναι κατοικίδιο
Είναι σκύλος εργασίας, εξαιρετικά δυνατό, καθόλου στοργικό και η δύναμή του το κάνει να θεωρεί τον εαυτό του κυρίαρχο της αγέλης
Δεν θα το βάλεις στο σπίτι με νεογέννητο, πόσο μάλλον όταν είσαι κάγκουρας ιδιοκτήτης σκύλου που το αγριεύεις για να μάθει να προστατεύει

Υπάρχουν εξαιρετικά σκυλιά για κατοικίδια

Το ρο τβαιλερ ει αι στοργικός, την ξέρω τη ράτσα, το Πιτ μπουλ δεν ειναι. Το ροντβαιλερ όπως όπως και τα περισσότερα είδη Πιτ μπουλ είναι πάρα πολύ δυνατά σκυλιά και για αυτό τα αγοράζουν πολύ ηλιθιοι κυρίως με μικρό πουλί και τα εκπαιδευτούν να είναι άγρια. Ε όταν έχεις έναν σκύλο με πολλή δύναμη και το μάθεις να είναι alpha male ενώ η δουλειά σου είναι ακριβώς να το μάθεις ότι δεν ειναι ε είσαι μαλακας

Ο σκύλος τώρα είναι εοικυνδηνος και αν δεν τον πάνε να φυλάει καμία μαντρα με κατσίκια μόνο να θανατωθει μπορεί. Το ερώτημα βέβαια είναι γιατί βγάζουν τα κόμπλεξ τους όλοι εδώ μέσα για όσους έχουν κάποιο σκύλο ενώ το πρόβλημα ειναι οι κάτοχοι τους. Από ότι διαβάζω οι μαλακές εχουν 4 σκυλια. Ε όταν βλέπεις κάποιο να μένει με 4 σκύλους αντιλαμβάνεται ότι μιλάς για βλαμμένο και ότι δεν σε φταίει ο σκύλος

hellegennes έγραψε: 12 Σεπ 2019, 18:57

Δημοκράτης έγραψε: 12 Σεπ 2019, 18:55

hellegennes έγραψε: 12 Σεπ 2019, 18:43

Ναι, πράγματι:

Δεν είναι θέμα ράτσας είναι θέμα νοοτροπίας ιδιοκτήτη. Όσοι επιλέγουν Πιτ μπουλς κυρίως ειναι κομπλεξικοί μαλακες. Επίσης έχει μεγάλη διαφορα να σε δαγκώσει Πιτ μπουλ και λυκόσκυλα. Βασικά είναι καλύτερα να σε δαγκώσει λύκος από Πιτ μπουλ που την άκουσε. Όχι γιατί το Πιτ μπουλ είναι πιο επιθετικό αλλά γιατί είναι πιο αποτελεσματικό

Άρα θες να πεις ότι πίτμπουλ επιλέγουν κυρίως οι μαλάκες και οι νορμάλ άνθρωποι τα αποφεύγουν. Δεν βλέπω πώς ακριβώς αλλάζει αυτό το αποτέλεσμα.

Otto Weininger έγραψε: 12 Σεπ 2019, 18:18
Εδω το ένα αδερφάκι σφαλιαρωνει ή σπρώχνει το νέο μέλος επειδή ζηλεύει ή νευρίασε με κάποια κίνηση.
Το ίδιο αντιδρά και ο σκύλος, μόνο που δαγκώνει και δεν μαζεύεται η ζημιά.

Γι'αυτό και θέλει προσοχή μεγάλη.

Ένοπλος σοσιαλμπαχαλάκης έγραψε: 12 Σεπ 2019, 20:11

Δημοκράτης έγραψε: 12 Σεπ 2019, 18:51

Beria έγραψε: 12 Σεπ 2019, 18:40

Περίπου

Το Ροτβάϊλερ δεν είναι κατοικίδιο
Είναι σκύλος εργασίας, εξαιρετικά δυνατό, καθόλου στοργικό και η δύναμή του το κάνει να θεωρεί τον εαυτό του κυρίαρχο της αγέλης
Δεν θα το βάλεις στο σπίτι με νεογέννητο, πόσο μάλλον όταν είσαι κάγκουρας ιδιοκτήτης σκύλου που το αγριεύεις για να μάθει να προστατεύει

