Παρατηρητήριο πολιτικής ορθότητας, SJW και Woke culture

[user0972003]

Έλα ρε παιδιά και φοβόμαστε και να μιλήσουμε πλέον. Αμφισβητούμε τον εαυτό μας και την ίδια τη λογική


Τα παλιά υπήρξαν όπως υπήρξαν κι είναι μέρος της ιστορίας. Ακόμα και τα μίκι μάου ναι. Γιατί να ξεχάσουμε από πού περάσαμε και πως φτάσαμε ως εδώ;
Παραποίηση απ' τη μια, διαγραφή απ' την άλλη..
Είναι το παρελθόν μας, είτε αρέσει σήμερα είτε όχι!

Ευχαριστώ για τις απαντήσεις

[AlienWay]

Πράγματα παλιά να κρίνονται με σημερινά δεδομένα. Είναι δίκαιο; (Αν χρησιμοποιώ και την κατάλληλη λέξη δηλαδή)

Ελπίζω μη μου την πέσει κανείς, ήρεμα ρωτάω.

Όχι βέβαια, είναι κλασσική περίπτωση (ιστορικού) παροντισμού https://en.wikipedia.org/wiki/Presentis ... _analysis)

Ο παροντισμός ισχύει για περιπτώσεις όπως του H.P. Lovcraft που στην εποχή του θεωρούνταν "ανεκτό" το να εκφράζει κάποιος ρατσιστικές θέσεις, γιατί δεν υπήρχαν πολλοί να εξηγήσουν σε μια ενιαία θεωρία ότι κάτι τέτοιο ήταν λάθος (να σημειώσουμε ότι ο Lovecraft είχε εκφράσει τέτοιες θέσεις κατά 90% μόνο στις επιστολές του και πολύ σπάνια στις ιστορίες που έγραφε).

Ή ισχύει για περιπτώσεις όπως στον Τόλκιν, που ο καψερός έκανε τη σκέψη ότι εφόσον βασίστηκε σε λαογραφικούς μύθους της Ευρώπης, δεν είχε νόημα να προσθέσει μαύρους ήρωες στο έργο του.

Αυτό που γίνεται στις μέρες μας, δεν είναι ΚΑΝ παροντισμός. Δηλαδή ούτε σήμερα έχει ξεπεραστεί η ιδέα ότι η "χιονάτη" λεγόταν "χιονάτη" γιατί είχε άσπρο σαν χιόνι δέρμα. Ή -στην περίπτωση του Ρόσα- ότι ένα βουντού πνεύμα θα είναι μαύρο γιατί είναι βουντού πνεύμα.

Αυτά δεν είναι παροντισμός, αυτά είναι... άλλο πράγμα.

[Καραμελίτσα]

Πράγματα παλιά να κρίνονται με σημερινά δεδομένα. Είναι δίκαιο; (Αν χρησιμοποιώ και την κατάλληλη λέξη δηλαδή)

Ελπίζω μη μου την πέσει κανείς, ήρεμα ρωτάω.

Έντιτ: πολλές σελίδες, μάλλον έχει συζητηθεί.

Δεν έχει σχέση με δίκαιο ή λογικό. Στην Αμερική βρίσκονται σε πολιτιστικό εμφυλιο πόλεμο, οπότε βαράνε κι όποιον πάρει ο Χάρος.

Το κακό είναι ότι όλα τα σκουποδοπροϊόντα αυτού του πολέμου εξάγονται και σε μας. Αλλιώς θα ήταν μόνο για να κάνεις χάζι.

[ΑΛΟΓΟΜΟΥΡΗΣ]

[AlienWay]

Ε, μα έχει μακριά μαλλιά αφού...