Υπάρχουν εξαιρετικά σκυλιά για κατοικίδια

Το ρο τβαιλερ ει αι στοργικός, την ξέρω τη ράτσα, το Πιτ μπουλ δεν ειναι. Το ροντβαιλερ όπως όπως και τα περισσότερα είδη Πιτ μπουλ είναι πάρα πολύ δυνατά σκυλιά και για αυτό τα αγοράζουν πολύ ηλιθιοι κυρίως με μικρό πουλί και τα εκπαιδευτούν να είναι άγρια. Ε όταν έχεις έναν σκύλο με πολλή δύναμη και το μάθεις να είναι alpha male ενώ η δουλειά σου είναι ακριβώς να το μάθεις ότι δεν ειναι ε είσαι μαλακας

Ο σκύλος τώρα είναι εοικυνδηνος και αν δεν τον πάνε να φυλάει καμία μαντρα με κατσίκια μόνο να θανατωθει μπορεί. Το ερώτημα βέβαια είναι γιατί βγάζουν τα κόμπλεξ τους όλοι εδώ μέσα για όσους έχουν κάποιο σκύλο ενώ το πρόβλημα ειναι οι κάτοχοι τους. Από ότι διαβάζω οι μαλακές εχουν 4 σκυλια. Ε όταν βλέπεις κάποιο να μένει με 4 σκύλους αντιλαμβάνεται ότι μιλάς για βλαμμένο και ότι δεν σε φταίει ο σκύλος

Εγώ προσωπικά δεν τα γουστάρω τα σκυλιά και μόνο αν εμένα χωριό θα έπαιρνα, αλλά η δικιά μου έχει ένα Πιτ μπουλ στανφορσαιρ, και ακριβώς το αντίθετο είναι το πρόβλημα. Θέλει συνέχεια χάδια, παιχνίδια και μαλακιες, που σου πρήζει τόσο τα παπαρια και αναγκάζεσαι να τον πετάξεις όξω.

perseus έγραψε: 12 Σεπ 2019, 20:20 Πυροβολαει κανας μαλακας στον αερα γινετσι χαμος ,ξεσκιζουν κισμο τα κωλοσκυλα ,δεν φταινε αυτα .

hellegennes έγραψε: 12 Σεπ 2019, 18:57

Δημοκράτης έγραψε: 12 Σεπ 2019, 18:55

hellegennes έγραψε: 12 Σεπ 2019, 18:43

Ναι, πράγματι:

Δεν είναι θέμα ράτσας είναι θέμα νοοτροπίας ιδιοκτήτη. Όσοι επιλέγουν Πιτ μπουλς κυρίως ειναι κομπλεξικοί μαλακες. Επίσης έχει μεγάλη διαφορα να σε δαγκώσει Πιτ μπουλ και λυκόσκυλα. Βασικά είναι καλύτερα να σε δαγκώσει λύκος από Πιτ μπουλ που την άκουσε. Όχι γιατί το Πιτ μπουλ είναι πιο επιθετικό αλλά γιατί είναι πιο αποτελεσματικό

Άρα θες να πεις ότι πίτμπουλ επιλέγουν κυρίως οι μαλάκες και οι νορμάλ άνθρωποι τα αποφεύγουν. Δεν βλέπω πώς ακριβώς αλλάζει αυτό το αποτέλεσμα.

Ασέβαστος έγραψε: 12 Σεπ 2019, 19:26

Otto Weininger έγραψε: 12 Σεπ 2019, 18:13

enterprise-psi έγραψε: 12 Σεπ 2019, 17:08

Δεν ξέρω ρε , πάρε κανονική μηχανή σαν άνθρωπος

Δεν με αφήνουν να πάρω μηχανή.