[hellegennes]

Πράγματα παλιά να κρίνονται με σημερινά δεδομένα. Είναι δίκαιο; (Αν χρησιμοποιώ και την κατάλληλη λέξη δηλαδή)

Είναι μαλακια. Απλά σε αντίθεση με τα πραγματικά αρχαία κείμενα τα μικυ μαου δεν τα έχουμε στο μυαλό μας ως τέτοια. Ενώ είναι. Βαριέμαι να γκουγκλαρω αλλά κάτι μου λέει ότι ο χαρακτήρας του Σκρουτζ μπορεί να είναι και 100 χρονων

1947, Καρλ Μπαρκς, Χριστούγεννα στο Βουνό της Αρκούδας:

[ik_90]

Ο παροντισμός ισχύει για περιπτώσεις όπως του H.P. Lovcraft που στην εποχή του θεωρούνταν "ανεκτό" το να εκφράζει κάποιος ρατσιστικές θέσεις, γιατί δεν υπήρχαν πολλοί να εξηγήσουν σε μια ενιαία θεωρία ότι κάτι τέτοιο ήταν λάθος (να σημειώσουμε ότι ο Lovecraft είχε εκφράσει τέτοιες θέσεις κατά 90% μόνο στις επιστολές του και πολύ σπάνια στις ιστορίες που έγραφε).

Ή ισχύει για περιπτώσεις όπως στον Τόλκιν, που ο καψερός έκανε τη σκέψη ότι εφόσον βασίστηκε σε λαογραφικούς μύθους της Ευρώπης, δεν είχε νόημα να προσθέσει μαύρους ήρωες στο έργο του.

Αυτό που γίνεται στις μέρες μας, δεν είναι ΚΑΝ παροντισμός. Δηλαδή ούτε σήμερα έχει ξεπεραστεί η ιδέα ότι η "χιονάτη" λεγόταν "χιονάτη" γιατί είχε άσπρο σαν χιόνι δέρμα. Ή -στην περίπτωση του Ρόσα- ότι ένα βουντού πνεύμα θα είναι μαύρο γιατί είναι βουντού πνεύμα.

Αυτά δεν είναι παροντισμός, αυτά είναι... άλλο πράγμα.

Κοίτα, πάνω κάτω, ο (ιστορικός) παροντισμός είναι το νοητικό λάθος της κριτικής σε μια ιστορική περίοδο, κοινωνία ή άτομο βάσει του τρέχοντος ηθικού πλαισίου. Οπότε, όλα αυτά που βλέπουμε, δηλ. το να θεωρείται ο Ρόσα ρατσιστής και η Χιονάτη white supremacy φαινόμενο αποτελούν παραδείγματα παροντισμού.

Βέβαια, τα ανωτέρω αποτελούν -πέρα από περιπτώσεις παροντισμού- χαρακτηριστικά δείγματα λοβοτομής της σύγχρονης δυτικής κοινωνίας. Έχει ενδιαφέρον, πάντως και θα πρέπει να το παραδεχτούμε, ότι τόσο ο ρατσισμός, όσο και η woke κουλτούρα είναι προϊόντα του δυτικού πολιτισμού και βασικά των λευκών. Και αυτό κρύβει την αλαζονεία εις βάρος όλων των άλλων που έχουν οι λευκοί διαχρονικά να επιβάλλουν τη θέλησή τους στους άλλους. Με άμεσο τρόπο παλαιότερα (βλέπε σκλαβιά, αποικιοκρατία κ.λπ.), έμμεσα σήμερα, με το να «αφυπνίζουν» την κάθε μειονότητα για το πόσο κακό της έχουμε κάνει, πόσο την έχουμε περιθωριοποιήσει και πως θα τη «διδάξουμε» να χειραφετηθεί. Μόνο εγώ βλέπω τρελές αντιφάσεις εδώ πέρα;

Υ.Γ.: Πέρα από όλα τα άλλα, έπιασαν στα βρωμόχερά τους και τον Σκρουντζ, έναν από τους αγαπημένους μου χαρακτήρες έβερ. Αν κόπτεστε τόσο πολύ ρε μάγκες, μπορείτε κάλλιστα να αναφέρετε ότι το τάδε παλιό κόμικ περιέχει ρατσιστικές αναφορές. Όχι να σταματάτε την έκδοσή τους ή να τα αλλάζετε. Σε τι διαφέρει, υπό αυτή τη λογική, το καθεστώς πολιτικής ορθότητας έναντι όλων των καθεστώτων που έκαιγαν βιβλία στην πυρά;

[EKPLIKTIKOS]

1947, Καρλ Μπαρκς, Χριστούγεννα στο Βουνό της Αρκούδας:

Έστω, 75

[Scouser]

[hellegennes]

Ε, δεν είναι περίεργο, σε ζώα αναφέρεται.

[panos291]

[AlienWay]

Ε, ναι, αυτά είναι εμφανίσεις μόνο για εντός του εκπαιδευτικού συστήματος των ΗΠΑ. Κάτι σαν τη σχολική ποδιά.

Εκτός του σχολείου, είναι άλλο το dress code.

[ΓΑΛΗ]

Βέβαια, τα ανωτέρω αποτελούν -πέρα από περιπτώσεις παροντισμού- χαρακτηριστικά δείγματα λοβοτομής της σύγχρονης δυτικής κοινωνίας. Έχει ενδιαφέρον, πάντως και θα πρέπει να το παραδεχτούμε, ότι τόσο ο ρατσισμός, όσο και η woke κουλτούρα είναι προϊόντα του δυτικού πολιτισμού και βασικά των λευκών. Και αυτό κρύβει την αλαζονεία εις βάρος όλων των άλλων που έχουν οι λευκοί διαχρονικά να επιβάλλουν τη θέλησή τους στους άλλους. Με άμεσο τρόπο παλαιότερα (βλέπε σκλαβιά, αποικιοκρατία κ.λπ.), έμμεσα σήμερα, με το να «αφυπνίζουν» την κάθε μειονότητα για το πόσο κακό της έχουμε κάνει, πόσο την έχουμε περιθωριοποιήσει και πως θα τη «διδάξουμε» να χειραφετηθεί. Μόνο εγώ βλέπω τρελές αντιφάσεις εδώ πέρα;

Ο "φιλανθρωπικός" ρατσισμός είναι διαχρονικό ανθρώπινο χαρακτηριστικό.

[AlienWay]

Ο παροντισμός ισχύει για περιπτώσεις όπως του H.P. Lovcraft που στην εποχή του θεωρούνταν "ανεκτό" το να εκφράζει κάποιος ρατσιστικές θέσεις, γιατί δεν υπήρχαν πολλοί να εξηγήσουν σε μια ενιαία θεωρία ότι κάτι τέτοιο ήταν λάθος (να σημειώσουμε ότι ο Lovecraft είχε εκφράσει τέτοιες θέσεις κατά 90% μόνο στις επιστολές του και πολύ σπάνια στις ιστορίες που έγραφε).

Ή ισχύει για περιπτώσεις όπως στον Τόλκιν, που ο καψερός έκανε τη σκέψη ότι εφόσον βασίστηκε σε λαογραφικούς μύθους της Ευρώπης, δεν είχε νόημα να προσθέσει μαύρους ήρωες στο έργο του.

Αυτό που γίνεται στις μέρες μας, δεν είναι ΚΑΝ παροντισμός. Δηλαδή ούτε σήμερα έχει ξεπεραστεί η ιδέα ότι η "χιονάτη" λεγόταν "χιονάτη" γιατί είχε άσπρο σαν χιόνι δέρμα. Ή -στην περίπτωση του Ρόσα- ότι ένα βουντού πνεύμα θα είναι μαύρο γιατί είναι βουντού πνεύμα.

Αυτά δεν είναι παροντισμός, αυτά είναι... άλλο πράγμα.

Κοίτα, πάνω κάτω, ο (ιστορικός) παροντισμός είναι το νοητικό λάθος της κριτικής σε μια ιστορική περίοδο, κοινωνία ή άτομο βάσει του τρέχοντος ηθικού πλαισίου. Οπότε, όλα αυτά που βλέπουμε, δηλ. το να θεωρείται ο Ρόσα ρατσιστής και η Χιονάτη white supremacy φαινόμενο αποτελούν παραδείγματα παροντισμού.