ε, και;

παρε μηχανη.

hellegennes έγραψε: 12 Σεπ 2019, 18:43

Ναι, πράγματι:

the_black_planet έγραψε: 12 Σεπ 2019, 20:13

hellegennes έγραψε: 12 Σεπ 2019, 18:57

Δημοκράτης έγραψε: 12 Σεπ 2019, 18:55

Δεν είναι θέμα ράτσας είναι θέμα νοοτροπίας ιδιοκτήτη. Όσοι επιλέγουν Πιτ μπουλς κυρίως ειναι κομπλεξικοί μαλακες. Επίσης έχει μεγάλη διαφορα να σε δαγκώσει Πιτ μπουλ και λυκόσκυλα. Βασικά είναι καλύτερα να σε δαγκώσει λύκος από Πιτ μπουλ που την άκουσε. Όχι γιατί το Πιτ μπουλ είναι πιο επιθετικό αλλά γιατί είναι πιο αποτελεσματικό

Άρα θες να πεις ότι πίτμπουλ επιλέγουν κυρίως οι μαλάκες και οι νορμάλ άνθρωποι τα αποφεύγουν. Δεν βλέπω πώς ακριβώς αλλάζει αυτό το αποτέλεσμα.

Υπάρχει κάτι που λέγεται λογική, ξεκινά από εκεί.

waldorf έγραψε: 12 Σεπ 2019, 20:17 Εδώ είναι η λύση (αλλά και η αιτία του ζητήματος).Και εξηγούμαι:
Ο σκύλος, όντας αγελαίο ζώο, κάποια στιγμή θα διεκδικήσει την αρχηγία της αγέλης (στην προκειμένη οικογένεια,αυτή είναι η αγέλη του).
Αυτό συμβαίνει συνήθως στους 6 'εως 10 ή 12 μήνες.Σαν να λέμε ένα αγόρι στα 15-17 που νομίζει ότι είναι άντρας (το σώμα του και η ενέργειά του αυτό δείχνουν) αλλά στην πραγματικότητα παπάρια άντρας είναι (τσουτσέκια ήμασταν όλοι τότε,αλλά για αντράκια μετράγαμε).
Αν λοιπόν τότε σου ξεφύγει ο μούργος και θεωρήσει ότι έχει την αρχηγία,τον ήπιες.Ακόμη κι αν είναι κανισάκι.
Αν πάλι καταφέρεις να δεχτεί την θέση του στην αγέλη/οικογένεια τότε έχεις πετύχει το ιδανικό.
Πάντα θα αναγνωρίζει την κυριαρχία σου και πάντα θα προστατεύει τα νεότερα και πιό αδύναμα μέλη της αγέλης γιατί αυτή είναι η δουλειά του,απ`τη φύση του (όσο κι αν την έχουμε παραβιάσει).
Έχω συγκεκριμένα παραδείγματα που έχει δουλέψει στο ακέραιο αυτό.Και εννοώ προσωπικά παραδείγματα και όχι ιντερνετικές πίπες.
Αν χρειαστεί θα επανέλθω,ίσως να παραθέσω και φωτογραφίες,αλλά φανταστείτε ένα Βέλγικο λυκόσκυλο παρέα μ`ένα Γερμανικό και από κοντά ένα βρέφος το οποίο όταν ξύπναγε και έκλαιγε αν δεν το έπαιρνε χαμπάρι η μάνα του μέσα σε 30 δεύτερα,έτρεχε ο σκύλος (ο αρχηγός,ο Βέλγος) και την έπαιρνε απ`το μανίκι να την οδηγήσει στο δωμάτιο που έκλαιγε το μωρό.
Να σημειώσω ότι ο Βέλγος που λέω (50+ κιλά ζωντανό) δεν έμπαινε ΠΟΤΕ στο δωμάτιο του παιδιού.Όχι γιατί είχε εκπαιδευτεί γι`αυτό,αλλά για κάποιον λόγο δεν ήθελε,μάλλον του αρκούσε απλά να προστατεύει το κουτάβι της αγέλης η φροντίδα του ήταν αλλουνού δουλειά.Σκοπιά απ`έξω και συναγερμός αν συμβεί κάτι.
Αντίθετα ο μικρός (ο Γερμανός,κοντά στα 40 κιλά κτήνος) μπορούσε να ανεχτεί τα πάντα απ`τα παιδιά.Μιλάμε για τα πάντα!
Του έβγαζαν τα μάτια κι αυτός γύρναγε και τους έγλυφε το χέρι.Αυτός ήταν το φιλαράκι τους που έπαιζαν μαζί.Υποθέτω (αυθέραιτα) ότι τους λόγιζε για αδερφάκια του και ισότιμα στην ιεραρχία της αγέλης.