Βέβαια, τα ανωτέρω αποτελούν -πέρα από περιπτώσεις παροντισμού- χαρακτηριστικά δείγματα λοβοτομής της σύγχρονης δυτικής κοινωνίας. Έχει ενδιαφέρον, πάντως και θα πρέπει να το παραδεχτούμε, ότι τόσο ο ρατσισμός, όσο και η woke κουλτούρα είναι προϊόντα του δυτικού πολιτισμού και βασικά των λευκών. Και αυτό κρύβει την αλαζονεία εις βάρος όλων των άλλων που έχουν οι λευκοί διαχρονικά να επιβάλλουν τη θέλησή τους στους άλλους. Με άμεσο τρόπο παλαιότερα (βλέπε σκλαβιά, αποικιοκρατία κ.λπ.), έμμεσα σήμερα, με το να «αφυπνίζουν» την κάθε μειονότητα για το πόσο κακό της έχουμε κάνει, πόσο την έχουμε περιθωριοποιήσει και πως θα τη «διδάξουμε» να χειραφετηθεί. Μόνο εγώ βλέπω τρελές αντιφάσεις εδώ πέρα;

Υ.Γ.: Πέρα από όλα τα άλλα, έπιασαν στα βρωμόχερά τους και τον Σκρουντζ, έναν από τους αγαπημένους μου χαρακτήρες έβερ. Αν κόπτεστε τόσο πολύ ρε μάγκες, μπορείτε κάλλιστα να αναφέρετε ότι το τάδε παλιό κόμικ περιέχει ρατσιστικές αναφορές. Όχι να σταματάτε την έκδοσή τους ή να τα αλλάζετε. Σε τι διαφέρει, υπό αυτή τη λογική, το καθεστώς πολιτικής ορθότητας έναντι όλων των καθεστώτων που έκαιγαν βιβλία στην πυρά;

Αντιλαμβάνομαι αυτό που λες, αλλά υπάρχουν δυο διακριτές περιπτώσεις.

Η μία έχει να κάνει με τις ιδέες που εξελίσσονται και μεταλλάσσονται από μόνες τους, ως συνέπεια της προόδου. Αυτές τις συμμερίζεται μια μεγάλη μερίδα της κοινωνίας. Σε αυτή την περίπτωση το καλύτερο που μπορεί να κάνει ο σύγχρονος άνθρωπος, είναι να κρίνει ένα έργο με βάση τα δεδομένα της εποχής του. Διαφορετικά έχουμε αυτό που θεωρώ εγώ ότι αποτελεί το φαινόμενο του παροντισμού.

Η άλλη έχει να κάνει με ιδέες που συμμερίζεται μόνο μια εύθικτη μειοψηφία (συνήθως η μειοψηφία αυτή επικαλείται προσχηματικά τις μειονότητες, ενώ στην πραγματικότητα η ρίζα του κακού είναι μονάχα η ευθιξία της). Επίσης οι ίδιες ιδέες μπορεί να απορρέουν από μειοψηφίες που θέλουν να επιβάλλουν κοινωνικό προγραμματισμό για λόγους που γνωρίζουν μόνο οι ίδιες. Σε αυτή την περίπτωση τα έργα δεν κρίνονται με βάση το παρόν, αλλά με βάση ένα μέλλον που επιβάλλεται σήμερα. Για παράδειγμα οι περισσότεροι σήμερα θεωρούν ότι ο Ρόσα ΔΕΝ είναι ρατσιστής και ότι η χιονάτη ΔΕΝ είναι ρατσίστρια. Επομένως στην περίπτωση αυτή δεν μπορούμε να μιλήσουμε για παροντισμό, εφόσον υπάρχει ήδη σύμπνοια ως προς αυτές τις απόψεις. Αντίθετα βλέπουμε ότι αντί να παραμένουν καθιερωμένες αυτές οι απόψεις, επιβάλλεται στο κοινό η άποψη των εύθικτων. Από τις πολυεθνικές συνήθως.

[Dwarven Blacksmith]

Βασικά ούτε η Ντίσνευ είπε ότι ο Ρόσα είναι ρατσιστής. Τον ενημέρωσε για δύο συγκεκριμένες ιστορίες ότι δεν θα ξανατυπωθούν. Προσωπικά και να ήταν δεν θα με ένοιαζε. Αλλά η Ντίσνευ διατηρεί το δικαίωμα να πιστεύει ότι μια ιστορία βλάπτει την εικόνα της. Οι culture warriors τους θεωρούν πολύ λεπτούς αυτούς τους διαχωρισμούς.