*(Μέχρι που πέθανε ο μεγάλος ο Βέλγος παρέμεινε "αρχηγός" της αγέλης.Κάποια στιγμή όταν πια είχε γεράσει πολύ ο μικρός του τσαμπουκαλεύτηκε,γύρευε τα δικαιώματά του.Ο μεγάλος δεν του το επέτρεψε ποτέ.)

waldorf έγραψε: 12 Σεπ 2019, 20:17

Εδώ είναι η λύση (αλλά και η αιτία του ζητήματος).Και εξηγούμαι:
Ο σκύλος, όντας αγελαίο ζώο, κάποια στιγμή θα διεκδικήσει την αρχηγία της αγέλης (στην προκειμένη οικογένεια,αυτή είναι η αγέλη του).
Αυτό συμβαίνει συνήθως στους 6 'εως 10 ή 12 μήνες.Σαν να λέμε ένα αγόρι στα 15-17 που νομίζει ότι είναι άντρας (το σώμα του και η ενέργειά του αυτό δείχνουν) αλλά στην πραγματικότητα παπάρια άντρας είναι (τσουτσέκια ήμασταν όλοι τότε,αλλά για αντράκια μετράγαμε).
Αν λοιπόν τότε σου ξεφύγει ο μούργος και θεωρήσει ότι έχει την αρχηγία,τον ήπιες.Ακόμη κι αν είναι κανισάκι.
Αν πάλι καταφέρεις να δεχτεί την θέση του στην αγέλη/οικογένεια τότε έχεις πετύχει το ιδανικό.
Πάντα θα αναγνωρίζει την κυριαρχία σου και πάντα θα προστατεύει τα νεότερα και πιό αδύναμα μέλη της αγέλης γιατί αυτή είναι η δουλειά του,απ`τη φύση του (όσο κι αν την έχουμε παραβιάσει).
Έχω συγκεκριμένα παραδείγματα που έχει δουλέψει στο ακέραιο αυτό.Και εννοώ προσωπικά παραδείγματα και όχι ιντερνετικές πίπες.
Αν χρειαστεί θα επανέλθω,ίσως να παραθέσω και φωτογραφίες,αλλά φανταστείτε ένα Βέλγικο λυκόσκυλο παρέα μ`ένα Γερμανικό και από κοντά ένα βρέφος το οποίο όταν ξύπναγε και έκλαιγε αν δεν το έπαιρνε χαμπάρι η μάνα του μέσα σε 30 δεύτερα,έτρεχε ο σκύλος (ο αρχηγός,ο Βέλγος) και την έπαιρνε απ`το μανίκι να την οδηγήσει στο δωμάτιο που έκλαιγε το μωρό.
Να σημειώσω ότι ο Βέλγος που λέω (50+ κιλά ζωντανό) δεν έμπαινε ΠΟΤΕ στο δωμάτιο του παιδιού.Όχι γιατί είχε εκπαιδευτεί γι`αυτό,αλλά για κάποιον λόγο δεν ήθελε,μάλλον του αρκούσε απλά να προστατεύει το κουτάβι της αγέλης η φροντίδα του ήταν αλλουνού δουλειά.Σκοπιά απ`έξω και συναγερμός αν συμβεί κάτι.
Αντίθετα ο μικρός (ο Γερμανός,κοντά στα 40 κιλά κτήνος) μπορούσε να ανεχτεί τα πάντα απ`τα παιδιά.Μιλάμε για τα πάντα!
Του έβγαζαν τα μάτια κι αυτός γύρναγε και τους έγλυφε το χέρι.Αυτός ήταν το φιλαράκι τους που έπαιζαν μαζί.Υποθέτω (αυθέραιτα) ότι τους λόγιζε για αδερφάκια του και ισότιμα στην ιεραρχία της αγέλης.

*(Μέχρι που πέθανε ο μεγάλος ο Βέλγος παρέμεινε "αρχηγός" της αγέλης.Κάποια στιγμή όταν πια είχε γεράσει πολύ ο μικρός του τσαμπουκαλεύτηκε,γύρευε τα δικαιώματά του.Ο μεγάλος δεν του το επέτρεψε ποτέ.)